فعالیت بدنی بیشتر در بچگی موجب کاهش احتمال شکستگی در بزرگسالی میشود

 "لطفا برید بیرون و چند دقیقه با بچه هاتون فوتبال بازی کنید. شما میتونید با این کار جلوی شکسته شدن لگن اونها رو وقتی بزرگتر شدن بگیرید"

در بچه هایی که بطور مرتب ورزش میکنند و فعالیت بدنی خوبی دارند در سنین بالاتر و وقتی مسن شدند احتمال شکستگی ناشی از پوکی استخوان و بخصوص شکستگی لگن در آنها کم میشود. علت این امر قوی شدن استخوان با ورزش است. در دوران کودکی و نوجوانی که استخوان ها در حال رشد و ساخته شدن هستند ورزش و فعالیت بدنی میتواند موجب قوی تر شدن و محکم تر شدن آنها شود. این استخوان های قوی تا سنین پیری برای آنها باقی میماند تا اینکه در آن زمان مانعی شود در برای شکسته شدن استخوان

این تحقیق بر روی 365 دختر و 446 پسر با سن 9-7 سال در سوئد انجام شد. این بچه ها هر روز به مدت 40 دقیقه در مدرسه آمورش حرکات بدنی میدیدند. گروه دیگر شامل 780 دختر و 807 پسر بودند که هفته ای 60 دقیقه فعالیت تمرینی داشتند. محققین سالانه میزان رشد و تکامل استخوان ها را در این افراد بررسی کردند. مطالعه نشان داد که میزان تراکم استخوان در ستون مهره بچه هایی که فعالیت بدنی بیشتری داشتند بیشتر شده است.

محققین همچنین یک مطالعه گذشته نگر بر روی 709 مرد با سن متوسط 69 سال که قبلا ورزشکار بوده اند و 1368 فرد که ورزش زیادی نمیکرده اند ( با سن متوسط 70 سال) انجام دادند. مطالعه نشان داد که کاهش تراکم استخوان ناشی از سن در گروهی که بیشتر ورزش میکرده اند کمتر از گروه دیگر بوده است.

این مطالعه نشان میدهد که فعالیت بدنی کافی در سنین کودکی موجب میشود استخوان ها بهتر و بیشتر شد کرده و محکم تر شوند. بدین ترتیب فرد در بزرگسالی استخوان های سالم تر و محکم تری خواهد داشت.

توجه داشته باشیم که بدن انسان در طول میلیون ها سال تکامل به نحوی ساخته شده و برنامه ریزی شده است که در هر روز چندین ساعت کار فیزیکی کند. ماشینی شدن زندگی افراد در چند دهه اخیر موجب کاهش میزان فعالیت بدنی انسان ها شده است. این عدم هماهنگی بین نیاز بدن به فعالیت فیزیکی از یک طرف و فعالیت نداشتن انسان ها از طرف دیگر موجب اختلال در کارکرد صحیح بدن و بدنبال آن بیماری میشود.

نکته قابل تامل و اندکی مضحک این است که انسان ها قرن ها بدنبال آن بوده اند که با انجام اختراعات و در خدمت گرفتن ماشین ها خود را از انجام فعالیت های بدنی که آن را سخت میدانسته اند رهایی دهند و اکنون متوجه شده اند که این فعالیت های بدنی برای بدن آنها لازم بوده است. با همان اهمیتی که غذا و آب و هوا برای ادامه زندگی نیاز است فعالیت بدنی هم اهمیت دارد.

