فعالیت بدنی و ورزش، خطر عود سرطان را کاهش می‌دهد

به همه بیماران سرطانی باید به عنوان بخشی از برنامه درمانی‌شان، برنامه تمرین و ورزش داده شود. این را یک انجمن خیریه حمایت از بیماران سرطانی در بریتانیا می‌گوید. این انجمن می‌گوید شواهد نشان می‌دهد  ورزش بر بهبود بیماران سرطانی تاثیر مثبت دارد .

بنیاد خیریه مک‌میلان برای حمایت از بیماران سرطانی، در گزارشی به بیمارانی که به دلیل ابتلا به سرطان تحت درمان هستند، توصیه کرده هفته‌ای دو ساعت و نیم ورزش کنند.

بنا بر این گزارش توصیه به استراحت بعد از طی مرحله درمانی، دیدگاهی قدیمی و تاریخ‌گذشته است.

نتیجه تحقیقات تازه نشان می‌دهد ورزش می‌تواند خطر مرگ به دلیل سرطان را کاهش دهد و عوارض جانبی درمان را به حداقل برساند.

بنا بر گزارش مک‌میلان از میان دو میلیون بیمار سرطانی در بریتانیا که دوره درمان خود را پشت سر گذاشته‌اند، حدود یک میلیون و ششصدهزار نفر فعالیت جسمی کافی ندارند.

بنا به توصیه مک‌میلان بیماران بزرگسال سرطانی و کسانی که سرطان آنها مداوا شده، باید در هفته ۱۵۰ دقیقه حرکات ورزشی ملایم انجام دهند.

در این گزارش، به نقل از کالج آمریکایی طب ورزشی نیز آمده است که ورزش طی دوره اکثر انواع درمان‌ها و بعد از آن ضرری ندارد و درمان‌شدگان سرطان باید از غیرفعال بودن اجتناب کنند.

باغبانی، راهپیمایی و شنابر اساس این گزارش فعالیت جسمی می‌تواند به فائق آمدن بر تاثیرات سرطان و درمان آن، مانند خستگی و اضافه وزن، کمک کند.

در این گزارش آمده است: “شواهد نشان می‌دهد ورزش و تحرک فیزیکی، خستگی و فرسودگی بیمار را در طی دوره درمان افزایش نمی‌دهد و در عوض باعث افزایش سطح انرژی آنها بعد از درمان می شود… فعالیت جسمی همچنین احتمال ابتلا به امراض قلبی و پوکی استخوان را کاهش می‌دهد. انجام فعالیت‌های بدنی در حد توصیه‌شده، همچنین احتمال مرگ به دلیل سرطان و بازگشت بیماری بعد از مداوا را کاهش می‌دهد.”

تحقیقات قبلی نشان داده بود که ورزش کردن در حد توصیه‌شده، احتمال بازگشت سرطان سینه را تا حد ۴۰ درصد کاهش می‌دهد. در مورد مبتلایان به سرطان پروستات نیز این احتمال حدود ۳۰ درصد کاهش می‌یابد.

به گفته کیران دیوین، مدیرعامل مک‌میلان، فعالیت فیزیکی در روند بهبود و افزایش طول عمر در سرطان بسیار مهم است.

آقای دیوین می‌گوید: “بیماران سرطانی اگر بدانند که فعالیت جسمی تا چه حد می‌تواند بر بهبود آنها و سلامتشان در بلند مدت تاثیر داشته باشد، شگفت‌زده می‌شوند… فعالیت جسمی، لازم نیست شدید باشد، مثلا باغبانی، راهپیمایی تند یا شنا کردن هم به عنوان فعالیت فیزیکی قابل قبول است.”

پیش از این به صورت سنتی به بیماران سرطانی توصیه می‌شد که بعد از درمان استراحت کنند، اما گزارش مک‌میلان می‌گوید که این رویکرد می‌تواند بیمار را در معرض خطر قرار دهد.

 منبع : پزشکان بدون مرز

برای پیشگیری از دیابت باید پنج نوبت تمرینات ملایم بدنی

برای پیشگیری از دیابت باید پنج نوبت در هفته و در هر نوبت ۳۰ دقیقه تمرینات ملایم بدنی را انجام دهید

پژوهشگران می گویند نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد انجام تمرینات دوره ای کوتاه مدت و سه نوبت در هفته برای پیشگیری و یا حتی درمان شایع ترین نوع دیابت مفید است.

