عوارض مصرف داروهای مسکن شبه مخدر در آرتروز بیش از کمک آن به بیمار است

آیا میتوان برای کنترل درد ناشی از آرتروز و ساییدگی زانو، آرتروز مفصل ران و یا کمردرد از داروهای مسکن شبه مخدر مانند ترامادول یا کدئین استفاده کرد. اگر این کار را میکنید قدری دست نگه دارید.

گرچه مصرف این داروها میتواند تسکین مختصر تا متوسطی در شدت درد ایجاد کند با این حال افزایش دوز مصرفی تغییر زیادی در کاهش درد ایجاد نکرده و موجب بروز عوارضی میشود که بسیاری از بیماران مجبور میشوند به خاطر همین عوارض مصرف دارو را متوقف کنند. مطالعه ای که در همین مورد در دانشکاه برن سویس انجام شده نشان داده که مصرف این داروها میتواند موجب بروز عوارضی مانند تهوع و یبوست شود.

مهمتر از آن وابستگی است که بعد از مدتی استفاده از این داروها به آنها ایجاد میشود. این ها در واقع همان داروهای مخدر هستند ولی با قدرت کمتر و به همین علت تمام خواص مواد مخدر را دارا میباشند. یکی از این خواص وابستگی به دارو یا همان اعتیاد است. بعد از مدتی استفاده از ترامادول، کدئین، استامینوفن کدئین یا اکسی کدون بیمار به آن وابسته شده و نمیتواند بدون آنها زندگی کند. عدم مصرف دارو موجب برگشت درد شده و به همین علت بیمار مجبور میشود تا آنها را همه روزه مصرف کند و حتی سعی در بالا بردن میزان مصرف کرده به این امید که تاثیر آنها بیشتر شود.

این مطالعه بر روی 2268 بیمار که از داروهای مسکن شبه مخدر متفاوتی استفاده میکردند صورت گرفت و نشان داد که این داروها از نظر تاثیر ضد درد بودن تفاوت زیادی با هم ندارند و عوارض مصرف آنها هم به یکدیگر شبیه است.

محققان توصیه میکنند مصرف این داروها فقط به تجویز پزشک و آن هم به مدت کوتاه جایز است چه مصرف خودسرانه یا دراز مدت آنها جدای از بروز عوارض ناخواسته میتواند موجب وابستگی به دارو و یا حتی سوق دادن بیمار به استفاده از مواد مخدر شود.

