وبلاگ شخصی دکتر امیرهوشنگ واحدی

دکتر امیر هوشنگ واحدی متخصص طب فیزیکی و توابخشی، درمان بیماریهای ستون فقرات، عصبی، عضلانی و مفصلی و ... مطب کرج، جهانشهر-روبروی بیمارستان مدنی

وبلاگ شخصی دکتر امیرهوشنگ واحدی

دکتر امیر هوشنگ واحدی متخصص طب فیزیکی و توابخشی، درمان بیماریهای ستون فقرات، عصبی، عضلانی و مفصلی و ... مطب کرج، جهانشهر-روبروی بیمارستان مدنی

بیماری‌ اسگود ـ شلاتر با درد زانو

بیماری‌ اسگود ـ شلاتر یک‌ حالت‌ موقت‌ در ناحیه‌ زانو که‌ با ورم‌ و احساس‌ درد مشخص‌ می‌شود. در این‌ بیماری‌ دکمه‌ استخوان‌ تیبیا Tibial tuberosity (یک‌ برآمدگی‌ روی‌ استخوان‌ تیبیا درست‌ در زیر کلاهک‌ زانو) درگیر می‌شود. عضله‌ بزرگ‌ جلوی‌ ران‌ که‌ یک‌ سر آن‌ در بالا متصل‌ به‌ استخوان‌ ران‌ است‌ در پایین‌ زانو به‌ این‌ برآمدگی‌ استخوان‌ تیبیا متصل‌ شده‌ و از این‌ طریق‌ دو استخوان‌ ران‌ و تیبیا را به‌ یکدیگر مرتبط‌ می‌سازد. این‌ بیماری‌ اغلب‌ هر دو زانو را مبتلا ساخته‌ و در نوجوانان‌ از هر دو جنس‌ بروز می‌کند. این‌ اختلال‌ پس‌ از ۱۶ سالگی‌ شایع‌ نیست‌. این‌ مشکل‌ موقتی‌ بوده‌ و پس‌ از فروکش کردن التهاب‌، فرد می‌تواند فعالیت‌های‌ طبیعی‌ خود را از سر بگیرد.

علایم‌ شایع‌

  1.  یک‌ برآمدگی‌ متورم‌، گرم‌ و دردناک‌ در زیر زانو
  2.   درد هنگام فعالیت بدنی‌، به‌ خصوص‌ هنگام‌ باز کردن‌ زانو مثلا بالا رفتن‌ از پله‌، پریدن‌ یا بلندکردن‌ وزنه‌
  3. افزایش تدریجی شدت درد
  4.  سختی تحمل وزن
  5. صدای کوتاه و تیز در زانو هنگام فلکشن
  6. درد هنگام فلکشن

علل‌

 احتمالاً ناشی‌ از کشش‌ یا آسیب‌ دکمه‌ تیبیا (که‌ در طی‌ نوجوانی‌ هنوز در حال‌ رشد است‌) می‌باشد که‌ باعث‌ التهاب‌ می‌شود.
 کشش‌ یا آسیب‌ مکرر، با رشد این‌ ناحیه‌ تداخل‌ کرده‌ و باعث‌ التهاب‌ می‌گردد.
منبع: دکترشجاعی

پیشگیری و درمان اسگود-شلاتر


عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر

-  انجام‌ زیاد و شدید فعالیت‌های‌ عادی‌ نظیر دویدن‌، جهیدن‌ یا به‌ حالت‌ هروله‌ دویدن‌
-  اضافه‌ وزن‌ پسران‌ در سنین‌ ۱۱ تا ۱۸ سالگی
-  رشد اسکلتی‌

 پیشگیری‌

  • کاهش‌ وزن‌ در کودکی‌ که‌ دچار اضافه‌ وزن‌ است‌.
  •  تشویق‌ کودک‌ به‌ فعالیت‌ در حد متوسط‌ و خودداری‌ از ورزش‌ شدید

 درمان

- برای‌ تخفیف‌ درد، گرم‌ کردن‌ محل‌ درد با کمپرس‌ گرم‌، بالشتک‌های‌ گرم‌کننده‌، لامپ‌های‌ گرمایی‌، دیاترمی‌ یا امواج‌ ماورای صورت‌ کمک‌کننده‌ است‌.

