توصیه های پزشکی در مورد تردمیل

 

موارد استفاده

» بیماران قلبی ریویبیماران قلبی و ریوی با ورزش های ملایم می توانند ظرفیت هوازی ریه های خود را زیاد کرده و بر قدرت ضربان قلب خود بیافزایند. در نتیجه توان هوازی آنها یعنی استقامت و تحمل فعالیت آنها افزایش می یابد.



» بیماران دیابتیورزش به بیماران دیابتی (نوع ٢) کمک میکند که راحت تر قند خونشان را کنترل کنند؛ زیرا افزایش سوخت و ساز بدن در زمان ورزش باعث مصرف سریعتر قند خون میشود. در ضمن ورزش حساسیت سلول های بدن را نسبت به انسولین افزایش می دهد.



» کمردرد(با کاهش مدت زمان تمرین و افزایش تعداد تکرار آن)افرادی که دچار کمردرد می باشند می توانند با کمک این دستگاه به ورزش بپردازند چون در تمرین با این دستگاه مهره های کمر بسیار کم حرکت میکنند. ولی باید مدت زمان تمرین را کم و دفعات آن را زیاد کرد.



» فشارخوندر بیمارانی که به هر علتی دچار ضایعه عروقی و فشار خون هستند، ورزش هایی مناسب می باشند که زیاد باعث تغییر فشار خون و تنگ و گشاد شدن عروق نمیشوند. بنابراین ورزش های ملایم منظم و روزانه نه تنها مشکلی ایجاد نمیکنند بلکه از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و به بهبودی آن کمک می کنند.



» تراکم استخوان
تمریناتی که در طی آنها به محور طولی استخوان ها فشار وارد می شود باعث افزایش استخوان سازی، جذب کلسیم از خون و افزایش تراکم استخوان می شوند.



» افزایش توان هوازیورزشهایی مثل پیاده روی ، دوچرخه سواری و ... باعث افزایش توان قلبی عروقی بدن و در نتیجه افزایش استقامت بدن میشود.



» پیشگیری از آرتروزورزش هایی که در طی انجام آنها نیروی ملایمی به صورت عمودی بطور متناوب به غضروف مفصلی زانو وارد میشود؛ از جمله راه رفتن و دویدن ملایم یا ورزش بادستگاه هایی نظیر تردمیل، استپر، اسکی ثابت و دوچرخه ثابت، باعث بهبود تغذیه غضروف مفصلی و پیشگیری از تخریب آن میشود. با توجه به این که تخریب غضروف مفصلی مهمترین عامل ایجاد آرتروز است، این ورزش ها باعث پیشگیری از آرتروز میشوند.



» کاهش کلسترول خون
در آزمایشات مختلفی که توسط دانشمندان مختلف صورت گرفته است، بیان شده است که: ورزش منظم روزانه باعث کاهش میزان کلسترول مضر و افزایش مقدار کلسترول مفید خون میشود.



» کاهش وزن
تمامی فعالیت های ورزشی باعث افزایش سوخت و ساز بدن شده و مصرف انرژی را در بدن افزایش می دهند. انرژی بدن از مولکولهایی به نام ATP تامین میشود. افزایش مصرف انرژی بدن باعث تغییر منبع تولید ATP از قند های ساده به چربیها میشود. مصرف بیشتر از معمول چربیها باعث کوچک شدن بافتهای چربی بدن، کاهش وزن و تناسب اندام میشود.

موارد عدم استفاده

» درد مفاصل اندام تحتانی
درد در یک مفصل می تواند از عوامل مختلفی نشات گرفته باشد. از جمله؛ عوامل استخوانی، کپسولی، تاندونی و عضلانی و عوامل مربوط به رباط ها. در تمامی این موارد وارد آوردن فشار به مفصل و حرکت دادن آن باعث افزایش درد، التهاب و آسیب میشود.


» آرتروز زانو به ویزه در تردمیل های شیب دارحرکاتی که مستلزم خم شدن و باز شدن های پشت سر هم زانو می باشند در کسانی که به آرتروز زانو مبتلا هستند موجب آسیب بیشتر به باقیمانده غضروف مفصلی و صفحه ی انتهایی استخوان های این مفاصل شده و التهابات موجود را افزایش میدهند. حال اگر این حرکات قدرتی باشند، فشار زیادی بر مفصل زانو وارد می کنند، ضررشان بیشتر است.


