معالجه و مداوا با آب ، از قرنها پیش به عنوان یک شیوه پذیرفته شده علمی در پزشکی به کار گرفته می شود ودر میان مردم بصورت تجربی و با استفاده از آبهای معدنی رواج داشته است. درمان با آب در یونان وروم باستان و چین سابقه ای طولانی دارد. از قرن 18 استفاده از آب در پزشکی رواج یافت و اصطلاح "هیدروتراپی" متداول گشت ودر قرن 19 اولین مطب آب درمانی در اروپا گشایش یافت. در قرن بیستم خواص آب و مداوا توسط آب گرم و سرد اثبات شد. نتایج تحقیقات نشان می داد ، آب وسیله ای بسیار مؤثر و قطعی در بهبود برخی بیماریها یا تخفیف و حتی ریشه کن کردن دردهای عضلانی و مفاصل ، مداوای نارسائیهای جسمی، سرعت بخشیدن به کاهش طول دوران نقاهت ناشی از صدمات استخوانی ، تقویت عضلات، به کار گیری عضلات غیر فعال، تسریع گردش خون در عروق و حتی تسکین بیماران روحی و روانی و... می باشد.
هید روتراپی: قبل از این گفته می شد که هرگونه معالجه و مداوا به کمک آب را می توان هیدروتراپی دانست.
ولی امروزه اعتقاد بر این است: هیدروتراپی اغلب به شیوه ای از معالجه گفته می شود که در آن اجرای حرکات و نرمشهای خاص در آب مورد نظر باشد. اساس این نوع معالجه سبک شدن بدن هنگام غوطه وری در آب است و به همین دلیل است که بیمار قادر است با صرف نیروی کمتر عضلات و اندامهای خود را به حرکت در آورد و همچنین چون فشار بدن روی مفاصل کاهش می یابد در اجرای حرکات نیز درد کمتری احساس می شود. علاوه بر اینکه آب با خاصیت نشاط انگیزی و فرح بخشی که دارد ، شوق لازم برای تمرین تکرار و اجرای حرکات را ایجاد می کند.
هیدروتراپی 2 نوع است: 1- هیدروتراپی عمومی 2- هیدروتراپی عضوی
در هیدروتراپی عمومی : به طور معمول تمام بدن ( به جز سر و گردن ) بیمار در آب قرار می گیرد.
در هیدروتراپی عضوی: فقط همان عضوی که دچار ضایعه شده است در آب قرار می گیرد.
در هیدروتراپی ، یک قسمت یا تمام بدن (بستگی به مورد دارد) به دفعات گرم و سرد می شود با این کار گردش خون در عروق تسهیل می گردد. هیدروتراپی به روشهای مختلفی اجرا می شود. درهیدروتراپی به کمک دوش از سوراخهای ریز آن آب با فشار به اعضاء و اندامها برخورد می کند و باعث تحریک اعصاب ، حرکات عضلات و تسهیل جریان خون در عروق می شود.
