هالوکس
والگوس ( که معمولا بونیون نامیده می شود) نوعی تغییر شکل است که درآن
انگشت شست به طرف بیرون انحراف می یابد . این ناهنجاری معمولا با برجستگی
مشخص در سطح داخلی مفصل متاتارسو_ فالانژیال همراه است. همچنین یک برجستگی
استخوانی ( اگزوستوز ) در طرف داخلی سر متاتارس اول وجود دارد که معمولا
روی آن یک بورس تشکیل شده است.
تغییر شکل ظاهری مفصل دفورمه به نوان اولین شکایتی است که بیماران اظهار می کنند.
وجود درد به دنبال استفاده از کفش های نامناسب و ایجاد فشار بر روی شست پا
به دنبال فعالیت های روزمره شکایات شایعی است که مطرح می شود.
در مواردی که التهاب ایجاد شود این بیماری ایجاد بورسیت حاد می کند.علائم بورسیت حاد شامل : تورم ، قرمزی و حساسیت در لمس است.
این بیماری ممکن است زمینه خانوادگی داشته باشد. بیمار ممکن است همین مشکل را در پدر یا مادر یا خواهر و برادر خود هم ببیند. پوشیدن کفش نامناسب مثل کفش هایی با پنجه تنگ و باریک و کفش های پاشنه بلند از مهم ترین علل ایجاد کننده این بیماری است. بیماری هالوکس والگوس در زنان مسن شایع می باشد و در اکثر موارد ۲ طرفه است یعنی هر ۲ پا را درگیر می کند.در اکثر واقع تغییر شکل با درد همراه نیست . بیمار ممکن است بعلت تغییر ناخوشایند پا، اشکال در پوشیدن کفش و یا درد روی برجستگی قسمت داخلی سر اولین انگشت پا مراجعه نماید.
مهمترین علت اکتسابی این بیماری پوشیدن کفش تنگ می باشد. کفش تنگ همچنین میتواند مشکلات عدیده دیگری مثل انگشت چکشی، میخچه یا هالوکس ریجیدوس را هم ایجاد کند. انحراف شست موجب میشود مفصل متاتارسوفالاتژیال یعنی مفصلی که شست را به کف پا متصل میکند به طرف داخل برجسته شده و یک برآمدگی در سطح داخلی پنجه پا بوجود آید. به این برجستگی بونیون Bunion میگویند.
گاهی بر اثر فشار کفش بر روی این برجستگی روی آن قرمز و دردناک میشود. هرچه این برجستگی بزرگتر میشود راه رفتن هم برای بیمار مشکل تر میشود. بتدریج انگشت شست به طرف انگشت دوم منحرف شده و حتی ممکن است به زیر آن برود. پوست زیر پنجه پا بتدریج کلفت و دردناک میشود. ممکن است بر اثر فشار شست، انگشت دوم هم منحرف شود و به روی انگشت سوم برود.
با شدید شدن انحراف شست، راه رفتن دشوار شده و بیمار دچار لنگش میشود، درد مزمن شده و ممکن است سائیدگی مفصل بوجود آید.
انحراف شست پا ممکن است در سنین نوجوانی و در حدود سنی ۱۵-۱۰ سال بخصوص در دختران بوجود آید.
تشخیص این بیماری به وسیله معاینه بالینی و در برخی مواقع به خاطر بررسی عوارض ایجاد شده به کمک رادیوگرافی می باشد
اغلب
موارد انحراف شست پا بدون نیاز به عمل جراحی قابل درمان هستند.
پزشک معمولاً در ابتدا سعی میکند بدون انجام عمل جراحی این عارضه را درمان
کند و تنها در صورت عدم موفقیت، ممکن است تصمیم به استفاده از جراحی بگیرد.
طبق یک قاعده کلی اگر انحراف شست پا درد نداشته باشد لزوما نیاز به عمل
جراحی ندارد. حتی در مواردی که این انحراف همراه درد باشد در بسیاری اوقات
میتوان با پوشیدن کفش مناسب درد را از بین برد.
در پوشیدن کفش به نکات زیر دقت کنید.
۱- پاشنه کفش باید یه اندازه پاشنه پای شما باشد ۲- پنجه کفش طوری باشد که جا برای خم و راست شدن انگشتان باشد ۳- در جلوی کفش حدود یک سانتیمتر فضای اضافه باشد گاهی اوقات اگر کفشی اندازه شما است و فقط یک قسمت آن تنگ است کفاش میتواند آن قسمت را برای شما کشش داده و گشادتر کند. |
جراحی
قاعده کلی، شروع درمان با روش های غیر جراحی است. اگر این روش ها موثر واقع نشدند عمل جراحی میتواند به شما کمک کند. ۹۰-۸۵ درصد کسانی که برای درمان انحراف شست جراحی شده اند از نتیجه درمان راضی هستند. در حالات زیر معمولاً شما نیاز به عمل جراحی دارید.
هالوکس والگوس نوعی انحراف انگشتان کف پا است که در آن مفصل متاتارسوفالاتژیال Metatarsophalangeal یعنی مفصلی که شست را به کف پا متصل میکند به طرف داخل برجسته شده و یک برآمدگی در سطح داخلی پنجه پا بوجود آید. به این برجستگی بونیون Bunion میگویند.
هدف
اعمال جراحی که در درمان انحراف شست پا یا هالوکس والگوس بکار برده میشوند
از بین بردن درد و تصحیح تغییر شکلی است که در پنجه پا بوجود آمده است.
