در این مطلب به تمرینهای گردنی میپردازیم که برای تخفیف درد گردن ناشی از مشکلات قرارگیری نامناسب گردن طراحی شدهاند، و شامل تمرینهای کششی، تمرینهای قدرتی، تمرین هوازی و تمرینهای نقطه ماشهای (trigger point) است. این هفته در بخش اول به تمرینهای کششی و قدرتی میپردازیم....
درد مزمن یا عودکننده گردن ممکن است به شدت ناتوانکننده باشد و نیز ممکن است با درد بخش بالایی پشت، تیغهشانه و سردرد همراه شود. این علائم به همره سفتی عضلات گردن و مفاصل ممکن است سادهترین فعالیتها را هم برای فرد دردناک کند. یک برنامه مناسب ورزش گردن اغلب این علائم را هدف قرار میدهد.
تمرینهای کششی گردن: تمرینهای کششی و انعطافپذیری دامنه حرکت و کشسانی را در ناحیه دردناک گردن حفظ یا تقویت میکنند. به عنوان یک قاعده توجه داشته باشید که کشش گردن را بهتر است هر روز انجام دهید، و برخی از تمرینهای کششی را چند بار در روز تکرار کنید.
تمرینهای قدرتی گردن: تمرینهای قدرتی اختصاصی گردن به شما کمک خواهند کرد گردنتان را در موقعیتی درست نگهدارید و در نتیجه مانع عودکردن گردن دردتان شوید. به عنوان قاعده تمرینهای قدرتی گردن را باید یک روز در میان انجام دهید تا به عضلات فرصت بهبود یافتن را بدهید.
تمرینهای هوازی: تمرینهای هوازی میزان جریان خون به عضلات و بافتهای نرم گردن و بخش بالایی پشت را افزایش میدهند، و به این ترتیب به شل شدن این عضلات و افزایش دامنه حرکتشان کمک میکنند. به علاوه موادی به نام اندروفین پس از 30 تا 40 دقیقه ورزش هوازی آزاد میشوند. اندورفینها مواد ضددرد طبیعی بدن هستند که به کاهش درد گردن یاری میرسانند. تمرینهای هوازی را میتوانید هر روز انجام دهید. گزینههای خوب برای انجام تمرین هوازی شامل استفاده از تردمیل، دوچرخه ثابت، یا ماشین الیپتیکال یا ماشینهای ورزشی دیگر مانند دوچرخه بازویی است. در مود اغلب این ورزش، قبل از شروع تمرینها باید دردتان را تحت کنترل درآورید.
با حرکت دادن تدریجی مفاصل و تمرینهای کششی میتوانید در طول زمان دامنه حرکت گردن را افزایش دهید تا درد هنگام انجام حرکات معمول کاهش پیدا کند
روشهای کنترل درد گردن: انواع گزینهها برای کنترل درد گردن در اختیار شماست، از جمله گذاشتن کمپرس گرم (یک حوله داغشده) برای گرم کردن عضلات و مفاصل سفتشده و آسانتر کردن کشش آنها. پس از ورزش کمپرس سرد(یک کیسه آب یخزده که در حوله پیچیده شده است) برای کاهش التهاب عضلات و مفاصل روی آنها بگذارید. از داروهای بدون نسخه مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند بروفن برای تسکین درد و کاهش التهاب استفاده کنید. در صورت لزوم از داروهای ضدالتهابی و مسکن تجویزشده بوسیله پزشک (مانند داروهای کورتونی یا ناپروکسن) برای تسکین درد شدید استفاده کنید.
تمرینهای کششی گردن
هنگامی سر و شانهها را به بالا میبرید، گروهی از عضلات کوتاه و منقبض میشوند و درد گردنتان شروع میشود. این تمرینهای کششی به تسکین درد گردنتان کمک میکند:
الف) کشش گوشه دیوار
یک تمرین پایهای برای تحت کشش قرار دادن عضلات قفسه سینه و شانه، تمرین «کشش گوشه دیوار» است. این تمرین کششی را به این صورت انجام دهید:
• با فاصله 60 سانتیمتر از گوشه دیوار و روبه آن بایستید.
• پاهایتان باید کنار هم قرار داشته باشد.
• هر یک از ساعدهایتان را روی دیوار بگذارید، طوری که آرنجهایتان اندکی پایینتر از ارتفاع شانه قرار بگیرد.