این حرکت در محل کم عمق استخر در جایی که آب تا ناحیه سینه قرار دارد،انجام شود. حرکات با تکیه دادن بدن به دیوار استخر آغاز می شود و همزمان با راه رفتن موزون در آب دستها حول محور شانه از عقب به حرکت در می آید.(شکل 1)
شخص در حالی که یک پای خود را ثابت نگه می دارد ، پای دیگر را به اندازه نیم متر به جلو می برد و سپس به حالت اول خود باز می گرداند. (شکل 2)
شخص در حالی که یک پای خود را ثابت نگه می دارد، پای دیگر را به اندازه نیم متر به عقب می برد و سپس به حالت اول خود باز می گرداند. (شکل 3)
شخص در حالت ایستاده دو دست را بر دیوار استخر تکیه داده ، سپس یک پا را از عقب به اندازه یک زاویه 90 درجه بالا می آورد. در این حالت پا بعد ازطی یک نیم دایره به حالت اول برمی گردد. (شکل 4)
شخص با حالت ایستاده دو دست را بر دیواره استخر تکیه داده سپس یک پا را از ناحیه زانو خم کرده و به طرف بالا می آورد و سپس در همان حال آن را صاف می کند و به جای اول خود باز می گرداند و همین عمل را با پای دیگر نیز انجام می دهد. (شکل 5)
شخص در محل کم عمق استخر قرار می گیرد و در حالی که یک پا ثابت می ماند پای دیگر از زانو خم شده و بعد از تشکیل یک زاویه قائمه مجددا" راست شود و به جای اول خود بازمی گردد و همین عمل در مورد پای دیگر نیز انجام می شود. (شکل 6)
شخص در محل کم عمق استخر یک دست را بر دیوار استخر تکیه داده و دست دیگر را در امتداد آن معلق روی آب قرار می دهد و حرکت پا به گونه ای است که یک پا ثابت می ماند و پای دیگر بدون خم شدن زانو در جهت طرفین بدن باز و بسته می شود.این حرکت برای پای دیگر نیز در جهت مخالف باید انجام شود. (شکل 7)
شخص در حالی که با دستهای باز لبه استخر را در اختیار دارد ، خود را به دیواراستخر می چسباند و یک پای خود را از زانو به طرف بالا خم می کند و سپس در حالی که پا را رفته رفته باز می نماید ، با پیمودن یک نیم دایره دوباره به حالت اولیه خود باز می گرداند .این حرکت به همین شکل برای پای دیگر نیز انجام می شود.(شکل 8)
شخص از پشت به دیوار استخر می چسبد و با دستهای باز لبه استخر را می گیرد. سپس زانو را در حالت بالا کشیدن به سمت چپ بدن خم می کند، آنگاه با یک چرخش دایره وار آن را به حالت اول خود باز می گرداند همین کار را برای پای دیگر نیز انجام می شود. (شکل 9)
شخص در حالتی که دو دست را به دیواره استخر تکیه می دهد، یک پا را ثابت نگه داشته و پای دیگر را به اندازه ای از جلو به بالا خم می کند که با تنه خود یک زاویه 90 درجه درست کند.آنگاه در حالیکه پا را در جهت طرفین بدن به چرخش در آورد به حال اول خود باز می گرداند و با پای دیگر همین کار را انجام می دهد. (شکل 10)
در این حرکت شخص دستها خود را به صورت باز به لبه استخر می گیرد و یک پای خود را ثابت روی زمین نگه می دارد، آنگاه پای دیگر را بدون خم شدن زانو به دور پای ثابت به چپ و راست به حرکت در می آورد. (شکل 11)
شخص در کنار دیواراستخرمی ایستد و دستهای خود را به لبه استخر می گیرد ، سپس زانو را به بالا خم می کند و یک بار از سمت راست و بار دیگراز سمت چپ به حالت اول باز می گرداند.این کار باید در دفعات پی در پی وبه کرات انجام گیرد. (شکل 12)
شخص از پشت به دیواره استخر با دو دست باز بر روی آبریز استخر تکیه داده و هر دو پا را از زانو خم کرده و به سمت بالا می آورد و به جای خود باز می گرداند در این حالت باسن و پشت شخص باید با بدنه استخر تماس داشته باشد. (شکل 13)
شخص در نقطه ای از استخر قرار می گیرد که آب تا زیر سینه او باشد وسپس دو دست را بالا برده در حالی که بدن ثابت است ، دستها را حول محور شانه از عقب به جلو به چرخش در می آورد و این کار به همین ترتیب ادامه می یابد. (شکل 14)
در حالی که شخص با هر2 دست بدنه استخر را در اختیار دارد ، زانوهای خود را خم کرده و پنجه دو پا را بالا می آورد و روی دیوار استخر قرار می دهد ، سپس در حالی که دستها ثابت می ماند زانو ها را به دفعات خم و راست می کند.(شکل 15)
در این حرکت شخص بوسیله 2 حلقه نجات خود را روی آب شنا ور نگه می دارد ، سپس زانوهای خود را به بالا خم کرده و به چپ و راست به چرخش در می آورد. (شکل16)
هر گونه معالجه و مداوا به کمک آب را می توان هیدروتراپی دانست .