منبع :ایران ارتوپد

خرابی دیسک بین مهره ای چیست و چگونه ایجاد می شود

خرابی یا دژنرسانس دیسک بین مهره ای Degenerative disc disease یکی از شایعترین علل کمردرد است. خراب شدن دیسک در واقع یک بیماری نیست بلکه یک روند طبیعی است که با بالا رفتن سن در همه افراد ایجاد میشود. همانطور که با بالا رفتن سن افراد، پوست چروکیده میشود، موی سپید میشود، استخوان ها تراکم خود را بتدریج از دست میدهند، در دیسک بین مهره ای هم کم کم تغییراتی ایجاد میشود که موجب اختلال در عملکرد آن میگردد. به همین علت نام آن تغییرات را خراب شدن یا دژنرسانس میگذارند. دژنرسانس از لحاظ لغوی به معنی پیر شدن است. این خراب شدن در اثر کار زیاد دیسک است. ضربات مکرری که در طول زندگی به دیسک وارد میشود بتدریج ان را فرسوده و پیر و خراب میکند. پس خراب شدن یا پیر شدن دیسک بین مهره ای یک روند تدریجی و طبیعی است با این حال در بعضی افراد این روند سریعتر و در سنین پایین تر بوجود میاید و در بعضی دیگر دیرتر. همچنین بعضی ضربات و آسیب هایی که به ستون مهره وارد میشود میتواند موجب تسریع این روند شود. بعضی فعالیت های سنگین بدنی میتوانند فشار زیادی را بر دیسک وارد کرده و موجب خراب شدن زودرس آن شوند. مصرف سیگار میتواند خرابی دیسک را سرعت دهد. همچنین در بعضی خانواده ها زمینه ژنتیکی وجود دارد که موجب میشود دیسک در سنین پایینتری خراب شود.                                کاهش ارتفاع دیسک بر اثر خراب شدن آن دیسک چگونه خراب میشود دیسک بین مهره ای ساختارهایی به شکل یک استوانه کم ارتفاع (دیسک) هستند که در بین مهره ها قرار میگیرند. دیسک دو قسمت دارد. یک قسمت مرکزی که به آن نوکلئوس یا هسته میگویند و یک حلقه مدور در دور که به آن آنولوس یا حلقه میگویند. نوکلئوس یا هسته قابلیت الاستیک و ارتجاعی داشته و خاصیت اصلی دیسک که مانند یک فنر ضربه گیر عمل میکند به علت عملکرد همین هسته است. آنولوس یا حلقه اطراف هسته وظیفه حفظ و نگهداری هسته را دارد و آن را سرجای خود درست در بین مهره های بالا و پایین نگه میدارد. روند خراب شدن و پیر شدن دیسک بین مهره ای یک توالی تقریبا ثابت را طی میکند. در ابتدا نوکلئوس یا هسته مرکزی دیسک توانایی جذب آب را از دست داده و درصد آب آن کاهش پیدا میکند. سپس این هسته کلفت و سفت شده و مانند حلقه دور خود یعنی همان آنولوس میشود. بدنبال این تغییرات توانایی جذب ضربه که از خواص مهم دیسک بین مهره ای است کاهش پیدا میکند و ضربات به عوض اینکه در دیسک مستهلک شوند مستقیما به مهره وارد میشوند. این روند موجب میشود که نه تنها مهره و مفاصل بین آنها زودتر خراب شده و دچار آرتروز شوند بلکه موجب میگردد فشار بازهم بیشتری به دیسک وارد شود. بتدریج در آنولوس پارگی های کوچکی ایجاد میشود. این پارگی ها کم کم بزرگتر و بیشتر شده و موجب ضعیف شدن دیسک میشوند. بتدریج اندازه دیسک کوچک میشود. ارتفاع آن کم شده و قابلیت ارتجاع آن کاهش میابد.          دیسک های پایینی خراب شده اند کم شدن ارتفاع دیسک موجب نزدیک تر شدن مهره ها به هم میشود و این نزدیکی موجب میگردد مفاصل بین مهره ها یا همان فاست ها بیشتر به هم فشرده شوند و نتیجه این فشردگی بروز ساییدگی و آرتروز است. آرتروز در مفاصل بین مهره ای خود موجب بروز درد میشود. از طرف دیگر بتدریج در اطراف دیسک خراب شده و در اطراف مفاصل بین مهره ای استخوان های اضافه ای به نام استئوفیت بوجود میاید. در صورتی که این استئوفیت ها به درون کانال نخاعی رشد کنند فضای آن را تنگ کرده و موجب تنگی کانال نخاعی و بروز علائم مربوط به ان میشوند. وقتی که آنولوس یا حلقه اطراف دیسک خراب و ضعیف میشود ممکن است با وارد شدن یک فشار ناگهانی کاملا پاره شده و بدنبال این پارگی محتوای نوکلئوس یا هسته به بیرون جابجا میشود. به اصطلاح میگویند دیسک دچار هرنی یا فتق شده است. این دیسک جابجا شده میتواند بر روی ریشه های عصبی که از نخاع خارج میشوند فشار وارد کرده و موجب بروز علائم سیاتیک شوند. پس دیده میشود که منشا بسیاری از بیماری های ستون مهره که در نهایت منجر به کمردرد میشوند خرابی دیسک بین مهره ای است. خود خرابی دیسک میتواند موجب درد و بروز کمردرد شود. بیماری هایی هم که بدنبال آن ایجاد میشوند یعنی آرتروز مفاصل بین مهره ای، تنگی کانال نخاعی، فتق یا هرنی دیسک هم میتوانند بطور جداگانه موجب درد شوند. منبع:ایران ارتوپد

بایدها و نبایدهای زانو درد 11 روش عملی برای تسکین درد زانو

برای کمک به تسکین و بهبود درد زانو راه های زیادی وجود دارد که می توانید انجام دهید، زانو دردی که ممکن است در اثر یک حادثه بوجود آمده باشد یا بواسطه سال ها بیماری التهاب مفاصل.در اینجا 11 راه را پیشنهاد کرده ایم که با انجام دادن یا ندادن آنها به تسکین درد زانو کمک می کنید.

