بیماری اسگود ـ شلاتر یک حالت موقت در ناحیه زانو که با ورم و احساس درد مشخص میشود. در این بیماری دکمه استخوان تیبیا Tibial tuberosity (یک برآمدگی روی استخوان تیبیا درست در زیر کلاهک زانو) درگیر میشود. عضله بزرگ جلوی ران که یک سر آن در بالا متصل به استخوان ران است در پایین زانو به این برآمدگی استخوان تیبیا متصل شده و از این طریق دو استخوان ران و تیبیا را به یکدیگر مرتبط می‌سازد. این بیماری اغلب هر دو زانو را مبتلا ساخته و در نوجوانان از هر دو جنس بروز می‌کند. این اختلال پس از ۱۶ سالگی شایع نیست. این مشکل موقتی بوده و پس از فروکش کردن التهاب، فرد میتواند فعالیت‌های طبیعی خود را از سر بگیرد.
- برای تخفیف درد، گرم کردن محل درد با کمپرس گرم، بالشتک‌های گرم‌کننده، لامپ‌های گرمایی، دیاترمی یا امواج ماورای صورت کمک‌کننده است.
- درمان نخست عبارت است از: به کار بردن کیسه یخ بر روی محل عارضه، داروها (در صورت نیاز) و کاهش تحرک ورزشی
- به کار بردن کیسه یخ برروی محل عارضه ممکن است مفید باشد.
- استفاده از یک بالشتک نرم بر روی زانو توصیه میشود.
- گاهی ممکن است لازم باشد پای بسته به مدت ۶ تا ۸ هفته بی‌حرکت گردد (با کمک زانوبند کشی، گچ‌گیری یا آتل‌گیری)
- جراحی در صورت عدم موفقیت موارد فوق به ندرت ممکن است لازم گردد.
- حمایت روانی از بیماران با اطمینان دادن در مورد اینکه، بیماری با گذشت زمان برطرف می‌گردد.
برای کمک به تسکین و بهبود درد زانو راه های زیادی وجود دارد که می توانید انجام دهید، زانو دردی که ممکن است در اثر یک حادثه بوجود آمده باشد یا بواسطه سال ها بیماری التهاب مفاصل.در اینجا 11 راه را پیشنهاد کرده ایم که با انجام دادن یا ندادن آنها به تسکین درد زانو کمک می کنید.
1- زیاد استراحت نکنید:
استراحت زیاد باعث ضعیف شدن ماهیچه ها می گردد، که می تواند درد مفاصل را
بدتر کند. یک برنامه ورزشی که برای زانوها از ایمنی و سلامت کافی برخوردار
است پیدا کرده و آن را دنبال کنید. اگر مطمئن نیستید که کدام حرکات ورزشی
برای شما مناسب است و یا باید چقدر ورزش کنید، با پزشک یا فیزیوتراپ صحبت
کنید.
2- ورزش کنید: ورزش
های هوازی یا ایروبیک باعث تقویت ماهیچه های محافظ زانو شده و انعطاف
پذیری را افزایش می دهند. همچنین از ورزش های تحمل وزن و کششی نیز غافل
نشوید. برای ورزش های ایروبیک، برخی انتخاب های خوب شامل پیاده روی، شنا و
ورزش های آبی، دوچرخه سواری ثابت و تردمیل است. ورزش تای چی نیز به کم شدن
خشکی مفاصل و افزایش تعادل کمک می کند.
3- مراقب باشید زمین نخورید:
وقتی زانو درد می کند و یا تعادل ندارد، احتمال زمین خوردن بیشتر می شود و
وقتی زمین می خورید آسیب بیشتری به زانو وارد می شود. مطمئن شوید خانه تان
به اندازه کافی روشن است، برای بالا رفتن از راه پله از دستگیره نرده ها
کمک بگیرید، و برای برداشتن چیزی از قفسه های بالاتر از یم نردبام محکم
استفاده کنید تا احتمال زمین خوردن خود را کم نمایید.
4- از روش استراحت، یخ گذاشتن، بانداژ کردن و بالا گرفتن زانو استفاده کنید.
