هیپنوتیزم چیست؟

هیپنوتراپی : هیپنوتراپی استفاده از قدرت تلقین برای دسترسی به لایه های عمیق تر فکر به منظور گذاردن تأثیر مثبت در الگوهای ذهنی و رفتاری یک فرد است . با هیپنوتیزم بیماران می توانند ریلکسیشن و تغییرات علائم حیاتی را تجربه کنند . سه مرحلة مهم در هیپنوتیزم وجود دارد : ·          مقدماتی: ‌شخص توجه کامل را به کلمات یا تصاویری که تراپیست معرفی می کند ، می دهد . ·          القاء (‌جدا کردن ) : شخص آگاهی عادی و محیطی اش را از دست می دهد . ·          عمیق سازی : فرد به تراپیست پاسخ می دهد . تمام هیپنوزها نهایتاً‌ خود هیپنوتیزم هستند و تراپیست یک واسطه است . هیچ هیپنوزی اتفاق نمی افتد مگر این که فرد بخواهد در این برنامه شرکت کند . فرد معمولاً‌ خیلی عادی وارد مرحلة هیپنوز می شود . تاریخچه : هیپنوتراپی یک روش درمانی بوده که به زمان یونان باستان و پارس ( پرشیا ) بر می گردد . هیپنوتراپی قسمت اصلی درمان در معابد یونان بوده ولی کاربرد جدیدتر آن به قرن 18 میلادی  توسط فرانس آنتوان مسمر نسبت داده می شود . انجمن پزشکی آمریکا(AMA) در سال 1955 هیپنوتراپی را به عنوان یک درمان موجه پزشکی به رسمیت شناخت ومتعاقب آن در سال 1957 انجمن کلینیکی هیپنوتیزم آمریکا پایه گذاری شد . موارد استفاده :‌ ·          کاهش اضطراب ·          کاهش هر نوع سردرد از نظر شدت وفرکانس وقوع ·          کنترل افسردگی ·          افزایش اعتماد به نفس ·          کنترل درد ·          تقویت تاثیر اقدامات درمانی ·          کنترل فوبیا (مانند ترس بیمارگونه از پرواز یا ارتفاع ) ·          کمک به کنترل عادتها (نظیرسیگار کشیدن ) ·          در طی جراحی ( افزایش آرامش ، کنترل درد ، کاهش خونریزی ) شرایط لازم برای هیپنوتیزم : ·          اعتماد مراجع به تراپیست . ·          محیط راحت و آرام. ·          خواست فرد برای اینکه هیپنوتیزم شود . ·          پذیرش فرد نسبت به کلام و تلقین های تراپیست . ·          قبول تلقین ها بدون انتقاد یا تجزیه و تحلیل . آیا هیچ گونه ریسکی در هیپنوتراپی وجود دارد ؟ هیپنو تراپی نزد یک درمانگر متخصص بی خطر است بنابراین: -          هرگز نباید به وسیلة  فرد آماتور انجام شود . -          نباید برای بیماری روانی شدید و اختلال شخصیتی ضد اجتماعی انجام بگیرد .  چنانچه فرد  در طی جلسه به علت رویاروئی با ریشه های احساسی عدم تعادلهای ناخودآگاه دچار ترس و نگرانی زیاد یا پرخاشگری شود ، درمانگر او را به خاطرات خوشایند هدایت می کند و جلسه را خاتمه می دهد . بعضی افراد ممکن است تجربه گیجی بعد از جلسه را حس کنند .  در اینصورت فرد باید بعد از پایان جلسه به آرامی دراز بکشد تا این حالات برطرف گردد  ودرمانگر تا پایان کامل جلسه در کنار فرد می ماند . چه تحقیقات ،‌بازبینی ها و توصیه هایی در این مورد وجود دارد ؟   اشتاین ( 1997 )‌پی برد که تکنیک ریلکسیشن خود هیپنوتیزمی باعث آرامش بیشتر و کاهش قابل ملاحظه عوارض پس از عمل برای دوره بعد از جراحی در بیمارانی که عمل بای پس عروق کرونر داشته اند ، می شود .    النس ( 1997 ) متوجه شد بچه هایی که آموزش خود هیپنوتیزمی دیده بودند . تعداد و شدت حملات سردرد میگرنی در آنها به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته است .   اسمیت و همکارانش ( 1997 ) پی بردند که آموزش خود هیپنوتیزمی به بانوانی که پوکی استخوان دارند باعث بهبود کیفیت زندگی و سلامت آنها می شود .   جانسون ( 1996 ) به این نتیجه رسید که که هیپنوتراپی می تواند بر میزان مقاومت در برابر بیماری بیافزاید .  هوستون ( 1995 ) 115 مقاله را بررسی کرد که در همة آنها به وضوح یک واکنش دوسویه بین سیستم عصبی مرکزی و سیستم ایمنی وجود داشته و این منجر به این اعتقاد  می شود که هیپنوز قادر است عملکرد سیستم ایمنی را بیافزاید . هیچ تحقیق مخالفی در زمان تحقیق فوق وجود نداشته است . چه آموزشی برای مدرس هیپنوتراپی وجود دارد ؟ متخصصان روانشناسی ، پرستاران و پزشکان دوره های تکمیلی را طی می کنند و از طرف انجمن هیپنوتیزم هر کشورمدرک دریافت می کنند .  منبع : سایت ملی طب مکمل ایران