« وسایل یا تجهیزاتی که
به عنوان دستگاه های کمک کننده به کاهش وزن تبلیغ می شوند صرفا می توانند
در کاهش سایز به کارآیند اما در کاهش وزن هیچ تاثیری نخواهند داشت لذا اگر
مردم تصور می کنند می توانند با استفاده از دستگاه های ورزشی به تنهایی
کاهش وزن داشته باشند غلط است.»
« کاهش سایز با استفاده از دستگاه های ورزشی زمانی موثر
است که فرد بتواند همراه آن یک رژیم غذایی متناسب با شرایط خود داشته باشد
تا بتواند کاهش حجم های موضعی بدن در نقاط خاص داشته باشد.»
«
البته برای برخی از دستگاه های ورزشی، استنادهای فراوانی وجود دارد اما در
مورد موثر بودن برخی از این دستگاه ها تناقض هایی وجود دارد.»
« اصولا برخی از وسایلی که می
توانند با شرایط مختلف کاهش سایز بدهند همراه با رژیم غذایی و با آموزش
صحیح سبک زندگی به فرد کارسازهستند در غیراینصورت اگر به تنهایی بخواهند به
کار گرفته شوند تاکید می کنم هیچ تاثیری حتی برای کاهش سایز نیز نمی
توانند داشته باشد. »
سلامت نیوز
یک
متخصص تغذیه و رژیم درمانی با بیان اینکه رژیم غذایی برای کاهش وزن بایستی
متعادل، متنوع و متناسب با فرهنگ غذایی فرد باشد تاکید کرد:« بسیاری از
افراد با گرفتن رژیم های نامتعادل بعد از گذشت 5 یا 6 سال دچار پوکی
استخوان می شوند.»
«مطابق بودن برنامه غذایی با فرهنگ غذایی ازمهمترین ویژگی های
برنامه غذایی افرادی است که می خواهند رژیم بگیرند و کاهش وزن داشته باشند و
در واقع برنامه غذایی این افراد بایستی به گونه ای باشد که زمانی که به آن
نگاه می کنند فکر کنند که می توانند این برنامه را برای مدتی طولانی رعایت
کنند.»
«رژیم های عجیب و غریب و رژیم هایی که از نظر فرم
نوع خاصی هستند و یا رژیم های تک غذایی، کم کالری و رژیم هایی که با حذف یک
وعده غذایی و یا یک گروه غذایی مواجه هستند سلامتی فرد را به خطر می
اندازند.»
«افرادی که
قصد دارند رژیم بگیرند بایستی ابتدا به دو سوال مهم جواب دهند اول اینکه
با خود فکر کنند تا چه زمانی می توانند برنامه غذایی را برای کاهش وزن
ادامه دهند به عنوان مثال تا چه زمانی می توانند از رژیم تک غذایی مانند
مصرف کردن میوه و یا رژیم هایی با فرم عجیب مثل رژیم مایعات و یا حذف یک
وعده غذایی مثل حذف صبحانه یا شام و یا حذف یک گروه غذایی مثل حذف نان و
برنج پیروی کنند؟
همانطوری که می دانید رژیم های اینچنینی قابل رعایت
نیست و فرد نمی تواند برای مدت زمان طولانی از آن پیروی کند و همه این رژیم
ها به شکست محکوم هستند.»
«نکته جالبی که افراد در مورد این
رژیم ها بیان می کنند این است که رژیم بسیار خوبی است اما وزن من به حالت
اول برگشت بنابراین به این نوع رژیم ها درمان نمی گوییم بلکه به رژیمی که
دست کم 2 سال ماندگار باشد رژیم درمانی کاهش وزن می گوییم.»
«دومین سوالی که این افراد
بایستی از خود بپرسند این است که چه مقدار از وعده غذایی وی باید کم شود تا
وی کمترین میزان گرسنگی را داشته باشد چرا که گرسنگی یک شکنجه است و کسی
نمی خواهد با عذاب لاغر شود و نکته مهم دیگر اینکه بدن فرد با گرفتن رژیم
دچار کمبود کلسیم، کمبود آهن و روی و ویتامین D نشود و بسیاری از افراد با
گرفتن رژیم های نامتعادل بعد از گذشت 5 یا 6 سال دچار پوکی استخوان می
شوند.»