1- زیاد استراحت نکنید: استراحت زیاد باعث ضعیف شدن ماهیچه ها می گردد، که می تواند درد مفاصل را بدتر کند. یک برنامه ورزشی که برای زانوها از ایمنی و سلامت کافی برخوردار است پیدا کرده و آن را دنبال کنید. اگر مطمئن نیستید که کدام حرکات ورزشی برای شما مناسب است و یا باید چقدر ورزش کنید، با پزشک یا فیزیوتراپ صحبت کنید.

2- ورزش کنید: ورزش های هوازی یا ایروبیک باعث تقویت ماهیچه های محافظ زانو شده و انعطاف پذیری را افزایش می دهند. همچنین از ورزش های تحمل وزن و کششی نیز غافل نشوید. برای ورزش های ایروبیک، برخی انتخاب های خوب شامل پیاده روی، شنا و ورزش های آبی، دوچرخه سواری ثابت و تردمیل است. ورزش تای چی نیز به کم شدن خشکی مفاصل و افزایش تعادل کمک می کند.

3- مراقب باشید زمین نخورید: وقتی زانو درد می کند و یا تعادل ندارد، احتمال زمین خوردن بیشتر می شود و وقتی زمین می خورید آسیب بیشتری به زانو وارد می شود. مطمئن شوید خانه تان به اندازه کافی روشن است، برای بالا رفتن از راه پله از دستگیره نرده ها کمک بگیرید، و برای برداشتن چیزی از قفسه های بالاتر از یم نردبام محکم استفاده کنید تا احتمال زمین خوردن خود را کم نمایید.

4- از روش استراحت، یخ گذاشتن، بانداژ کردن و بالا گرفتن زانو استفاده کنید. وقتی علت زانو درد آسیب های جزئی و یا عود کردن التهاب مفصل است، توصیه های زیر را به ترتیب دنبال کنید: به زانوی خود کمی استراحت دهید، بر روی زانو یخ بگذارید تا التهابش کم شود، زانو را بانداژ کنید و آن را بالا نگه دارید.

5- وزن خود را متعادل کنید. اگر اضافه وزن دارید، کم کردن وزن باعث کاهش فشار بر زانوها می گردد. شما حتی نیازی نیست که به وزن ایده آل خود برسید. حتی تغییرات کوچک نیز تفاوت ایجاد می کند.

6- برای استفاده از وسایل کمکی پیاده روی خجالت نکشید. چوب زیر بغل یا عصا باعث کاهش فشار وارد بر زانوها می شود. انواع زانو بند بسته به مشکلی که دارید نیز به حفظ تعادل شما کمک می کند.

7- به طب سوزنی توجه داشته باشید. این طب سنتی چینی،  که به شکل وارد کردن سوزن های ریز در نقاط خاص بدن است، بطور گسترده ای برای تسکین انواع بسیاری از دردها بکار می رود و ممکن است برای زانو درد نیز مفید باشد.

8- اجازه ندهید کفش هایتان شرایط را بدتر کند. کفی های طبی باعث کاهش فشار وارد بر زانوها می گردد. برای آرتروز زانو، پزشکان اغلب نوع خاصی از کفی طبی را تجویز می کنند که شما باید در کفش خود قرار دهید. برای اینکه کفی مناسب پیدا کنید، با پزشکتان یا یک فیزیوتراپ صحبت کنید.

9- از دما کمک بگیرید. 48 تا 72 ساعت پس از آسیب زانو، از کمپرس سرد برای کاهش تورم و بی حس کردن محل درد استفاده کنید. یک کیسه یخ یا نخود سبز یخ زده به خوبی این کار را انجام می دهد. 15 تا 20 دقیقه و سه یا چهار بار در روز این کمپرس را روی موضع درد بگذارید. بسته یخ را در یک حوله بپیچید تا پوستتان آسیب نبیند. پس از این مرحله، شما می توانید از حمام آب گرم، تشک برقی یا حوله گرم به مدت 15 تا 20 دقیقه و سه یا چهار بار در روز استفاده کنید.

10- ورزش های پرشی انجام ندهید. ورزش های High-impact می تواند آسیب زانوهای دردناک را بیشتر کند. از ورزش های پرشی مثل دویدن، پریدن و کیک بوکسینگ بپرهیزید. همچنین از انجام ورزش هایی چون وزنه برداری که فشار بسیار زیادی بر زانوها وارد می کند اجتناب کنید. این ورزش ها درد را تشدید کرده و اگر به درستی انجام نشوند باعث آسیب می گردند.

