نوار عصب و عضله

تست نوار عصب و عضله چیست و تست نوار عصب و عضله چگونه در تشخیص بیماری کمک می کند.

 تست نوار عصب و عضله یک بررسی تشخیصی برای پی بردن به عملکرد عصب های بدن است. بدن انسان یک مولد الکتریسیته است و هدف از تولید این الکتریسیته انتقال پیام ها بین مغز و دیگر اندام هاست. انتقال پیام هایی بصورت حس لمس، درد، فشار، گرما در پوست و دیگر حسهایی مثل دیدن، شنیدن و …از اندام به مغز از طریق عصب انجام میشود. همچنین دستورات مغز به اندام ها برای انجام دادن کارهایی مثل حرکت دادن عضو از طریق ارسال پیام بوسیله عصب ها است.

اعصاب این پیام ها را بصورت امواج الکتریکی منتقل میکنند دقیقاً مثل همان کاری که در سیم تلفن انجام میشود. وقتی عصب کار خود را به درستی انجام نمیدهد این انتقال پیام و انتقال امواج الکتریکی دچار اختلال میشود. روش هایی وجود دارد که به وسیله آنها میتوان شدت و سرعت و دیگر خصوصیات امواج الکتریکی که در طول عصب جریان دارند ثبت میشود. پزشک ارتوپد با بررسی این امواج میتواند در مورد بیماری های عصب به اطلاعات مفیدی دست پیدا کند.

بیمارانی که تست هدایت عصبی به تشخیص انها کمک می کند:

• نروپاتی دیابتی
• سندروم گیلن باره
• نروپاتی در اثر نارسای مزمن کلیه
• سندرم کارپال تونل (گیر افتادن عصب در مچ دست)
• آسیب شبکه عصبی گردن یا کمر
• شارکوت ماری توث
• بی حسی وگز گز اندامها در اثر نروپاتی
• فلج بلز (فلج عصب صورتی )
• اختلال یا آسیب در عصب اولنا ، مدین،رادیال،پروتنال. تیبیال

بیمارانی که تست الکترومیوگرافی به تشخیص آنها کمک می کند:

• ضعف عضلانی
• پلی میوزیت
• میو پاتی/ دیستروفی عضلانی/ بیماری دوشن
• سندرم تونل کارپ
• آسیب عصب مدیان،اولنا ،رادیال و….
• آسیب شبکه عصبی
• کمر درد ، اختلال عملکرد عصب سیاتیک
• درد گردن
• نروپاتی محیطی

دقت الکترومیوگرافی

دقت تست های الکترودیاگنوستیک بستگی به مهارت فرد در انجام آن و دقت تجهیزات استفاده شده بستگی دارد.به طور کلی،این تست اگر با دقت انجام گیرد می تواند آسیب به اعصاب و یا ریشه های عصبی و همچنین بیماری های اعصاب و عضلات را تعیین کند.

منبع:دکتر بیژن فروغ

اطلاعات کلی در مورد آزمون EMG برای پزشکان

هدف من در اینجا توضیح نکاتی است که اطلاع از آنها برای پزشکانی که بیماران را جهت تست EMG ارجاع می‌دهند مفید است. برای استفاده بیشتر این مطلب به شکل پرسش و پاسخ طراحی شده‌است.

---------------------------------------------------------------------

1.      این تست توسط چه کسانی انجام می‌شود و آیا می‌توان انتظار داشت که تکنیسین‌ آن را انجام دهد؟

2.      آیا انجام این آزمایش در همه بیماران به یک شکل است؟

3.      درخواست EMG بایستی به چه شکل باشد؟

4.      ارزش تشخیصی این آزمون برای جه بیماریهایی است؟

5.      این تست از چه قسمتهایی تشکیل شده‌است؟

6.      نام صحیح این تست چیست؟

7.      الکترونوروگرافی چیست؟

8.      آیا این آزمون در بیماریهایی به جز اختلالات عصب و عضله (مثل MS) ارزشی دارد؟