لیکن باید گفت که امروزه هیدروتراپی اغلب به شیوه ای از معالجه گفته می شود که در آن اجرای حرکات و نرمشهای خاص در آب مورد نظر باشد نمونه های بیشمار از افرادی که دستخوش آسیبهای جدی مفصلی ، عضلانی ، استخوانی و... شده و بر اثر اجرای تمرینات خاص در آب توانسته اند بزودی شفا یابند این نکته را نمایان می سازد که آب درمانی شیوه ای نوین در توانبخشی و معالجه نارسائیهای اندامی است که علیرغم گسترش روز افزون آن در سطح جهان متاسفانه به دلیل عدم انتشار منابع و آثار فارسی در این باره در کشور ما چندان شناخته شده نیست و چنانچه شناختی هم باشد، اغلب در حد تعریف سطحی یا اجرای حرکات سلیقه ای است .
آب درمانی و اجرای حرکات خاص در آب گذشته از فواید درمانی قابل ملاحظه آن در ورزش و آسیبهای ورزشی (که خود موجب ارتقاء کارائی این افراد می گردد) و درمان فلجها و به خصوص معلولینی که پس از بهبود می توانند بخشی از نیروی فعال جامعه گردند، یکی از راههای کاهش فشارهای روانی و در نتیجه افزایش کارائی نیروهای سالمی است که فعالیت بیشتر آنان موجب رشد بهره وری می گردد.
**ورزش در آب
* نقش شنا در ارتقاء بهره وری
ورزش هوازی در آب یکی از جدیدترین تمرینات ورزشی در دنیا می باشد که فوائد متعدد و گوناگونی را در بر دارد . از جمله فوائد این ورزش را می توان به موارد زیر اشاره نمود .
1- کسب و حفظ فرم بدنی خوب و همچنین کسب آمادگی قلبی و عروقی و پیشگیری از ابتلاء به امراض عضلانی و استخوانی ناشی از کمبود حرکت و غیره .
2- تقویت عضلات و مفاصل و تسکین دهنده دردهای عضلانی ، استخوانی ، مفصل و بیماریهای روانی (بخصوص افسردگی و پریشانی ، ...) که بیشتر این بیماریها در سنین بالای 30 سال بروز می کند .
ورزش در آب برای هر انسانی با هر سطح آمادگی جسمانی ، در هر سنی ، و با هر وزنی مناسب و دارای اثرات آرامش دهنده می باشد . در این ورزش خروج عرق بد بو از بدن احساس نمی شود .
عضلات سفت و دردناک نمی شوند و علت آن وجود آب و خواص فیزیکی بسیار مطلوب آن می باشد، نتایج قطعی و مفید ادامه مرتب و منظم این ورزش مفرح، تقویت عضلات ، سفت و موزون شدن عضلات انعطاف پذیری بیشتر مفاصل و تاندونها می باشد که در نهایت سلامتکلی را موجب می گردد.
این ورزش در مورد افراد ناتوان جسمی و معلولین کاربرد بسیار بالاتری از ورزش در خشکی دارد و طبق تحقیقات انجام شده باعث جلوگیری از پیشرفت ضایعه و حتی گاهی بهبودی آن شده است.
علماً به تجربه دریافته اند که بدن سالم دارای عقل و روان سالم است ، و علم به ما می آموزد که چگونه این امر تخقق می یابد در اثر ورزش ، خون با سرعت بیشتری در بدن به جریان می افتد و سموم حاصل از سوخت و ساز از سلولها وارد جریان خون گشته و دفع می شوند و کلیه ها و کبد انسان کارائی بیشتری خواهند داشت .