وقتی علت زانو درد آسیب های جزئی و یا عود کردن التهاب مفصل است، توصیه
های زیر را به ترتیب دنبال کنید: به زانوی خود کمی استراحت دهید، بر روی
زانو یخ بگذارید تا التهابش کم شود، زانو را بانداژ کنید و آن را بالا نگه
دارید.
5- وزن خود را متعادل کنید.
اگر اضافه وزن دارید، کم کردن وزن باعث کاهش فشار بر زانوها می گردد. شما
حتی نیازی نیست که به وزن ایده آل خود برسید. حتی تغییرات کوچک نیز تفاوت
ایجاد می کند.
6- برای استفاده از وسایل کمکی پیاده روی خجالت نکشید. چوب زیر بغل یا عصا باعث کاهش فشار وارد بر زانوها می شود. انواع زانو بند بسته به مشکلی که دارید نیز به حفظ تعادل شما کمک می کند.
7- به طب سوزنی توجه داشته باشید.
این طب سنتی چینی، که به شکل وارد کردن سوزن های ریز در نقاط خاص بدن
است، بطور گسترده ای برای تسکین انواع بسیاری از دردها بکار می رود و ممکن
است برای زانو درد نیز مفید باشد.
8- اجازه ندهید کفش هایتان شرایط را بدتر کند.
کفی های طبی باعث کاهش فشار وارد بر زانوها می گردد. برای آرتروز زانو،
پزشکان اغلب نوع خاصی از کفی طبی را تجویز می کنند که شما باید در کفش خود
قرار دهید. برای اینکه کفی مناسب پیدا کنید، با پزشکتان یا یک فیزیوتراپ
صحبت کنید.
9- از دما کمک بگیرید.
48 تا 72 ساعت پس از آسیب زانو، از کمپرس سرد برای کاهش تورم و بی حس کردن
محل درد استفاده کنید. یک کیسه یخ یا نخود سبز یخ زده به خوبی این کار را
انجام می دهد. 15 تا 20 دقیقه و سه یا چهار بار در روز این کمپرس را روی
موضع درد بگذارید. بسته یخ را در یک حوله بپیچید تا پوستتان آسیب نبیند. پس
از این مرحله، شما می توانید از حمام آب گرم، تشک برقی یا حوله گرم به مدت
15 تا 20 دقیقه و سه یا چهار بار در روز استفاده کنید.
10- ورزش های پرشی انجام ندهید. ورزش های High-impact
می تواند آسیب زانوهای دردناک را بیشتر کند. از ورزش های پرشی مثل دویدن،
پریدن و کیک بوکسینگ بپرهیزید. همچنین از انجام ورزش هایی چون وزنه برداری
که فشار بسیار زیادی بر زانوها وارد می کند اجتناب کنید. این ورزش ها درد
را تشدید کرده و اگر به درستی انجام نشوند باعث آسیب می گردند.
11- مشاوره بگیرید.
اگر زانو درد شما جدید است به یک پزشک متخصص مراجعه کنید تا معاینه شوید.
دانستن اینکه چگونه با آسیب زانو برخورد کنید برای شما بهرتین چیز است،
بنابراین می توانید از هرگونه آسیب بیشتر جلوگیری نمایید./
استئوآرتریت یا سائیدگی زانو که به آن آرتروز زانو هم میگویند از شایعترین علل درد زانو در سنین متوسط و بالا است که در آن غضروف مفصل دچار آسیب و خوردگی میشود. این بیماری صرفنظر از درد و تورم موجب تغییر شکل و اشکال در راه رفتن هم میشود.
