آیا از خواص ماساژ با رایحه درمانی چیزی شنیده اید ؟

 

رایحه درمانی (آروماتراپی) چیست ؟

آروماتراپی یا رایحه درمانی استفاده از روغن های بدست آمده از گیاهان می باشد. در این روش به منظور درمان عوارض ناشی از عفونت ها و بیماریهای پوستی که به علّت نارسایی سیستم ایمنی و استرس ایجاد می شوند از روغن های گیاهان ویژه ای استفاده می شود.                                                          
این روغن های حیاتی بطور گسترده ای در سراسر اروپا مورد استفاده قرار می گیرند. به تازگی شیوه ای از رایحه درمانی در فرانسه رواج پیدا کرده است.
اخیراً در کشور آمریکا رایحه درمانی جایگاه خود را در بین سایر علوم یافته است ، همچنین مؤسسه ملّی بهداشت در سال 1992 این شیوه را بعنوان یک درمان غیرپزشکی به رسمیّت شناخته و بدنبال آن مطالعاتی را جهت کاربرد آن به عنوان مکملی در کنار مراقبت های پزشکی نوین در بین سایر درمان های غیرپزشکی آغاز کرده است.
رایحه درمانی یکی از شاخه های طب گیاهی می باشد – مطابق گفته های مایکل شولز رئیس سمینار آروماتراپی در لس آنجلس و کالیفرنیا آروماتراپی کاربرد دوگانه ای دارد. هر اسانسی بوی ویژه ای دارد که پس از استنشاق به قسمتی از مغز می رسد که مسئول کنترل احساسات است. همچنین با نفوذ در پوست و ورود به جریان خون و دستگاه ایمنی بطور فیزیولوژیک مؤثر واقع می شود.

آیا از خواص ماساژ با رایحه درمانی چیزی شنیده اید ؟                                                                                                                                                               

ماساژ با اسانس های ویژه رایحه درمانی به طرق زیر تأثیر می گذارند :
1- از بین بردن سموم ساخته شده در عضلات و کاهش گرفتگی های مداوم
2- تحریک مستقیم لنفاوی و کمک به گردش خون و انتقال اکسیژن و نیتروژن به پوست ، عضلات و اندام های حیاتی
3- تحریک و در صورت لزوم تسکین مستقیم عصبی مرکزی به منظور بهبود عملکرد دستگاه های بدن و کمک به افزایش حفظ سلامتی
4- تأثیر بر غدد درون ریز و غدد مخاطی با کمک به ساخته شدن هورمون و حفظ شرایط متعادل بدن

5- ایجاد سلامت ذهنی و جسمی ، کاهش استرس ، افزایش قدرت دفاعی بدن
 

رایحه درمانی با قدمتی بیش از پنج هزار سال

رایحه درمانی یعنی استفاده از اسانس های معطر گیاهی به منظور تحریک سلامت و نشاط در جسم ، فکر و انگیزه ها . رایحه درمانی با قدمتی بیش از پنج هزار سال در حقیقت یکی از قدیمی ترین روشهای درمان است . این روش به دلیل وابسته بودن انسان در دوران باستان به محیط اطرافش برای تغذیه ، پوشش و محافظت ایجاد شد . در آن زمان انسان به دلیل اشتیاق و زیرکی در شناخت تمام چیزهای اطراف و شیوه به کارگیری آنها برای بقای خودش ، به سرعت روشهایی را برای بدست آوردن غذا ، درمان دردها و بیماری های مزمن از طریق گیاهان و عطرها کشف کرد .

آروماتراپی به روش امروزی به وسیله مصریان آغاز شد . آنها از روش دم کردن برای استخراج روغن ها از گیاهان معطر برای مقاصد پزشکی درمانی ، آرایشی و نیز برای مومیایی کردن اجساد استفاده می کردند . به طور همزمان تمدن های چین باستان نیز برخی عطریات را بدین منظور مورد استفاده قرار می دادند .
چینی ها در مراسم مذهبی از سوزاندن چوب و بخورهای معطر برای ادای احترام به خدایان استفاده کرده و علاوه بر این ، اسانس های معطر به منظور انجام ماساژ درمانی و فشار درمانی نیز به کار گرفته می شد .

آروماتراپی برای قرن ها در هند نیز کاربرد داشته است . در طب آیوورودا ( سیستم طبابت در هند ) گیاهان خشک و تازه برای ماساژ آروماتیک به عنوان جنبه مهمّی از درمان مورد استفاده بود .
اعتقاد بر این است که احیای مجدد استفاده از روغن های معطر وامدار ابوعلی سینا فیلسوف و طبیب ایرانی است . مطالعات علمی نشان داده اند که روغن های ضروری حاوی اجزای شیمیایی هستند که اثرات ویژه ای بر ذهن و جسم می گذارند . ترکیب شیمیایی آنها پیچیده بوده ولی عموماً حاوی الکل ها ، استرها ، کتون ها ، آلدئیدها و ترپن ها هستند . این روغن ها حس بویایی ما را به شدّت تحریک می کنند و ثابت شده بوها اثر مهمّی بر احساسات ما دارند .
پزشکان در کار با بیمارانی که حس بویایی خود را از دست داده اند متوجّه شدند که زندگی بدون بو می تواند منجر به افزایش مشکلات روانی از جمله اضطراب و افسردگی شود . ما توانایی تشخیص چند هزار بوی مختلف را داریم ، با بوییدن روغن های معطر گیرنده های بویایی ما در بینی مان تحریک شده و پیام به مراکز حسی در مغزمان ( سیستم لیمبیک ) وارد می شود .
این سیستم با قسمت هایی از مغز در ارتباط است که مربوط به حافظه ، تنفس ، گردش خون و غدد درون ریز ( غدد ترشح کننده هورمون ها ) هستند . خواص روغن ، بوی آن و اثراتش تعیین کننده چگونگی تحریک این قسمتها هستند . به علاوه ، سیستم لیمبیک کنترل کننده خلق و خو ، احساسات و یادگیری در مغز است .
آروماتراپی برای استرس ، اظطراب و مشکلات روان تنی ، دردهای عضلانی و روماتیسمی ، اختلالات گوارشی و مشکلات زنانگی نظیر سندروم قبل از قاعدگی ، دردهای قاعدگی و افسردگی پس از زایمان مؤثر است .