ورزش حتی به مقدار کم، اکسیژن بیشتری وارد بدن می کند و مغز نیز از اکسیژن کافی بهره مند می شود به وسیله ورزش تحمل انسان در انجام حرکات بدنی سخت تر بیشتر شده و علائم تنبلی و خستگی و بی حالی از بین رفته و مغز انسان برای انجام کارهای فکری و عملی آمادگی بیشتری پیدا می کند. یکی از مهمترین فوائد ورزش کسب اعتماد به نفس بیشتر است که همواره او را در برخورد با اجتماع استوارتر می کند در بین کلیه ورزشها از شنا به عنوان مفید ترین رشته یاد شده که همه افراد از سنین 4-5 ماهگی با (نظارت مادر یا بزرگتر) تا سن 100 سالگی و بالاتر از آن می توانند لذت برده و از فوائد بیشمار آن بهره مند شوند.
* خواص فیزکی آب
آب که یکی از مهمترین نعمتهای خداوند یکتاست ، دارای خواصی است که بشرح مختصری از آن می پردازیم .
1- درجه حرارت آب : (خصوصاً استخرهای سرپوشیده) که بین 27 تا 30 سانتیگراد
می تواند ثابت شود و گرمایی بسیار مطلوب و مناسب برای بدن بوجود آورد و گرمای آن باعث انعطاف پذیری بیشترعضلات و مفاصل می شود .
2- فشار آب : غلظت آب نسبت به هوا که حدود 2 برابر غلیظ تر است و بخاطر جرم مخصوص آب می باشد . خود این عامل باعث سریعتر قوی شدن عضلات می گردد چون انسان باید با فشار و قدرت بیشتری در آب پیشروی نماید .
3- شناوری (نعمت پنهان مانده) که بخاطر وجود قانون ارشمیدس و سبک شدن وزن بدن در آب که حدوداً 9/0 از وزن ما در آب کاسته می شود و بخاطر این قانون فشار بسیار کمتری نسبت به خشکی روی بدن ما خصوصاً پنج مهره ناحیه کمری وارد می شود ،(مهره پنجم کمرکه بیشتر از سایر مهره ها دچار ضایعه می شود)همانطور که می دانید قانون ارشمیدس می گوید (هر جسمی که وارد آب شود به اندازه وزن مایع هم حجمش از وزنش کاسته می شود) بنابراین برای مثال انسانی که درخشکی 60 کیلو گرم وزن دارد در آب بیشتر از 7 تا 8 کیلوگرم وزن ندارد.
بنابراین فشار نیروی جاذبه زمین نیز بر روی او کم شده و می تواند براحتی در آب حرکت و ورزش کند بدون انکه فشار زیادی روی عضلات و مفاصل و تاندونها و استخوانهای او وارد آید . وقتی که فردی در اثر تصادف یا معلولیت مادرزادی یا غیره ، درخشکی راه رفتن و حرکت کردن برای او سخت و درد آفرین است پزشکان توصیه می کنند این کار را در آب انجام دهد که بسیار راحت تر و کم دردتر انجام می شود .
4- ضد اصطکاک بودن یا ضربه گیر بودن آب : بعلت علظت آب وسیال بودن آب امکان بروز ضربه و تصادف بخودی خود وجود ندارد و مانند برخورد انسان با یک جسم سفت باعث بروز ضربه و شکستگی و پارگی نمی شود.
4- مقاومت آب : به علت سنگین تر بودن آب از هوا همیشه مقاومتی وجود دارد و این مقاومت همانند وزنه ای برای ما عمل می کند و باعث تقویت سریعتر و بی درد عضلات می گردد.
بطور مثال اگرشما در آب دستتان را با سرعت عقب و جلو ببرید سنگینی حرکت مانند عقب و جلو بردن دست با وزنه 4 کیلوئی در هوا می باشد پس قدرت عضلانی سریعتر از خشکی رشد می یابد.
