وبلاگ شخصی دکتر امیرهوشنگ واحدی

دکتر امیر هوشنگ واحدی متخصص طب فیزیکی و توابخشی، درمان بیماریهای ستون فقرات، عصبی، عضلانی و مفصلی و ... مطب کرج، جهانشهر-روبروی بیمارستان مدنی

وبلاگ شخصی دکتر امیرهوشنگ واحدی

دکتر امیر هوشنگ واحدی متخصص طب فیزیکی و توابخشی، درمان بیماریهای ستون فقرات، عصبی، عضلانی و مفصلی و ... مطب کرج، جهانشهر-روبروی بیمارستان مدنی

کاهش وزن می تواند از آرتروز و ساییدگی مفصل پیشگیری کرده و حتی علائم آن را کاهش دهد


       2279 4

کاهش وزن نه تنها میتواند مانع از بروز ساییدگی مفصل و آرتروز شود بلکه تا حد زیادی مستواند علائم ناشی از آن را از بین ببرد. این نتیجه مطالعه ای است که در مجله انجمن ارتوپدی امریکا به چاپ رسیده است. بر طبق این مقاله چاقی میتواند موجب شروع تغییرات بیوشیمیایی و التهابی شود که در نهایت منجر به ساییدگی مفصل میگردد. نتیجه ساییدگی آن درد و محدودیت حرکتی است که بدنبال آن ایجاد میشود. به جرات میتوان گفت که در صورت حذف چاقی از جامعه نیمی از موارد ساییدگی زانو ایجاد نخواهند شد.

در این مقاله همچنین ذکر شده است که
  • وزن زیاد موجب وارد آمدن فشار زیاد به سطوح مفصلی شده و این فشار میتواند موجب ساییده شده و تخریب غضروف مفصل شود
  • بافت چربی سفید White adipose tissue یک منبع قوی برای ترشح مواد شیمیایی است که موجب التهاب بافتی میشوند. این بافت در افراد چاق زیاد میشود. پس انتظار میرود در افراد چاق التهاب بیشتری در مفاصل ایجاد شده و در نهایت این التهاب موجب تخریب مفصل شود
  • چاقی به خودی خود عاملی است که احتمال بروز درد تاندونی را در افراد افزایش میدهد
  • چاقی میتواند موجب افزایش فشار خون و افزایش احتمال بروز دیابت شود. این دو عامل به همراه آرتروز کیفیت زندگی فرد را کاهش میدهند. فشار خون و دیابت هر دو از عواملی هستند که میتوانند موجب کاهش تمایل فرد به انجام فعالیت های بدنی و ورزشی شود و این کاهش فعالیت، چاقی را تشدید میکند
  • کاهش وزن در افراد چاق میتواند تا حدود زیادی درد مفصلی آنها را کاهش داده و موجب شود تا فرد بتواند فعالیت های روزانه خود را بهتر انجام دهد

منبع : ایران ارتوپدی

ورزشی فوق العاده برای آرتروز زانو

هنگام بروز آرتروز موضعی در ناحیۀ زانو چه باید کرد؟ این گونه مرسوم بوده که هنگام بروز این عارضه از یک ضد درد یا مسکن استفاده می شده ولی این داروها تنها باعث مزمن شدن درد می شدند.

و اگر شما چند بار در هفته "تایی چی" انجام دهید، آیا تأثیری در بهبودی آرتروز زانو دارد؟ تایی چی به داد زانوی شما گوش می هد .
آرتروز زانو یا گنارتروز
آرتروز زانو بیماری رایجی است که نزدیک 40% افراد بالای 65 سال به آن دچار می شوند. گنارتروز درد و ناراحتی های بسیار شدیدی ایجاد می کند. و ممکن است باعث شود که فرد مبتلا در انجام کارهای روزمره اش نیز ناتوان شود.
عموماً مصرف داروهای ضد التهابی برای بهبود شرایط زندگی به مبتلایان به آرتروز توصیه می شود:
اگر کاهش وزن هم لازم باشد، به مبتلایان توصیه می شود که فعالیت های فیزیکی منظم، در حد توانشان و متناسب با زندگی روزمره شان انجام دهند.جلسات فیزیوتراپی هم می توانند در مقابل آرتروز زانو مؤثر باشند.