» مشکلات تعادلیافرادی که دچار مشکلات تعادلی هستند نمی توانند سرعت حرکت خود را با سرعت دستگاه هماهنگ کنند و احتمال از دست دادن تعادل و آسیب دیدگی در آنها وجود دارد.


» اختلالات هوشیاریافرادی که دچار مشکلات هوشیاری هستند ممکن است کنترل دستگاه را از دست بدهند و آسیب ببینند.

موارد استفاده از دوچرخه ثابت

5 توصیه برای خرید دوچرخه ورزشی

1 ) اولین قدم برای خرید یک دوچرخه ورزشی مناسب، این است که دوچرخه تان راحت باشد. هیچ ورزشی بدتر از ورزش کردن روی یک دوچرخه سفت، محکم و ناراحت نیست. جایگاه نشستن شما باید کاملا راحت باشد. برخی افراد ترجیح می دهند نشیمنگاه دوچرخه شان سفت و باریک باشد ولی برخی دیگر، انواع پهن و عریض را ترجیح می دهند. توصیه می شود دوچرخه ای را انتخاب کنید که ارتفاع نشیمنگاهش به آسانی قابل تنظیم باشد تا بتوانید آن را به گونه ای تنظیم کنید که قدرت داشته باشید به راحتی دسته های دوچرخه را در دست بگیرید. پشتی صندلی دوچرخه هم باید به گونه ای باشد که وقتی روی دوچرخه رکاب می زنید، به طور کامل پشت شما را در بر بگیرد.
2 ) همیشه بهتر است دوچرخه ای را انتخاب کنید که مقاومت رکاب هایش در برابر رکاب زدن شما قابل تنظیم باشد. اگر دوچرخه ورزشی، این قابلیت را نداشته باشد، بهتر است آن را به کلی کنار بگذارید و از خیر خریدش بگذرید. برخی از انواع ارزان قیمت این دوچرخه ها به صورت دستی تنظیم می شوند; به نحوی که نوعی باندهای نایلونی دور چرخ های آن قرار می گیرند تا مقاومت در برابر چرخش را افزایش دهند. بنابراین اگر قصد خرید چنین دوچرخه هایی را دارید، بهتر است انواعی را انتخاب کنید که به صورت خودکار (اتوماتیک)، مقاومت رکاب هایش در برابر پا زدن تنظیم می شود. اصلا دلچسب نیست اگر هر از گاهی مجبور شوید در بحبوحه ورزش کردن، از دوچرخه پیاده شوید و مقاومت رکاب هایش را تنظیم کنید. شما می توانید با استفاده از صفحه مانیتوری که مقابل روی شما در دوچرخه های اتوماتیک قرار دارد، شدت ورزش کردن و الگوی دوچرخه سواری خودتان را تنظیم کنید. روی مانیتور این نوع دوچرخه ها برنامه های گوناگونی برای ورزش و دوچرخه سواری وجود دارد.
3 ) خیلی آزاردهنده است اگر بخواهید با یک دوچرخه ورزشی که حسابی سروصدا می کند، ورزش کنید. شاید یک سروصدای کوچک چندان مهم نباشد ولی اگر این صداهای مزاحم، پیوسته تکرار شوند; در بازده ورزش شما و در ساعاتی که روی دستگاه ورزش می کنید، قطعا تاثیر خواهند گذاشت. دوچرخه ورزشی باید آن قدر بی سروصدا باشد که بتوانید به آسانی حین کارکردن با آن، به موسیقی گوش بدهید یا تلویزیون نگاه کنید.
4 ) دوچرخه هایی که دارای صفحه ای برای تنظیم برنامه های ورزشی شما هستند، هیچ گاه شما را از دوچرخه سواری خسته نمی کنند; چون روی این دوچرخه ها می توانید برنامه ورزشی خودتان را تنظیم کنید و ببینید که با این روش رکاب زدن چقدر انرژی مصرف می کنید یا ضربان قلبتان در هر دقیقه چقدر است. این که شما بازتاب ورزش خودتان را جلوی چشمتان ببینید، خیلی مهم است و در کارایی نهایی تان اثر مثبتی خواهد داشت. شما می توانید با استفاده از این صفحه نمایشگر، زمان ورزش کردن خودتان و فاصله ای را که در آن رکاب می زنید و همچنین سرعت رکاب زدن خودتان را تنظیم کنید.
5 ) توصیه می شود دوچرخه ای را انتخاب کنید که مناسب سایز بدنتان باشد. به خصوص اگر اضافه وزنتان زیاد است، بهتر است این توصیه را جدی بگیرید. بیشتر دوچرخه ها به گونه ای ساخته شده اند که شما می توانید آن ها را برای استفاده هر کسی با هر سایزی تنظیم کنید.