« بنابراین نکته مهم در
رژیم های غذایی کاهش وزن این است که فرد تمرکز داشته باشد و قادر به انجام
کارهای روزمره خود باشد و دچار عوارض بعد از رژیم گرفتن نیز نشوند که پاسخ
به این دو سئوال و ارائه یک برنامه غذایی متعادل تنها از عهده متخصصین
تغذیه و رژیم درمانی بر می آید.»
«سن و جنس از عوامل موثر در رژیم درمانی کاهش وزن است و به
عنوان مثال رژیم غذایی افراد جوان با افراد مسن متفاوت است و در صورتی که
دو نفر با قد و وزن یکسان باشند و از نظر سنی اختلاف داشته باشند رژیم
غذایی کاهش وزن این دو با هم متفاوت خواهد بود.»
«مهمترین عامل در کاهش وزن وضعیت تعادل دخل و خرج انرژی است و اینکه
فرد چه میزان انرژی دریافت کرده و چه میزان می سوزانند و درصورتی که خرج
انرژی بیش از دریافت آن باشد فرد لاغر می شود.»
دکتر تیرنگ نیستانی
افزود:«بسیاری از افراد معتقدند با وجودی مصرف کم غذا همچنان نمی توانند
وزن خود را کاهش دهند که باید گفت معیار کم و زیاد غذا خوردن وزن فرد است
نه حجم غذا و زمانی که دریافت کالری افزایش پیدا کند چربی ها در بدن فرد
ساخته می شوند.
ممکن است فرد در یک وعده غذایی به میزان بسیار کمی غذا
بخورد اما در فاصله مصرف وعده دیگر مقدار زیادی میوه، شیر، گز و دیگر
تنقلات مصرف کند بنابراین دریافت کالری اضافه موجب افزایش وزن می شود.»
«عده ای تصور می کنند که با مصرف آب قبل از غذا می توانند وزن خود را
کاهش دهند اما باید گفت افرادی که چاق هستند حجم معده آنها زیاد بوده و با
مصرف دو لیوان آب حجم زیادی از معده آنها گرفته نمی شود همچنین با فرا
رسیدن فصل سرما میل افراد به مصرف مایعات کمتر می شود بنابراین استفاده از
چنین روشی برای کاهش وزن روش ماندگاری نیست و افراد برای کاهش وزن بایستی
به متخصص تغذیه و رژیم درمانی مراجعه کنند.»
سلامت نیوز
« نوشابه های رژیمی به نوشابه هایی گفته می
شود که از قند مصنوعی در آن استفاده شده است ،قندهای مصنوعی بدون کالری
هستند به خاطر همین به آنها رژیمی گفته می شود.»
نوشابه های رژیمی تنها فاقد کالری هستند و ضرر
رسانی آنها به بدن همانند نوشابه های معمولی است ، اظهار داشت :« نوشابه
های رژیمی به نوشابه هایی گفته می شود که از قند مصنوعی در آن استفاده شده
است ،قندهای مصنوعی بدون کالری هستند به خاطر همین به آنها رژیمی گفته می
شود.»
« متاسفانه باوری که در جامعۀ ما وجود دارد، این است که
فکر می کنند چون این نوشابه رژیمی است دیگر اثرات مضر نوشابه های معمولی
را ندارد.»
« نوشابه های رژیمی تنها
فاقد کالری هستند ولی آن ضرری که با مصرف نوشابه های گازدار بر متابولیسم
بدن وارد می شود و همینطور باعث پوکی استخوان می شود یا باعث دفع کلسیم می
شود برای این نوع نوشابه هم صدق می کند و یا به علت موادی که به آن اضافه
می شود باعث رقابت با کلسیم برای جذب می شود و به همین دلیل باعث می شود که
کلسیم را از بدن دفع کند و ما توصیه می کنیم اینگونه نوشابه هم زیاد
استفاده نشود.»
« نوشابه های بدون
کالری برای افرادی که دیابتی هستند و برای کسانی که خواهان کنترل وزنشان
هستند از نوشابه های عادی بهتر است ولی کماکان بر روی استخوان اثر می گذارد
و یا باعث پوکی استخوان می شود و نیز در رشد کودکان تاثیر منفی می گذارد.»