9.      آیا زمان درخواست این آزمون در رابطه با مشکل بیمار مهم است؟ به عبارت دیگر در چه موقعی پس از بروز علائم در بیمار بایستی این تست گرفته شود تا بیشترین کمک به تشخیص و درمان بیمار شود؟

10.  آیا EMG اورژانس معنایی دارد؟

11.  آیا ممکن است بیمار دچار سندرم کانال کارپ باشد و این آزمون منفی باشد؟

12.  آیا ممکن است بیمار دچار رادیکولوپاتی باشد و این تست منفی باشد؟

13.  بیماری به علت درد کمر مراجعه کرده‌است. در MRI دیسکهای متعدد از مهره اول تا پنجم کمری دارد. پزشک معالج درخواست نوار عصب و عضله اندام تحتانی جهت بررسی کمردرد کرده‌است. اما در نوار انجام شده فقط عضلات پاراسپینالیس مجاور مهره‌های چهارم و پنجم کمری و اول خاجی بررسی شده‌است. چرا مهره‌های بالاتر بررسی نشده‌است؟

14.  چگونه می‌توانم اطلاعات بیشتری راجع به این آزمون بدست بیاورم؟

------------------------------------------------------------------

١. توسط متخصصان طب فیزیکی یا داخلی مغز و اعصاب انجام می‌شود. این پزشکان دوره‌های خاصی برای انجام آن دیده‌اند. گرچه می‌توان به تکنیسین جهت انجام قسمتهای خاصی از تست آموزش داد، اما انجام قسمت مربوط به سوزن زدن به بیمار (needle EMG) فقط بایستی توسط متخصص مربوطه انجام شود.

٢. پزشک انجام دهنده تست بر اساس شرح حال، معاینه فیزیکی و اطلاعاتی که از سایر آزمونهای بیمار دارد، طرح (plan) خاصی را برای انجام آزمون در نظر می‌گیرد. همچنین در اکثرموارد، در حین انجام تست بر اساس پاسخهای بدست آمده از بیمار بایستی plan کار تغییر یابد. این امر نیاز به داشتن اطلاعات بالینی وسیع و آگاهیهای کافی از ارزش تشخیصی تستهای مختلف EMG دارد و از دلایل اصلی است که نشان می‌دهد یک تکنیسین قادر به انجام کامل این آزمون نیست. به علاوه قسمت سوزن زدن تست needle EMG نیاز به دانستن آناتومی دارد و در غیر این صورت چه بسا سوزن EMG باعث آسیب به اعضای حساس چون شریان و یا عصب شود.

٣. آن بایستی اطلاعات مفیدی چون نکات مهم شرح حال و معاینه فیزیکی، خلاصه‌ای از آزمایشهای مهم قبلی مثل EMG قبلی، آنزیمهای عضلانی و MRI و این که پزشک درخواست کننده تست به چه بیماریهایی مشکوک است قید شود. صرف نوشتن اندام مربوطه کافی نیست.

۴. از روشهای اصلی بررسی بیماریهای عصب و عضله است. سایر آزمونهای مهم در تشخیص بیماریهای عصب و عضله، اندازه‌گیری آنزیمهای عضلانی و بیوپسی عصب و عضله است.

۵. این آزمون، آزمونی واحد نیست. یعنی با توجه به شکایت بیمار و معاینه به عمل آمده بایستی تستهای مختلف به عمل آورد. آزمونهایی که معمولاً به عمل می‌آید شامل بررسی سرعت هدایت عصبی (NCV = Nerve Conduction Velocity که NCS= Nerve Conduction Study هم نامیده می‌شود)، الکترومیوگرافی (EMG = Electromyography)، بررسی امواج F و H است. بسته به مورد ممکن است آزمون جالی
(Jolly test = RNS = Repetitive Stimulation Test) و تست Blinkهم انجام شود. این آزمونها توسط کلیه دستگاههای EMG موجود انجام می‌شود. آزمونهای دیگری از قبیل
SFEMG = Single Fiber EMG هم وجود دارند که بیشتر دستگاهها قادر به انجام آن نیستند. لذا در صورتی که تشخیص بیماری منوط به انجام تست خاصی است، قبلاً از موجود بودن این تست اطلاع حاصل کنید.