توصیه های پزشکی در مورد دوچرخه ی ثابت
موارد استفاده


بیماران قلبی و ریوی با ورزش های ملایم می توانند ظرفیت هوازی ریه های خود را زیاد کرده و بر قدرت ضربان قلب خود بیافزایند. در نتیجه توان هوازی آنها یعنی استقامت و تحمل فعالیت آنها افزایش می یابد.


ورزش به بیماران دیابتی (نوع 2) کمک میکند که راحت تر قند خونشان را کنترل کنند؛ زیرا افزایش سوخت و ساز بدن در زمان ورزش باعث مصرف سریعتر قند خون میشود. در ضمن ورزش حساسیت سلول های بدن را نسبت به انسولین افزایش می دهد.


ورزش هایی که در طی انجام آنها نیروی ملایمی به صورت عمودی بطور متناوب به غضروف مفصلی زانو وارد میشود؛ از جمله راه رفتن و دویدن ملایم یا ورزش بادستگاه هایی نظیر تردمیل، استپر، اسکی ثابت و دوچرخه ثابت، باعث بهبود تغذیه غضروف مفصلی و پیشگیری از تخریب آن میشود. با توجه به این که تخریب غضروف مفصلی مهمترین عامل ایجاد آرتروز است، این ورزش ها باعث پیشگیری از آرتروز میشوند.


افرادی که دچار کمردرد می باشند، می توانند با کمک این دستگاه به ورزش بپردازند چون در تمرین با این دستگاه مهره های کمر بسیار کم حرکت میکنند. ولی باید مدت زمان تمرین را کم و دفعات آن را زیاد کرد.


در بیمارانی که به هر علتی دچار ضایعه عروقی و فشار خون هستند، ورزش هایی مناسب می باشند که زیاد باعث تغییر فشار خون و تنگ و گشاد شدن عروق نمیشوند. بنابراین ورزش های ملایم منظم و روزانه نه تنها مشکلی ایجاد نمیکنند بلکه از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و به بهبودی آن کمک می کنند.


تمامی فعالیت های ورزشی باعث افزایش سوخت و ساز بدن شده و مصرف انرژی را در بدن افزایش می دهند. انرژی بدن از مولکولهایی به نام ATP تامین میشود. افزایش مصرف انرژی بدن باعث تغییر منبع تولید ATP از قند های ساده به چربیها میشود. مصرف بیشتر از معمول چربیها باعث کوچک شدن بافتهای چربی بدن، کاهش وزن و تناسب اندام میشود.


ورزشهایی مثل پیاده روی ، دوچرخه سواری و ... باعث افزایش توان قلبی عروقی بدن و در نتیجه افزایش استقامت بدن میشود.


در آزمایشات مختلفی که توسط دانشمندان مختلف صورت گرفته است، بیان شده است که: ورزش منظم روزانه باعث کاهش میزان کلسترول مضر و افزایش مقدار کلسترول مفید خون میشود..

موارد عدم استفاده


حرکاتی که مستلزم خم شدن و باز شدن های پشت سر هم زانو می باشند در کسانی که به آرتروز زانو مبتلا هستند موجب آسیب بیشتر به باقیمانده غضروف مفصلی و صفحه ی انتهایی استخوانهای این مفاصل شده و التهابات موجود را افزایش میدهند. حال اگر این حرکات قدرتی باشند و فشار زیادی بر مفصل زانو وارد کنند، ضررشان بیشتر است.


درد در یک مفصل می تواند از عوامل مختلفی نشات گرفته باشد. از جمله؛ عوامل استخوانی، کپسولی، تاندونی و عضلانی و عوامل مربوط به رباط ها. در تمامی این موارد وارد آوردن فشار به مفصل و حرکت دادن آن باعث افزایش درد، التهاب و آسیب میشود.� بیماران قلبی � بیماران دیابتی� پیشگیری از آرتروز � کمردرد(با کاهش زمان تمرین و افزایش دفعات آن)� فشار خون � کاهش وزن � افزایش استقامت بدن� کاهش کلسترول خون � آرتروز � درد مفاصل اندام تحتانی

