ورزش در بیماران مبتلا به سرطان

ورزش در بیماران مبتلا به سرطان
در گذشته توصیه می شد بیمار سرطانی بیشتر استراحت کرده و میزان فعالیت بدنی خود را کاهش دهد ولی تحقیقات اخیر نشان داده اند که نه فقط فعالیتهای بدنی برای بیمار ضرر ندارد بلکه موجب کمک به بیمار و موجب تسهیل مراحل درمان می شود.

به طوری که اکنون تیم پزشکی ،بیمار را مجبور به  فعالیت بدنی کرده  تا بیمار ازدایره معیوب بیماری ، خستگی ، استراحت، ضعف آمادگی جسمانی و تشدید بیماری نجات یابد.

فعالیت بدنی فواید متعددی برای بیمار سرطانی دارد:
• بهبود قابلیتهای بدنی
• بهبود آمادگی عضلانی –اسکلتی موجب کاهش شکستگی استخوانی
• بهبود توده عضلانی
• کاهش بیماری قلبی و عروقی
• کاهش پوکی استخوان
• تسهیل جریان خون در پاها و جلوگیری از لخته شدن خون
• کاهش وابستگی به دیگران و افزایش اعتماد به نفس
• کاهش اضطراب و افسردگی
• کمک به توسعه روابط اجتماعی
• کاهش علائم خستکی ناشی از شیمی درمانی و رادیو تراپی
• کنترل وزن بدن
• بهبود کیفیت زندگی  
 ورزش چگونه مانع از بروز سرطان ها می شود
• در افراد ورزشکار، افزایش حرکات دودی روده بزرگ موجب کاهش مدت تماس مواد بالقوه سرطان زای مدفوع  با روده می شود.
• در افراد ورزشکارکاهش چربیهای اضافه موجب کاهش سرطان رحم ، سینه و روده بزرگ  میشود.
• فعالیت های بدنی اثرات مستقیم و غیرمستقیمی  بر روی هورمونها دارد مانند هورمونهای استروئیدهای جنسی مثل استرادیول ، پائین بودن آن زنان ورزشکار موجب و کاهش سرطان سینه میشود از سویی دیده شده است که در دختران جوان ورزشکار بلوغ جنسی دیرتر رخ میدهد و این امر نیز مدت زمان تماس سلولها با استروژن را در دوران باروری کاهش و به تبع آن میزان بروز سرطانهایی مثل سرطان پستان را کاهش می دهد
• ورزش ،موجب تحریک ترشح بعضی از هورمون های درونی های می شود که قادرند فعالیت سلول کشی سلولها ی لنفوسیتی تحریک نموده و در نتیجه موجب دفاع  بدن بر علیه متاستاز شود.
• ورزشکار معمولا الگوی سالم زندگی دارد در نتیجه مصرف سیگار و غذاهای پر چرب در نزد آنان کمتراست.
• فعالیت بدنی موجب کاهش تنش عصبی میشود این وضعیت موجب افزایش توانایی سیستم ایمنی میشود .
 مراحل کلی تجویز برنامه تمرینی بیماران سرطانی
• اخذ راهنمائی ها و محدودیت ها و نیازهای حرکتی بیمار از پزشک معالج و ملاحظه آن در تجویز برنامه تمرینی
• ارزشیابی آمادگی جسمانی
• تعیین اهداف تمرینی
• طراحی برنامه تمرین 
 رعایت نکات ایمنی برای بیماران سرطانی در فعالیتهای ورزشی
• هر گونه برنامه تمرینی با پزشک بیمار هماهنگ شود.
• در زمانی بیمار در شرایط کم خونی و یا دارای گلبولهای سفید پائین خون و یا دارای  سدیم وپتاسیم پائین است، تمرینات ورزشی به بعد از درمان موارد فوق موکول شود.
• در زمانی که بیمار خیلی خسته و احساس مناسب تمرین ندارد حداقل 10 دقیقه تمرینات کششی انجام شود.
• از تمرینات بدنی در سطوح ناهموار و حرکتهای خطرناک آسیب زنده و ورزشهای تماسی خودداری شود.
• هرگونه حالت غیر طبیعی در زمان تمرین و یا تغیرات غیرطبیعی در زخمها و درد با پزشک مشورت شود
• تمرینات آبی برای پوست رادیو تراپی شده درآب بدون کلر باشد.
• تمرینات سنگین برای بیماران سرطانی مناسب نیست.
• در صورتیکه وسایل و تجهیزات پزشکی مانند شیلنگ متصل به بدن وجود دارد ،از ورزشهای آبی ، و یا ورزشهای تماسی که امکان انتقال آلودگی را فراهم میکنند و یا تمرینات با وزنه که امکان جابجایی آن را فراهم میکنند پرهیز شود.