معمولا جراح بر اساس شرایط بیمار و علل زمینه ای روش جراحی خاصی را مانند
ترمیم تاندون های اطراف شست و یا آرترودز( خشک کردن مفصل)، تراشیدن برجستگی
استخوان و ... انتخاب می کند
عوارض بعد از جراحی این بیماری در کمتر از ده درصد موارد بوجود میاید. این عوارض عبارتند از عفونت، عود انحراف شست، آسیب به اعصاب پا و بهبود نیافتن درد. اگر بعد از جراحی عارضه ای پیش بیاید نیاز به درمان دارد.
موفقیت در درمان بیماری هالکوس ولگوس تا حدود زیادی وابسته به این است که شما تا چه حد دستورات پزشک را رعایت میکنید. پس همکاری بین پزشک و بیمار اهمیت فوقالعادهای دارد.
پس از عمل جراحی موارد زیر مورد توجه می باشد.
منبع :rheumoc.com
|
گاهی اوقات غضروف این مفصل از بین رفته و مفصل دچار سائیدگی میشود. استخوان های اضافه در اطراف آن تشکیل شده و مفصل دچار درد و محدودیت شدید حرکتی میشود. هم درد و هم محدودیت حرکت در این مفصل موجب میشود بیمار بسختی راه برود. به این بیماری هالوکس ریجیدوس Hallux rigidus یا شست خشک میگویند. این بیماری علت عمده درد و خشکی شست پا بخصوص در سنین بالا است. هالوکس ریجیدوس معمولاً در سنین 60-30 سالگی دیده میشود. کسی به درستی علت ایجاد آنرا نمیداند ولی ضربه به مفصل شست میتواند موجب آن شود.
درد در موقع حرکت دادن شست و در موقع راه رفتن مهم ترین علامت این بیماری است. به علت اینکه در حین راه رفتن درد در زیر شست پا بیمار را آزار میدهد بسیاری بیماران روی لبه خارجی پا راه میروند. در این بیماری مفصل متاتارسوفالانژیال یعنی مفصل بین شست و کف پا متورم و بزرگ و برجسته میشود. مفصل ذکر شده همچنین دچار خشکی و محدودیت حرکت شده و خوب خم و راست نمیشود. در رادیوگرافی کاهش فضای مفصل و ایجاد استخوان اضافه در اطراف آن دیده میشود.
درمان هرچه زودتر شروع شود احتمال موفقیت آن بیشتر است. اصول درمان عبارتند از
آرتروز مفصل متاتارسوفالانژیال اول |
این جراحی در موارد نه چندان شدید بیماری انجام میشود. در این نوع جراحی، استخوان های اضافی اطراف مفصل متاتارسوفالانژیال و حتی قسمتی از خود مفصل خارج میشود تا مفصل بتواند بهتر حرکت کند.
در حالات شدید پزشک جراح دو استخوانی را که مفصل متاتارسوفالاتژیال را درست میکنند به یکدیگر جوش میدهد. با این کار حرکت این مفصل شست پا کاملاً از بین میرود یعنی شما دیگر نمیتوانید آن مفصل را خم و راست کنید ولی درد آن هم از بین میرود.
این جراحی در بیماران مسن تر که کمتر راه میروند مفید است. در این نوع عمل جراحی مفصل متاتارسوفالانژیال برداشته شده و به جای آن یک مفصل مصنوعی گذاشته میشود.
منبع :ایران ارتوپد
این بیماری ممکن است زمینه خانوادگی داشته باشد. بیمار ممکن است همین مشکل را در پدر یا مادر یا خواهر و برادر خود هم ببیند. پوشیدن کفش نامناسب مثل کفش هایی با پنجه تنگ و باریک و کفش های پاشنه بلند از مهم ترین علل ایجاد کننده این بیماری است. متاسفانه 90 درصد زنان کفش هایی میپوشند که برایشان تنگ است.
گاهی بر اثر فشار کفش بر روی این برجستگی روی آن قرمز و دردناک میشود. هرچه این برجستگی بزرگتر میشود راه رفتن هم برای بیمار مشکل تر میشود. بتدریج انگشت شست به طرف انگشت دوم منحرف شده و حتی ممکن است به زیر آن برود. پوست زیر پنجه پا بتدریج کلفت و دردناک میشود. ممکن است بر اثر فشار شست، انگشت دوم هم منحرف شود و به روی انگشت سوم برود.
با شدید شدن انحراف شست، راه رفتن دشوار شده و بیمار دچار لنگش میشود، درد مزمن شده و ممکن است سائیدگی مفصل بوجود آید.
انحراف شست پا ممکن است در سنین نوجوانی و در حدود سنی 15-10 سال بخصوص در دختران بوجود آید.
1- پاشنه کفش باید یه اندازه پاشنه پای شما باشد
2- پنجه کفش طوری باشد که جا برای خم و راست شدن انگشتان باشد
3- در جلوی کفش حدود یک سانتیمتر فضای اضافه باشد
گاهی اوقات اگر کفشی اندازه شما است و فقط یک قسمت آن تنگ است کفاش میتواند آن قسمت را برای شما کشش داده و گشادتر کند.
قاعده کلی، شروع درمان با روش های غیر جراحی است. اگر این روش ها موثر واقع نشدند عمل جراحی میتواند به شما کمک کند. 90-85 درصد کسانی که برای درمان انحراف شست جراحی شده اند از نتیجه درمان راضی هستند. در حالات زیر معمولاً شما نیاز به عمل جراحی دارید.
منبع :ایران ارتوپد