چگونه از تردمیل به درستی استفاده کنیم

استفاده از تردمیل به عنوان یک وسیله ورزشی جای خود را در بسیاری از خانه ها باز کرده است. البته راه رفتن یا دویدن در فضای باز به دلایل متعددی بهتر از استفاده از تردمیل است ولی به دلایل مختلفی ممکن است نتوانیم در فضای باز راه برویم. کمبود وقت مهمترین آنها است. راه رفتن یا دویدن در فضای باز میتواند با خطرات احتمالی ناشی از آسیب های محیطی همراه باشد که این خطرات در خانه وجود ندارد یا حداقل کمتر است. بسیاری از افراد از تردمیل به هدف کاهش وزن استفاده میکنند و بسیاری دیگر بدنبال افزایش بازدهی سیستم قلبی عروقی و تنفسی و یا تقویت عضلات خود هستند. تردمیل در صورتیکه به درستی استفاده شود میتواند وسیله ورزشی بسیار مفیدی باشد و در صورت استفاده نامناسب میتواند موجب بروز درد در بسیار از نقاط بدن مانند ستون فقرات، لگن، زانو، ساق و یا مچ پا شود. رعایت موارد زیر میتواند موجب شود تا از تردمیل استفاده یهتری کرده و در عین حال آسیب کمتری به خود وارد کنیم. گرم کردن و سرد کردن : راه رفتن روی تردمیل را باید با سرعت کم شروع کنیم. حداقل 5 دقیقه راه رفتن آهسته بر روی ترمیل بدن ما را آماده میکند تا با سرعت بیشتر راه رفته یا بدویم. استفاده از سرعت های بالای تردمیل بدون گرم کردن موجب کشیده شدن عضلات و تاندون ها شده و میتواند به بدن آسیب وارد کند. در پایان هم باید حدود 5 دقیقه سرعت تردمیل را بتدریج کاهش داد تا بدن به اصطلاح سرد شود. کمی سر بالایی : توصیه میشود شیب کف ترد میل حدود 2 درجه به سمت بالا باشد. این عمل موجب میشود تا راه رفتن بر روی تردمیل به راه رفتن بر روی زمین شبیه تر شود. کفش مناسب : استفاده از کفش مناسب با کفی قابل ارتجاع میتواند موجب کاهش آسیب های اندام شود عدم اطاعت از تردمیل : یکی از اختلافات راه رفتن معمولی با راه رفتن بر روی تردمیل اینست که درد راه رفتن معمولی انسان بر روی زمین حرکت میکند ولی در تردمیل یک نوار در زیر پای فرد حرکت میکند. بسیاری از افراد رد حین راه رفتن بر روی تردمیل اختیار راه رفتن خود را به آن میدهند. بر روی تردمیل می ایستد تا نوار زیر پایشان به حرکت درآید و پای آنها را به سمت عقب ببرد. سپس با هر بار عقب رفتن پا آن را بلند کرده و یک قدم به جلو برمیدارند. در این وضعیت حرکت نوار تردمیل موجب کشیده شدن پا و بدنبال آن کل اندام تحتانی به عقب شده و موجب میشود کل بیومکانیک راه رفتن به هم بخورد. کشیده شدن اندام تحتانی به عقب به توسط نوار تردمیل موجب کشیده شدن عضلات و تاندون ها و رباطهای مفاصل اندام تحتانی، لگن و کمر شده و در دراز مدت موجب بروز درد در نقاط ذکر شده میگردد. راه رفتن بر روی تردمیل وقتی صحیح است که با هر قدم سعی کنیم نوار تردمیل در زیر پای خود را به عقب هل بدهیم. درست مانند وقتی که بر روی زمین راه میرویم و با هر قدم انگار که زمین را به سمت عقب هل میدهیم. وقتی که با اینکه میخواهیم نمیتوانیم در این وضعیت بر روی تردمیل راه برویم معنای آن اینست که سرعت حرکت تردمیل بیش از توان راه رفتن ما است. دراین حال باید سرعت حرکت نوار تردمیل را کاهش دهیم. طول قدم ها بلند نشود : این اتفاق وقتی میفتد که سرعت حرکت نوار تردمیل بیش از توان فرد در حرکت بر روی آن است. در این حال این فرد نیست که بر روی نوار راه میرود بلکه نوار است که پای فرد را به سمت عقب میکشد. پس فاصله قدم ها بیشتر میشود. این افزایش طول قدم موجب کشیده شدن عضلات و تاندون ها و رباط ها شده و دردهایی را در اندام ایجاد میکند. روش مناسب راه رفتن بر روی تردمیل برداشتن قدم های کوتاه ولی با تکرار بیشتر است. فشار را بروی دست نیندازید : بسیاری از افراد تازه کار در حین راه رفتن بر روی تردمیل دسته آن را محکم میگیرند. این کار بکلی اشتباه است. گرفتن دسته ها با دست موجب میشود تا فرد بجای اینکه بر روی نوار تردمیل راه برود با دست های خود محکم تردمیل را گرفته و نوار تردمیل پاهای وی را به سمت عقب بکشد. این روند نه تنها مشکلاتی را که در قبل ذکر شد دارد بلکه موجب میشود تنه فرد به جلو و اندام تحتانی وی به عقب متمایل شود. بدنبال آن کمر به سمت عقب قوس برداشته و فرد در دراز مدت دچار کمردرد میشود. از طرف دیگر گرفتن دسته ها موجب وارد شدن فشار زیادی بر روی شانه ها شده و ممکن است موجب بروز درد در آن ناحیه شود. هدف از تعبیه دسته در دو طرف تردمیل محافظت از شخص است تا در هنگامی که تعادل خود را از دست میدهد آنها را بگیرد. راه رفتن بر روی تردمیل باید بدون گرفتن دسته ها باشد. اگر برای راه رفتن نیاز به گرفتن دسته داریم به این معنا است که سرعت تردمیل برای ما زیاد بوده و باید آن را آهسته تر کنیم. به پایین نگاه نکنید : نگاه کردن به پاها در حین استفاده از تردمیل موجب فشار بیش از حد به گردن شده و ممکن است موجب درد گردن شود. بعضی ها هم مکررا به صفحه تردمیل نگاه میکنند تا ببینند چه موقع میتوانند از دستگاه پایین بیایند. این هم اشتباه است. در راه رفتن بر روی تردمیل باید مستقیما به چلو نگاه کرد. یکی از راه های مناسب برای اینکه به جلو نگاه کنیم و گذشت زمان را در حین راه رفتن بر روی تردمیل احساس نکنیم گذاشتن یک تلویزیون در جلوی دستگاه و نگاه کردن به برنامه دلخواه خود در حین را رفتن است. تردمیل وسیله ورزشی بسیار مفیدی است ولی مانند هر وسیله دیگری باید طرز استفاده درست از آن را بدانیم و به آن عمل کنیم. مانند هر ورزش دیگر باید مدت استفاده و سرعت تردمیل را بتدریج افزایش دهیم تا بدن ما به شرایط ایجاد شده عادت کند. این کار موجب میشود حداکثر استفاده از این وسیله ورزشی را ببریم و خود را کمتر در معرض آسیب قرار دهیم. منبع : ایران ارتوپدی