۶. برای این آزمایش پیشنهاد شده است. اما معمولاً لغت EMG برای کل این تست بکار می‌رود. توجه شود که این لغت هم برای قسمتهای مختلف تست و هم برای قسمت سوزن زدن تستneedle EMG بکار می‌رود. بعضی هم از اصطلاح EMG & NCV استفاده می‌کنند. چنانچه مایل هستید قسمت خاصی از تست حتماً انجام شود می‌توانید نام آن را هم ذکر کنید.

٧. بیماریهای گوش و حلق وبینی از این تست به نام الکترونوروگرافی یاد شده است. پس هر دو نام یکی هستند.

٨. تغییراتی در سایر بیماریهای مغز و اعصاب د راین تست دیده می‌شود، اما این تغییرات غیراختصاصی بوده و ارزش تشخیصی ندارند. لذا درخواست این تست در بیمارانی که دچار بیماریهایی مثل MS یا سکته مغزی هستند کمکی نمی‌‌کند.

٩. زمان درخواست تست مهم است. مثلاً تغییرات دیده شده در EMG در رادیکولوپاتی به ترتیب زیر است: در مرحله حاد یعنی تا روز ۱۰-۱۴ فقط کاهش رکرویت‌مان دیده می‌شود. در روزهای ۱۰-۱۴ به بعد تغییرات دنرویشن در عضلات پارااسپینال دیده می‌شود. از هفته ۲-۳ تغییرات دنرویشن در عضلات پروگزیمال اندامها و از هفته ۴-۶ این تغییرات در عضلات دیستال اندامها رؤیت می‌شود. سپس علائم عصب‌گیری مجدد به همین ترتیب دیده می‌شود. این علائم ابتدا با پولی‌فازی و سپس افزایش مدت و دامنه MUP نشان داده می‌شود. چنانچه عصب‌گیری مجدد کامل باشد، تغییرات دنرویشن از بین می‌رود و گرنه باقی می‌مانند. مثال دیگر قطع کامل عصب است. تا روز ۷-۱۰ ام پس از قطع عصب تحریک دیستال پاسخ نرمال حسی و حرکتی ایجاد می‌کند.

١٠. جواب منفی است. هرچند که مواردی وجود دارد که نیاز به انجام اورژانس تست مثلاً در نصف شب دارد، اما این موارد نادر است. مثلاً در مورد سندرم گیلن باره انجام تست در مرحله حاد بیماری کمک‌کننده‌ نیست. در این مرحله توجه به شرح حال و معاینه و داشتن شک بالینی مهمتر است.

١١. در مواردی از این بیماری، این آزمون منفی است. اما توجه شود که تمایل بر این است که در مواردی که بیمار علائم بالینی این بیماری را دارد اما EMG تاًیید نمی‌کند از جراحی بیمار خودداری می‌کنند و با روشهای غیر تهاجمی به درمان بیمار می‌پردازند. و هر موقع که EMG هم مثبت شد به جراحی مبادرت می‌کنند.