سلامت نیوز
گوجه فرنگی سرشار از ویتامین‌های C و A ، اسیدفولیک یا بتا کاروتن و مقدار کمی ویتامین‌های گروه B شامل B1، B2، B3، B5 و همچنین دارای مواد معدنی مختلف شامل کلسیم، فسفر، پتاسیم، فیبر، سدیم، گوگرد، کمی آهن، مس و روی نیز هست.
کارشناسان تغذیه عنوان کرده اند که گوجه فرنگی حاوی مواد شیمیایی حیاتی است که این مواد به بهبود عضلات و رفع خستگی آنها و نیز بازگرداندن سطح قند خون به وضعیت عادی پس از انجام تمرینات ورزشی و کشیدگی ماهیچه ها و عروق کمک می کنند.
کارشناسان تغذیه آزمایشاتی را روی ۱۵ ورزشکار طی یک دوره دو ماهه انجام دادند. ۹ نفر از این ورزشکاران پس از ورزش، آب گوجه فرنگی نوشیدند و شش نفر دیگر نیز از نوشابه های انرژی زای ورزشی استفاده کردند.
نتایج بررسی ها نشان داد در گروهی که پس از انجام تمرینات از آب گوجه فرنگی استفاده کردند پس از مصرف این نوشیدنی، تنش و فشار عضلانی سریعتر بهبود پیدا کرد و همچنین سطح قند خون آنها زودتر به حالت طبیعی بازگشت.
نتایج این بررسی در نشریه ” غذا و سم شناسی شیمیایی “ منتشر شده است .
منبع : پزشکان بدون مرز
مرحله پیش از بلوغ و دوران بلوغ، یکی از بحرانی‌ترین دوره‌های رشد انسان محسوب می شود. برای دست یابی به حداکثر راندمان رشد و نمو، انجام فعالیت‌های ورزشی توأم با رعایت یک برنامه غذایی متعادل و مناسب به طور قوی توصیه و تاکید می شود.
علاوه بر تکامل جسمی و روانی و شکل‌گیری شخصیت، بالفعل شدن استعدادها مانند بروز مهارت‌های تخصصی ورزشی نیز از ویژگی‌های دوران بلوغ محسوب می شود. در دوران کودکی و پیش از بلوغ، ظرفیت انجام فعالیت‌های ورزشی در دختران و پسران به طور کامل با یکدیگر قابل مقایسه است، اما با پیشرفت مراحل بلوغ، تغییرات و واگرایی چشم‌گیری میان دو جنس آشکار می شود.
چه در دختران و چه در پسران، فعالیت‌های منظم ورزشی سبب دست‌یابی به حداکثر رشد ماهیچه ناشی از فرآیند بلوغ، افزایش توان هوازی و بی‌هوازی، افزایش توان کلی بدن، افزایش قدرت عضلانی و استقامت شده که همه این موارد معیارهای مهمی برای افزایش راندمان فعالیت‌های فیزیکی محسوب می شود.
گسترش توانایی‌ها در پسران چشم‌گیرتر است، چون تجمع چربی بیشتر در بدن دختران طی بلوغ تا حدی سبب کاهش برخی توانایی‌های ورزشی می شود. فعالیت‌های ورزشی شدید طی بلوغ و فقدان وزن‌گیری کافی، می تواند با ایجاد اختلالات اندوکرین و نوراندوکرین، مهار غدد جنسی و اختلال در تخریب و بازسازی طبیعی استخوان‌ها، سبب ایجاد پیامدهایی مانند توقف رشد قدی، تاخیر یا مهار بلوغ جنسی و نبود کفایت توده استخوانی شود که به طور مسلم، سلامت آتی فرد را به مخاطره می اندازد. شواهد متقاعد کننده‌ای وجود دارد که اختلالات اندوکرین و نبود تعادل در متابولیسم استخوان‌ها در کودکان ورزشکار، به طور قابل توجهی با کمبودهای اساسی تغذیه‌ای ناشی از نیاز افزوده شده بر اثر فعالیت‌های ورزشی در ارتباط است و با نوع فعالیت ورزشی ارتباطی ندارد.