استفاده صحیح از تردمیل

تردمیل یکی از محبوبترین تجهیزاتی است که در باشگاههای ورزشی وجود دارد. استفاده از این وسیله کار مشکلی نیست اما بسیاری از....

چگونه باید از تردمیل استفاده کرد؟

تردمیل یکی از محبوبترین تجهیزاتی است که در باشگاههای ورزشی وجود دارد. استفاده از این وسیله کار مشکلی نیست اما بسیاری از افراد از این وسیله به درستی استفاده نمی‌کنند.

یاد گرفتن طریقه‌ی صحیح استفاده از تردمیل می‌تواند اثرات مفیدی داشته باشد و امنیت شما را در هنگام ورزش با این وسیله افزایش دهد.

انجام این کار مشکل نیست و تنها به 10- 5  دقیقه زمان نیاز دارد.

 1- با چگونگی کنترل تردمیل آشنا شوید:

قبل از اینکه تردمیل را روشن کنید دستورالعملهای اصلی دستگاه را از مربی سالن سوال کنید و یا آنها را از روی کاتالوگ بخوانید. بیشتر تردمیلها مثل هم کار می‌کنند و شامل این موارد هستند: کارکرد دستی یا اتوماتیک،  دکمه‌ی شروع و پایان،  تعیین سرعت و شیب و میزان وزن بدن.

 2- ایمنی دستگاه را بررسی کنید:

دکمه‌ی خاموش کننده‌ی فوری دستگاه را پیدا کنید. معمولا یک دکمه‌ی بزرگ و قرمز رنگ را که در وسط دستگاه قرار می‌گیرد به این کار اختصاص می‌دهند.

 3- در مورد سرعت مناسب اطمینان حاصل کنید:

قبل از اینکه ناگهان بر روی تردمیل در حال حرکت بروید، در حالیکه دستگاه خاموش است در کنار تردمیل بایستید،  برنامه‌ی کنترل دستی را فعال کنید و برای شروع سرعت تسمه را به  5- 3 کیلومتر در ساعت برسانید.