١٢. دلایل متعددی برای این این امر موجود است. رادیکولوپاتی به معنی درگیری روت است. این درگیری می‌تواند با علائم درد، اختلال حسی، حرکتی و یا احشایی تظاهر یابد. اما تست EMG فقط به بررسی قسمت حرکتی می‌پردازد. از آنجایی که معمولاً فیبرهای حسی قبل از دورسال روت گانگلیون آسیب می‌خورند، پس بیمار علائم حسی دارد اما سیستم حسی در بررسی EMG کاملاً سالم است. بنابراین اگر مثلاً بیمار مبتلا به رادیکولوپاتی فقط دچار آسیب فیبرهای حسی شده‌باشد و یا فقط درد داشته‌باشد، این آزمون منفی است. همچنین موارد متعددی هم پیش می‌آید که بیمار آسیب حرکتی دارد اما EMG منفی است. یک علت این است که تمام فیبرهای یک روت آسیب نخورده‌است. پس همه عضلات آن میوتوم آزرده نیستند. لذا مثلاً قسمتی از ریشه L5 آسیب دیده و این قسمت مربوط به عضله گلوتئوس مدیوس است. پس اگر ما فقط عضله تیبیالیس آنتریور را بررسی کنیم و یا تمام عضلات درماتوم L5 به جز گلوتئوس مدیوس را سوزن بزنیم، متوجه نمی‌شویم. یا ممکن است که فقط فیبرهای مربوط به قسمت خاصی از این عضله آز‍رده باشد. در این صورت سوزن زدن به سایر قسمتهای عضله مشکلی را حل نمی‌کند. توجه شود که به علت مدت زمان انجام تست و احتمال خسته شدن بیمار سوزن زدن به تمام عضلات یک میوتوم و همچنین قسمتهای مختلف هر عضله عملی نیست. همچنین همکاری بیمار در مراحل مختلف آزمون مهم است. عدم همکاری بیمار باعث می‌شود که ارزش تشخیصی تست پایین بیاید. زمان انجام تست مهم است. در زمانهای مختلف پس از آسیب به عصب تغییرات خاصی در عضلات دیده می‌شود. پس مثلاً بلافاصله پس از آسیب عصب تنها یافته دیده‌شده در EMG اختلال در اینترفرنس پترن و رکرویت‌مان است که آنهم غیراختصاصی بوده و یا توجه به آن بسیار مشکل است. یافته‌های اختصاصی‌ترمثل فیبریلیشن و پولی‌فازی در زمان خاصی پس از آسیب عصب رؤیت شده و در مرحله حاد دیده نمی‌شوند. هر چند که تجربه و اطلاعات پزشک انجام دهنده تست می‌تواند در انتخاب عضله مناسب برای تست کمک کند اما بهر حال به دلایل پیش‌گفته باز هم در موارد متعددی از رادیکولوپاتی این تست منفی است. اینجا این سؤال مطرح می‌شود که حال که این تست می‌تواند در رادیکولوپاتی منفی باشد چه علتی برای انجام تست در بیماران مبتلا به کمر درد و گردن درد وجود دارد؟ آیا نمی‌توان در بیماران مشکوک به رادیکولوپاتی فقط MRI درخواست کرد و از انجام EMG که هزینه‌بر و دردناک است خودداری کرد؟ توجه شود که تغییرات مربوط به دیسکوپاتی و تغییرات مهره‌ها در سنین متوسط و بالا در MRI بسیار شایع است. لذا دیدن این تغییرات در بیماران مبتلا به درد کمر و گردن به معنی آن نیست که علت درد این بیمار رادیکولوپاتی است. پس جواب سؤال فوق همان است که در بقیه موارد مشابه در طب داده می‌شود. تشخیص و درمان یک بیمار بر اساس شرح حال و معاینه دقیق و درخواست و تفسیر هوشمندانه آزمونها است. در واقع بایستی موارد استفاده و محدودیتهای یک آزمون را شناخت و هرگز کورکورانه بر اساس جواب یک  تست اقدام نکرد. در موارد مشکل فالوآپ بیمار و انجام دوباره یک آزمون در زمان مناسب و دقت دوباره به شرح حال و معاینه فیزیکی راهگشا است. به یک نکته دیگر هم اشاره می‌کنم. موارد متعددی از رادیکولوپاتی است که ناشی از دیسکوپاتی نیست. یک مثال کلاسیک آن متاستاز به روت است. و یا ممکن است روت در اثر بسته شدن عروق آن مثلاً در جریان واسکولیت آسیب دیده‌باشد. در این صورت MRI می‌تواند طبیعی بوده اما EMG ابنورمال باشد. و نیز به یک نکته مهم توجه شود. تغییرات تاًیید کننده رادیکولوپاتی در EMG همان تغییرات ناشی از درگیری آکسون است. پس در صورتی که بیمار دچار بیماری دیگری هم باشد که آن بیماری هم تغییرات آکسونال داشته باشد ( از قبیل پلی‌نوروپاتی ) در آنصورت نمی‌توان تشخیص رادیکولوپاتی همزمان را رد یا تاًیید کرد. در مورد دیابت هم بخاطر داشته‌باشیم که پلی‌نوروپاتی ناشی از دیابت درگیری روت هم می‌دهد. پس در صورتی که بیمار با پلی‌نوروپاتی دیابتی از درد کمر شاکی باشد و در EMG عضلات پارااسپینال دنرویشن دیده شد، این دنرویشن می‌تواند ناشی از پلی‌نوروپاتی دیابت باشد و ربطی به دیسکوپاتی احتمالی ندارد.