- درمان‌ نخست‌ عبارت است‌ از: به‌ کار بردن‌ کیسه‌ یخ‌ بر روی‌ محل‌ عارضه‌، داروها (در صورت‌ نیاز) و کاهش‌ تحرک‌ ورزشی‌

- به‌ کار بردن‌ کیسه‌ یخ‌ برروی‌ محل‌ عارضه‌ ممکن‌ است‌ مفید باشد.

- استفاده‌ از یک‌ بالشتک‌ نرم‌ بر روی‌ زانو توصیه‌ می‌شود.

- گاهی‌ ممکن‌ است‌ لازم‌ باشد پای‌ بسته‌ به‌ مدت‌ ۶ تا ۸ هفته‌ بی‌حرکت‌ گردد (با کمک‌ زانوبند کشی‌، گچ‌گیری‌ یا آتل‌گیری‌)

- جراحی‌ در صورت‌ عدم‌ موفقیت‌ موارد فوق‌ به‌ ندرت‌ ممکن‌ است‌ لازم‌ گردد.

- حمایت‌  روانی‌ از بیماران‌ با اطمینان‌ دادن‌ در مورد اینکه‌، بیماری‌ با گذشت‌ زمان‌ برطرف‌ می‌گردد.

 
منبع: دکترشجاعی

شناخت کامل زانو


شناخت کامل زانو + تصاویر
واروس و والگوس زانو (پای پرانتزی و پای ضربدری) باعث وارد شدن فشار بیشتر روی یک قسمت زانو و تغییرات تخریبی آن می گردد.

زانو بزرگترین مفصل بدن است. گرچه در ظاهر یک مفصل لولایی است ولی در واقع مفصل پیچیده ای است که علاوه بر حرکات خم و راست شدن حرکات چرخشی تیز دارد . این مفصل از بهم پیوستن انتهای پایینی استخوان ران ، انتهای بالایی درشت نی و استخوان کشگک تشکیل شده است .
زانو بر خلاف مفصل ران عمقی ندارد و برای استحکام و ثبات آن ، رباطهای نسبتاً قوی استخوان ها را به هم وصل می کنند و در حقیقت پایداری مفصل بیشتر وابسته به نسوج نرم و لیگامانهای اطراف زانو می باشد . به علت فشار نسبتاً زیادی که در موقع راه رفتن ، دویدن و پریدن بر آن وارد می شود بیش از دیگر مفاصل بدن آسیب پذیر است . بین انتهای بالایی استخوان درشت نی و انتهای پایین استخوان ران دو غضروف هلالی از نوع لیفی وجود دارد که منیسک نامیده می شود که هم کمک بزرگی به پایداری مفصل بوده و هم یکی از عناصر اصلی جهت عملکرد طبیعی زانوست .

عناصر نگهدارنده زانو
۱-رباطهای جانبی (Collateral Ligament) زانو عبارتند از :
الف: رباط جانبی داخلی (Medial Collateral Ligament) یا (Tibial Collateral Ligament)  : از طرفی به کوندیل داخلی ران و از طرف دیگر به انتهای فوقانی استخوان درشت نی می چسبد و از دو لایه سطحی و عمقی تشکیل شده است . آسیب این رباط سبب ناپایداری جانبی طرف داخل زانو می گردد.


ب: رباط جانبی خارجی Collateral Ligament)  Lateral) یا (Collateral Ligament  Fibulral): در بالا به کوندیل خارجی استخوان ران و در پایین به سر استخوان نازک نی می چسبد آسیب این رباط باعث ناپایداری جانبی خارجی زانو می گردد.