منبع:sportmedicine.ir

ورزش چشم

مانند تمام اعضای بدن که تحرک دارند ،چشم‌هایتان هم باید ورزش کنند تا از تنبلی آنها جلوگیری به عمل آید.

 پوست اطراف چشم نازک‌ترین و شکننده ‌ترین پوست در تمام سطح بدن است و با توجه به این که هنگام صحبت‌کردن با دیگران،چشم‌ها کانون توجه محسوب می‌شوند،چین و چروک‌های اطراف آن به‌عنوان بزرگ ‌ترین علت پیری چهره شناخته شده‌اند.

کیست‌های زیر چشمی نیز صدمه زیادی به چهره فرد وارد می‌کند و باعث ایجاد قیافه‌ای آشفته و پریشان می‌شود.
ورزش‌های مخصوص چشم می‌تواند کمک زیادی به چشم‌های پف‌آلود کند.افتادگی پلک‌ها نیز با تمرین‌های مؤثر و ورزش‌های ضد پیری چشم،تا حد زیادی برطرف می‌شود.

 

تمرین شماره 1
دو طرف سر خود را - در قسمت گیجگاه – به آرامی با دو انگشت فشار دهید تا عضلات آن کشیده شوند و در همین حال،مرتبا چشم‌ها را باز و بسته کنید.این کار را 5 بار تکرار کنید.

 

تمرین شماره 2
در حالی‌که چشم‌هایتان بسته و آرام است،به صورت قائم بنشینید.همان‌طور که پلک چشم‌ها در تمام طول مدت ورزش بسته است،اول به پایین نگاه کرده و بعد تا جایی که ممکن است به بالا نگاه کنید.این حرکت را 10 بار انجام دهید.

 

تمرین شماره 3
با چشم‌های بسته و آرام،راست بنشینید.همان‌طور که چشم‌ها را در تمام طول تمرین بسته نگه داشته‌اید،ابروها را تا جایی که می‌توانید،بالا ببرید و پلک چشم‌ها را تا حد ممکن به سمت پایین بکشید.در همین حالت بمانید و تا 5 بشمارید.استراحت کنید و این ورزش را5 بار تکرار کنید.

تمرین شماره 4
با چشم‌های باز و آرام،به صورت راست بنشینید.پلک بالای چشم‌ها را تا نیمه ببندید و در همین حال، ابروهایتان را به سمت بالا ببرید.بعد چشم‌ها را کاملا باز کنید تا سفیدی چشم‌ها در قسمت بالایی عنبیه دیده شود.
تمرین شماره 5

مثل سه حرکت قبلی،راست بنشینید و در حالی‌که چشم‌هایتان باز است،سرتان را صاف نگه دارید. همان‌طور که سرتان را مستقیم نگه داشته‌اید،اول به بالا و بعد به پایین نگاه کنید.این حرکت را 10بار تکرار کنید.حالا بدن و سرتان را در حالت قبلی حفظ کنید و این بار،به چپ و راست نگاه کنید.این حرکت را نیز 10 بار انجام دهید.