از سوی دیگر، اخیراً اثرات عضله سازی بر روی این عارضه تأیید شده است. تمرینات عضله سازی، چه با دستگاه و چه بدون دستگاه، خصوصاً تمرینات انقباضی باعث تقویت عضلات چهار سر ران می شود. این تمرین ها تحرک، تعادل و عملکرد جسمی را بهبود می بخشد.
"تایی چی" نیز یکی از روش های است که به اندازۀ روش های عضله سازی سابق مؤثر و مفید است؛ برای اثر بخشی این روش شواهدی نیز وجود دارد. 
"تایی چی" در برابر آرتروز زانو
نزدیک به چهل نفر از افرادی که حدود 10 سال یا کمتر، از آرتروز زانو رنج می برده اند، پذیرفتند که در یک دوره یک ماهه، دو بار در هفته و هر بار به مدت یک ساعت، "تایی چی" انجام دهند. 
این تمرین 75% کاهش درد و چهار برابر افزایش توانایی در انجام کارهای روزمره را برای این افراد به ارمغان آورد. توانایی جسمانی، مستقل بودن در کارهای شخصی و سلامتی شان به میزان قابل توجهی بهتر شد به حدی که نشانه های افسردگی نیز در آنها کاهش یافت.  
چگونه می توان تأثیر "تایی چی" بر آرتروز زانو را توضیح داد؟
این فن رزمی به بدنی آرام نیاز دارد. باعث حرکت ماهیچه ها، انعطاف و استقامت شان می شود. "تایی چی" کمک می کند تا فرد شناخت بهتری از بدنش و محدودیت هایش به دست آورد.

این فعالیت آرام ذهن را نیز به کار می اندازد. به لطف عمل تنفس و استراحت، وضعیت عمومی بدن بهبود می یابد؛ این بهبودی برای دردهای زانو بسیار مفید و ارزشمند است. به همۀ این موارد باید مهارت در کنترل بر درد را نیز اضافه کرد.
شما هم امتحان کنید، شاید به موازات این تمرین ها بتوانید مقدار داروهای ضد التهاب تان را هم کم کنید.
 
منبع:seemorgh.com

درمان استئوآرتریت

دارویی: علارغم پیشرفت دانش ما در مورد پاتوفیزیولوژی استئوآرتریت ، کنترل درد ناشی از استئوآرتریت  همچنان چالشی برای پزشکان می‌باشد. خط اول استامینوفن یا داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی  است. اثرات توکسیک این داروها در مصرف طولانی مدت دیده می‌شود. عوارض گوارشی و کلیوی استفاده از این داروها را محدود ساخته است. همچنین عوارض کاردیوواسکولار در مورد cox2- 
پماد روزماریinh وجود دارد. در بیمارانی که استفاده از داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی  در آنها ممنوع می باشد یا زمانیکه استفاده همزمان در استامینوفن و داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی  بی اثر بود می‌توان از ترامادول یا اپیوئید با دوز کم استفاده کرد. شواهدی مبنی بر کنترل درد توسط اپیادها در استئوآرتریت  زمانیکه مداخلات اولیه بی نتیجه بوده است، وجود دارد.  داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی و اپیادها dose-sparing  به صورت دو جانبه بوده و می توان از ترکیب دوز کم از هر دو  گروه دارویی با هم برای ایجاد اثر سینرژیستی در آنالژزی و در نتیجه کاهش اثرات توکسیک آنها استفاده نمود.پماد رهامین

    درمانهای اضاافی شامل کاربرد اکسترنال در قالب چسب یاژل روی موضع درد می‌باشد. استفاده از کندرویتین،     S-adenosyl-methionine یا دی متیل سولفوکسیدتأثیر چندانی ندارد.

 

تزریقات داخل مفصل

    تزریقات کوتیکواستروئیدها به داخل مفصل زانو می تواند منجر به کاهش التهاب و درد و ناتوانی شود. در مقایسه انواع کورتیکواستروئیدها تریامسینولون هگزااستنوئید بهتر از بتامتازون با توجه به درد کمتر بیماران تا 4 هفته پس از ترزیق می‌باشد.

شواهد مبنی بر اثرات مفید ویسکوسوپلمنتها یا اسید هیالورونیک، هیالورونان و مشتقات هیالان  در کاهش درد استئوآرتریت  زانو وجود دارد. اثرات کوتاه مدت کورتیکواستروئیدها در درمان آرتروز زانو کاملاً ثابت شده است ولی اثرات طولانی مدت آن مورد تأئید نمی باشد. در سایر کارآزمایی های بالینی ویسکوسوپلمنتها اثرات درازمدت بیشتری نسبت به کورتیکواستروئیدها داشته‌اند و پاسخ های درمانی به ترکیبات هیالورنیک اسید پایدارتر می‌باشد.