از علایم کمبودهای تغذیه‌ای در کودکان ورزشکار می توان به موارد زیر اشاره کرد: خستگی، بی حالی، خواب‌آلودگی، تحریک پذیری، بی اشتهایی و اختلالات بالینی مانند عفونت‌های مکرر، دهیدراتاسیون و صدمه به بافت‌های نرم.
گسترش و توسعه مهارت‌های ورزشی به موازات رشد و بلوغ
در ارزیابی نیازهای تغذیه‌ای کودکان ورزشکار، در نظر گرفتن فاکتورهای تأثیرگذار مانند میزان سلامت، جثه بدنی، پیش از بلوغ و مرحله بلوغ، میزان فعالیت بدنی روزمره، طول مدت و نوع ورزش روزانه یا هفتگی افراد ضرورت دارد.
افزایش سایز بدن و آغاز روند بلوغ، سبب افزایش قدرت عضلانی و توان هوازی و مقاومت بدن در برابر فعالیت‌های سنگین‌تر می شود. در کودکان کمتر از هشت سال رفتارهای پر تحرک و بازی‌های کودکانه مانند دویدن، پریدن و انجام حرکات آکروباتیک، به طور طبیعی می تواند به بهبود هماهنگی و قدرت عضلات و مهارت‌های جنبشی و افزایش توان هوازی کمک کند.
پیش از شروع فرآیند بلوغ حتی با تأمین تغذیه کافی (به طور مثال، افزایش انرژی و پروتئین دریافتی)، ماهیچه‌های اسکلتی ظرفیت لازم برای افزایش حجم (هیپرتروفی) را ندارند، اما با آغاز بلوغ، افزایش سطح هورمون‌های جنسی و هورمون رشددر گردش، سبب افزایش حجم عضلات و گسترش توان و قدرت آنها می شود. افزایش ترشح آندروژن‌ها به خصوص تستوسترون در پسران نوجوان، به تحریک رشد در تمامی نواحی و افزایش توده عضلانی بدن منجر می شود. افزایش ترشح استروژن در دختران نوجوان نیز با افزایش انباشت چربی و تغییر نسبت چربی به پروتئین همراه است.
نقش غذا و عوامل تأثیرگذار بر نیازهای اساسی تغذیه‌ای کودکان و بزرگسالان
غذا تأمین کننده انرژی مورد نیاز برای حفظ هموستاز و متابولیسم بدن است. رعایت تعادل میان انرژی دریافتی و انرژی مصرفی برای حفظ سلامت و فعالیت متعادل بدن ضرورت دارد.
در کودکان علاوه بر نیاز به انرژی طی متابولیسم پایه، اثر گرمازایی غذا، تنظیم دمای بدن و انجام فعالیت‌های روزمره یا حرکات ورزشی، مقادیر انرژی اضافه‌تری برای تأمین نیازهای رشد و بلوغ نیز باید مورد توجه قرا گرفته و به طور کامل تأمین شود. رژیم غذایی توصیه شده برای کودکان ورزشکار باید مبتنی بر تأمین انرژی کافی توأم با حفظ تعادل مثبت نیتروژن تنظیم شود. پروتئین موجود در رژیم غذایی، هم دارای نقش تأمین انرژی و هم حفظ تعادل مثبت نیتروژن است. فقدان کفایت انرژی دریافتی از سایر منابع غیر پروتئینی، به تجزیه و شکستن پروتئین به اسیدهای آمینه جهت تأمین کمبود انرژی منجر شده و تعادل منفی ازت را نیز به دنبال خواهد داشت که می تواند، سبب کاهش وزن و تحلیل بافت عضلانی شود.