۲-رباطهای متقاطع یا رباطهای صلیبی (Cruciate Ligaments)  
این رباطها عبارتند از :
 رباط صلیبی یا متقاطع خلفی (Cruciate Ligament Posterior) : از یک طرف به قسمت  خلفی درشت نی و از طرف دیگر به سطح خارجی کوندیل داخلی می چسبد . این رباط به پایداری زانو کمک کرده و آسیب آن باعث ناپایداری جلو به عقب زانو می گردد.


مفصل زانو متشکل از دو قسمت می باشد . یک قسمت مفصل بین استخوان ران و درشت نی (Tibiofemoral Joint)  که مینیسک ها بین آنها قرار گرفته و پایداری آن به رباطهای نگاهدارنده زانو بستگی دارد و قسمت دیگری که مفصل بین سطح خلفی کشگک و قسمت قدامی کندیلهای استخوان ران قرار گرفته است  (Patellofemoral Joint) و در حقیقت استخوان کشکک در شیار بین کندیلهای ران حرکت می کند . حرکت طبیعی کشکک در داخل این شیار بستگی به شکل سطح خلفی کشگک و عمق شیار بین کندیلهای ران دارد . آناتومی غیر طبیعی هر کدام از آنها سب ناپایداری این مفصل می شود . استخوان کشکک که به صورت یک استخوان کنجدی (Sesamoid)  در درون تاندون کشککی قرار دارد موجب فاصله گرفتن عضله چهار سر از مرکز چرخش زانو و افزایش قدرت و کارایی آن می گردد. انتهای تحتانی ران دارای انحنایی به جلو و پایین بخصوص در قسمت داخل بوده در حالی که قسمت فوقانی استخوان درشت نی نزدیک به حالت عمودی قرار دارد  و این حالت سبب مختصر "والگوس" (حدود ۷ درجه) در زانو می شود که افزایش این زاویه سبب والگوس زانو (پای ضربدری) و کاهش آن را واروس زانو (پای پرانتزی) می گویند.


واروس و والگوس زانو (پای پرانتزی و پای ضربدری) باعث وارد شدن فشار بیشتر روی یک قسمت زانو و تغییرات تخریبی آن می گردد. در هنگام خم کردن زانو طَبَق (برجستگی بزرگ درشت نی)، درشت نی به عقب و در موقع راست کردن زانو به جلو آمده و به خارج می چرخد و در حقیقت خم شدن ، لغزیدن و چرخش زانو تواماً انجام می شود : این مسئله در ساخت پروتزهای زانو که برای جایگزینی مفصل تخریب شده استفاده می شود از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و مطالعات بیومکانیک پیشرفتهای شگرفی در این مورد داشته است به نحوی که تعویض مفصل زانو با در نظر گرفتن شرایط فوق کاربرد بسیار موفقی داشته است .

در مورد بیومکانیک منیسکها با توجه به چسبندگی منیسک داخلی در جلو و عقب به استخوان درشت نی و در خارج به رباط طرف داخلی ، از حرکت کمتری برخوردار است در نتیجه هنگام حرکات ناگهانی زانو بیشتر آسیب دیده و پاره می شود . در حالی که در منیسک خارجی که اتصالاتش فقط در جلو وعقب بوده وکناره محیط آن نسبتاً آزاد است در هنگام حرکات ناگهانی زانو ظاهراً کمتر آسیب می بیند . به علت اتصال رباط جانبی داخلی به مینیسک ، معمولاً پارگیهای شدید رباط جانبی داخلی با پارگی منیسک توأم است در حالی که ضایعات رباطهای طرفی خارجی کمتر با پارگی منیسک خارجی دیده می شود.

رباطهای طرفی زانو از عوامل مهم در پایداری بوده و در مواقعی که زانو کمی خم است از زاویه دار شدن آن به داخل و خارج جلوگیری می کند . علاوه بر آن ، رباط جانبی داخلی از لغزیدن کوندیل داخلی درشت نی به جلو و لیگامان متقاطع قدامی از لغزیدن کوندیل خارجی درشت نی به جلو جلوگیری می کند .