منبع:tebyan.net

 

بهترین ورزش برای بیماران قلبی

نتایج ارزیابی‌های بیشتر متخصصان بهداشت عمومی تایید می‌کند که این ورزش برای بیماران قلبی مفید است.

تای چی برای بیماران قلبی مفید است

 

 نتایج ارزیابی‌های بیشتر متخصصان بهداشت عمومی تایید می‌کند که ورزش رزمی تای چی برای بیماران قلبی مفید است.

 متخصصان مرکز پزشکی هاروارد در بررسی‌های اخیر خود دریافته‌اند بیمارانی که سابقه حمله قلبی داشته‌اند در صورتی که تمرینات تای چی را که یک ورزش سنتی چینی است، انجام دهند کیفیت زندگی آنها بهبود پیدا می‌کند.

این متخصصان روی سلامت 100 بیمار قلبی مطالعه کردند که نیمی از آنها در کلاس تمرینات تای چی و نیمی دیگر در کلاس مراقبت‌های قلبی ثبت نام کرده بودند.

به گزارش روزنامه ساندی تایمز، گروه اول فقط یک ساعت در هفته تمرینات تای چی را انجام می‌دادند. در پایان مطالعات معلوم شد گروهی که تمرینات تای چی را انجام داده بودند از نظر احساسی در وضعیت بهتری قرار داشتند.

بنابراین گزارش، تای چی در واقع نوعی هنر رزمی چینی است که برای بهبود سلامتی، افزایش طول عمر و آرامش روحی انجام می‌شود.

به گفته کارشناسان، این ورزش در رده ورزش‌های رزمی ملایم قرار دارد و باعث می‌شود تا عضلات بدن با انجام تمرینات نرم و ساده، انعطاف‌پذیر و قوی شوند. درست برعکس ورزشهای رزمی سخت که با فشار و شدت تمرین عضلات را تقویت می‌کنند.

 از فواید عمده تای چی می‌توان به تقویت عضلات بدن، انعطاف پذیری و نرم شدن ماهیچه‌ها و زردپی‌ها، تمرکز و آرامش فکری، تقویت روحی و عصبی اشاره کرد.

مطالعات نشان می‌دهد که تای چی برای درمان بیماری‌های شدید، مزمن و حتی مشکلات ژنتیکی مفید و موثر است. برای مثال با تمرین تای چی می‌توان امراض قلبی را درمان و یا از بروز آنها جلوگیری کرد. همچنین این ورزش می‌تواند استرس را که عامل بسیاری از بیماری‌ها است، از بین ببرد.

تمرینات تنفسی این ورزش همچنین می‌تواند به سالم ماندن ریه و بهبود جریان گردش خون در بدن نیز کمک کند. آهستگی در تمرینات تای چی نیز باعث می‌شود تا تمرکز فکری فرد افزایش پیدا کند و این توانایی به کنترل دستگاه عصبی فرد در شرایط بحرانی و فشارهای عصبی بسیار کمک می‌کند.

مشروح این ارزیابی‌ در مجله انجمن پزشکی آمریکا تحت عنوان آرشیو طب داخلی به چاپ رسیده است.
منبع :Isna.ir

بهترین ورزش برای هموفیلی ها

آیا می دانید مناسب ترین ورزش برای این افراد چه ورزشی است؟

شنا بهترین ورزش برای هموفیلی ها است
 متخصص خون و هماتولوژی گفت: ورزش شنا با تقویت عضلات بدن، استحکام رگ ها و تحمیل نکردن فشار بر عضلات، مناسب ترین فعالیت بدنی برای بیماران هموفیلی محسوب می شود.متخصص خون و هماتولوژی در گفت و گو با ایرنا افزود: تاچندی پیش به علت نبود روش های موثر درمانی، بیماران هموفیلی از هر گونه فعالیت بدنی منع می شدند اما امروزه با بررسی های انجام گرفته، ورزش های سبک و هوازی، امری ضروری برای رسیدن به نشاط روحی و جسمی محسوب می شود.