• تا جایی که احساس درد نکنید به جلو خم شوید تا حدی که در جلوی شانه و قفسه سینه احساس کشش کنید.
• برای 30 ثانیه تا یک دقیقه در این حالت کشش باقی بمانید.
این تمرین کششی را 3 تا 5 بار در روز انجام دهید. این تمرین را باید پیش از انجام هر تمرین قدرتی گردن انجام دهید.
ب) کشش عضله لواتور اسکاپولا
کشش عضله «لواتور اسکاپولا» (عضله بلندکننده تیغه شانه) نیز برای رفع گردن درد مفید است. عضله لواتور اسکاپولا عضلهای است که اغلب سفت میشود و ممکن است در محل اتصالش به تیغه شانه بسیار دردناک شود. این تمرین کششی را میتوانید در حالت نشسته یا ایستاده انجام دهید:
• در کنار دیوار قرار بگیرید، آرنجتان را از پهلو به بالاتر از سطح شانهتان ببرید.
• در این وضعیت ابتدا آرنجتان را روی دیوار تکیه دهید. این حرکت بخش بیرونی تیغه شانه را به سمت بالا و بخش داخلی آن را به سمت پایین میبرد و در نتیجه عضله لواتور اسکاپولا کشیده میشود.
• بعد سرتان را از پهلو به سمت خارج بچرخانید تا چانهتان تحت کشش قرار گیرد و به سمت پایین بیاید؛ این کار بخش عقب گردن را تحت کشش قرار میدهد.
• بعد انگشتان دست دیگرتان را روی فرق سرتان بگذارید و به آرامی سرتان را به جلو بکشید و تا میزان کشش وارد شده اندکی افزایش یابد.
• برای 30 ثانیه تا یک دقیقه در این حالت بمانید.
تمرینهای تقویت گردن
تمرینهای تقویتی برای عضلات ضعیفشده نگهدارنده گردن شامل عضلات راستکننده بخش فوقانی قفسهسینه و عضلات خمکننده عمقی گردن در عین حال عضلات اسکالن و ساباکسیپیتال در گردن را هم تحت کشش قرار میدهند. تمرینهای قدرتی گردن که در زیر میآید به تسکین درد گردن کمک میکنند.
پایینآوردن چانه
یکی از موثرترین تمرینهای موقعیتی برای مقابله با درد گردن تمرین «پایین آوردن چانه» (chin tuck) است. این ورزش نه تنها به تقویت عضلاتی که سر را به عقب میکشند تا در راستای شانهها قرار گیرد (عضلات راستکننده بخش بالایی قفسه سینه)، بلکه عضلات اسکالن (سه زوج عضله در بخش پهلویی گردن) و ساباکسیپیتال (سه عضله که پشت سر را ستون فقرات گردنی متصل میکنند) را نیز تحت کشش قرار میدهد.
این تمرین را میتوانید چندین بار در طول روز در حالتهای گوناگون برای مثال هنگام نشستن در ماشین یا در پشت میز کار انجام دهید. تکرار این تمرین در سراسر روز همچنین به شما کمک میکند که عادت کنید تا گردنتان را در وضعیت درستی نگهدارید. این تمرین به خصوص هنگامی درد گردن و تیغه شانه تازه شروع شده است، مفید است.
برای انجام این تمرین برای بار اول اغلب توصیه میشود که در کنار دیوار بایستید و پشتتان را راست نگهدارید و به دیوار تکیه دهید و پاهایتان حدود 7.5 سانتیمتر از دیوار فاصله داشته باشد
این حرکت را اینگونه ادامه دهید:
• در حالیکه ستون فقراتتان را به دیوار تکیه دادهاید، بخش بالایی پشت و گردنتان را به بالا بکشید تا حدی که پشت سرتان با دیوار تماس پیدا کند. در همین حال چانهتان را طور پایین بیاورید که سرتان به عقب کشیده شود و نگاه شما به سمت بالا نباشد
• برای 5 ثانیه سرتان را در تماس با دیوار نگهدارید.
• این حرکت را 10 بار تکرار کنید.
• پس از 10 بار انجام این تمرین، سعی کنید این تمرین را در حالت ایستاده یا نشسته بدون تکیه دادن به دیوار انجام دهید.
این تمرین را میتوانید 5 تا 7 بار در روز انجام دهید. هنگامی که در ماشین نشستهاید، میتوانید با استفاده از پشتسری صندلی به عنوان تکیهگاه این تمرین را انجام دهید.