١٣. پزشک ارجاع کننده بایستی خلاصه‌ای از نکات مهم معاینه و بررسیهای پاراکلینیک را در درخواست خود قید کند. در نوار عصب و عضله کمردرد به صورت روتین این عضلات بررسی نمی‌شوند. همچنین معمولاً بیماران مراجعه کننده به کلینیکهای نوار عصب، آزمایشات و گرافیهای انجام شده را به همراه نمی‌آورند. لذا پزشک انجام دهنده تست از این مشکلات بی‌خبر است. لذا اگر می‌خواهید که قسمت خاصی از بدن حتماً بررسی شود، مشخصاً نام این قسمت را قید کنید.

14. منابع متعددی برای این این امر موجود است. به ویژه من کتاب
Electromyography and Neuromuscular disorders نوشته Preston and Shapiro را توصیه می‌کنم.

مطلب به نقل از سایت زیر می باشد:

http://www.amirdolatabadi.com

اطلاعات کلی در مورد نوار عصب-عضله برای بیماران

• 1. هدف از انجام این تست چیست؟
• 2. این تست چگونه انجام می‌شود؟
• 3. آیا این تست دردناک است؟
• 4. مدت زمان انجام این تست چقدر است؟
• 5. آیا برای انجام این آزمون نیاز به گرفتن وقت قبلی است ؟
• 6. چه اقداماتی قیل از انجام این آزمون بایستی انجام دهم؟
• 7. چه اطلاعاتی را بایستی در اختیار پزشک انجام دهنده آزمون قرار دهم؟
• 8. آیا این آزمون عوارض خاصی دارد؟
• 9. آیا سوزن انجام دهنده تست، سوزن مخصوصی است؟
• 10. آیا در هر شخصی مثل زن حامله یا نوزاد قابل انجام است؟

-----------------------------------------------

١- هدف از انجام تست بررسی کارکرد عصب و عضله است. علائم شابع بیماریهای عصب و عضله شامل درد در قسمتهای مختلف بدن، ضعف و خستگی و گزگز، مورمور و بی‌حسی است. البته این علائم در سایر بیماریهای غیر مربوط به عصب و عضله هم دیده‌می‌شود. تشخیص این امر توسط پزشک معالج و براساس شرح‌حال، معاینه و انجام بعضی آزمونها است.

٢- این تست از مراحل مختلف تشکیل شده‌است. اما دو مرحله اصلی دارد. در قسمت بررسی هدایت عصبی، پزشک یه اعصاب شما تحریک الکتریکی می‌دهد. در قسمت بررسی عضله سوزنی در قسمتهای مختلف عضلات شما داخل می‌شود. توجه داشته‌باشیم که در قسمت دوم تست دارویی در بدن شما تزریق نمی‌شود.

