حرکات کشش غیر فعال در توانبخشی

پیش زمینهحرکات غیر فعال آزاد از حرکات مهم در توانبخشی و ورزش درمانی است و بر اساس نوع نیروی کشش ،‌ شدت و مدت اعمال کشش دسته بندی میشوند و هدف کسب مجدد و تثبیت دامنه حرکتی مفاصل و تحریک بافت نرم اطراف مفصل است.
 
موارد استفاده ٭  در کنترکچر ( جمع شدگی  مفصل ) ،‌ چسبندگی بافتی ( مثل بیماری کپسولیت چسبنده )،‌ کوتاهی بافت پیوندی ، پوست و عضله و دامنه حرکتی محدود 
 ٭  زمانی که محدودیت های قابل پیشگیری ،‌ ممکن است موجب تغییرات ساختاری گردد. 
 ٭  به علت ضعف یک عضله ، عضله مخالف سفت می شود که جهت تقویت عضله ضعیف ، ابتدا باید عضله مخالف سفت شده طویل شود.
 
روش اعمال کشش
 ٭ ارزیابی بیمار قبل از اعمال کشش 
 ٭ آماده سازی بیمار با تشریح اهداف ، گرم کردن ناحیه و آزاد بودن ناحیه کشش از محدودیت ( لباس ،‌بانداژ و آتل ) 
 ٭ اعمال کششی بر خلاف جهت سفتی بافت ، ابتدا به صورت آرام و سپس تا آستانه درد ادامه یابد. 
 ٭ بخش بالایی مفصل تثبیت گردیده و بخش پایینی حرکت یابد. 
 ٭ وضعیت کشش 15 تا 30 ثانیه حفظ شود و سپس به آرامی فشار اعمال شده کم شود و پس از استراحت تکرار شود. 
 ٭ جهت جلوگیری از فشردگی مفاصل در حین انجام کشش ، باید هنگام اعمال نیرو کشش سعی شود ،‌سطوح مفصلی نیز از یکدیگر دور نگهداشته شود. 
 ٭ حرکت های کششی به یک یا دو جلسه درمان پاسخ نمی دهد, افزایش انعطاف پذیری بافتها فرآیندی تدریجی است و به چند هفته نیاز دارد

موارد احتیاط  در اعمال کشش غیر فعال
1- هیچ گاه نباید در دامنه ای بیش از حد فشار به مفصل وارد شود. 
2- در شکستگی های تازه جوش خورده ،‌ناحیه شکسته و مفصل باید تثبیت شود. 

3- در مورد بیماران استئوپروز ( پوکی استخوان )‌ , بستری طولانی  و  سن بالا باید با احتیاط عمل کرد.

موارد عدم استفاده از کشش غیر فعال‌1- مواردی که یک مانع استخوانی ،‌حرکت را محدود می کند. 
2- شکستگی تازه و عفونت و التهاب مفصلی 
3- دردهای شدید در اثر کشش 
4- از کشش بیش از حد عضلات ضعیف خصوصاً ضد جاذبه باید خودداری کرد.
 
انواع کشش1- دستی         2- مکانیکی ( وزنه ، فلز و … )‌

تکنیک های کششی  
٭ کشش بالستیک  
٭ کشش استاتیک 
٭ کشش PNF (‌تسهیل گیرنده های عمقی عصبی – عضلانی )

منبع :www.sportmedicine.ir