درمانهای طب فیزیکی

    درمانهای غیردارویی پیشنهاد شده شامل مدالیته‌های دمایی، طب سوزنی وتحریک الکتریکی Tens می باشد. Tens  و طب سوزنی با تحریک الکتریکی و لیزر با قدرت کم در دوره درمانی دو  تا 4 هفته باعث کاهش درد استئوآرتریت  زانو در کوتاه مدت شده اند.

 جراحی

     بیماران با استئوآرتریت  زانو در یک کمپارتمان را می توان با استئوتومی به طور کامل و مؤثر درمان کرد. هدف جراحی انتقال فشار وارده از ناحیه پاتولوژیک به کمپارتمان نرمال زانو می‌باشد. برای نتایج بهتر، انتخاب مناسب بیمار، مرحله استئوآرتریت  و همچنین اصلاح با جراحی مناسب باید صورت گیرد. شواهدی مبنی بر نتایج بهتر استئوتومی در برابر درمان کنسراتیو وجود ندارد.

برچسب‌ها: درمان بیماری‌های روماتیسمیآرتروزدرماناوستئوآرتریت درمانطب فیزیکی و آرتروزدلایل جراحی زانو در آرتروز

منبع : وبلاگ دکتر غلامرضا رئیسی

تفاوت آرتریت با آرتروز چیست؟


تفاوت آرتریت با آرتروز چیست؟
متخصصان روماتولوژی با تاکید بر اینکه دو عارضه آرتریت و آرتروز با هم فرق دارند، خاطرنشان کردند که ممکن است در برخی موارد این دو بیماری با هم اشتباه گرفته شوند در حالی که نحوه درمان هر کدام متفاوت است و ...

شخیص آرتریت بر اساس تست‌های خون و رادیولوژی صورت می‌گیرد. این در حالی است که آرتروز عمدتا ناشی از افزایش سن است و اساسا غضروف‌ها را دچار می‌سازد.
به گزارش ایسنا، در این مقاله که در سایت تخصصی «ای هاو» منتشر شده، توضیحاتی مطرح شده است تا شما بتوانید فرق بین این دو بیماری را از هم تشخیص دهید تا در امر درمان دچار مشکل نشوید.
آرتریت التهاب مفاصل است. این عارضه اغلب با درد، تورم، سفتی و حرارت در مفاصل آسیب دیده همراه است. آرتریت ممکن است با تعدادی از ناراحتی‌ها و بیماریهایی مثل آسیب دیدگی، عفونت، اختلالات متابولیکی، یک سیستم ایمنی فوق العاده فعال و حتی مشکلات ناشی از وزن اشتباه گرفته شود.به گفته متخصصان؛ در حال حاضر بیش از 100 نوع آرتریت شناخته شده است که شایعترین انواع آنها اوستئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و نقرس هستند. در واقع هر نوع التهاب مفصلی شکلی از آرتریت محسوب می‌شود.

بر اساس این گزارش، آرتروز اصطلاح دیگری برای عارضه اوستئوآرتریت است که یک بیماری غیرالتهابی در مفاصل است و طی آن غضروف مفاصل تخریب می‌شود. این بیماری تحلیل برنده در نتیجه آسیب دیدگی، افزایش سن و کشیدگی یا پارگی طولانی مدت غضروف در مفاصل بروز می‌کند و سبب ایجاد درد و سفتی مفاصل می‌شود.

هر مفصلی ممکن است دچار آرتروز شود اما بروز این عارضه بیشتر در مفاصل زانوها، ستون مهره‌ها و لگن شایع است. اگر احساس درد مفصلی داشتید برای تشخیص صحیح حتما باید به پزشک مراجعه کنید. ارزیابی کامل وضعیت مفاصل شما توسط پزشک ضروری است. درمان آرتریت ممکن است شامل استفاده از داروهای ضد التهابی، ورزش و فیزیوتراپی باشد. در صورت مشورت با پزشک می‌توانید ضمن به حداقل رساندن درد خود، روال عادی زندگی‌تان را داشته باشید. بنابراین ارتریت نتیجه یک التهاب است اما آرتروز در واقع یک مشکل فیزیکی و حاصل آسیب دیدگی عضوی است.