11- مشاوره بگیرید. اگر زانو درد شما جدید است به یک پزشک متخصص مراجعه کنید تا معاینه شوید.  دانستن اینکه چگونه با آسیب زانو برخورد کنید برای شما بهرتین چیز است، بنابراین می توانید از هرگونه آسیب بیشتر جلوگیری نمایید./

آشنایی با بهترین و بدترین مواد غذایی برای مفاصل

بیماری آرتروز انواع مختلفی دارد؛ اما برخی از نشانه‌ها و علائم در همه انواع این بیماری مشترک هستند؛ از جمله علائم مشترک انواع آرتروز می‌توان التهاب، سفتی، خشکی و درد در مفاصل نام برد.برای کاهش درد و نرم شدن مفاصل باید از برخی مواد غذایی و مکمل‌های خاص بیشتر استفاده کنید و از مصرف برخی مواد غذایی نیز بپرهیزید. این غذاها عبارتند از:

میگو

میگو حاوی مقدار زیادی گلوکزآمین است و گلوکزآمین ماده‌ای مناسب برای کاهش التهاب مفاصل می‌باشد. در ضمن میگو مقدار زیادی سلنیوم داشته و چربی اندکی دارد.

سالمون

اگر از خوردن میگو امتناع می‌‌کنید و طعم آن را دوست ندارید، می‌توانید غذای دریایی دیگری را انتخاب کنید. سالمون بهترین منبع تأمین اسیدهای چرب امگا3 است و این اسیدهای چرب در تعدیل وزن بدن، سلامت قلب و البته بهبود سلامتی مفاصل تأثیر بسزایی دارد. چربی موجود در سالمون نه تنها به علت سرشار بودن از اسید چرب امگا 3 فوق‌العاده است، بلکه به خاطر نسبت بالای اسید چرب امگا 3 به امگا 6 در آن و محتوی پایین چربی‌های اشباع‌شده، حائز اهمیت‌‌ است.

بادام

اگر واقعاً درصدد یافتن راهی برای افزایش سلامت مفاصل‌تان هستید، بهتر است حتماً بادام مصرف کنید. بادام نیز حاوی اسیدهای چرب امگا 3 است، (همانند سالمون) و از سوی دیگر منبع غنی ویتامین E و منگنز نیز می‌باشد. دریافت بیشتر منگنز در رژیم غذایی به افزایش تولید گلوکزآمین در بدن منجر می‌شود. شما حتی می‌توانید برای بهره بردن از خواص بادام زمینی و بادام، کره بادام‌زمینی و کره بادام را نیز در رژیم غذایی خود بگنجانید.

آناناس

این میوه گرمسیری از گذشته دور تا به حال برای بهبود سریع‌تر زخم‌ها و جراحات مورد استفاده قرار گرفته است؛ زیرا حاوی ماده‌ای به نام «بروملین» است و بروملین تأثیر زیادی در بهبود زخم‌ها دارد. بروملین خاصیت ضدالتهابی نیز داشته و به طور کلی خاصیت دارویی دارد؛ دارویی که التهاب مفاصل را کاهش می‌دهد و روند بهبود جراحات را تسریع می‌کند.

روغن زیتون کاملا طبیعی

از آنجایی که روغن زیتون بکر در مرحله نخست فشردن زیتون به دست می‌آید، خواص آنتی‌اکسیدانی فراوانی دارد و این آنتی‌اکسیدان‌ها با رادیکال‌های آزاد مقابله می‌کنند. رادیکال‌های آزاد باعث افزایش التهابات و درد مفاصل می‌شوند. روغن زیتون یک چاشنی مناسب است و می‌توان از آن برای مزه‌دار کردن سالاد و انواع سبزیجات پخته نیز استفاده کرد.

فلفل

تمام فلفل‌ها حاوی ویتامین A، C و K هستند؛ اما فلفل قرمز بهترین آنهاست؛ چرا که به طور طبیعی با درد مفاصل مقابله می‌کند.

آنتی‌اکسیدان‌های موجود در فلفل، از آسیب‌دیدگی سلول‌ها در اثر پیری و افزایش سن، و نیز بیماری‌ و سرطان جلوگیری می‌کنند. در ضمن فلفل قرمز باعث کاهش التهاب مفاصل می‌شود. فلفل‌ها حاوی فیبر بالا هستند و به کنترل وزن بدن نیز کمک می‌کنند.