5- ماساژ : اگر تا حالا کسی شما را ماساژ داده باشد ، احساس راحتی عجیبی که بعد از آن بوجود می آید را چشیده اید ماساژ حاصل از مقاومت و فشار آب روی قسمتهائی از بدن است که در آب حرکت می کند ماساژ علاوه بر تسکین دهنده اش بر روی عضلات باعث افزایش گردش خون سطحی نیز می شود .
همزمان به علت سنگینی آب روی قفسه سینه عضلات تنفسی اطراف ریه ما مجبور به کار بیشتر
می شوند و با تقویت عضلات تنفسی ، تنفسهای انسان بسیار عمیق تر و کاملتر انجام می شود و اکسیژن بیشتری به سلولها می رسد و احساس زنده و سرحال بودن به انسان دست می دهد بنابراین ، این خواص معجزه آسای آب باعث تشویق هر شخصی برای انجام حرکت ورزشی در آب می گردد.
* طب پیشگیری :
بدون هیچ تردیدی کلیه اطباء و دانشمندان در دنیای پر هیاهو و پر از استرس و فشار زندگی ماشینی با همه آلودگی های صوتی ،هوا و آب ، ورزش کردن را برای سلامت ماندن توصیه می کنند ، تحقیقات نشان داده است که هر انسانی که ورزش کند، به بهترشدن سیستم هوازی و ظرفیت قلبی و عروقی و انعطاف پذیری ، و قدرت عضلانی خود کمک می کند و افرادی که دارای آمادگی جسمانی بهتری هستند مسلماً دارای خصوصیتهای زیر نیز می باشند.
1-قادر به کنترل وزن خود می باشند
2-کمتر از دیگران مریض می شوند
3-سالمتر هستند
4-کمتر عصبی و افسرده می شوند
5-جوانتر از سن خودشان نشان داده می شوند .
6- با مسائل و فشارهای زندگی بسیار راحت تر برخورد می کنند
پس ورزش وسیله پیشگیری است و بیمه ای مطمئن برای تمام عمر ، خصوصاً ورزش در آب که به فوائد بیشمار آن اشاره شد.
* خاصیتهای درمانی :
در صورتی که به علت بی تحرکی و کم ورزش کردن و بالا رفتن تدریجی سن که معمولاً همراه با بیماریهایی از قبیل ناراحتیهای دیسک (ستون مهره ها)و آرتروز و سیاتیک و پوکی استخوان است و یا بخاطر تصادف یا معلولیتهای مادرزادی یا سایر عوامل، دچاردرد و ضایعه ای شدید ، ورزش در آب می تواند یکی از مفید ترین و کاملترین و بی ضررترین ورزشها باشد .
در اثر تحقیقات بی شمار انجام شده در دنیا افرادی که دارای بیماریهای مفصلی و عضلانی و غیره هستند مانند ضایعات و ناراحتی های ستون مهره ها (مانند فشرده شدن یا جدا شدن غیر طبیعی ستون مهره های بدن) که اصطلاحاً به آن ناراحتی دیسک می گویند و بیماری های آرتروز و ناراحتی های دیگر ستون مهره ها مانند لوردوز – کیفوز ، اسکولیوز و افرادی که دارای فشار خون نا متعادل ، حتی بیماری های قلبی و تنفسی خفیف و افرادی که دارای چاقی مفرط هستند و حرکت در خشکی برایشان سخت می باشد و افرادی که در اثر تصادف دچار شکستگی یا پارگی استخوان و یا مفاصل وتاندونها عضلات شده اند همگی می توانند تحت نظر یک پزشک متخصص ارتوپد یا فیزیوتراپیست به انجام حرکات ورزش در آب بپردازند چون بدن در آب سبک شده و فشار بسیار کمتری بر عضلات و مفاصل وارد می شود و به علت وجود فشار و مقاومت آب نیز عضلات بسیار سریعتر قوی می شوند و بهبودی حاصل می شود . یا حداقل از پیشرفت ضایعه و درد جلوگیری می شود ورزش در آب به خواب راحت تر و عمیق تر کمک می کند و در بعضی از بانوان دردهای دوران قاعدگی و یا یا ئسگی آنها کمتر شده است .