هنگام انجام این تمرین ممکن است تا حدی عضلات اسکالن، عضلاتی که از بخش جانبی گردن تا استخوان ترقوه (در جلوی قفسه سینه کشیده میشوند)، تحت کشش قرار گیرند. این عضلات به همراه عضلاتی که در راس گردن در قاعده جمجمه قرار دارند (عضلات ساباکسیپیتال) به طور معمول عضلات سفتی هستند که نیاز به کشش دارند. در مقابل عضلاتی جلوی گردن و عضلات بخش بالایی گردن معمولا ضعیف میشوند و نیاز به تقویت دارند.
اگر همیشه سرتان را بیش از حد خمشده به سمت جلو نگه میدارید، ممکن است در شروع انجام این تمرین نتوانید سرتان را به طور کامل به سمت عقب ببرید و به دیوار تکیه دهید. در این موارد توصیه میشود که تا حدی که دردی احساس نمیکنید، سرتان را به عقب ببرید.
تمرین کبرا در حالت دمر
یک تمرین پیشرفتهتر که عضلات تیغه شانه و نیز گردن و بخش بالایی پشت را تقویت میکنید، تمرین کبرا در حالت دمر است. برای انجام این تمرین باید به حالت دمر روی زمین دراز بکشید. در این وضعیت دمر از نیروی جاذبه به عنوان عامل مقاومتی برای تقویت عضلات استفاده میشود.
• به حال دمر روی زمین دراز بکشید؛ برای راحتی پیشانیتان را روی یک حوله لولهشده قرار دهید.
• بازوهایتان را در دو طرف بدن قرار دهید، به طوری کف دستها روی زمین قرار گیرد.
• زبانتان را به سقف دهانتان بچسبانید (این کار عضلات جلوی گردن را پایدار میکند و به تقویت آنها باری میرساند).
• تیغههای شانههایتان را به هم نزدیک کنید و دستهایتان را از زمین بلند کنید.
• ساعدهایتان را به داخل بچرخانید، به طوری که کف دستهایتان به سمت بیرون و شستهایتان به سمت بالا قرار گیرد.
• به آرامی پیشانیتان را به اندازه 2.5 سانتیمتر از روی حوله بلند کنید، در حالیکه نگاهتان به کف زمین دوخته شده است (سرتان را به عقب نبرید و به جلو نگاه نکنید)
• 10 ثانیه در این موقعیت بمانید. این تمرین را 10 بار تکرار کنید.
تمرین گرم کردن پشت
یک تمرین مهم موقعیتی دیگر تمرین گرم کردن پشت (back burn) است. این تمرین در حالت ایستاده در حالیکه بخش بالایی پشتتان را به دیوار تکیه دادهاید و پاهایتان 10 سانتیمتر از دیوار فاصله دارد، انجام دهید.
• همان وضعیتی را به خود بگیرید که در تمرین قبلی (پایینآوردن چانه) داشتید به طوری که سرتان به دیوار تکیه داشته باشد.
• تلاش کنید که بخش پایینی پشتتان را به دیوار بچسبانید.
• آرنجها، ساعدها و پشت دستها و انگشتانتان روی دیوار قرار دهید، به طوری که مچهایتان در ارتفاع شانههایتان قرار داشته باشد.
• تا حدی که میتوانید بازوها، دستها، سر، انگشتانتان را به دیوار تماس دهید، به آهستگی دستهایتان را به بالای سر بلغزانید و به آهستگی پایین بیاورید.
کمردرد یکی از شایعترین دردهاست که درمانهای متعددی دارد....
2.ابتدا روی شکم دراز بکشید. دست راست و پای چپ را حدود 15 سانتیمتر بالاتر از سطح زمین آورده و حدود 6 ثانیه در همین وضعیت نگه دارید. دست و پا را پایین بیاورید و همین حرکت را با دست و پای دیگر تکرار کنید.
3.به پشت روی زمین دراز بکشید؛ به صورتی که زانوها خم شود و کف پا روی زمین قرار بگیرد. اکنون یک زانوی خود را تا سینه بیاورید. پای دیگر را حرکت ندهید. باید قوس کمرتان صاف شود و کشش خفیفی را در باسن خود حس کنید. این کشش را 30 ثانیه ادامه دهید.