موز

اگر می‌‌خواهید با کاهش وزن، سلامت بیشتری به مفاصل خود ببخشید، از موز کمک بگیرید. موز یکی از بهترین منابع طبیعی برای تأمین پتاسیم مورد نیاز بدن است و بخوبی به شما احساس سیری می‌دهد.

آووکادو

آووکادو برای سلامت مفاصل بسیار مفید است. در واقع آووکادو مغذی‌ترین میوه دنیا محسوب می‌شود؛ زیرا سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هاست و با سرطان، بیماری‌های قلبی، آرتروز و حتی آب مروارید مبارزه می‌کند.

زردچوبه

چاشنی فوق‌العاده از طبیعت؛ رنگ آن نارنجی است و معمولاً در تمام غذاهای ایرانی و هندی یافت می‌شود. زردچوبه خاصیت ضدالتهابی دارد و می‌تواند با آرتروز مقابله کند. این چاشنی حاوی موادی است که از سرطان جلوگیری می‌کنند و مصرف آنها باعث بهبود روحیه و خلق و خو نیز می‌شود.

زنجبیل

شاید تا به حال نمی‌دانستید، ولی چای زنجبیلی و غذاهای حاوی زنجبیل، به سلامت مفاصل کمک می‌کند. چرا که زنجبیـل می‌توانـد مانـع از تولیـد پروستاگلاندین‌ها شود. پروستاگلاندین‌ها موادی هستند که باعث التهاب رگ‌های خونی و مفاصل می‌شوند. تنها یک قاشق چایخوری زنجبیل در چای می‌تواند درد مفاصل را کاهش دهد.
 

بدترین غذاها برای سلامت مفاصل

گوشت قرمز

همه ما کباب کوبیده و کباب برگ را دوست داریم، اما اغلب نمی‌دانیم که این غذاها می‌توانند به مفاصل آسیب برسانند و باعث بروز درد شوند. مصرف گوشت قرمز به مقدار زیاد می‌تواند به التهاب مفاصل منجر شود. سایر گوشت‌ها و مصرف بیش از حد منابع پروتئین حیوانی نیز همین تأثیر را دارد.

محصولات لبنی

پروتئین موجود در محصولات لبنی در برخی افراد می‌تواند باعث درد مفاصل ‌شود. اگر شما نیز مشاهده کر‌دید که با مصرف محصولات لبنی درد مفاصل‌تان افزایش می‌یابد، سعی کنید برای مدتی آنها را از برنامه غذاییتان حذف کرده و از شیر سویا و یا سایر جایگزین‌ها استفاده کنید.

چربی‌های اشباع‌شده

چربی‌های اشباع‌شده عامل اصلی افزایش وزن هستند و باعث ایجاد التهاب می‌شوند. مصرف چربی‌های اشباع‌شده برای کسانی که از درد مفاصل رنج می‌برند، انتخاب نادرستی است. کره، پنیر، گوشت‌های چرب و تمام موادی که حاوی چربی‌های اشباع‌شده فراوان هستند، باعث افزایش کلسترول خون و خطر بروز بیماری‌های قلبی عروقی می‌شوند. آشنایی با انواع چربی‌ها و مضرات آنها به شما کمک می‌کند تا بدانید در شرایطی که دارید، چه موادغذایی را بهتر است مصرف کنید.

کافئین

شاید نوشیدن یک فنجان قهوه هر روز صبح شما را سرحال کند؛ اما زیاده‌روی در مصرف آن اثرات منفی به همراه دارد و یکی از آسیب‌های ناشی از آن درد مفاصل است. در ضمن کافئین موجود در قهوه باعث از بین رفتن اثر داروهای دیگر می‌شود. کافئین علاوه بر قهوه در نوشابه، نوشیدنی‌های انرژی‌زا، شکلات و کاکائو نیز وجود دارد./

دیسک گردن و علائم آن

عوامل متعددی باعث ایجاد درد در گردن و متعاقب آن دردهای تیر کِشنده در دست ها می شود.افزایش سن افراد مبتلا به دردهای ستون فقرات میشوند.گردن انسان شامل 7 مهره است که بعد از کمر شایع ترین مفاصل مستعد آرتروز سائیدگی وکاهش فاصله وفتق دیسک است.