دکتر مسعود وکیلی افزود: با شروع فصل گرما و برنامه ریزی به منظور پر کردن اوقات فراغت شاگردان، انتخاب رشته ورزشی مناسب، از دغدغه های والدین کودکان هموفیلی محسوب می شود.
به گفته متخصصان، هموفیلی یک اختلال خونریزی دهنده ارثی است، فرد مبتلا به این بیماری به علت سطح پایین یا عدم وجود پروتئین هایی به نام فاکتورهای انعقادی، قادر به متوقف کردن روند خونریزی نیست.
هموفیلی در حقیقت یک نوع بیماری است که از لخته شدن خون جلوگیری می کند، به همین دلیل خونریزی در افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، دیرتر از افراد سالم بند می آید.
دردناک‌ و متورم‌ شدن‌ مفاصل‌ یا تورم‌ در پا یا دست‌ و به ویژه زانو یا آرنج، خون مردگی ‌های‌ مکرر خونریزی‌ زیاد از بریدگی‌ های‌ مختصر، خونریزی‌ خود به‌ خودی‌ از بینی‌ و وجود خون‌ در ادرار از نشانه های بیماری هموفیلی است.
پزشکان می گویند، این‌ بیماری‌ در حال‌ حاضر غیرقابل‌ معالجه‌ است‌ و البته مرگبار نیست‌.چنانچه افراد بتوانند‌ خونریزی‌ را کنترل‌ کنند، می ‌توانند‌ انتظار عمری‌ نزدیک‌ به‌ عمر طبیعی‌ را داشته باشند‌.

منبع : salamatnews.com

 

استفاده صحیح از تردمیل

تردمیل یکی از محبوبترین تجهیزاتی است که در باشگاههای ورزشی وجود دارد. استفاده از این وسیله کار مشکلی نیست اما بسیاری از....

چگونه باید از تردمیل استفاده کرد؟

تردمیل یکی از محبوبترین تجهیزاتی است که در باشگاههای ورزشی وجود دارد. استفاده از این وسیله کار مشکلی نیست اما بسیاری از افراد از این وسیله به درستی استفاده نمی‌کنند.

یاد گرفتن طریقه‌ی صحیح استفاده از تردمیل می‌تواند اثرات مفیدی داشته باشد و امنیت شما را در هنگام ورزش با این وسیله افزایش دهد.

انجام این کار مشکل نیست و تنها به 10- 5  دقیقه زمان نیاز دارد.

 1- با چگونگی کنترل تردمیل آشنا شوید:

قبل از اینکه تردمیل را روشن کنید دستورالعملهای اصلی دستگاه را از مربی سالن سوال کنید و یا آنها را از روی کاتالوگ بخوانید. بیشتر تردمیلها مثل هم کار می‌کنند و شامل این موارد هستند: کارکرد دستی یا اتوماتیک،  دکمه‌ی شروع و پایان،  تعیین سرعت و شیب و میزان وزن بدن.

 2- ایمنی دستگاه را بررسی کنید:

دکمه‌ی خاموش کننده‌ی فوری دستگاه را پیدا کنید. معمولا یک دکمه‌ی بزرگ و قرمز رنگ را که در وسط دستگاه قرار می‌گیرد به این کار اختصاص می‌دهند.

 3- در مورد سرعت مناسب اطمینان حاصل کنید:

قبل از اینکه ناگهان بر روی تردمیل در حال حرکت بروید، در حالیکه دستگاه خاموش است در کنار تردمیل بایستید،  برنامه‌ی کنترل دستی را فعال کنید و برای شروع سرعت تسمه را به  5- 3 کیلومتر در ساعت برسانید.

 4- آهسته شروع کنید:

برای راه رفتن بر روی ترد میل ناگهانی اقدام به این کار نکنید. بهتر است که ابتدا در کناره‌ی دستگاه و نزدیک دستگیره‌ها باشید. دستگیره‌ها را بگیرید و به آرامی‌همراه با حرکت دستگاه گام بردارید. تا هنگامی‌که احساس راحتی نمی‌کنید به این کار ادامه دهید. وقتی به این شرایط عادت کردید می‌توانید به قسمت میانی تسمه رفته و دستگیره را رها کنید.