 در حال حاضر شایع ترین نوع این بیماری، دیابت نوع دوم است که در این حالت قند خون به مقدار زیاد افزایش می یابد و به حد خطرناکی می رسد تا جایی که عملکرد انسولین را کاهش می دهد و اغلب باعث می شود فرد یک الگوی زندگی بی تحرک را انتخاب کند.

این بیماری می تواند مشکلات تهدید کننده ای مثل بیماری قلبی، ناراحتی های کلیوی، چشمی و بیماری های دستها و پاها را در پی داشته باشد.

پزشکان در یک مطالعه جدید تاکید کردند که ورزش کردن به طور منظم می تواند به پایین نگه داشتن قند خون کمک کند اما زندگی های پر مشغله عصر ما و فقدان انگیزه برای تحرک داشتن به این معنی است که ۶۶ درصد از جمعیت دنیا توصیه های معمول برای ورزش کردن را جدی نگرفته و به آنها عمل نمی کنند.

متخصصان توصیه می کنند که برای پیشگیری از دیابت باید پنج نوبت در هفته و در هر نوبت ۳۰ دقیقه تمرینات ملایم بدنی را انجام دهید.

این بار در یک مطالعه جدید متخصصان دپارتمان سلامت در دانشگاه بات تاکید کردند که حتی دو دوره ۲۰ ثانیه ای انجام تمرینات بدنی و سه نوبت در هفته می تواند تاثیر قابل ملاحظه ای برای مقابله با این بیماری و کنترل قند خون داشته باشد.

این متخصصان در آزمایشات اخیر خود متوجه شدند شرکت کنندگانی که این میزان از تمرینات را در هفته انجام دادند، پس از ۶ هفته ۲۸ درصد میزان فعالیت انسولینی آنها بهبود پیدا کرد.

 منبع : پزشکان بدون مرز

پس از تمرینات ورزشی آب گوجه فرنگی مصرف کنید

محققین رشته تغذیه در انستیتو سلامت کشور یونان می گویند نتایج یک تحقیق نشان داده است که پس از انجام تمرینات ورزشی، مصرف آب گوجه فرنگی بهتر و موثرتر از نوشابه های انرژی زا موجب رفع خستگی و تامین مجدد انرژی بدن می شود .

گوجه فرنگی سرشار از ویتامین‌های C و A ، اسیدفولیک یا بتا کاروتن و مقدار کمی ویتامین‌های گروه B شامل B1، B2، B3، B5 و همچنین دارای مواد معدنی مختلف شامل کلسیم، فسفر، پتاسیم، فیبر، سدیم، گوگرد، کمی آهن، مس و روی نیز هست.

کارشناسان تغذیه عنوان کرده اند که گوجه فرنگی حاوی مواد شیمیایی حیاتی است که این مواد به بهبود عضلات و رفع خستگی آنها و نیز بازگرداندن سطح قند خون به وضعیت عادی پس از انجام تمرینات ورزشی و کشیدگی ماهیچه ها و عروق کمک می کنند.

کارشناسان تغذیه آزمایشاتی را روی ۱۵ ورزشکار طی یک دوره دو ماهه انجام دادند. ۹ نفر از این ورزشکاران پس از ورزش، آب گوجه فرنگی نوشیدند و شش نفر دیگر نیز از نوشابه های انرژی زای ورزشی استفاده کردند.

نتایج بررسی ها نشان داد در گروهی که پس از انجام تمرینات از آب گوجه فرنگی استفاده کردند پس از مصرف این نوشیدنی، تنش و فشار عضلانی سریعتر بهبود پیدا کرد و همچنین سطح قند خون آنها زودتر به حالت طبیعی بازگشت.

نتایج این بررسی  در نشریه ” غذا و سم شناسی شیمیایی “  منتشر شده است .

 منبع : پزشکان بدون مرز

چگونه کودکان را به ورزش تشویق کنیم

انجام ورزش روزانه کاری است که باید از دوران کودکی آغاز شود . ورزش هایی که به کودکان داده می شود، باید نوعی باشند که به تربیت قوای فکری و نظم روحی آن ها کمک کند .

 از ورزش ها و بازی های کودکان، استفاده های دیگری نیز می توان نمود مربیان دلسوز و زیرک، با توجه به نوع بازی ها و ورزش های مورد علاقه کودکان، می توانند شخصیت واقعی و حقیقی و نیز استعدادهای نهفته کودکان و حساسیت های روحی آنان را کشف نموده و در برنامه ریزی های تربیتی، مورد توجه و استفاده قرار دهند.

