دیسک کمر

شرح بیماری
پارگی‌ و بیرون‌زدگی‌ دیسک‌ بین‌ مهره‌ای‌ در اثر از هم‌ گسیختگی‌ ناگهانی‌ یا تدریجی‌ رباطها و بافتهای‌ حمایتی‌ اطراف‌ دیسک‌ بین‌ مهره‌ای‌ (بالشتک‌هایی‌ که‌ مهره‌های‌ستون فقرات را از هم‌ جدا می‌کنند) ایجاد می‌شود. دیسک‌های‌ بین‌مهره‌های‌ گردن‌ یا کمر بیشتر از سایر جاهای‌ ستون‌ فقرات‌ دچار این‌ مشکل‌ می‌شوند. جابجایی جسم صفحه‌ای بین مهره‌ای ممکن است به صورت پرولاپس، فتق، پارگی یا بیرون‌زدگی دیسک بروز کند. این واژه‌های متغیر بیانگر از دست دادن تمامیت دیسک بین دو مهره است. صدمات ستون فقرات، مهره‌های ناحیه سینه‌ای که کمترین آسیب پذیری را دارد، به نظر می‌رسد که بر اثر نیروهای حاصل از جاذبه صفحات مهره‌های کمری در قیاس با صفحات گردنی دچار پارگی می‌شوند.

علل بیماری
ضعیف‌ شدن‌ و پارگی‌ بافت‌ دیسک‌، باعث‌ وارد آمدن‌ فشار به‌ رشته‌های‌ عصبی‌ عبوری‌ از درون‌ کانال‌ ستون‌ فقرات‌ می‌شود. این‌ از هم‌ گسیختگی‌ بافت‌ دیسکی‌ در اثر آسیب‌ ناگهانی‌ یا استرس‌ مزمن‌ مثلاً به‌ علت‌ بلندکردن‌ مدام‌ اشیای‌ سنگین‌ یا چاقی، به‌ وجود می‌آید. فتق صفحه مهره‌ای ناشی از خم شدن از کمر بدون جمع کردن زانوها و اجرای حرکات چرخشی می‌باشد، چون فشار زیادی را بر صفحه بین مهره‌ای وارد می‌آورد. فشار مکرر به شکل فزاینده‌ای مقاومت صفحه را تضعیف نموده و موجب بیرون‌زدگی و فتق آن می‌شود. عوامل خطرآفرین شامل کار شدید جسمی، ورزش سخت یا توان فرسا، عضلات ضعیف شکمی و پشت، وزنه‌برداری‌، عدم‌ آمادگی‌ جسمانی‌ و پیچش‌ ناگهانی‌ و شدید بدن‌ یا پرش‌ از ارتفاع‌ زیاد است. برای پیشگیری‌، اشیاء را با روش‌ درست‌ بلند کنید و برای‌ حفظ‌ توان‌ و قدرت‌ عضلانی‌ مناسب‌، مرتباً ورزش‌ کنید.

علایم بالینی
علائم پارگی صفحه بین مهره‌ای کمری
علائم بیرون‌ زدن‌ دیسک‌ بین‌ مهره‌ای‌ در قسمت‌ تحتانی‌ کمر و یا پارگی صفحه بین مهره‌ای کمری شامل موارد زیر است:

درد نواحی تحتانی‌تر پشت (کمر) که به خلف رانها و قسمت‌ پشت‌ باسن‌، ران‌، ساق‌ پا، یا پا انتشار دارد. (درد سیاتیک) و معمولا در اثر حرکت شدیدتر می‌شود.
گرفتگی عضلات
تشدید درد بر اثر کشیدگی و فشار (حرکت‌، سرفه‌، عطسه‌، بلندکردن‌ اشیاء، یا زور زدن‌ و دفع مدفوع ، دولا شدن و بالا آوردن مستقیم پا).
از بین رفتن رفلکس‌های عمیق تاندون.
حساسیت شدید در ناحیه توزیع ریشه‌های عصب تحت تاثیر.
از دست‌ دادن‌ اختیار ادرار و مدفوع ، فلج و تحلیل‌ رفتن‌ و ضعف‌ عضلات‌ از عوارض‌ احتمالی‌ بیماری هست.
علایم پارگی صفحه بین مهره‌ای گردن
در صورت‌ بیرون‌ زدن‌ دیسک‌ بین‌ مهره‌ای‌ در گردن ‌علائم زیر بروز می‌کند:

درد در گردن‌، شانه‌، یا در مسیر بازو به‌ سمت‌ دست که این درد با حرکت‌ بدتر می‌شود.
ضعف‌، بی‌حسی‌، یا تحلیل‌ رفتن‌ عضلات‌ دست‌ (اندام‌ فوقانی‌)
سفتی گردن: حرکت گردن یا پشت برای مصدوم بسیار دشوار است و یا اصلا قادر به این کار نیست.
تشخیص
اقداماتی‌ که‌ برای‌ تأیید تشخیص‌ انجام‌ می‌شوند ممکن‌ است‌ شامل‌ موارد زیر باشند:

عکسبرداری‌ از گردن‌ یا قسمت‌ پایینی‌ ستون‌ مهره‌ای‌ به‌ کمک‌ اشعه‌ ایکس‌، از جمله‌ انجام‌ میلوگرام‌ (تزریق‌ ماده‌ رنگی‌ در مایع‌ اطراف‌ ستون‌ مهره‌ای‌ که‌ به‌ هنگام‌ عکسبرداری‌ با اشعه‌ ایکس‌ به‌ راحتی‌ دیده‌ می‌شود)
دیسکوگرافی‌ (تزریق‌ ماده‌ رنگی‌ درون‌ دیسک‌)
سی‌تی‌اسکن
ام آر آی MRI
درمان
#استراحت در بستر به‌ هنگام‌ مرحله‌ حاد بیماری،‌ حداقل‌ 2 هفته‌ در رختخواب‌ استراحت‌ کنید. فعالیتهای‌ طبیعی‌ خود را با رو به‌ بهبود گذاشتن‌ علایم‌ مجدداً آغاز کنید. استراحت‌ طولانی ‌مدت‌ در رختخواب‌ به‌ هیچ‌ عنوان‌ توصیه‌ نمی‌شود. در بسیاری‌ از موارد، خود به‌ خود بهبود می‌یابد. از دراز کشیدن به صورت دمر و خوابیدن با بالشهای بزرگ و ضخیم همیشه باید اجتناب نمود. مصدوم را در یک سطح صاف و محکم در راحت ترین وضعیت ممکن بخوابانید.


در 72 ساعت‌ اول‌ و گاهی‌ نیز در ادامه‌، کیسه‌ یخ‌ روی‌ ناحیه‌ دردناک‌ قرار دهید (در صورت‌ مؤثر بودن‌). یخ موضعی برای کاهش درد و گرفتگی استفاده می‌شود).
وارد آوردن‌ کشش‌ در منزل‌ یا در بیمارستان‌ (گاهی‌ توصیه‌ می‌شود). استفاده از کشش متناسب (5 الی 8 پوند ووزنه) جهت تسکین درد در فتق صفحات بین مهره‌ای گردن.
بازتوانی‌ برای‌ تقویت‌ عضلات.‌ اجرای نرمشهای انبساطی پیشرونده عضلانی و سایر روشهای کاهش تنش نیز سودمند است.
روان درمانی یا مشاوره‌ برای‌ فراگیری‌ روش‌های‌ مقابله‌ با درد مداوم‌ و کلافگی‌
#حرارت درمانی عمقی ماورای صوتی و بکارگیری حرارت موضعی مرطوب. به‌ جای‌ این‌ کار می‌توانید از لامپ‌ گرمایی‌، دوش‌ یا حمام‌ آب‌ داغ‌، کمپرس‌ آب‌ داغ‌، یا صفحات‌ گرم‌کننده‌ برای‌ تخفیف‌ درد استفاده‌ کنید.

استفاده از جورابهای ضد واریس و خمش و واشدگی متناسب پا به منظور پیشگیری از ترومبوفلبیت حائز اهمیت می‌باشد.

منبع:پارسی طب

گزگز، بی‌حسی و خواب رفتگی پاها از علایم دیسک کمر

یک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی با بیان اینکه در بعضی از موارد درد دیسک کمر می‌تواند همراه با احساس گزگز، بی‌حسی و خواب رفتگی در ناحیه پا باشد، گفت: در مواردی که آسیب به رشته‌های عصبی شدید باشد می‌تواند احساس ضعف و کاهش قدرت در عضلات پاها و یا اختلال در راه رفتن همراه این علائم مشاهد شود.

 بیرون زدگی و فتق دیسک بین مهره‌های کمری معمولا با احساس درد همراه است. این درد می تواند به طور ناگهانی و شدید شروع شود و یا در بعضی از موارد دردی است که به طور مزمن و تدریجی شدت آن افزایش پیدا می‌کند.