 5- با قدم زدن شروع کنید:

با سرعت کم در حدود 3 کیلومتر در ساعت شروع کنید. سر را بالا نگه دارید و به مرکز تسمه توجه کنید. در قسمت میانی نوار متحرک بمانید و از جلو رفتن و یا عقب رفتن زیاد خودداری کنید.

 6- گام مناسب خود را پیدا کنید:

سرعتی که برای پاهای شما مناسب است را پیدا کنید. قبل از اینکه سرعت را افزایش دهید برای مدتی، با قدم زدن بدن را گرم کنید.

 7- یک برنامه انتخاب کنید:

اگر یکی از برنامه‌های دستگاه را انتخاب کنید دستگاه مراحل گرم کردن، ورزش و سرد کردن بدن را به طور خود کار اجرا خواهد کرد. برای افرادی که تازه با ترد میل کار می‌کنند این روش مناسبتر و راحتتر است.

 8- قدم زدن،  دویدن آهسته (جاگینگ) و دویدن را امتحان کنید:

هنگامی‌که توانستید به راحتی راه بروید شروع به دویدن آهسته کنید و پس از آن با سرعت بیشتری بدوید. این کار به مقداری تمرین نیاز دارد. روشن شدن و خاموش شدن دستگاه ممکن است موجب احساس سرگیجه شود. بهتر است مراقب ایجاد شدن چنین احساسی باشید.

 9- وقتی که احساس راحتی کردید دستگیره را رها کنید:

یکی از بزرگترین مشکلات استفاده کنندگان تردمیل این است که هنگام دویدن یا راه رفتن دستگیره‌ها را نگه‌می‌دارند. گرفتن دستگیره‌ها مشکلات زیادی را برای ورزشکار ایجاد می‌کند.

  برخی از این مشکلات شامل این موارد هستند:

* موجب کاهش شدت ورزش می‌شود در نتیجه کالری کمتری سوزانده می‌شود و منافع ورزش هوازی کاهش می‌یابد.

*  حالت و وضعیت طبیعی بدن را به هم می‌ریزد.

*  خطر کشیدگی عضلات را افزایش می‌دهد.

*  هماهنگی و تعادل را کاهش می‌دهد.

*  حس پروپریوسپتیو را کاهش می‌دهد. این حس، توانایی احساس موقعیت بدن و تثبیت آن در فضای اطراف است.

 10- استفاده از سطح شیب دار:

شما می‌توانید شیب دستگاه را افزایش دهید به این طریق بدون اینکه سرعت گامهای خود را افزایش دهید ورزش بیشتری می‌کنید. اما باید توجه داشته باشید که دستگیره‌ها را نگه ندارید. گرفتن از دستگیره‌ها هنگامی‌که دستگاه شیب دار است، موجب می‌شود که آسیب بیشتری به وضعیت طبیعی بدن وارد شود. هنگامی‌ که در سطح شیب‌دار راه می‌رویم به طور طبیعی مقدار کمی‌رو به جلو خم می‌شویم. گرفتن دستگیره‌ها در سطح شیب دار موجب می‌شود به بدن شما در جهت عقب نیرو وارد شود.

 11- متوقف کردن تردمیل:

چند راه برای متوقف ساختن تردمیل وجود دارد.

*  کاهش دادن تدریجی سرعت با استفاده از صفحه کنترل.

*  فشردن دکمه‌ی بزرگ و قرمز رنگ که سرعت را سریعاً کاهش می‌دهد.

*  به آرامی‌به کنار نوار متحرک بروید و دستگاه را خاموش کنید.

دو روش اول برای افراد مبتدی که از ترد میل استفاده می‌کنند توصیه می‌شود. روش آخر به مقداری تعادل و تمرین نیاز دارد.

منبع :www.seemorgh.com