ورزش در آب احتیاج به دانستن فن شنا ندارد و در قسمت کم عمق استخر انجام می شود فقط تا سینه در آب هستید تنها هزینه ای که دارد خرید یک مایو و کلاه شنا است و پیدا کردن استخری تمیز و بهداشتی در نزدیکی خانه .
ورزش در آب برای خانمها باردار که مسئله خاص پزشکی نداشته باشند بسیار مفید است و فشار نیروی جاذبه زمین را روی کمر در اثر شناوری کمتر می کند و با تقویت عضلات زن باردار را بسیار سالمتر نگاه می دارد در سنین کهنسالی حرکت در خشکی برای سالمندان دردناک و خسته کننده است ولی در آب بسیار راحت تر و امکان پذیرتر است ورزش در آب برای افراد بسیار چاق بسیار راحت و لذا بخش است چون در خشکی نمی توانند شناور شوند و احساس سبکی داشته باشند و بالاخره شادابی و نشاط محیط آب تشویق کننده خوبی برای هر شخص است ، اگر حرکات ورزش در آب را با یک رژیم کم کالری 1500 تا 1200 کالری همراه نمائید وزن شما در هر ماه 4-5 کیلو پائین می آید و به تناسب اندام دست می یابید.
ورزش در آب جز در مواردی که پزشک دستور استراحت مطلق می دهد یا بیمار دارای زخمهای عفونی است در هر موردی مفید و مؤثر می باشد .
پس از همین امروز شروع کنید .
یکی از بهترین فوائد ورزش در آب تسکین روانی و روحی افراد است که در تحقیقات انجام شده در دنیا این مسئله به اثبات رسیده چون اغلب دردهای انسانها از بیماری روان تنی ناشی می شود با ورزش و ایجاد ارتباط اجتماعی از افسردگی و پریشانی و اضطراب آنها می کاهد و خود به خود افرادی سالمتر می شوند برای اینکه با تسکین روحی مجبور به استفاده از قرص های خطرناک شیمیائی مسکن و خواب آور نمی باشند این قرصها دارای عوارض جانبی بسیار بدی است که حتماً روی جسم و روان اثرات سوئی می گذارد .
* تمرینات ورزش در آب شامل 4 سری تمرین می باشد :
1-حرکات هوازی که برای تقویت قلب و عروق در سیستم تنفسی بسیار مفید است .
2-حرکات بالاتنه مانند حرکات صورت ، شانه ها و گردن است ،
3-حرکات تنه مانند حرکات (شکم ، باسن ، ران ، ستون ، مهره ها ، کمر می باشد)
4- پائین تنه (حرکات پاها و مچ پا می باشد .) البته در مواردی که شخصی برای درمان مراجعه می کند مربی آگاه با مشورت با پزشک و زیر نظر او باید از یک سری حرکات بی ضرر استفاده کند تا بهبودی بیمار سریعتر انجام شود . این ورزش مفرح و جدید بتازگی در استخرهای حجاب و شهید کشودوست (ونک) تهران با کمکهای بی دریغ معاونت ورزش بانوان استان تهران و زیر نظر هیئت همگانی بانوان استان تهران انجام می شود که طبق پرونده های پزشکی و ورقهای ارزشیابی هر یک از خواهران عزیز اثرات روانی و درمانی و ورزش آن کاملاً ثبت شده و به اثبات رسیده که از هر نظر مفید تر از ورزشهای دیگر می باشد.
منبع : انجمن درمانگران ایرانشنا
خصوصیات و ویژگی ها
بنابراین در برنامه های تناسب اندام و ریکاوری از آن استفاده میشود. نوزادان از زمانی که جنین بودند درون آب قرار داشتند، پس از نوزادی تا هر سنی میتوان شنا کرد. زنان باردار نیز میتوانند از ورزش های درون آب بهره ببرند.