وی گفت: معمولا این درد همراه با احساس خشکی در ناحیه کمر است و در بعضی از موارد با اسپاسم عضلات اطراف کمر هم ممکن است همراه باشد.

این متخصص طب فیزیکی و توانبخشی گفت: درصورتی که فتق دیسک بین مهره‌های کمری باعث وارد شدن فشار و آسیب به رشته‌های عصبی نخاع در ناحیه کمر شود این بیماری می‌تواند همراه با احساس درد تیر کشنده به ناحیه باسن، پشت ران‌ها، پشت ساق و حتی کف پاها بروز کند.

در بعضی از موارد این دردها می توانند همراه با احساس گزگز، بی‌حسی و خواب رفتگی در ناحیه پا باشند و در مواردی که آسیب به رشته های عصبی شدید باشد، می تواند احساس ضعف و کاهش قدرت در عضلات پاها و یا اختلال در راه رفتن همراه این علائم مشاهد شود.

این متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در خصوص درمان های فتق دیسک کمر گفت: درمان براساس شدت بیماری دیسک کمر فرق می کند. در موارد شدید که بیرون زدگی دیسک بزرگ است و سبب فلج اندام های تحتانی و یا بی اختیاری در دفع ادرار یا مدفوع می شود، جراحی باید به سرعت انجام شود.

وی همچنین افزود: در مواردی که با فتق دیسک کمر فلج مختصری ایجاد شده است، اما به تدریج میزان فلج رو به افزایش است نیز باید فوری جراحی صورت گیرد. در سایر موارد بیماران دیسک کمر، معمولا با استراحت نسبی به مدت یک هفته تا 10 روز، بهبودی حاصل می شود.

راه رفتن در قسمت کم عمق استخر، موجب بهبودی دیسک کمر می‌شود

این متخصص طب فیزیکی و توانبخشی یادآور شد: طی این مدت بیمار باید حتی الامکان از نشستن پرهیز کند و از خم و راست شدن و برداشتن اشیای سنگین یا رانندگی نیز دوری کند. طی این مدت به بیمار داروهای مسکن تجویز می شود.

دکتر بیدکی گفت: اغلب بیماران مبتلا به دیسک کمر طی این مدت 10 روزه، بهبود قابل توجهی پیدا می کنند. بیمار می تواند پس از 10 تا 14 روز از زمان شروع بیماری دیسک کمر، ورزش های مخصوصی مانند آب درمانی و راه رفتن در آب در قسمت کم عمق استخر را انجام دهد، انجام نرمش‌های کششی برای عضلات کمر و شکم نیز برای بیماران مبتلا به دیسک کمر مفید است.

وی افزود: بر اساس تجویز پزشک معالج، فیزیوتراپی نیز در بیماران مبتلا به فتق دیسک کمر سودمند است. تأثیر روش های درمانی نظیر طب سوزنی، حجامت، استفاده از زالو و داغ کردن ثابت نشده است.

دکتر بیدکی در خاتمه خاطرنشان کرد: روش های درمانی «کایروپراکتیک» در دیسک کمر ممکن است خطرناک باشد و در تعداد کمی از بیماران ممکن است سبب تشدید علایم شود. اگر 4 تا 6 هفته از درمان بیمار مبتلا به فتق دیسک کمر بگذرد و بیمار همچنان درد شدیدی بخصوص در پاها احساس کند یا فلج خفیف، اما پایداری در اندام تحتانی وجود داشته باشد به طوری که بیمار نتواند فعالیت‌های روزمره خود را به خوبی انجام دهد، انجام جراحی توصیه می‌شود.

به نقل از ایسنا

علائم و درمان خرابی دیسک بین مهره ای چیست

خرابی دیسک در غالب اوقات بدون علامت است. این بدان معنی است که بسیاری از افرادی که از هیچ مشکلی در کمر شکایت ندارند در صورتی که با روش های تصویربرداری مانند رادیوگرافی و یا ام آر آی بررسی شوند دیسک خراب دارند. در صورتیکه خرابی دیسک علامت دار شود مهمترین علامت آن درد است. این درد میتواند فقط در کمر احساس شود و یا ممکن است به پشت لگن و به پشت ران تیر بکشد.