آکادمی متخصصان اطفال آمریکا این توصیه‌ها را برای تشویق فعالیت جسمی در میان کودکان ارائه میدهند:

- با متخصص اطفال کودکتان دیدار کنید تا او با شما و کودک‌تان درباره اهمیت فعالیت جسمی برای سلامت هر فرد صحبت کند.
- کودک‌تان را تشویق کنید تا به ورزش یا فعالیت جسمی دیگر مناسب سنش که به آن علاقه دارد، یا فعالیتی که خانواده می‌توانند همراه هم از آن لذت ببرند، بپردازد.
- جای ایمن را برای کودک فراهم کنید که بتواند در آنجا به ورزش و بازی بپردازد، و اسباب‌بازی‌هایی را به او بدهید که فعالیت جسمی او را تشویق کند.
- خودتان با اختصاص دادن زمانی به ورزش و بازی با کودک‌تان، به فعالیت جسمی بپردازید.
- زمان گذرانده شده در پای تلویزیون و کامپیوتر را برای همه اعضای خانواده محدود کنید.
- به کودک‌تان بیاموزید بیش از حد به خودش فشار نیاورد- ورزش باید برای کودک سرگرم‌کننده باشد، نه دردناک.

همچنین رعایت نکات ایمنی زیر را برای بازی و ورزش کودکان رعایت نمایید :

محوطه بازی کودک باید امن و دور از عوامل خطرآفرین باشد.

گرم کردن بدن قبل از شروع ورزش و خنک کردن آن پس از ورزش بسیار مهم بوده و در کاهش کوفتگی و درد عضلانی بسیار مفید است.

کودکان کم سال نباید به ورزش‌هایی بپردازند که موجب اخلال در کار رشد استخوا‌ن‌ها، عضلات و مفاصل آنها شده یا به این اندام‌ها صدمه وارد کند. بهترین روش پرداختن به ورزش‌های متنوعی است که روی یک اندام متمرکز نشده و طولانی هم نباشند. بدن‌سازی با وزنه قبل از سن بلوغ به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود و پس از آن هم باید همواره تحت نظر مربی انجام گیرد.

بهترین حالت در بازی و ورزش کودک زمانی است که او با هم‌سالان یا کودکان هم‌قد و قواره خود باشد.

از آنجایی که بدن کودکان نسبت به بزرگسالان بسیار سریع‌تر گرم و سرد می‌شود آنها نباید به ورزش‌هایی بپردازند که بیش از ۳۰ دقیقه طول بکشد؛ نباید در هوای بسیار گرم (بالای ۳۰ درجه سانتی‌گراد) به ورزش و بازی بپردازند و نباید هنگام شنا به مدت‌طولانی در آب سرد باقی بمانند.

 معمولا کودکان نمی‌دانند که چه زمانی به نوشیدن آب نیاز دارند و اغلب قبل از اینکه احساس تشنگی کنند به آب نیاز دارند. آنها باید قبل، بعد و در حین ورزش و بازی آب بنوشند.
کودکان در هوای گرم به کرم‌های ضدآفتاب و کلاه لبه‌د‌ار نیاز دارند.

مطمئن شوید که کودک به انجام کاری که نمی‌تواند انجام دهد یا از انجام آن وحشت دارد، مجبور نشده باشد.

کودک نباید برای اینکه کاری را درست انجام نداده یا خوب بازی نکرده است مقصر دانسته نشود و مورد انتقاد و تمسخر قرار نگیرد.

مراقب باشید هیچ‌کس از بین بازیکنان، مربی یا تماشاگران بر سرش فریاد نزند و او را متهم نکند.

آسیب‌های ورزشی در مورد کودکان باید با دقت بسیار بیشتری درمان شود تا موجب اخلال در رشد آنها نشده و یا به نوعی معلولیت یا ناتوانی تبدیل نشود.

 منبع : پزشکان بدون مرز

10 تمرین برای تقویت عضلات و مفاصل

بدن ما بیش از 600 عضله و 200 استخوان دارد و این یعنی 800 دلیل برای پرداختن به تمرین‌های قدرتی! عضلات، کالری‌ها را سریع‌تر از بافت چربی می‌سوزانند و بنابراین هر چه توده عضلانی‌تان بیشتر و میزان چربی بدنتان کمتر شود.