عــلل آرتـــروز زانــو:
ساییدگی غضروف های مفصل زانو که با نام استئوآرتریت مفصل زانو یا آرتروز مفصل زانو هم شناخته می شود علل مختلفی دارد مانند:
عــلایم آرتــروز زانــو:
علایم آرتروز زانو که به علت از بین رفتن غضرو ف ها و سایش استخوانها به هم ایجاد می شود بسته به شدت بیماری عبارتند از:
درمــان آرتــروز زانــو
- ورزش
انجام نرمش های کششی و تقویتی میتواند تا حد زیادی قابلیت انعطاف مفاصل را حفظ کرده و آنها را قوی نگه دارد تا بتوان از عهده انجام فعالیت های روزمره برآمد. شنا و پیاده روی از نرمش های خوب هستند. آرتروز هر مفصل نرمش های مخصوص به خود دارد که با یاد گرفتن آنها میتوان تا حدود زیادی درد را کاهش داد
- کاهش وزن
اگر چاق هستند کم کردن وزن میتواند تا حد زیادی درد ناشی از آرتروز را کم کند. حتی چند کیلو کاهش وزن هم تاثیرات مهمی در کم کردن علائم بیماری دارد. اگر وزن متعادل دارید باز هم کم کردن وزن میتواند در کاهش علائم بیماری به شما کمک کند.
- دارو
دارو میتواند درد و التهاب ناشی از آرتروز را کاهش دهد. برای مطالعه داروهای مورد استفاده در ساییدگی مفصل به مقاله بعد مراجعه کنید
- زانو بند
در شرایطی که پزشک نیاز بداند استفاده از آن برای بیمار مفید خواهد بود.
- طب سوزنی
در مواردی که بر اساس تشخیص متخصص پزشکی ورزشی لازم باشد، این روش درمانی هم در کاهش درد بیماران کمک کننده خواهد بود.
- تزریق PRP داخل زانو
در این روش پس از خونگیری از بیمار،خون سانتریفیوژ شده و بخش خاصی از آن به نام پلاسما غنی از پلاکت جداشده و به داخل مفصل زانوی فرد تزریق می گردد. البته این روش سه نوبت برای بیمار تکرار می گردد. فراموش نکنیم که این روش یک روش درمانی جدید است و در مطالعات انجام شده حداقل 50% در کاهش درد بیماران موثر بوده است.
دو نوع بافت اختصاصی به نام منیسک در مفصل زانو قرار دارند. در واقع منیسک‌ها با غضروف مفصلی که سطح مفصل را می پوشاند، متفاوت هستند. منیسک‌های زانو به دو دلیل اهمیت دارند:
یک توپ را تصور کنید که روی یک سطح صاف قرار گرفته است. این توپ انتهای استخوان ران است و آن سطح صاف سر استخوان درشت نی. منیسک‌ها در واقع به دور انتهای گرد استخوان ران می پیچند و فضای میان آن و کف استخوان درشت نی را پُر می کنند. منیسک‌ها با این ساختار، به توزیع وزن استخوان ران روی استخوان درشت نی هم کمک می کنند این توزیع وزن به وسیله منیسک‌ها ،از وارد آمدن فشار بیش از حد بر غضروف مفصلی در انتهای استخوانها جلوگیری می کند .
پارگی ناگهانی منیسک معمولا در حین ورزش ایجاد می شود. حرکاتی مانند چرخش تنه روی زانوی خم شده که موجب می شود ران روی ساق بچرخد و یا تکل خوردن در حین فوتبال می تواند موجب این پارگی شود.وقتی که فرد روی یک زانوی خم شده ایستاده و پای دیگرش بر روی زمین نیست و در همین حال کل تنه و ران خود را بر روی درشت نی به سمت داخل می چرخاند و سپس زانو را راست می کند، منیسک داخلی در حین راست شدن زانو بین سطوح مفصلی کندیل ران و پلاتوی تیبیا گیر گرده و پاره می شود.
در همین فرد اگر کل تنه و ران بر روی درشت نی به سمت خارج چرخیده باشد و سپس زانو صاف مستقیم شود منیسک خارجی بین کندیل ران و تییا گیر کرده و پاره می شود. این حرکات در ورزش های فوتبال و اسکی بطور مکرر اتفاق می افتد و به همین خاطر در این دو ورزش احتمال آسیب منیسک زیاد است .شیوع پارگی در هر دو منیسک داخلی و خارجی تقریبا برابر است(با ارجحیت سمت داخلی) . در کشور ما سقوط از ارتفاع وتصادف ها نیز از علل شایع پارگی منیسک هستند .