اصلی ترین ویژگی این رشتۀ ورزشی این است که از سنگینی انسان میکاهد. درون آب مفاصل دیگر تحت فشار نیستند و عضلات فقط در مقابل مقاومت آب کار میکنند. هم برای تفریح و هم برای مسابقه میتوان شنا کرد، بنابراین شنا نیازهای مهم جسمی خصوصاٌ نیاز به ورزش را تأمین میکند. هم زمان و هم شدت شنا قابل تعدیل است، به همین علت همۀ افراد با هر سطح توانایی و بنابر ظرفیت های خودشان میتوانند شنا کنند.
فواید و مضرات
بسیاری از افراد مبتلا به آرتروز زانو،در آرزوی ورزشهای بیدردسری هستند که بدون فشار بر زانو بتوانند عضلات خود را تقویت کنند و از درد زانو بکاهند.
در کشورهای پیشرفته و در علم طب ورزشی،امروزه ورزشهای مناسب این بیماران در داخل استخرهای مخصوص توانبخشی انجام میگیرد.
بسیاری از افراد مبتلا به آرتروز زانو،در آرزوی ورزشهای بیدردسری هستند که بدون فشار بر زانو بتوانند عضلات خود را تقویت کنند و از درد زانو بکاهند.
در کشورهای پیشرفته و در علم طب ورزشی،امروزه ورزشهای مناسب این بیماران در داخل استخرهای مخصوص توانبخشی انجام میگیرد.
منبع :وبلاگ دکتر دقاق زاده
مصرف صحیح آب نه تنها تندرستی ما را حفظ می کند، بلکه در صورت از دست رفتن تندرستی یا بروز اختلال در آن از طریق پاکسازی مواد زاید از بدن، آن را باز می گرداند.
* طبقه بندی آب از نظر درجه حرارت:
1) آب خنک تر از دمای بدن (37 درجه)، اثر برانگیزنده، خنک کننده و محرک دارد.
2) آب گرم تر از بدن، تقویت کننده، نیرو بخش و قدرت آفرین است.
3) آبی که داغ است آرامش به وجود می آورد و دردها را مرتفع می سازد، ولی ایجاد خستگی مفرط می نماید.
4) آبی که اندکی از درجه حرارت بدن پایین تر است، یعنی آب ولرم (27 تا 32 درجه) یا آب نه سرد و نه گرم (32 تا 35 درجه) همیشه سودمند است و برای مصارف عمومی مناسب است.
* چار چوب نظری آب درمانی
نظریه اساسی و اصول هیدروپاتی را می توان به قرار زیر تشریح کرد:
ناخالصی های بدن، علت تمام بیماری هاست.
درد، آوای طبیعت است که به مغز هشدار می دهد که پناهگاه عضو، مورد تهاجم دشمن قرار گرفته است و برای دفع میهمان ناخوانده یاری می طلبد.
داروهای شیمیایی زهرآگین در چنین مواردی صرفا بیماری را کنترل می کنند، ولی نمی توانند علت را مرتفع سازند. این داروها متعاقبا صدمات شدید تری عارض می کنند.
طبیعت درمان دهنده بزرگی است. بنابراین تمهیدات ما در گرو همکاری با طبیعت، در پاکسازی زواید از طریق مصرف داخلی و خارجی آب است که سالم ترین، مطمئن ترین و بی آزارترین پاک کننده است.
بدن انسان سالم بیش از 60 درصد آب دارد که درجه حرارت آن 37 درجه سانتی گراد است. بدن روزانه مقداری آب از طریق پوست، شش ها، کلیه ها و روده ها دفع می کند و برای اینکه در تندرستی باقی بماند، باید مقداری آب خالص را از راه غذا و آشامیدنی به بدن برسانیم.
برای آنکه تندرستی را حفظ کنیم، همیشه باید غریزه طبیعی را به منزله راهنما قرار دهیم.