6.روی زمـیــن زانو بزنید. به تدریج تنه خود را به جلو ببرید. دقت کنید که پای جلویی و زانوی عقبی روی زمین ثابت بمانند و وضعیت ستون فقرات و قوس کمر نیز تغییر نکند. این حالت را 30 ثانیه حفظ کنید.
7.ایـــــن ورزش، عضلات پشت، تنه و ران را تقویت میکند. در فاصله 20 سانتیمتری یک دیوار بایستید. به دیوار تکیه بدهید؛ به نحوی که ستون فقرات شما به دیوار بچسبد. زانوهایتان را کمی خم کنید و قوس کمر را به دیوار بچسبانید. این وضعیت را حدود 6 ثانیه حفظ کنید.
8.روی تخت دراز بکشید؛ به صورتی که پاهایتان دراز باشد. یک ملحفه را به نحوی بگیرید که دو سر آن در دست شما و وسط آن پشت پاشنه پای راست شما قرار گیرد. به آهستگی ملحفه را بکشید (نباید زانوها خم شود) هر وقت کشش پشت ران را حس کردید، آن را حدود 20 تا 30 ثانیه حفظ کنید. همین کار را برای پای چپ تکرار کنید.
9.این حرکت برای تقویت عضلات هامسترینگ و عضلات اطراف مفصل ران و لگن (هیپ) است. روی زمین دراز بکشید. دقت کنید که فقط پاشنههای پا روی زمین باشد. اکنون پاشنهها را روی زمین فشار دهید. باسن را منقبض کنید و آن را از زمین بلند کنید، به نحوی که شانهها، باسن و زانو در امتداد هم باشند. این وضعیت را حدود 6ثانیه حفظ کنید.
در حالت طبیعی، انحنای گردن به سمت داخل، انحنای فقرات پشتی به سمت خارج و انحنای ناحیه کمر رو به جلو می باشد.
ستون فقرات توسط تعداد زیادی عضله محافظت می شود. عدم تعادل این عضلات، موجب پدید آمدن ناهنجاری هایی در ستون فقرات می شود. در این میان، نقش عضلات شکمی، بازکننده های مفصل پا به لگن و عضله بزرگ پشت باسن در ایجاد گودی بیش از حد کمر، پر رنگ تر از سایر عضلات است.
افرادی که دارای شکم های افتاده و برآمده می باشند، دارای عارضه گودی کمری هستند.
علل گودی بیش از حد کمر
- التهاب دیسک کمر
- قوز بیش از حد
- چاقی
- پوکی استخوان
- ضعف عضلات شکمی
- زایمان های مکرر
- در رفتگی دو طرف لگن
- استفاده از کفش پاشنه بلند
- جابجایی ستون مهرهها به سمت جلو ( مادرزادی یا هر عامل دیگر)
- ضعف عضلات شکمی و عضلات خلفی ران و بازکنندههای مفصل ران
- کوتاهی عضلات ناحیه کمری (بازکنندههای کمر)
- موقع نشستن روی صندلی، کف پا را صاف بر روی زمین قرار دهید، صندلی خود را تنظیم کنید و در صورت نیاز از یک بالشتک برای پر کردن فضای خالی پشت کمرتان استفاده کنید.
- وقتی که می خواهید مدت طولانی بایستید (مثل زمان شستن ظرف یا اتو کردن لباس ها)، یک پا را روی زمین و پای دیگر را روی یک پله، چهار پایه و یا هر چیز مشابه قرار دهید.
- بهترین حالت برای خوابیدن، خوابیدن به پشت است، در حالی که بالشتی زیر زانوها قرار گیرد. در صورتی که تمایل دارید بر روی شکم بخوابید، حتما بالشی زیر شکم خود قرار دهید.
- پوشیدن کفش های پاشنه بلند، موجب افزایش گودی کمر خواهد شد.
- از تقویت عضلات شکم، باسن و کمر توسط ورزش غافل نباشید.
حرکات ورزشی
1- اگر علت گودی کمر، ضعف عضلات شکم باشد:
- شخص به پشت خوابیده و سر و گردن و سینه خود را بالا بیاورد و به کمک عضلات شکم نفس عمیق بکشد و نفس را حبس کند.
- در همان وضعیت بالا، دست های خود را روی سینه گذاشته و بالا بیاید. 4 تا 6 ثانیه در این حالت بماند. 6 تا 10 بار این کار را تکرار کنید.
- در همان وضعیت، دست های خود را پشت گردن گذاشته و بالا بیاید.