کمردرد ناشی ار خرابی دیسک معمولا بعد از انجام کار سنگین و یا بعد از نشستن و یا بیحرکتی طولانی در یک وضعیت مشخص ایجاد میشود. کمردرد این بیماران با خم شدن یا چرخیدن کمر بیشتر میشود. این بیماران با راه رفتن احساس بهتری دارند تا وقتی یک جا ایستاده یا نشسته اند. آنها وقتی که برای مدت طولانی یک جا نشسته اند سعی میکنند مرتبا وضعیت و موقعیت خود را عوض کنند.

فرد ممکن است در کمر خود احساس خشکی کند.

درد این بیماران معمولا با استراحت خوب میشود. این درد معمولا چند روز طول میکشد و خودبخود خوب میشود.این کمردرد معمولا در طول سالها با شدت و ضعف وجود دارد. در ابتدا ممکن است شدت درد کم بوده و با چند روز استراحت و یا مصرف کمی مسکن خوب شود ولی در سال های بعد و با خراب تر شدن دیسک شدت درد بیشتر شده و به راحتی درمان نمیشود.

تشخیص خرابی دیسک بین مهره ای چگونه است

تشخیص قطعی خرابی دیسک به توسط رادیوگرافی و ام آر آی داده میشود. در رادیوگرافی کاهش ارتفاع دیسک بین مهره ای و نزدیک شدن دو مهره مجاور نسبت به هم دیده میشود. در ام ار ای هم تغییراتی که در شکل و محتوای آب دیسک اتفاق افتاده است قابل مشاهده است.

درمان خرابی دیسک چگونه انجام میشود

دیسک خراب شده را نمیتوان درست کرد پس مهمترین هدف درمان این بیماران از بین بردن درد است.

اولین اقدام در کاهش و از بین بردن درد بیمار استراحت است. استراحت حداکثر باید 3-2 روز باشد و استراحت بیش از این مقدار موجب ضعیف شدن عضلات کمر میشود که نتیجه آن افزایش درد است. پس بعد از حداکثر دو سه روز استراحت حتی اگر درد کمی باقی مانده بود باید دوباره ایستاد و راه رفت و فعالیت های روزمره را شروع کرد.

خشک کردن یا فیوژن دیسک بین مهره ای

درمان دیگر استفاده از کمربندهای طبی است. این کمربندها با محدود کردن حرکات کمر موجب کاهش درد میشوند. نکته مهم در استفاده از این کمربندها اینست که نباید استفاده از آنها بیش از 4 روز ادامه یابد وگرنه موجب ضعف عضلات کمر شده که نتیجه ان افزایش درد است.

فیزیوتراپی و استفاده ار گرمای موضعی هم میتواند از شدت درد بکاهد. پزشک معالج داروهایی را تجویز میکند تا به کمک آنها از شدت درد بیمار کم کند. مهمترین این ها داروهای ضد التهاب و داروهای شل کننده عضلانی است.

در مواردی که درد بیمار با این درمان ها از بین نرود معمولا اقدام به تزریق کورتون در فضای اپی دورال میشود. در صورت عدم پاسخ درمانی مناسب به این روش آخرین راه استفاده از عمل جراحی است. عمل جراحی در موارد پیشرفته بیماری صورت میگیرد و بصورت فیوژن یا اتصال دو مهره مجاور است.

نکته مهم اینست که شدت درد این بیماری بتدریج و در طی چند روز یا حد اکثر یک هفته کم شده و از بین میرود ولی این بیماری در آینده تکرار خواهد شد. راه جلوگیری از تکرار حملات درد در این بیماری انجام نرمش های کششی و تقویتی جهت عضلات کمر و شکم است.

منبع:ایران ارتوپد

دیسک گردن و حرکت درمانی مناسب

بیماری دیسک گردن، مختص زندگی شهرنشینی است. در همه انسان ها فرایند فرسایشی دیسک بین ستون مهره ها از سن ۳۰ تا ۴۰ سالگی آغاز می شود و دیسک به تدریج آب خود را از دست می دهد و علاوه بر اینکه ارتفاع آن کاهش می یابد، انعطاف پذیری اش نیز کمتر می شود.

 عواملی هم که به این فرسایش سرعت می بخشند و باعث بروز بیماری دردناک و ناتوان کننده ای به نام دیسک گردن می شوند. گردن به قسمتی از بدن مهره داران گفته می شود که بین سروتنه قرار می گیرد و شامل نسج نرم در بیرون و ستون فقرات گردنی و بخشی از نخاع در قسمت وسط آن است.