٣- هر دو قسمت اصلی این تست دردناک است. البته احساس درد یک تجربه شخصی است و برای بسیاری از بیماران درد ناشی از این تست خفیف است و حتی بعضی از بیماران احساس درد نمی‌کنند. من موارد متعددی را دیده‌ام که بیمار در تمام مراحل تست در خواب طبیعی بوده‌ا‌ست. اما مواردی هم می‌باشد که بیماران از درد شدید شکایت داشته‌اند. در این موارد بابستی به پزشکی که آزمون را انجام می‌دهد اطلاع دهید. پزشک بر اساس مورد به تغییر نحوه انجام تست می‌پردازد. به ندرت پیش می‌آید که به علت درد غیرقابل تحمل بایستی انجام تست خاصی متوقف شود. در این صورت پزشک بر اساس یافته‌های بدست آمده تا این مرحله اقدام به تفسیر تست می‌کند. البته بدیهی است که چنانچه این آزمایش به صورت کامل انجام نشود، نتیجه حاصله هم کامل نخواهد بود.
می‌توان برای جلوگیری از بروز درد یا کاستن از شدت آن از داروهای آرام‌بخش و داروهایی از قبیل دیازپام کمک گرفت. این امر معمولاً در مورد بچه‌های بسیار بی‌قرار صادق است. اما در مورد بزرگسالان بکار نمی‌رود. همچنین استفاده از داروهای مسکن موضعی مثل لیدوکائین در این تست موردی ندارد.

۴- بسته به نوع تست و درخواست پزشک معالج از ۴۵ دقیقه تا ۲ ساعت طول می‌کشد. در موارد خاص بیشتر هم طول می‌کشد. در این‌گونه موارد بهتر است که برای جلوگیری از خستگی بیمار و پزشک انجام دهنده تست، آن را در چند جلسه متفاوت انجام داد.
گاهی مواقع لازم است که تست چند بار تکرار شود. یک علت این امر آن است که تغییراتی که در مراحل مختلف بیماریهای عصب و عضله در این آزمون دیده‌می‌شود متفاوت است.

۵- با توجه به زمان انجام تست پاسخ مثبت است. همچنین بعضی اطلاعات بایستی قبل از انجام تست به شما داده‌شود.

۶- در صورت امکان محل انجام تست بایستی تمیز باشد. لباس مناسبی که تنگ نباشد بایستی پوشیده‌شود. هر چند که گاهی مواقع در موقع انجام این آزمایش شما بایستی عضو مربوطه را کاملاً لخت کنید.

٧- هر چند که پزشک اطلاعات خاصی را از شما خواهد پرسید، اما موارد زیر را حتمآً به او بگویید.

7.1.  آیا دچار بیماری عفونی خاصی بویژه هپاتیت و ایدز هستید؟

7.2.  آیا داروهایی که اختلال انعقادی م‌دهند مثل آسپیرین و یا وارفارین مصرف می‌کنید؟ آیا بیماریهای اختلال سیستم انعقادی مثل هموفیلی دارید؟ آیا خونریزی غیرعادی در نقاطی از بدن دارید؟

7.3.  به طور کلی نام، مقدار و مدت زمان مصرف کلیه داروهای خود را به پزشک بگویید. بعضی از داروهای اثرات خاصی روی عصب و عضله می‌گذارند. همچنین بعضی از داروها مثل بویژه مستینون بایستی بسته به صلاحدید پزشک قبل از انجام تست قطع شود.

7.4.  آیا از پیس میکر قلبی (باتری قلبی) استفاده می‌کنید؟

7.5.  در مواردی که شما یا بیمار شما در بیمارستان بستری بوده و وسایلی در بدن بیمار مثل لوله سرم (آنژیوکت) قرار داده‌شده هم بایستی پزشک مطلع باشد، که این امر معمولاً به وضوح مشخص است و نیاز یه گفتن از طرف شما ندارد.