 سرعت سوخت‌وساز در بدنتان افزایش می‌یابد و سلول‌های عضلانی‌تان به انسولین واکنش بیشتری نشان می‌دهند و بنابراین میزان قند و انسولین خونتان کاهش می‌یابد؛ در نتیجه خطر ابتلا به دیابت کاهش می‌یابد ورزش‌های قدرتی میزان کلسترول خون را به حد مناسب می‌رساند- و برخلاف عقاید قدیمی- کارکرد قلب و میزان فشارخون شما هم بهبود پیدا می‌کند. عضلات قدرتمندتر فشار بر مفاصل را کاهش می‌دهند و در افراد مبتلا به آرتریت،‌ به‌خصوص آرتریت زانو (با تقویت عضله چهارسر ران) درد را کاهش می‌دهند.

 بررسی‌ها نشان داده‌اند تمرین‌های مقاومتی با شدت متوسط به همان اندازه تمرین‌های با وزنه با شدت زیاد یا حتی بیشتر از آنها، می‌توانند به سلامت شما کمک کنند. اما پیش از آنکه ورزش‌های قدرتی را شروع کنید، بهتر است یک چکاپ عمومی انجام دهید. اگر بیماری قلبی یا عوامل خطرساز برای بیماری قلبی یا فشارخون بالا دارید، قبل از شروع تمرینات قدرتی باید از پزشک‌تان اجازه بگیرید.

برای انجام ورزش‌های قدرتی در سطح پایه می‌توانید از وزن بدن خودتان استفاده کنید. در مراحل بعدی می‌توانید سراغ دمبل وزنه‌های تغییریابنده و وزنه‌های قوزک پا بروید. همچنین از ماشین‌های ورزش مقاومتی که در باشگاه‌های ورزشی موجودند، می‌توان استفاده کرد. نوارهای کششی هم برای انجام این ورزش‌ها به‌کار می‌روند. تمرین‌های قدرتی‌ای را که این مقاله می‌خوانید، می‌توانید با یک وزنه 2 کیلوگرمی شروع کنید و 6 تا 8 بار آنها را انجام دهید و بعد به تدریج وزن وزنه را به 3 و بعد 4 کیلوگرم برسانید.

1.پرس نظامی (برای تقویت بازوها، شانه‌ها و بخش بالایی پشت)

 بایستید؛ به طوری که پاها‌ اندکی فاصله داشته باشند. با هر دستتان در ارتفاع شانه‌تان یک دمبل نگه دارید. در حالی که کف دست‌هایتان به سمت خارج از بدنتان قرار دارد، به آرامی دمبل‌ها را بالا ببرید تا بازوی‌هایتان کامل باز شود، ‌بعد به آرامی دمبل‌ها را به سطح قفسه سینه بازگردانید. 8 تا 10 بار این حرکت را تکرار کنید.

2.بلندکردن وزنه از پهلو (برای تقویت عضلات بازوها، شانه‌ها و بخش بالایی پشت)

 در حالی که ایستاده‌اید و پاهایتان اندکی از هم فاصله دارد، با هر دستتان که در کنار بدن قرار دارد، یک دمبل را نگه دارید. بازوهایتان را صاف نگه دارید، بعد به آرامی دمبل‌ها را بالا ببرید تا زمانی که اندکی بالاتر از سطح شانه‌هایتان قرار بگیرند. به آرامی دمبل‌ها را پایین بیاورید. این حرکات را 8 تا 10 بار تکرار کنید.

3.پارو زدن به سمت بالا (برای تقویت بازوها،‌شانه‌ها و بخش بالایی پشت)

 بایستید و پاهایتان را به اندازه عرض شانه‌ها از هم دور کنید. با هر دستتان یک دمبل را بگیرید؛ به‌طوری‌که کف دست‌هایتان به سمت ران‌هایتان باشد. به آرامی دمبل‌ها را به سطح شانه‌ها بالا بیاورید؛‌ بعد با اجازه دادن به آرنج‌ها که به سمت بیرون حرکت کنند، دمبل‌ها را با دست‌هایتان به هم نزدیک کنید. به آرامی دمبل‌ها را پایین بیاورید و به سطح ران‌ها بازگردانید. این حرکت را 8 تا 10 بار تکرار کنید.

