شکستگی پاتولوژیک Pathologic fracture یا مرضی به شکستگی میگویند که بر اثر وارد شدن ضربه به استخوانی که به هر علتی ضعیف شده ایجاد میشود. گاهی اوقات استخوان به حدی ضعیف میشود که بدون اینکه ضربه ای به آن وارد شود و صرفا بر اثر نیروهایی که در زندگی روزمره به آن وارد میشود دچار شکستگی میگردد.
علائم این شکستگی مانند علایم دیگر شکستگی ها است. گاهی بیمار مدتی قبل از اینکه شکستگی ایجاد شود از درد اندام احساس ناراحتی میکرده است. بیماری که استخوان را ضعیف کرده ممکن است قبل از ایجاد شکستگی برای بیمار معلوم باشد و یا ممکن است بعد از شکستگی تشخیص داده شود.
بیماری هایی که میتوانند استخوان را در حدی ضعیف کنند که دچار شکستگی پاتولوژیک شود عبارتند از
پیکان سفید تومور سر استخوان بازو را نشان میدهد و پیکان سیاه رنگ به شکستگی مرضی گردن استخوان بازو اشاره میکند |
شکستگی پاتولوژیک مچ دست بدنبال تومور استخوانی
شایعترین بیماری هایی که بطور موضعی استخوان را ضعیف کرده و مستعد شکستگی پاتولوژیک میکنند تومورهای متاستاتیک هستند. این تومورها معمولا مهره های کمری و قسمت های بالایی استخوان های ران و بازو را گرفتار میکنند ولی میتوان گفت که تقریبا هیچ استخوانی از درگیری این تومورها در امان نیست. کیست های ساده استخوانی هم از علل شایع شکستگی مرضی هستند. شایعترین بیماری که استخوان ها را بطور منتشر ضعیف میکند استئوپروز یا پوکی استخوان است. شکستگی های پاتولوژیک ناشی از پوکی استخوان بیشتر در مهره های کمر، بالای استخوان ران و مچ دست هستند.
شکستگی پاتولوژیک در تومور منتشر استخوان بازو |
اینکه
آیا یک شکستگی پاتولوژیک جوش میخورد یا خیر تا حد زیادی وابسته به نوع
بیماری است که موجب ضعیف شدن استخوان شده است. در بیماری هایی که کل سیستم
اسکلتی را ضعیف میکنند معمولا شکستگی ها جوش میخورند ولی آهسته تر از زمان
معمول. در مورد شکستگی های پاتولوژیک در محل تومورهای خوش خیم و کیست های
استخوانی هم همین روال وجود دارد.
در شکستگی های مرضی که بر روی یک
عفونت استخوانی یا تومور بدخیم استخوان ایجاد شده اند تا موقعی که بیماری
زمینه ای وجود دارد شکستگی یا جوش نمیخورد و یا جوش خوردن آن با تاخیر
زیادی همراه است.
توانایی ترمیم و جوش خوردن
استخوان در کسی که دچار شکستگی پاتولوژیک شده است وجود دارد و شکستگی های
این افراد جوش میخورند گرچه ممکن است این اتفاق با کمی تاخیر صورت پذیرد.
تصمیم گیری درمانی برای این شکستگی ها بر حسب محل شکستگی و مقدار جابجایی و دیگر معیارها همانند کسانی است که بدون بیماری زمینه ای دچار شکستگی شده اند.
در کیست های استخوانی که دچار شکستگی پاتولوژیک شده اند ممکن است بعد از جوش خوردن شکستگی، کیست بطور خودبخود پر شود. البته ممکن است این اتفاق نیفتد و بعدا برای درمان کیست نیاز به پیوند استخوانی وجود داشته باشد.
در
مواردی که به علت بیماری زمینه ای استخوان به حدی ضعیف شده است که احتمال
شکستگی پاتولوژیک قریب الوقوع است پزشک معالج قبل از اینکه شکستگی ایجاد
شود استخوان را با پلاک یا نیل (میله داخل استخوانی) تقویت میکند
منبع : ایران ارتوپدی