رباط متقاطع خلفی همراه با رباط Arcuate  و رباط مایل خلفی از تغییر مکان درشت نی به عقب جلوگیری می کند .

حرکات اصلی زانو عبارتند از : خم شدن (۱۳۵ درجه) و راست شدن (صفر درجه) ، علاوه بر این ، موقع راست شدن زانو استخوان درشت نی مختصری به سمت خارج چرخش دارد . در زانوی طبیعی حرکات جانبی وجود نداشته و زانو به هیچ وجه به عقب خم می شود .


منبع:aslani.id.ir

حرکاتی برای تقویت زانو

مفصل زانو از آنجا که یکی از مفاصل پر تحرک بدن است بیشتر در معرض آسیب قرار دارد و چون وزن بدن را نیز تحمل می‌کند تحت فشار بیشتری نیز قرار دارد.

حرکاتی برای تقویت زانو+ تصویر

بافت همبندی نواری شکلی به نام نوار ایلئوتیبیان از ماهیچه ای در قسمت خارجی مفصل ران منشأ گرفته و پس از عبور از ناحیه خارجی زانو به قسمت فوقانی درشت نی منتهی می شود.

ساییده شدن این نوار به قسمت برجسته تحتانی استخوان ران باعث التهاب و درد در سمت خارجی زانو می شود. این اتفاق بیشتر اوقات هنگام دویدن رخ می دهد. سفت بودن این نوار، سفت بودن ماهیچه های ران و لگن، متفاوت بودن اندازه پاها و دویدن روی سطوح شیبدار نیز باعث بروز این حالت می شود. حرکات زیر به برطرف شدن این حالت کمک می کند.

حرکت اول:

پاهای خود را به حالت ضربدری قرار داده و خم شوید و سعی کنید انگشتان پای خود را لمس کنید. 30 ـ 15 ثانیه در همین وضعیت بمانید و بعد به حالت ایستاده باز گردید. 3 بار این حرکت را تکرار کرده و بعد جای پاهایتان را عوض کرده و مجدد این کار را تکرار کنید.

 

 

 

حرکت دوم:

در کنار دیوار به پهلو بایستید و یک دست را به دیوار تکیه دهید پایی را که دورتر از دیوار قرار گرفته است از مقابل پای دیگر به حالت ضربدری عبور دهید. دقت کنید که کف هر دو پای شما روی زمین قرار گیرند. مفصل ران خود را به سمت دیوار خم کنید. 15 ثانیه این کشش را حفظ کنید. پس از این که این حرکت را 3 بار تکرار کردید جای پاها را عوض کرده و حرکت را مجدد تکرار نمایید.

حرکت سوم:

رو به دیوار ایستاده و هر دو دست خود را همسطح چشمانتان روی دیوار قرار دهید. یک پا را عقب تر قرار دهید و پاشنه آن را به زمین بچسبانید. پای عقب تر را به سمت داخل بچرخانید و به آرامی به سمت دیوار خم شوید تا در پشت ران کشش را احساس کنید. 30 ـ 15 ثانیه در همین حال بمانید. این حرکت را 3 بار در هر پا تکرار کنید.

منبع : سایت جا جم آنلاین

قفل شدن زانوها

آسیب زانو, درمان آرتروز زانو, فیزیوتراپی, آرتروز

 قفل شدن زانو از شایع ترین شکایات افراد است که به عللی چون آرتروز و زمین خوردن صورت می پذیرد که با تشخیص توسط آرتوسکوپی می توان با روش های فیزیوتراپی از جمله تجویز سرما و گرمادرمانی، برق درمانی و تجویز ورزش های ویژه آن را درمان کرد.

پیشگیری از زمین خوردن در زمین های یخ زده و لغزنده از آسیب های زانو و قفل شدگی جلوگیری می کند. راهکارهایی که پزشکان برای مقابله با این مشکل ارائه داده اند را با هم می خوانیم

 ▪ برداشتن گام کوتاه: استفاده از کشف های مناسب با کفی آجدار و پاشنه مناسب، استفاده از عصا، برداشتن گام های کوتاه و مطمئن و انجام ورزش های تقویتی و تعادلی در سالمندان از احتمال زمین خوردن در معابر لغزنده می کاهد.