٨- این تست دارای عوارضی است. اما در صورت رعایت نکات خاصی که پزشک انجام‌دهنده تست به آن اشراف دارد، این عوارض برای شما رخ نخواهد داد. تنها عارضه‌ای که ممکن است برای شما اتفاق بیفتد درد موقتی در محل ورود سوزن است. این درد ممکن است چند ساعت طول بکشد و به مسکن معمولی مثل استامینوفن یا بروفن و یا سرد کردن موضعی محل پاسخ می‌دهد. در هنگام انجام تست در محل ورود سوزن ممکن است خون‌ریزی مختصری دیده‌شود. در اینگونه موارد پزشک با فشار موضعی پنبه به مدت کافی اقدام به خاتمه خونریزی می‌کند. اما در بعضی بیماران بویژه بیمارانی که دارای عیوب خونریزی‌دهنده هستند و یا داروها و یا موادی که خونریزی می‌دهند را مصرف می‌کنند پس از چند ساعت از خاتمه تست خونریزی شروع شود. در این موارد بیمار پس از تمام شدن تست متوجه خون ‌مردگی و یا تورم موضعی می‌شود. در اینگونه موارد معمولاً فشار دادن جسم سردی مثل یخ به محل درگیر برای مدت چند دقیقه خونریزی را برطرف می‌کند، هر چند که بر طرف شدن تورم و خون‌مردگی مدتی طول خواهد کشید. بهر حال در موقع بروز هر عارضه ناشی از تست که به روشهای فوق جواب ندهد پزشک انجام‌ دهنده تست را مطلع کنید.

٩- مسلماً چنین است. و نیز سوزنهای دستگاههای مختلف با هم فرق می‌کند. همچنین دقت شود که بسیاری از این سوزنها قابل استفاده مجدد هستند. در آن صورت با رعایت استانداردهای خاصی آنها را مجدداً استریل می‌کنند. چنانچه مایل به استفاده از سوزن یک بار مصرف هستید این مطلب را به پزشک انجام دهنده تست گوشزد کنید.

١٠- این تست را می‌توان در زن حامله و نوزاد انجام داد.

• مطلب به نقل از سایت زیر می باشد:

http://www.amirdolatabadi.com/emgnotesforpatientsinfarsi.htm

معرفی الکترودیاگنوزیس (نوار عصب و عضله)

اعصاب و عضلات سراسر بدن با ایجاد سیگنال های الکتریکی پیام های خود را به مغز می رسانند و یا از مغز پیام دریافت می کنند . اعصاب حسی اطلاعات محیطی را از طریق این سیگنال ها به مغز مخابره می کند. و فرمان های مغز  از طریق اعصاب حرکتی به عضلات ارسال می گردد.
متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی، ارتوپدی و مغز و اعصاب، آزمون الکترودیاگنوز را برای آسیب ها یا بیماری هایی که اعصاب وعضلات را تحت تاثیر قرار می دهند و می توانند منجر به کاهش سرعت یا متوقف ساختن این سیگنال های الکتریکی شوند استفاده می نمایند . 
آزمون الکترودیاگنوز (نوار عصب و عضله) مکمل شرح حال و معاینه فیزیکی است و به سناریوی بالینی مرتبط شده است. تست های متفاوتی می تواند انجام شود و متخصص الکترودیاگنوز ناگزیر است آنهایی را که به شرح حال بالینی مرتبط هستند انتخاب کند.
آزمون الکترودیاگنوز ،برخی از تشخیصهای افتراقی را رد کرده و در 42 درصد موارد,  تشخیص اولیه را تغییر می دهد. این آزمون تا حدی می تواند شدت یا وسعت اختلال را فراتر از علائم بالینی نشان دهد. درگیری اندام های دیگر می تواند مشخص شود و درگیری ریشه های متعدد می تواند نشان داده شود مثل تنگی کانال نخاعی لومبوساکرال. در نهایت، در قطعی کردن یک تشخیص قابل استفاده است.
آزمون الکترودیاگنوز به طور معمول شامل دو بخش است :