آرتریت در واقع به بیش از 100 نوع مشکل روماتیکی اطلاق می‌شود که مفاصل، ماهیچه‌ها، تاندونها و حتی پوست و اعضای داخلی خاصی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. تشخیص آرتریت بر اساس تست‌های خون و رادیولوژی صورت می‌گیرد. این در حالی است که آرتروز عمدتا ناشی از افزایش سن است و اساسا غضروف‌ها را دچار می‌سازد. این آسیب غضروفی سبب بروز درد، کاهش توان حرکت و کاهش توان ماهیچه‌ای می‌شود. اما باید بدانید که فعالیت و ورزش منظم می‌تواند غضروف‌ها را تغذیه کند.

غضروف در واقع برای جذب مواد غذایی به حرکت نیاز دارد بنابراین تحرک داشتن به حفظ سلامت غضروف مفاصل کمک می‌کند. اما در مجموع توصیه می‌شود که پیش از هر خود درمانی با پزشک متخصص مشورت کنید.
منبع : isna.ir
 

ورزشی فوق العاده برای آرتروز زانو


ورزشی فوق العاده برای آرتروز زانو
هنگام بروز آرتروز موضعی در ناحیۀ زانو چه باید کرد؟ این گونه مرسوم بوده که هنگام بروز این عارضه از یک ضد درد یا مسکن استفاده می شده ولی این داروها تنها باعث مزمن شدن درد می شدند.
 و اگر شما چند بار در هفته "تایی چی" انجام دهید، آیا تأثیری در بهبودی آرتروز زانو دارد؟ تایی چی به داد زانوی شما گوش می هد .

آرتروز زانو یا گنارتروزآرتروز زانو بیماری رایجی است که نزدیک 40% افراد بالای 65 سال به آن دچار می شوند. گنارتروز درد و ناراحتی های بسیار شدیدی ایجاد می کند. و ممکن است باعث شود که فرد مبتلا در انجام کارهای روزمره اش نیز ناتوان شود. 

عموماً مصرف داروهای ضد التهابی برای بهبود شرایط زندگی به مبتلایان به آرتروز توصیه می شود:
اگر کاهش وزن هم لازم باشد، به مبتلایان توصیه می شود که فعالیت های فیزیکی منظم، در حد توانشان و متناسب با زندگی روزمره شان انجام دهند. 
جلسات فیزیوتراپی هم می توانند در مقابل آرتروز زانو مؤثر باشند. از سوی دیگر، اخیراً اثرات عضله سازی بر روی این عارضه تأیید شده است. تمرینات عضله سازی، چه با دستگاه و چه بدون دستگاه، خصوصاً تمرینات انقباضی باعث تقویت عضلات چهار سر ران می شود. این تمرین ها تحرک، تعادل و عملکرد جسمی را بهبود می بخشد."تایی چی" نیز یکی از روش های است که به اندازۀ روش های عضله سازی سابق مؤثر و مفید است؛ برای اثر بخشی این روش شواهدی نیز وجود دارد. 

"تایی چی" در برابر آرتروز زانونزدیک به چهل نفر از افرادی که حدود 10 سال یا کمتر، از آرتروز زانو رنج می برده اند، پذیرفتند که در یک دوره یک ماهه، دو بار در هفته و هر بار به مدت یک ساعت، "تایی چی" انجام دهند. 

این تمرین 75% کاهش درد و چهار برابر افزایش توانایی در انجام کارهای روزمره را برای این افراد به ارمغان آورد. توانایی جسمانی، مستقل بودن در کارهای شخصی و سلامتی شان به میزان قابل توجهی بهتر شد به حدی که نشانه های افسردگی نیز در آنها کاهش یافت.  

چگونه می توان تأثیر "تایی چی" بر آرتروز زانو را توضیح داد؟این فن رزمی به بدنی آرام نیاز دارد. باعث حرکت ماهیچه ها، انعطاف و استقامت شان می شود. "تایی چی" کمک می کند تا فرد شناخت بهتری از بدنش و محدودیت هایش به دست آورد. این فعالیت آرام ذهن را نیز به کار می اندازد. به لطف عمل تنفس و استراحت، وضعیت عمومی بدن بهبود می یابد؛ این بهبودی برای دردهای زانو بسیار مفید و ارزشمند است. به همۀ این موارد باید مهارت در کنترل بر درد را نیز اضافه کرد.

شما هم امتحان کنید، شاید به موازات این تمرین ها بتوانید مقدار داروهای ضد التهاب تان را هم کم کنید.
منبع :www.seemorgh.com