 وزن سر را ستون مهره و بخشی از آن را نیز عضلات اطراف تحمل می کنند. ستون فقرات گردنی، برخلاف دیگر مهره های بدن که حرکت کمی در کنار یکدیگر دارند، کاملا متحرک است، بنابراین بیشترین میزان چرخش و حرکات به جلو و عقب را در گردن مشاهده می کنیم.

 گردن از ۷ مهره و ۸ ریشه عصبی تشکیل شده است. این ۸ ریشه کنترل تنفس، حرکات سر روی بدن و حرکات دست را بر عهده دارند و بین هر ۲ مهره، دیسک قرار گرفته است. ساختمان دیسک از یک حلقه بیرونی و یک هسته مرکزی تشکیل شده است. 

در اثر ساییدگی دیسک، به تدریج حلقه احاطه کننده پاره می شود و هسته مرکزی از محل پارگی بیرون می زند. به این برجستگی، فتق دیسک بین مهره ای می گویند که باعث فشار روی ریشه های عصبی و پدیده درد آغاز می شود. درد ناشی از دیسک، به دو شکل بروز می کند.

● درد مکانیکی 

این نوع درد، موضعی است و در خود ستون فقرات احساس می شود یا اینکه خیلی نزدیک مهره هاست. بیمار هنگام صبح و برخاستن از خواب، دردی احساس نمی کند و به تدریج و با افزایش فعالیت روزانه، بر شدت آن افزوده می شود به طوری که شب هنگام به اوج خود می رسد. 

● درد انتشاری 

دردهای ریشه ای یا انتشاری معمولا در ناحیه دست احساس می شوند یعنی می توانند در شانه، بازو، ساعد و کف دست باشند. این نوع درد در بالای دست به صورت احساس برق گرفتگی و کوفتگی است و هرچه بیشتر به نوک انگشتان نزدیک تر می شویم، از میزان آن کاسته و علایم بی حسی آشکار می شود یعنی وقتی بین انگشت سبابه و شست بیمار کاغذی قرار می دهیم، به راحتی می توانیم کاغذ را از بین انگشتانش خارج کنیم.

 پزشک از روی انگشت بی حس شده می تواند پی ببرد که آسیب به کدام ریشه عصبی وارد شده مثلا بی حسی انگشت وسط به معنای صدمه روی ریشه هفتم و بی حسی انگشت کوچک، نشانه صدمه به ریشه هشتم گردن است. 

● چرا به دیسک گردن مبتلا می شویم؟ 

انسان ها شغل های متعددی دارند و برای انجام بعضی از اعمال باید به مدت طولانی برای انجام آن خود را با شرایط تطبیق دهند. برای فهم بهتر به چند نمونه اشاره می کنیم. 

در صاحبان مشاغلی مثل دندان پزشکی، حروف نگاری، کاربران طولانی مدت رایانه که لازم است برای تمرکز و دیدن یک محل خاص مدت ها سروگردن را در وضعیت نامناسبی قرار دهند یا مشاغلی که لرزش طولانی به گردن وارد می کنند مانند کارگرانی که با دریل زمین را سوراخ می کنند، به مدت طولانی نیروی زیادی به سرو گردن وارد می شود و به آن صدمه می خورد. 

یکی از ورزش های کلاسیک در فرهنگ ما، کشتی است. کشتی گیران به دلیل وضعیت خاص هنگام کشتی گرفتن مثل پل زدن و انجام بعضی از فن ها، فشار زیادی به ستون فقرات گردنی شان وارد می کنند. به همین دلیل قبل از انتخاب ورزش کشتی بهتر است قوس کانال ستون فقرات از نظر استاندارد بررسی شود تا اگر در اثر آسیب، کانال کمی تنگ تر شود، عارضه چندانی پدید نیاید. 

برخی از افراد هم به طور مادرزادی دچار ناهنجاری های ستون فقرات هستند. 

● تشخیص 

وقتی علایم و نشانه ها، دیسک گردن را نشان می دهد، باید بررسی های تکمیلی آغاز شود. رادیوگرافی ساده، ام آرآی و نوار عصب اطلاعات بیشتری می دهد و با کنار هم قرار دادن یافته ها، تصمیم درستی نیز برای درمان گرفته می شود. 