سرعت هدایت عصبی (Nerve Conduction Study – NCV) 

در این آزمون سرعت هدایت امواج در طول یک عصب بررسی میشود.در این آزمون ابتدا عصب توسط محرک الکتریکی، تحریک می شود. این کار معمولاً توسط قرار دادن دو الکترود از جنس نمد که با سُرم مرطوب شده اند و یا الکتردههای چسبی انجام میشود. این کار باعث تحریک عصبی شده و موج عصبی حاصله توسط دو الکترود دیگر ثبت می شود.سرعت هدایت عصبی بر اساس فاصلۀ بین الکترودهای تحریک کننده و ثبت کننده و  زمانی که طول کشیده موج حاصله در عصب این مسیر را طی کند مُحاسبه می شود.اگر آسیب در عصب باشد، سیگنال در آن ناحیه آهسته تر و ضعیف تر عبور می کند .با تحریک عصبی در مکان های مختلف یک عصب ، پزشک می تواند محل ضایعه و صدمه را تعیین نماید .مطالعه هدایت عصبی، برای ارزیابی بهبودی بیمار در طول زمان، استفاده می شود.

2 - ثبت امواج عضلانی (Electromyography- EMG) 

آزمون ثبت امواج عضلانی (الکترومیوگرافی)، قسمتی حیاتی از آزمون الکترودیاگنوز می باشد . در این بخش از آزمون ثبت و تجزیه و تحلیل فعالیت الکتریکی عضلات انجام می گردد.
در طول این آزمون ، سوزن نازک و کوچکی، برای ثبت فعالیت الکتریکی در عضله قرار می گیرد. و سیگنال های الکتریکی بصورت امواج از طریق صفحه نمایش و صدای موج پخش می گردد.که جهت تشخیص بکار می رود.

ثبت فعالیت الکتریکی یک عضله  درحالت استراحت و انقباض عضله انجام می گردد . عضله سالم در حالت استراحت ،از لحاظ الکتریکی خاموش است. پزشک الکترومیوگرافر به تعداد مورد نیاز عضله برای این آزمون انتحاب می نماید.

اقدامات ضروری برای بیماران در هنگام انجام  آزمون الکترودیاگنوز (نوار عصب و عضله)

• در روز انجام نوار عصب و عضله ،استحمام نموده ومواد زائد را ازروی پوست محل آزمون بزودایید. از استعمال هر گونه مواد آریشی و  لوسیون، کرم و یا پماد بر روی محل آزمون خودداری نمایید.
• پرونده پزشکی از جمله  کلیه آزمایشات و عکسهای رادیولوژی خود را به همراه داشته باشید . 
• قبل از انجام  آزمون، انتهای اندامهای (دستها و پاههای) خود را گرم کنید .
• قبل از انجام  آزمون، دستبند انگشتر و هر شی فلزی را از اندامها خارج نمایید . 
• قبل از انجام  آزمون ،موبایل و کلیه دستگاههای الکترونیک خود را خاموش نمایید .
• اگرپیس میکر قلبی استفاده می کنید پزشک خود را اگاه سازید.
• ز داروهای رقیق کننده خون نظیر وارفارین ، هپارین ویا پلاویکس استفاده می کنید ،پزشک خود را اگاه سازید.
• اگر مبتلا به بیماری ههای عفونی از جمله ایدز وهپاتیت  هستید  پزشک خود را اگاه سازید.
• اگر مبتلا به بیماری ههای خونی،  نارسایی مزمن کلیه ، نارسایی کبد و بیماری قلبی هستید پزشک خود را اگاه سازید.
• پس  از انجام  آزمون ممکن است کمی درد وکبودی در محل سوزنهاداشته باشید  ،اما این عارضه در عرض چند روز ناپدید می شود. برای کاهش درد والتهاب می توانید از ماساژ یخ یا استامینوفن خوراکی استفاده نمایید .

دکتر امیر هوشنگ واحدی - متخصص طب فیزیکی و توانبخشی