منبع :پارسی طب
 

گزگز، بی‌حسی و خواب رفتگی پاها از علایم دیسک کمر

یک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی با بیان اینکه در بعضی از موارد درد دیسک کمر می‌تواند همراه با احساس گزگز، بی‌حسی و خواب رفتگی در ناحیه پا باشد، گفت: در مواردی که آسیب به رشته‌های عصبی شدید باشد می‌تواند احساس ضعف و کاهش قدرت در عضلات پاها و یا اختلال در راه رفتن همراه این علائم مشاهد شود.

 بیرون زدگی و فتق دیسک بین مهره‌های کمری معمولا با احساس درد همراه است. این درد می تواند به طور ناگهانی و شدید شروع شود و یا در بعضی از موارد دردی است که به طور مزمن و تدریجی شدت آن افزایش پیدا می‌کند.

وی گفت: معمولا این درد همراه با احساس خشکی در ناحیه کمر است و در بعضی از موارد با اسپاسم عضلات اطراف کمر هم ممکن است همراه باشد.

این متخصص طب فیزیکی و توانبخشی گفت: درصورتی که فتق دیسک بین مهره‌های کمری باعث وارد شدن فشار و آسیب به رشته‌های عصبی نخاع در ناحیه کمر شود این بیماری می‌تواند همراه با احساس درد تیر کشنده به ناحیه باسن، پشت ران‌ها، پشت ساق و حتی کف پاها بروز کند.

در بعضی از موارد این دردها می توانند همراه با احساس گزگز، بی‌حسی و خواب رفتگی در ناحیه پا باشند و در مواردی که آسیب به رشته های عصبی شدید باشد، می تواند احساس ضعف و کاهش قدرت در عضلات پاها و یا اختلال در راه رفتن همراه این علائم مشاهد شود.

این متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در خصوص درمان های فتق دیسک کمر گفت: درمان براساس شدت بیماری دیسک کمر فرق می کند. در موارد شدید که بیرون زدگی دیسک بزرگ است و سبب فلج اندام های تحتانی و یا بی اختیاری در دفع ادرار یا مدفوع می شود، جراحی باید به سرعت انجام شود.

وی همچنین افزود: در مواردی که با فتق دیسک کمر فلج مختصری ایجاد شده است، اما به تدریج میزان فلج رو به افزایش است نیز باید فوری جراحی صورت گیرد. در سایر موارد بیماران دیسک کمر، معمولا با استراحت نسبی به مدت یک هفته تا 10 روز، بهبودی حاصل می شود.

راه رفتن در قسمت کم عمق استخر، موجب بهبودی دیسک کمر می‌شود

این متخصص طب فیزیکی و توانبخشی یادآور شد: طی این مدت بیمار باید حتی الامکان از نشستن پرهیز کند و از خم و راست شدن و برداشتن اشیای سنگین یا رانندگی نیز دوری کند. طی این مدت به بیمار داروهای مسکن تجویز می شود.

دکتر بیدکی گفت: اغلب بیماران مبتلا به دیسک کمر طی این مدت 10 روزه، بهبود قابل توجهی پیدا می کنند. بیمار می تواند پس از 10 تا 14 روز از زمان شروع بیماری دیسک کمر، ورزش های مخصوصی مانند آب درمانی و راه رفتن در آب در قسمت کم عمق استخر را انجام دهد، انجام نرمش‌های کششی برای عضلات کمر و شکم نیز برای بیماران مبتلا به دیسک کمر مفید است.

وی افزود: بر اساس تجویز پزشک معالج، فیزیوتراپی نیز در بیماران مبتلا به فتق دیسک کمر سودمند است. تأثیر روش های درمانی نظیر طب سوزنی، حجامت، استفاده از زالو و داغ کردن ثابت نشده است.

دکتر بیدکی در خاتمه خاطرنشان کرد: روش های درمانی «کایروپراکتیک» در دیسک کمر ممکن است خطرناک باشد و در تعداد کمی از بیماران ممکن است سبب تشدید علایم شود. اگر 4 تا 6 هفته از درمان بیمار مبتلا به فتق دیسک کمر بگذرد و بیمار همچنان درد شدیدی بخصوص در پاها احساس کند یا فلج خفیف، اما پایداری در اندام تحتانی وجود داشته باشد به طوری که بیمار نتواند فعالیت‌های روزمره خود را به خوبی انجام دهد، انجام جراحی توصیه می‌شود.

به نقل از ایسنا