▪ درمان نگهدارنده: 

با رعایت نکته های بسیار ساده و جزیی می توان بیماری را درمان کرد. در بیرون زدگی دیسک، بلافاصله سیستم التهابی بدن فعال می شود و بدن هم به طور خودکار آن را خنثی می کند. دیسک گردن یک بیماری خودمحدودشونده است و با مداخلات بهینه سازی فرایند شغلی و وضعیت های مناسب هنگام کار بهبود حاصل می شود.

 بی حرکت نگه داشتن گردن بسیار مفید است زیرا فشار وارده کمتر می شود و به مرور بیرون زدگی سر جای اول خود برمی گردد. برای این کار گردن بندهای طبی وجود دارد. همچنین برای تقویت عضلات و قوی تر کردن آن مانورهای ورزشی کمک می کند تا روند سریع تر طی شود. 

▪ درمان جراحی:

اگر بعد از درمان های نگهدارنده همچنان علایم بیماری ادامه یابد، درمان جراحی ضرورت می یابد اما چه بیمارانی به جراحی نیاز دارند؟ 

▪ افرادی که نقص پیشرونده دارند یعنی دیسک گردن آنقدر شدید است که حتی در راه رفتن نیز دچار مشکل شده اند و احساس می کنند هنگام راه رفتن، روی برف یا روی ابر قدم برمی دارند یا زمین می خورند و دست هایشان قدرت انجام هیچ کاری ندارد و دچار نقص عصبی شده اند. 

▪ گروهی که هیچ علایم عصبی ندارند، فقط از درد شدید و ناتوان کننده رنج می برند و به درمان باوجود همه اقدام ها پاسخ نمی دهند و شدت درد باعث افت کیفیت زندگی شان شده است. 

▪ برای برگرداندن بیمارانی که کاملا با استراحت بهبود می یابند ولی وقتی به محل کارشان بازمی گردند، دوباره همه علایم آغاز می شود، به جامعه و از سرگیری زندگی روزمره و عادی، اقدامات جراحی ضرورت می یابد.

منبع : اسپرت

ورزش درمانی در درمان دیسک کمر

بیماری دیسک کمر شاید شما هم تا به حال دچار احساس درد‌های شدید یا خفیفی از ناحیه کمر شده باشید وبسیار نگران باشید که مبتلا به دیسک کمر شده باشید . دردهای موقتی کمر با دیسک کمر تفاوت دارد هر درد کمری را نمیتوان دیسک کمر نامید پس بهتر است که با دیسک کمر بهتر آشنا بشویم:

دیسک کمر چیست؟

- هر انسان معمولاً 26 مهره در ستون فقرات خود دارد. مهره ها بوسیله صفحات انعطاف پذیری به نام دیسک بین مهره ای از یکدیگر جدا می شوند. در واقع هر فرد در حالت طبیعی دارای چهار دیسک کمر می باشد و لذا وجود دیسک کمر بیماری محسوب نمی شود.

اگر بنا به دلایلی دیسک از قسمت عقبی خود دچار بیرون زدگی دیسک یا فتق شود، این قسمت بیرون زده روی نخاع یا رشته های نخاع فشار وارد می کند و سبب بروز درد در ناحیه کمر با انتشار به پاها می شود.
مردم به اصطلاح به این بیماری دیسک کمر می گویند که البته اصطلاح درست آن فتق دیسک کمری می باشد. این بیماری، بیماری سیاتیک نیز خوانده می شود.

ورزش درمانی برای کاهش دیسک کمر :

یکی از راههای بهبود دیسک کمر و پیشگیری از عود مجدد آن، انجام بازتوانی و حرکات ورزشی صحیح است. برنامه تمرینی شامل ترکیبی از حرکات کششی، تقویتی و هوازی است.

برای درک بهتر باید بدانیم که 3 دسته عضلات از ستون مهره ها حمایت می کنند که عبارتند از :

1. عضلات راست کننده کمر(Extensor) : برای راست کردن پشت ستون مهره ها
2. عضلات خم کننده کمر (Flexor) : برای حمایت ستون مهر ها از جلو
3. عضلات مایل یا چرخاننده: برای پایداری ستون مهر ها در حالت ایستاده

بسته به نوع آسیب، تشخیص و مقدار درد شما، نسخه ورزشی شما متفاوت خواهد بود؛ پس قبل از انجام هر نوع ورزشی با افراد متخصص در این زمینه مشورت کنید.

 تمریناتی که برای دیسک کمر توصیه می شوند، در سه گروه کلی تقسیم می شوند :

1. تمرینات کششی
2. تمرینات قدرتی
3. تمرینات هوازی کم فشار

منبع:بیتوته