این احتمال که ویتامین دی میتواند یک اثر حفاظتی در مقابل ابتلا به بیماری ام اس داشته باشد در دهه های اخیر مطرح شده ولی شواهد کمی برای اثبات آن وجود داشته است. اینک در یک مطالعه وسیع این ارتباط مورد بررسی قرار گرفته است. بیماری ام اس یک عارضه مرمن و تخریب کننده در سیستم عصبی مرکزی است و حدود دو میلیون نفر را در سراسر جهان مبتلا کرده است.
این
مطالعه با استفاده از نمونه سرم 7 میلیون نفر که در اختیار یک سازمان
دولتی بوده صورت گرفته است. تعداد 257 نفر از این افراد به بیماری ام اس
مبتلا بوده اند. محققین سرم این افراد را با همان تعداد از افراد سالم دیگر
که بصورت تصادفی از باقیمانده نمونه ها انتخاب شده اند از نظر میزان غلظت
ویتامین دی بررسی کردند. غلظت ویتامین دی در سرم نسبت مستقیمی با میزان
ویتامین دی که در اختیار بافت های بدن هست دارد.
مطالعه
نشان داد که احتمال بروز بیماری ام اس در افرادی که سطح ویتامین دی سرم
آنها بالای 40 ng/mL بوده 62 درصد کمتر از افرادی بوده است که میزان غلظت
کمتری از این ویتامین (در حد 25 ng/mL ) را در سرم خونی خود داشته اند.
مطالعات دیگری نشان داده است که ویتامین دی نقش مهمی در تنظیم سیستم ایمنی بدن انسان ایفا میکند و با در نظر گرفتن این که ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن نقش مهمی در ابتلا به بیماری ام اس دارد مطالعه جدید میتواند تایید کننده نظریات قبل باشد که میزان ویتامین دی در بدن میتواند تاثیر مهمی در احتمال ابتلا به ام اس داشته باشد.
ویتامین دی میتواند بصورت طبیعی در بدن انسان ساخته شود. وقتی پوست در معرض نور آفتاب قرار میگیرد این ویتامین در پوست ساخته میشود.
این
مطالعه به این معنی نیست که مصرف مکمل های دارویی حاوی ویتامین دی میتواند
نقش محافظت کننده ای در پیشگیری از ابتلا به بیماری ام اس داشته باشد. با
در نظر گرفتن اینکه بالا بودن ویتامین دی در بدن میتواند به علت این باشد
که فرد به مدت کافی در معرض نور آفتاب بوده است ممکن است صرف قرار گرفتن به
مدت کافی در معرض نور آفتاب با کاهش احتمال ابتلا به ام اس مرتبط باشد.
در هر صورت مطالعات آینده نشان خواهد داد که آیا میتوان با بالا بردن سطح ویتامین دی در بدن احتمال ابتلا به بیماری ام اس را کاهش داد یا خیر.
منبع :ایران ارتوپد
متخصصین اطفال برای تمام شیرخواران در ۴ یا ۶ ماهگی مصرف قطره آهن و مکملهای ویتامین دی را به شکل روزانه پیشنهاد می کنند.
تجویز آهن به نوزادان قبل از این سن به ندرت اتفاق می افتد. جنین در رحم مادر به اندازه کافی آهن دریافت کرده و برای ۴ ماه اول زندگی آهن در بدن او وجود دارد. پس از این سن ذخیره آهن در او با توجه به این مطلب که شیر مادر فاقد اندازه لازم آهن است، یک نکته حیاتی به شمار می آید.
البته در مورد نوزادانی که از شیر خشک تغذیه می شوند داستان فرق دارد. شیر خشک یک غذای غنی شده محسوب می شود و به اندازه کافی حاوی آهن، ویتامین دی و سایر مواد مغذی دیگر است. البته باید از میزان مصرف به اندازه شیرخشک در نوزاد اطمینان حاصل کنید. بهتر است در خصوص مصرف به اندازه شیر خشک در طول روز و تغییر اندازه آن زمانی که نوزاد خوردن غذاهای جامد را شروع می کند با متخصص نوزاد مشورت کنید.
بعضی از مادران از اینکه احتمال دارد نوزادشان در خوردن قطره با آنها همکاری نکند احساس نگرانی می کنند. بیشتر قطره های ویتامین مخصوص نوزادان طعم دار هستند. بنابراین نوزاد شما مشکلی در خوردن آن ندارد. با آرامش کامل این کار را انجام دهید.
هر زمان که احساس می کنید خودتان و نوزاد راحت تر هستید قطره را به او بخورانید. بعضی از مادران قطره خوراکی را در صبح قبل از آنکه شیر دادن به نوزاد را شروع کنند، می دهند. اگر نوزا را از طریق شیشه شیر تغذیه می کنید بهترین کار این است تا قطره را در شیشه شیر او بچکانید.
چه کودکانی در معرض کم خونی قرار می گیرند
دانستن آنکه چه کودکانی در معرض خطر کم خونی قرار می گیرند، بسیار مهم است:
۱) نوزادان نارس، آهن در ماههای آخر از بارداری در بدن ذخیره می شود.
۲) نوزادانی که با وزن کم متولد می شوند هرچند که نارس نبوده و به موقع به دنیا آمده باشد
۳) نوزادانی که مادران آنها در طول بارداری تغذیه ای ضعیف داشته باشند.
۴) نوزادانی که مادران آنها در طول دوره بارداری دچار دیابت هستند.
نوزادانی که از شیر خشک یا شیر مادر استفاده می کنند، ذخیره آهن از ۴ تا ۶ ماهگی به اندازه کافی در بدن آنها باقی می ماند. اما از این سن به بالا کاهش ذخیره آهن شروع می شود. به خاطر داشته باشید زمانی که آهن در بدن نوزاد ذخیره شد، ممکن است به تدریج تحلیل رود.
این مسئله یکدفعه اتفاق نمی افتد. نوزادانی که در موعد مقرر به دنیا آمده باشند و از سلامتی کامل برخوردار بوده و از شیر خشک تغذیه می کنند به ندرت در خطر ابتلا به فقر آهن و کم خونی قرار می گیرند. در شیر خشک به مقدار کافی آهن یافت می شود.
نوزادانی که در موعد مقرر به دنیا آمده باشند و از سلامتی کامل برخوردار بوده و از شیر مادر تغذیه می کنند نیز به ندرت مبتلا به کم خونی می شوند به ویژه نوزادانی که خوردن غذاهای جامد را قبل از ۶ ماهگی آغاز نمی کنند.
تغذیه زودتر از موعد نوزادان بوسیله مواد غذایی جامد ممکن است حجم آهن و هموگلوبین خون را در نوزادان به تعویق بیاندازد این مسئله بیشتر اوقات مربوط به نوزادانی می شود که از شیر مادر تغذیه می کنند.
اگر نوزاد از شیر مادر تغذیه می کند، تا سن ۶ ماهگی تمام آهن مورد نیاز بدن او تامین می شود.
بیشتر نوزادانی که از طریق شیر مادر تغذیه می کنند به آب، ویتامین ها و آهن اضافه تا ۴ یا ۶ ماه اول نیاز ندارند زیرا شیر انسان تمام این مایعات و مواد مغذی را فراهم می کند و از سن ۶ ماهگی باید تغذیه غذاهای مخصوص نوزاد که شامل آهن است را آغاز کنیم.
منبع : پزشکان بدون مرز