 ▪ شایع ترین عارضه قفل شدگی: یکی از شکایات شایع در بیماران مراجعه کننده به کلینیک های طب فیزیکی و توانبخشی قفل شدن مکرر زانوها است.

 ▪ منیسک یکی از علت های قفل شدگی زانو: قفل شدگی زانو علل گوناگونی دارد برای مثال ممکن است در موارد پیشرفته آرتروز، قطعه ای از استخوان ران جدا شده و در فضای مفصلی زانو سرگردان شود، همچنین آسیب های منیسک های زانو از علل قفل شدگی و تورم تأخیری زانو به شمار می روند.

 ▪ آهکی شدن بخشی از کپسول مفصلی زانو: یکی دیگر از علل این شکایت، آهکی شدن بخشی از کپسول مفصلی زانو است به این صورت که حین حرکات خم و راست شدن زانو، این بخش بین استخوان ها گیر افتاده و ایجاد درد شدید و احساس قفل شدگی می کند و گاهی توده های چربی اطراف زانو ممکن است بین قطعات استخوانی گیر افتاده و ایجاد درد و قفل شدگی کند.

 ▪ تشخیص قفل شدگی زانو با آرتروسکوپی: شرح حال و معاینه بالینی، عکس و MRI و در نهایت انجام آرتروسکوپی به مشخص شدن علت قفل شدگی زانو کمک می کند.

 ▪ درمان قفل شدگی زانو متفاوت است: درمان و توانبخشی در قفل شدگی زانو براساس علت به وجود آورنده آن متفاوت است گاه می توان با استفاده از درمان های فیزیوتراپی از جمله تجویز سرما و گرمادرمانی، برق درمانی و تجویز ورزش های ویژه برای تقویت عضلات اطراف زانو به خصوص عضله چهار سر ران و عضلات نزدیک کننده و خم کننده ران ها و نیز تمرینات کششی عضلات خارج ران ها پیش از اینکه مفاصل زانو دچار تخریب شدید و پیشرفته شوند درد بیمار را کاهش و سبب بهبود عملکرد وی شد.

 ▪ انجام جراحی در آرتروزهای پیشرفته: در موارد آرتروز پیشرفته و نیز آسیب منیسک در جوانان ورزشکار یا مواردی که علاوه بر منیسک ها بخش های دیگر مانند رباط های صلیبی نیز دچار پارگی شده اند ممکن است انجام اعمال مختلف جراحی ضروری باشد.

 ● قفل شدگی زانو به دلیل زمین خوردن

دبیر انجمن طب فیزیکی و توانبخشی ایران بیان داشت: نکته مهم برای پیشگیری از قفل شدگی زانو؛ پیشگیری از زمین خوردن و آسیب های ناشی از سر خوردن در محیط های لغزنده همچون زمین های برفی و یخ زده است.

 ▪ استفاده از کفش مناسب: از جمله اقدامات مفید دیگر برای پیشگیری از زمین خوردن می توان به استفاده از کفش های مناسب با کفی آجدار و پاشنه مناسب و استفاده از وسایل کمکی حرکت همچون عصا (به خصوص در مبتلایان به آرتروز)، آموزش برداشتن گام های کوتاه و مطمئن و انجام ورزش های تقویت عضلات کمر، کمربند لگنی و اطراف زانوها و نیز انجام تمرینات تعادلی در سالمندان اشاره کرد.

 ▪ گرم کردن صحیح بدن قبل از مسابقات: انجام ورزش در زمین های مناسب و آماده و نیز گرم کردن صحیح بدن و ورزش های کششی پیش از انجام مسابقات از جمله مواردی است که از شیوع آسیب منیسک زانوها در ورزشکاران می کاهد.