4.پیچش (برای تقویت عضلات بازو، شانه‌ها و بخش بالایی پشت)

 در حالی که بازوهایتان به راحتی در دو طرف بدنتان قرار گرفته‌اند،‌ بایستید یا بنشینید. با هر دست‌تان یک دمبل را بگیرید و آنها را به سطح بخش بالایی قفسه‌سینه‌تان برسانید؛ در حین این حرکت، بازوهایتان را نزدیک به پهلوهایتان نگه دارید، وزنه‌ها را به آهستگی پایین بیاورید و این حرکت را تکرار کنید. در حین انجام این حرکت به‌طور متناوب موقعیت دست‌هایتان را عوض کنید، ‌ابتدا کف دست‌هایتان رو به جلو باشد و بعد کف دست‌هایتان رو به عقب (پیچش معکوس).

5.نیمه چمباتمبه ( برای لگن و ساق‌ها)

 در حالی که پاهایتان به اندازه عرض شانه‌ها از هم فاصله دارد،‌ بایستید. یک دمبل را در هر دستتان نگه دارید؛‌ به طوری که بازوهایتان در کنار بدنتان و کف دست‌هایتان رو به جلو باشد. در حالی که بازوهایتان را به‌طور مستقیم رو به پایین نگه می‌دارید،‌ به آرامی زانوهایتان را خم کنید و باسنتان را 20 سانتی‌متر پایین بیاورید. به آرامی به وضعیت ایستاده بازگردید. این حرکت را 8 تا 10 بار تکرار کنید.

 6.بازکردن مفصل لگن (برای لگن و ساق پا)

 یک وزنه قوزک پا بپوشید،‌ با فاصله 20 سانتی‌متر پشت یک صندلی محکم بایستید. با استفاده از پشتی صندلی برای حفظ تعادل، تنه‌تان را با زاویه 45 درجه به جلو خم کنید، بعد ساق پای راست‌تان را به سمت عقب باز کنید. به آرامی کف پایتان را روی زمین پایین بیاورید. این حرکت را برای هر پا 8 تا 10 بار تکرار کنید.

 7.بلند کردن جانبی ساق پا (برای لگن و زانوها)

 در حالی که وزنه قوزک پا دارید،‌ پشت یک صندلی محکم بایستید و از پشتی آن برای حفظ تعادل استفاده کنید. به آرامی ساق پای راست‌تان را از پهلو بلند کنید تا زمانی که کف پایتان 20 سانتی‌متر از زمین فاصله گیرد. در حین این حرکت، زانویتان را راست نگه دارید ‌و بعد به آرامی کف پایتان را به روی زمین بازگردانید. این حرکت را 8 تا 10 بار برای هر پا تکرار کنید.

 8..باز کردن زانو (برای لگن و ساق پا)

 در حالی که وزنه قوزک پا دارید، روی یک صندلی محکم با پشتی عمودی بنشینید؛ به‌طوری‌که زانوهایتان 20 سانتی‌متر از هم فاصله داشته باشند و یک حوله کوچک زیر بخش پایینی ران‌هایتان بگذارید. به آرامی پای‌ راست‌تان را از زمین بلند کنید تا زمانی که ساق پایتان به طور مستقیم در جلویتان قرار گیرد. پایتان را به آرامی به روی زمین بازگردانید. این حرکت را برای هر پا 8 تا 10 بار تکرار کنید.

9.بلند کردن پاشنه در پلکان (برای لگن و ساق پا)

 روی پله پایینی یک پلکان بایستید، دستگیره پلکان را برای حفظ تعادل نگه دارید. پنجه‌های پاهایتان را روی پله قرار دهید به طوری که پاشنه‌های پاهایتان از پله بیرون بزند. به آرامی پاشنه‌های پاهایتان را بلند کنید و وزنتان را روی پنجه‌های پا‌‌هایتان بیندازید. به وضعیت اول بازگردید. این حرکت را 8 تا 10 بار تکرار کنید.

 10.دراز و نشست با زانوی خمیده (برای شکم و تنه)

 در حالی که زانوهایتان خم شده است، ‌روی پشتتان دراز بکشید. کف پاهایتان را به صورت صاف روی زمین بگذارید و در حالی که دست‌هایتان را پشت سرتان قلاب کرده‌اید، بازوهایتان را در روی قفسه‌سینه‌تان خم کنید. پشتتان را بلند کنید تا زمانی که آرنج‌هایتان به زانوهایتان برسد. به آرامی خودتان را به روی زمین بازگردانید. این حرکت را 8 تا 10 بار تکرار کنید.

منبع:salamat