علت اولیه تمام بیماری ها، باقی ماندن مواد مرضی در سیستم بدنی است. باکتری ها ازاین مواد زاید تغذیه می کنند. هیچ گونه باکتری در خون خالص اکسیژن دار و در مکانی که این مواد زاید یافت نمی شوند، نمی تواند رشد کند.
بیماری های مزمن در اثر تجمع این مواد مرضی در بعضی از مناطق بدن که بنا به دلایلی ضعیف تر از بقیه اعضا در دفع مواد زاید است، مانند ریه، کبد یا کلیه به وجود می آیند که این مواد زاید سبب تضعیف و تخریب عضو گرفتار می شوند.
تمهیدات ما در علاج بیماری حاد یا مزمن باید کمک به طبیعت در خروج این مواد زاید از بدن باشد که عملکرد اعضا را مختل می کند و این کار نباید با سموم یا تزریق مواد بیگانه در سیستم باشد که حالت بیماری را مشکل تر می سازد، پس آنگاه طبیعت با ناخالصی ها می ستیزد و موادی که برای بدن لازم نیست از بدن دفع می کند.
* ما به وسیله ی آب می توانیم ...
1) هضم غذا را در بدن خود بهبود بخشیم.
2) اجابت مزاج خود را فعال سازیم.
3) جریان ادرار را منظم کنیم.
4) پوست را پاک کنیم و منافذ را برای تعریق باز نگه داریم.
5) تعریق را کم کنیم، وقتی که بیشتر از حد باشد.
6) خواب طبیعی و سالم داشته باشیم.
7) درجه حرارت را به هنگام تب کم کنیم.
8) درجه حرارت را در شرایط لرز زیاد کنیم.
9) جریان خون را تسریع نماییم.
10) التهاب و احتقان را در هر جای بدن کاهش دهیم.
11) از چرکی شدن هر قسمت ملتهب جلوگیری کنیم.
12) در هنگام بیماری تشنگی را مرتفع سازیم.
13) تمام ضایعات از قبیل زخم، بریدگی، سقوط، شکستگی ها، سوختگی ها و ... را ترمیم کنیم.
14) درد را به شیوه ای طبیعی، بدون داشتن اثرات ناگوار شایع داروهای سمی آرام کنیم.
15) به طبیعت در ریشه کن ساختن ناخالصی ها، سموم و ... از بدن کمک برسانیم.
16) آسیب های کبد، یرقان، سنگ صفرا، یبوست، قولنج، کهیر، چاقی و بیماری های تحلیل برنده را شفا بخشیم.
17) اختلال در آشامیدن، تپش قلب، روماتیسم، نقرس، ضعف جنسی و ... را بهبود نماییم.
18) بیماری هایی از قبیل گال، کورک و دمل، کیست سرطان، زخم های خورنده، خنازیر، لوپوس، سل، جذام و ... را التیام دهیم.
19) از افراد ضعیف و خسته مراقبت کنیم و آنها را با طراوت و سرپا نگه داریم.
* موارد احتیاط
آب های خنک تر را برای مدت زمان کوتاه تری باید به کار برد.
وقتی که بدن خشک می شود، نباید آب سرد را به مصرف داخلی رساند.
در کم خونی ها، درجه حرارت پایین، سیانوز و در خلال عادات ماهانه در افراد حساس، آب درمانی توصیه نمی شود.
آب گرم را نباید در افراد ناتوان که احساس کوفتگی می کنند، یا مستعد غش و ضعف هستند، یا آنهایی که مستعد گرمازدگی می باشند و یا در سکته به مصارف داخلی و خارجی بدن رساند.
آب ولرم، نه سرد و نه گرم، در درمان اغلب بیماری ها موثر است، به شرط آنکه توسط پزشکی مجرب در زمینه ی آب درمانی تجویز شده باشد.
آب دارای مواد معدنی اولیه و ناخالصی یا آغشته به رادیوم و ... را نباید برای مصارف آشامیدنی به کار برد.