 4- آهسته شروع کنید:

برای راه رفتن بر روی ترد میل ناگهانی اقدام به این کار نکنید. بهتر است که ابتدا در کناره‌ی دستگاه و نزدیک دستگیره‌ها باشید. دستگیره‌ها را بگیرید و به آرامی‌همراه با حرکت دستگاه گام بردارید. تا هنگامی‌که احساس راحتی نمی‌کنید به این کار ادامه دهید. وقتی به این شرایط عادت کردید می‌توانید به قسمت میانی تسمه رفته و دستگیره را رها کنید.

 5- با قدم زدن شروع کنید:

با سرعت کم در حدود 3 کیلومتر در ساعت شروع کنید. سر را بالا نگه دارید و به مرکز تسمه توجه کنید. در قسمت میانی نوار متحرک بمانید و از جلو رفتن و یا عقب رفتن زیاد خودداری کنید.

 6- گام مناسب خود را پیدا کنید:

سرعتی که برای پاهای شما مناسب است را پیدا کنید. قبل از اینکه سرعت را افزایش دهید برای مدتی، با قدم زدن بدن را گرم کنید.

 7- یک برنامه انتخاب کنید:

اگر یکی از برنامه‌های دستگاه را انتخاب کنید دستگاه مراحل گرم کردن، ورزش و سرد کردن بدن را به طور خود کار اجرا خواهد کرد. برای افرادی که تازه با ترد میل کار می‌کنند این روش مناسبتر و راحتتر است.

 8- قدم زدن،  دویدن آهسته (جاگینگ) و دویدن را امتحان کنید:

هنگامی‌که توانستید به راحتی راه بروید شروع به دویدن آهسته کنید و پس از آن با سرعت بیشتری بدوید. این کار به مقداری تمرین نیاز دارد. روشن شدن و خاموش شدن دستگاه ممکن است موجب احساس سرگیجه شود. بهتر است مراقب ایجاد شدن چنین احساسی باشید.

 9- وقتی که احساس راحتی کردید دستگیره را رها کنید:

یکی از بزرگترین مشکلات استفاده کنندگان تردمیل این است که هنگام دویدن یا راه رفتن دستگیره‌ها را نگه‌می‌دارند. گرفتن دستگیره‌ها مشکلات زیادی را برای ورزشکار ایجاد می‌کند.

  برخی از این مشکلات شامل این موارد هستند:

* موجب کاهش شدت ورزش می‌شود در نتیجه کالری کمتری سوزانده می‌شود و منافع ورزش هوازی کاهش می‌یابد.

*  حالت و وضعیت طبیعی بدن را به هم می‌ریزد.

*  خطر کشیدگی عضلات را افزایش می‌دهد.

*  هماهنگی و تعادل را کاهش می‌دهد.

*  حس پروپریوسپتیو را کاهش می‌دهد. این حس، توانایی احساس موقعیت بدن و تثبیت آن در فضای اطراف است.

 10- استفاده از سطح شیب دار:

شما می‌توانید شیب دستگاه را افزایش دهید به این طریق بدون اینکه سرعت گامهای خود را افزایش دهید ورزش بیشتری می‌کنید. اما باید توجه داشته باشید که دستگیره‌ها را نگه ندارید. گرفتن از دستگیره‌ها هنگامی‌که دستگاه شیب دار است، موجب می‌شود که آسیب بیشتری به وضعیت طبیعی بدن وارد شود. هنگامی‌ که در سطح شیب‌دار راه می‌رویم به طور طبیعی مقدار کمی‌رو به جلو خم می‌شویم. گرفتن دستگیره‌ها در سطح شیب دار موجب می‌شود به بدن شما در جهت عقب نیرو وارد شود.

 11- متوقف کردن تردمیل:

چند راه برای متوقف ساختن تردمیل وجود دارد.

*  کاهش دادن تدریجی سرعت با استفاده از صفحه کنترل.

*  فشردن دکمه‌ی بزرگ و قرمز رنگ که سرعت را سریعاً کاهش می‌دهد.

*  به آرامی‌به کنار نوار متحرک بروید و دستگاه را خاموش کنید.

دو روش اول برای افراد مبتدی که از ترد میل استفاده می‌کنند توصیه می‌شود. روش آخر به مقداری تعادل و تمرین نیاز دارد.

منبع :www.seemorgh.com