تنها راه حل این مشکل درک صحیح مطلب و گنجاندن ورزش روزانه و مداوم در زندگی روزانه است. بدین منظور باید از بچه ها شروع کرد تا نه تنها رفتار آنها را سازماندهی کرده و آنها را به ورزش علاقمند و بلکه نیازمند کرد، همچنین از فرصتی که در اختیار گذاشته شده استفاده کرده و استخوان های سالمی برای آنها بوجود آورد

منبع : ایران ارتوپدی

فعالیت بدنی و ورزش، خطر عود سرطان را کاهش می‌دهد

به همه بیماران سرطانی باید به عنوان بخشی از برنامه درمانی‌شان، برنامه تمرین و ورزش داده شود. این را یک انجمن خیریه حمایت از بیماران سرطانی در بریتانیا می‌گوید. این انجمن می‌گوید شواهد نشان می‌دهد  ورزش بر بهبود بیماران سرطانی تاثیر مثبت دارد .

بنیاد خیریه مک‌میلان برای حمایت از بیماران سرطانی، در گزارشی به بیمارانی که به دلیل ابتلا به سرطان تحت درمان هستند، توصیه کرده هفته‌ای دو ساعت و نیم ورزش کنند.

بنا بر این گزارش توصیه به استراحت بعد از طی مرحله درمانی، دیدگاهی قدیمی و تاریخ‌گذشته است.

نتیجه تحقیقات تازه نشان می‌دهد ورزش می‌تواند خطر مرگ به دلیل سرطان را کاهش دهد و عوارض جانبی درمان را به حداقل برساند.

بنا بر گزارش مک‌میلان از میان دو میلیون بیمار سرطانی در بریتانیا که دوره درمان خود را پشت سر گذاشته‌اند، حدود یک میلیون و ششصدهزار نفر فعالیت جسمی کافی ندارند.

بنا به توصیه مک‌میلان بیماران بزرگسال سرطانی و کسانی که سرطان آنها مداوا شده، باید در هفته ۱۵۰ دقیقه حرکات ورزشی ملایم انجام دهند.

در این گزارش، به نقل از کالج آمریکایی طب ورزشی نیز آمده است که ورزش طی دوره اکثر انواع درمان‌ها و بعد از آن ضرری ندارد و درمان‌شدگان سرطان باید از غیرفعال بودن اجتناب کنند.

باغبانی، راهپیمایی و شنابر اساس این گزارش فعالیت جسمی می‌تواند به فائق آمدن بر تاثیرات سرطان و درمان آن، مانند خستگی و اضافه وزن، کمک کند.

در این گزارش آمده است: “شواهد نشان می‌دهد ورزش و تحرک فیزیکی، خستگی و فرسودگی بیمار را در طی دوره درمان افزایش نمی‌دهد و در عوض باعث افزایش سطح انرژی آنها بعد از درمان می شود… فعالیت جسمی همچنین احتمال ابتلا به امراض قلبی و پوکی استخوان را کاهش می‌دهد. انجام فعالیت‌های بدنی در حد توصیه‌شده، همچنین احتمال مرگ به دلیل سرطان و بازگشت بیماری بعد از مداوا را کاهش می‌دهد.”

تحقیقات قبلی نشان داده بود که ورزش کردن در حد توصیه‌شده، احتمال بازگشت سرطان سینه را تا حد ۴۰ درصد کاهش می‌دهد. در مورد مبتلایان به سرطان پروستات نیز این احتمال حدود ۳۰ درصد کاهش می‌یابد.

به گفته کیران دیوین، مدیرعامل مک‌میلان، فعالیت فیزیکی در روند بهبود و افزایش طول عمر در سرطان بسیار مهم است.

آقای دیوین می‌گوید: “بیماران سرطانی اگر بدانند که فعالیت جسمی تا چه حد می‌تواند بر بهبود آنها و سلامتشان در بلند مدت تاثیر داشته باشد، شگفت‌زده می‌شوند… فعالیت جسمی، لازم نیست شدید باشد، مثلا باغبانی، راهپیمایی تند یا شنا کردن هم به عنوان فعالیت فیزیکی قابل قبول است.”

پیش از این به صورت سنتی به بیماران سرطانی توصیه می‌شد که بعد از درمان استراحت کنند، اما گزارش مک‌میلان می‌گوید که این رویکرد می‌تواند بیمار را در معرض خطر قرار دهد.

 منبع : پزشکان بدون مرز