اختلالات غذا خوردن در کودکان ورزشکار
در اغلب موارد، علت اولیه کمبودهای تغذیه‌ای در کودکان ورزشکار اختلالات تغذیه‌ای و محدودیت‌های عمدی و آگاهانه در برنامه غذایی است، نه دسترسی نداشتن به غذای کافی. اختلالات غذا خوردن که به طور عمده ریشه روانی دارد، در دختران بیشتر از پسران است و اغلب پس از آغاز بلوغ و به دنبال افزایش ناگهانی هورمون‌های جنسی که موجب ایجاد تغییرات سریع در شکل بدن و افزایش نسبت بافت چربی به ماهیچه و تغییرات روانی می شود، رخ می دهد و علت آن می تواند نارضایتی نوجوان از تصویر ذهنی فرم بدن خود باشد. این اختلالات غذا خوردن که بیشتر به صورت بی اشتهایی بروز می کند، می تواند به وسیله رفتارهایی مانند اصرار به انجام ورزش‌های شدید با کاهش عمدی غذای روزانه و حتی استفاده از ملین‌ها توأم شود که متأسفانه خطر ابتلا به این اختلال هر روز بیشتر از روز پیش سلامت نوجوانان را تهدید می کند.
محدودیت غذایی درکنار فعالیت‌های ورزشی طاقت فرسا طی بلوغ، می تواند سلامت آتی فرد را به مخاطره اندازد.
این محدودیت‌ها به طور معمول در نوجوانانی که ورزش‌هایی مانند دو سرعت، ژیمناستیک، باله و کشتی را انجام می دهند شدید‌تر است، چون این افراد برای حفظ کارایی بدن به یک فیزیک بدنی خاص نیاز داشته و برای دسترسی به اندام خیالی و حفظ زیبایی آن، خود را تحت فشار روحی و عصبی زیادی قرار می دهند.
از جمله علل ایجاد چنین رخدادهایی می توان به اطلاع نداشتن والدین یا مربیان کودکان و نوجوانان ورزشکار از ضرورت تغذیه مناسب، متعادل و متنوع برای حفظ تداوم رشد، توأم با سلامت و کارایی بدن اشاره کرد.
توصیه می شود، کودکان ورزشکار و والدین آنها به طور مرتب تحت مشاوره متخصصان تغذیه قرار گیرند. چون اغلب موارد در نوجوانان و جوانان این توهم واهی وجود دارد که مصرف کافی مواد غذایی، آنها را از داشتن اندامی موزون محروم می کند.
تفاوت نیازهای تغذیه‌ای کودکان و بزرگسالان
اگرچه اطلاعات در این زمینه هنوز محدود است، اما به روشنی می دانیم که ویژگی‌های فیزیولوژیک و متابولیک بدن کودکان در مواجهه با فعالیت‌های ورزشی، نیازهای تغذیه‌ای آنها را از بزرگسالان متمایز می کند که در این راستا به سه تفاوت مهم اشاره می کنیم:
1) افزایش اکسیداسیون چربی نسبت به کربوهیدرات‌ها در بدن کودکان طی فعالیت‌هایی با شدت متوسط، اتکا به گلیکوژن به عنوان سوخت اصلی ماهیچه را کاهش داده و به همین نسبت اهمیت کربوهیدرات غذایی را به عنوان منبع سوخت ماهیچه کم رنگ می کند.
2) کاهش بازده مکانیکی طی فعالیت‌های تحمل کننده وزن، مانند پیاده روی و دویدن، سبب افزایش نیاز به انرژی به ازای هرکیلوگرم وزن بدن در کودکان می شود.
3)تعریق کمتر، کاهش توانایی دفع و تعدیل دمای بدن و بالا بودن نسبت سطح به حجم بدن درکودکان(افزایش تبخیر سطحی)، نیاز به مایعات را به منظور پیشگیری از افزایش دمای بدن، گرمازدگی و کاهش برون ده قلبی افزایش می دهد.
این تفاوت‌ها به موازات پیشرفت مراحل بلوغ و افزایش سایز بدن، کمتر می شود. از طرف دیگر، به علت ناتوانی کودکان در تعدیل دمای بدن، باید از انجام فعالیت‌های ورزشی دردمای بالاتر از 37 درجه سانتی‌گراد، به خصوص در مناطق با رطوبت زیاد که احتمال گرمازدگی را افزایش می دهد، ممانعت به عمل آورد. ناتوانی در جبران آب و الکترولیت‌های از دست رفته طی تعریق می تواند به ایجاد دهیدراتاسیون و نداشتن تعادل الکترولیت‌ها مانند کاهش سدیم خون منجر شود.
دکتر سید ضیاءالدین مظهری
منبع سایت تبیان