درمانهای اضاافی شامل کاربرد اکسترنال در قالب چسب یاژل روی موضع درد میباشد. استفاده از کندرویتین، S-adenosyl-methionine یا دی متیل سولفوکسیدتأثیر چندانی ندارد.
تزریقات داخل مفصل
تزریقات کوتیکواستروئیدها به داخل مفصل زانو می تواند منجر به کاهش التهاب و درد و ناتوانی شود. در مقایسه انواع کورتیکواستروئیدها تریامسینولون هگزااستنوئید بهتر از بتامتازون با توجه به درد کمتر بیماران تا 4 هفته پس از ترزیق میباشد.
شواهد مبنی بر اثرات مفید ویسکوسوپلمنتها یا اسید هیالورونیک، هیالورونان و مشتقات هیالان در کاهش درد استئوآرتریت زانو وجود دارد. اثرات کوتاه مدت کورتیکواستروئیدها در درمان آرتروز زانو کاملاً ثابت شده است ولی اثرات طولانی مدت آن مورد تأئید نمی باشد. در سایر کارآزمایی های بالینی ویسکوسوپلمنتها اثرات درازمدت بیشتری نسبت به کورتیکواستروئیدها داشتهاند و پاسخ های درمانی به ترکیبات هیالورنیک اسید پایدارتر میباشد.
درمانهای طب فیزیکی
درمانهای غیردارویی پیشنهاد شده شامل مدالیتههای دمایی، طب سوزنی وتحریک الکتریکی Tens می باشد. Tens و طب سوزنی با تحریک الکتریکی و لیزر با قدرت کم در دوره درمانی دو تا 4 هفته باعث کاهش درد استئوآرتریت زانو در کوتاه مدت شده اند.
جراحی
بیماران با استئوآرتریت زانو در یک کمپارتمان را می توان با استئوتومی به طور کامل و مؤثر درمان کرد. هدف جراحی انتقال فشار وارده از ناحیه پاتولوژیک به کمپارتمان نرمال زانو میباشد. برای نتایج بهتر، انتخاب مناسب بیمار، مرحله استئوآرتریت و همچنین اصلاح با جراحی مناسب باید صورت گیرد. شواهدی مبنی بر نتایج بهتر استئوتومی در برابر درمان کنسراتیو وجود ندارد.
برچسبها: درمان بیماریهای روماتیسمی, آرتروزدرمان, اوستئوآرتریت درمان, طب فیزیکی و آرتروز, دلایل جراحی زانو در آرتروز
شخیص آرتریت بر اساس تستهای خون و رادیولوژی صورت میگیرد. این در حالی است که آرتروز عمدتا ناشی از افزایش سن است و اساسا غضروفها را دچار میسازد.
به گزارش ایسنا، در این مقاله که در سایت تخصصی «ای هاو» منتشر شده، توضیحاتی مطرح شده است تا شما بتوانید فرق بین این دو بیماری را از هم تشخیص دهید تا در امر درمان دچار مشکل نشوید.
آرتریت التهاب مفاصل است. این عارضه اغلب با درد، تورم، سفتی و حرارت در مفاصل آسیب دیده همراه است. آرتریت ممکن است با تعدادی از ناراحتیها و بیماریهایی مثل آسیب دیدگی، عفونت، اختلالات متابولیکی، یک سیستم ایمنی فوق العاده فعال و حتی مشکلات ناشی از وزن اشتباه گرفته شود.به گفته متخصصان؛ در حال حاضر بیش از 100 نوع آرتریت شناخته شده است که شایعترین انواع آنها اوستئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و نقرس هستند. در واقع هر نوع التهاب مفصلی شکلی از آرتریت محسوب میشود.
بر اساس این گزارش، آرتروز اصطلاح دیگری برای عارضه اوستئوآرتریت است که یک بیماری غیرالتهابی در مفاصل است و طی آن غضروف مفاصل تخریب میشود. این بیماری تحلیل برنده در نتیجه آسیب دیدگی، افزایش سن و کشیدگی یا پارگی طولانی مدت غضروف در مفاصل بروز میکند و سبب ایجاد درد و سفتی مفاصل میشود.
هر مفصلی ممکن است دچار آرتروز شود اما بروز این عارضه بیشتر در مفاصل زانوها، ستون مهرهها و لگن شایع است. اگر احساس درد مفصلی داشتید برای تشخیص صحیح حتما باید به پزشک مراجعه کنید. ارزیابی کامل وضعیت مفاصل شما توسط پزشک ضروری است. درمان آرتریت ممکن است شامل استفاده از داروهای ضد التهابی، ورزش و فیزیوتراپی باشد. در صورت مشورت با پزشک میتوانید ضمن به حداقل رساندن درد خود، روال عادی زندگیتان را داشته باشید. بنابراین ارتریت نتیجه یک التهاب است اما آرتروز در واقع یک مشکل فیزیکی و حاصل آسیب دیدگی عضوی است.
آرتریت در واقع به بیش از 100 نوع مشکل روماتیکی اطلاق میشود که مفاصل، ماهیچهها، تاندونها و حتی پوست و اعضای داخلی خاصی را تحت تاثیر قرار میدهد. تشخیص آرتریت بر اساس تستهای خون و رادیولوژی صورت میگیرد. این در حالی است که آرتروز عمدتا ناشی از افزایش سن است و اساسا غضروفها را دچار میسازد. این آسیب غضروفی سبب بروز درد، کاهش توان حرکت و کاهش توان ماهیچهای میشود. اما باید بدانید که فعالیت و ورزش منظم میتواند غضروفها را تغذیه کند.