- شخص به پشت خوابیده یک پای خود را خم کرده روی زمین می گذارد. با این کار پشت وی صاف می شود. پای دیگر را در این حالت بالا می آورد.
- عمل فوق را با پای دیگر انجام می دهد.
- روی زمین به پشت دراز بکشید. زانوها خمیده و کف پاها روی زمین باشد. ابتدا عضلات شکم و باسن را سفت کنید و کمر را به زمین فشار دهید و بین 6 تا 10 ثانیه نگه دارید. بعد از چند ثانیه استراحت کنید. این حرکت را 7 بار تکرار کنید.
2- اگر علت گودی کمر، ضعف عضلات بازکننده ران باشد:
- شخص به شکم خوابیده و یک پای خود را به صورت مستقیم بالا می آورد و عمل باز کردن ران را انجام می دهد.
- عمل فوق را با پای دیگر انجام می دهد.
- می تواند هر دو پا را با هم به وضعیت قبل ببرد.
- زانوی خود را خم کرده و به بالا بیاورد (یعنی دروضعیت دمر و چهاردست و پا، مورد قبل را انجام دهد)
3- اگر علت گودی کمر، کوتاهی عضله سوئز خاصرهای باشد:
- شخص به پشت خوابیده و یک پای خود را در شکم جمع کرده و کف پای دیگر را روی زمین قرار دهد و زانویش را خم کند.
4- اگر علت گودی کمر، کوتاهی عضله راست ران باشد:
- شخص دمر خوابیده، پایی که دارای کوتاهی است را از زانو خم می کند. دراین حالت درمانگر با دست خود مانع از بالا آمدن باسن وی میشود.
- شخص به پشت خوابیده، زانوهای وی از تخت آویزان است. در این حالت یک پای او را در شکم جمع می کنیم و با دست دیگر مانع از صاف شدن زانوی وی می شویم.
5- اگر علت گودی کمر، کوتاهی عضلات بازکننده کمر باشد:
- شخص به پشت دراز کشیده و سعی می کند به کمک تراپیست، پاهای خود را از بالای سر به زمین بزند.
6- تقویت عضلات باسن و کاهش گودی کمر
فرد در حالی که به حالت راحت دراز کشیده و زانوهایش خم است، سعی می کند ضمن منقبض کردن عضلات شکم، لگن خود را کمی بلند نماید.
7- کاهش انحنا یا قوس کمر
فرد در حالی که در حالت شروع دو میدانی قرار گرفته است، سعی می کند با متمایل شدن به سمت جلو بر روی پای عقب خود فشار وارد کند. در مرحله بعد ضمن عوض کردن پاها، همین حرکت را برای پای دیگر انجام می دهد.
8- تقویت عضله چهارسر ران و تقویت عضلات سرینی
فرد در حالی که کنار دیوار ایستاده است، سعی می کند بنشیند.
این تمرین را با استفاده از یک صندلی می توانید انجام دهید. فرد در کنار صندلی قرار می گیرد و به جای اینکه بر روی زمین بنشیند، بر روی صندلی می نشیند.
بخوابید و زانوها را تک تک و یکی در میان به داخل سینه بکشید و 6 تا 10 ثانیه نگه دارید.
این کار را 6 تا 10 بار تکرار کنید.
- این حالت را میتوانید با هر دو زانو در حالی که دستها زیر زانو است، تکرار کنید.
به فاصله 20 سانتیمتر از یک دیوار بایستید و به آن تکیه دهید.
زانوها را کمی خم کنید و کل ستون فقرات را به دیوار بچسبانید (از جمله کمر) و 6 تا 10 ثانیه در این حالت بمانید.
این حرکت را 6 تا 10 بار تکرار کنید.
10- کشش و انعطاف پذیری در عضلات پشت ران
اگر کمردرد حاد ندارید، بنشینید و پایتان را دراز کنید.
سعی کنید نوک انگشتان دست را به مچ پا برسانید و 60 ثانیه در این حالت نگه دارید.
این حرکت را 10 بار تکرار کنید.
به یاد داشته باشید که میزان و شدت حرکات فوق با توجه به افراد مختلف (از نظر سن، جنس، وضعیت قوای جسمانی و نوع آسیب) متفاوت است.
به طور کلی بهتر است که روزانه دو بار و حداقل به مدت سه ماه این حرکات را انجام دهید.
منبع:تبیان