M.S چیست؟ (2)

فرد مبتلاء به بیماری M.S ممکن دجار علائمی نظیر اختلالات عضلانی،‌اختلالات بینایی، احساس سوزش، خارش، مور مور شدن یا بی حسی و ....

علائم بیماری M.S کدامند؟

علائم بیماری بسته به ناحیه‌ای از مغز و نخاع که دچار آسیب‌دیدگی شده است متفاوت است. همچنین به میزان و شدت آسیب بستگی دارد علائم اولیه شامل این موارد هستند:

 اختلالات عضلانی:

ممکن است فرد احساس ضعف و سفتی در عضلات داشته‌باشد.

ممکن است فرد احساس کند که اندامهای او سنگین شده‌اند.

در هنگام راه‌رفتن ممکن است فرد احساس کند که پای او بر روی زمین کشیده می‌‌شود.

ممکن است بیش از حالت معمول اجسام از دست فرد رها شوند و هماهنگی حرکات کاهش یابند.

اختلالات بینایی:

ممکن است دید فرد، تار، محو و مبهم شود.

ممکن است درد کره‌ی چشم وجود داشته باشد و به ویژه با حرکات چشم ایجاد شود.

نابینایی یا دوبینی ممکن است وجود داشته‌باشند.

التهاب عصب بینایی به عنوان یکی از نشانه‌های اولیه‌ی معمول ممکن است وجود داشته‌باشد که موجب از دست رفتن ناگهانی بینایی شده و درد در چشم ایجاد می‌کند.

 اختلالات حسی:

ممکن است احساس سوزش، خارش، مور مور شدن یا بی حسی ایجاد شود.

ممکن است نوار فشارنده‌ای بر روی تنه یا اندامها احساس شود و یا اینکه فرد احساس کند که جریان الکتریسیته از طریق اندامها یا پشت بدن به سمت پایین حرکت می‌کند.

 اختلالات تعادلی:

ممکن است فرد احساس سبکی در سر یا سرگیجه داشته‌باشد و طوری احساس کند که انگار در حال چرخش است.

با بدتر شدن بیماری ممکن است لرزش و رعشه و درد و سفتی عضلات در هنگام حرکت ایجاد شود. ممکن است مشکلاتی در کنترل ادرار، بلع و تفکر به وجود آید.

 M.S می‌تواند به افسردگی نیز منجر شود.

بسیاری از افراد مبتلا به M.S به گرما حساس هستند. هوای گرم، تب، دوش آب داغ و ورزش زیاد می‌توانند موجب تشدید علائم شوند که این وضعیت تا موقعی که بدن خنک شود ادامه خواهد داشت.

M.S بسیار غیر قابل پیش بینی است. ممکن است بدون هیچ هشداری علائم ناگهان بدتر شوند و یا اینکه فرد سالها بدون مشکل باقی بماند.

M.S چگونه تشخیص داده می‌‌شود؟

تشخیص این بیماری همیشه راحت نیست. ممکن است علائم اولیه مبهم باشند. و یا اینکه علائم بر اثر مشکلات دیگری غیر از  M.Sایجاد شده‌باشند. به همین دلیل تا زمانی که بیماری قطعاً به عنوان M.S تشخیص داده نشده‌است حتی اگر ماهها و سالها طول بکشد نباید از ابتلا به آن اطمینان حاصل کرد. 

بیماری هنگامی‌ تشخیص داده می‌شود که پزشک، از بروز حداقل دو حمله اطمینان حاصل کند.

پزشک بیمار را معاینه می‌‌کند و سوالاتی در باره‌ی علائم بیماری می‌پرسد و آزمایشاتی را در خواست می‌‌کند. اغلب اوقات از MRI برای تشخیص بیماری استفاده می‌شود زیرا نواحی آسیب دیده‌ای که در اثر حملات M.S ایجاد شده‌اند به وسیله این تصویر برداری قابل مشاهده هستند.

M.S چگونه درمان می‌ شود؟

درمان در سه دوره انجام می‌ گیرد:

* درمان در مر حله‌ی عود بیماری، برای اینکه دوره‌ی آن کوتاهتر و شدت حمله کمتر شود.

* درمان طولانی مدت، برای اینکه تعداد حملات و شدت آنها کاهش یابد. این درمان ممکن است آسیبهای بیماری را کاهش دهد و یا بروز آسیبها را به تاخیر بیندازد.

* درمان برای کنترل علائم ویژه مانند خستگی، افسردگی، مشکلات ادراری، مشکلات جنسی، درد و سفتی عضلات.

ممکن است تصمیم‌گیری برای مصرف داروهایی که پیشرفت بیماری را آهسته می‌کنند، مشکل باشد به ویژه اگر علائم بیماری خفیف باشد افراد تمایلی به مصرف دارو ندارند. چون داروها در همه‌ی افراد موثر نیستند و عوارض جانبی زیادی نیز دارند. اما متخصصان توصیه می‌‌کنند که به محض تشخیص، درمان بهتر است هر چه زودتر شروع شود. چون حتی اگر فرد علامتی نداشته باشد روند آسیب پیشرفت خواهد کرد. در نهایت تصمیم‌گیری درمورد مصرف داروها بر عهده‌ی فرد بیمار و پزشک است.

فیزیوتراپی، کار درمانی و گفتار درمانی می‌تواند به کاهش مشکلات فیزیکی بیمار کمک کنند. فرد بیمار نیز در خانه با رژیم غذایی خوب، ورزش و استراحت مناسب و به کار بردن معقولانه‌ی انرژی خود، می‌تواند به خود کمک کند.

کنار آمدن با شرایط جسمی‌ و روحی که بیماری M.S برای فرد ایجاد می‌‌کند کار ساده‌ای نیست.

اگر فرد احساس ناتوانی و شکست می‌‌کند باید با پزشک مشورت کند. ممکن است فرد دچار افسردگی شده باشد و به درمان نیاز داشته‌باشد.

 عضویت در گروه بیماران M.S امکان برقراری ارتباط با سایر بیماران که شرایط مشابهی را تجربه می‌کنند را فراهم می‌کند و بسیار کمک کننده‌است.

منبع :www.seemorgh.com