از جمله این عوامل:

التهاب بافت های نرم اطراف مفصل های مهره ای خشکی مفاصل، وضعیت نامناسب سر و شانه ها، تغییر شکل مهره ها به طور اولیه یا ثانویه ، آرتروز، دیسک و بیماری های ناشی از گرفتگی های عضلانی، و کشیدگی های لیگامانی است.

گردن درد در اثر علت های مختلفی مثل فعالیت و کار ، آسیب ها ، برخی از بیماری ها پدید می آید . اغلب گردن دردهائی که در اثر فعالیت ایجاد می شوند ، بعلت حرکات تکراری و طولانی مدت عضلات گردن ، تاندون ها ،لیگامان ها ، استخوان یا مفاصل هستند.

کشیدگی بیش از حد عضلات ، آسیب لیگامان ها ، اسپاسم عضلات یا التهاب مفاصل گردن نیز از جمله علل این مشکلات بشمار میروند.

معمولا گردن دردها در دو مقطع زمانی بروز می کنند :

۱- افراد بین سن ۲۰ تا ۴۰ سالگی که اکثرا کارمند هستند و بنا به ارگونومی محیط کارشان دچار دردهای گردن می شوند .

۲- بعد از ۵۰ سالگی که به دلیل افزایش سن رخ می دهد و فرد دچار دیسک گردن شده است .

انجام ورزشهای گردن

:باعث تقویت عضلات گردن و افزایش انعطاف پذیری آنها شده باعث تسهیل وتسریع تغذیه دراین ناحیه میگردد

عوامل متعددی در روند بیماری آرتروز موثرند. عواملی مثل جنسیت، نژاد، وراثت یا نحوه زندگی افراد و چاقی. بیماری آرتروز بیماری است که در آن سطح مفصل یا همان غضروف به شدت آسیب دیده و تا حد زیادی از بین رفته است، به همین جهت چرخش یا حرکت استخوان روی مفصل با درد شدید همراه است.

دیسک در بین مهره های گردن یک ساختمان جذب کننده فشار و شوک است. دیسک بین مهره ای معمولاً با افزایش سن پیر میشود. خشک و چروکیده شده و خاصیت الاستیک خود را از دست میدهد

. ارتفاع آن کم میشود و همین امر موجب میگردد مهره ها به یکدیگر نزدیک شده و فاصله آنها کم شود. با کم شدن فاصله بین مهره ها فشار زیادی روی مفاصل بین مهره ای وارد میشود که این خود موجب آرتروز یا سائیدگی این مفاصل میشود.

به منظور تسکین علایم :

گردن بند طبی ولی در طولانی مدت راه مناسبی نیست و برای مدت بیش از چند روز موجب ضعیف شدن عضلات گردن میگردد .

تصحیح وضعیت بدن :

شیوه نشستن . ایستادن . حالت قرار گیری در هنگام فعالیت انجام ورزش بطور روزانه در بهبود این درد بسیار موثر است جهت تسکین دردهای گردنی توصیه می شود ورزش های کششی انجام دهند .و از انجام ورزش هایی که سبب بروز درد می شود جدا پرهیز کنید .

چند نکته:

.همیشه گردن خود را چه در حالت ایستاده، نشسته، یا راه رفتن، صاف و عمود بر بدن نگهدارید به طوری که هیچ زاویه ای با بدن نسازد .هرگز گردن خود را خم نکنید بلکه اگر لازم است صندلی خود را کوتاه تر کنید یا ارتفاع میز خود را بالاتر ببرید تا مجبور به خم کردن گردن خود نباشید. چرا که بسیاری از بیماری های گردنی ناشی از خم بودن گردن به مدت طولانی است.

بنابراین حتی الامکان گردن خود را خم نکنید و اگر مجبور به این کارهستید، هر از چند گاهی گردن خود را صاف کنید..از نرمش ها و حرکاتی که در آنها مجبور به خم کردن گردن هستید دوری کنید..اگر کارتان نشسته است و مجبور به خم کردن گردن خود هستید حتماً با یکی از دستانتان از وزن سرتان و فشار آن بر روی مهره های گردنی بکاهید تا کمتر دچار صدمات گردنی شوید.

شانه ها و عضلات اطراف را تقویت نمایید، چرا که با افزایش قدرت و تحمل این عضلات، فشار کمتری روی مهره و دیسک های بین مهره ای وارد می شود.

منبع : دکتر وریانی