ورزش باید متناسب با کودک انتخاب شودکودک برای انتخاب ورزش مناسبش فقط به امکانات جسمی اش و علایقش توجه میکند.
در واقع، بسیار مهم است که اجازه دهید کودک ورزشی را که دوست دارد انتخاب کند.
باید بدانید که ورزشی وجود ندارد که بهتر از ورزشی دیگر باشد و تحمیل یک ورزش به کودک ممکن است او را به سمت شکست در آن یا رها کردنش هدایت کند.به طور کلی، این طور ارزیابی میشود که بهترین زمان برای شروع ورزش حدود 7 سالگی است.
در 7 سالگی، طرح کلی بدن به خوبی جای گرفته است و تعادل، هماهنگی، کنترل بر حرکات و حتی حس قدرت و سرعت کودک کامل شده است.از این سن به بعد، کودک میتواند یک ورزش را از سطح مبتدی شروع کند.
سپس بین 8 تا 12 سالگی، مرحلۀ تکامل و احتمال رقابت فرامیرسد. در این برش سنی، تمام عضلات رشد میکنند، اما خطر بروز مشکلات جسمی همچنان وجود دارد.
همۀ فعالیت های ورزشی خطراتی را با خود به همراه دارند
در این مقاله، کارشناسان بر اساس جدیدترین یافتهها بهترین زمان ورزش کردن در طول روز را توصیه میکنند.
برخی افراد عقیده دارند که ساعت 6 صبح بهترین زمان برای ورزش کردن است و آنان را در طول روز پرانرژی نگاه میدارد. برخی دیگر ورزش قبل از ظهر و برخی نیز پیادهروی بعد از شام را ترجیح میدهند. اما به راستی بهترین زمان ورزش کردن چه موقع از روز است؟
اگرچه تا کنون ارتباطی بین ساعات خاصی از روز و میزان سوزانده شدن کالری یافت نشده است، اما ساعات مختلف روز، احساس شما در هنگام ورزش کردن را، تحت تاثیر قرار میدهد.
مهمترین نکته این است :
زمانی را انتخاب کنید که بتوانید آن را تکرار کنید تا ورزش برای شما به یک عادت تبدیل شود.
ساعت بدن:
بدن بر اساس یک ساعت درونی 24 ساعته کار میکند. این سیستم درونی، ساعت خواب و بیداری را تنظیم میکند. تغییر این ریتم کار سادهای نیست.
این سیستم با الگوی 24 ساعتهی چرخش زمین هماهنگ است و تحت تاثیر سایر عملکردهای بدن مانند فشار خون، دمای بدن، سطوح هورمونها و ضربان قلب است که هر یک از اینها در آمادگی بدن برای ورزش نقش خاصی ایفا میکنند.
به نظر میرسد که استفاده از ساعت بدن برای تعیین زمان ورزش، فکر خوبی باشد اما برخی برنامههای دیگر، مانند برنامههای خانوادگی و کار روزانه باید در نظر گرفته شوند.
منافع ورزش صبحگاهی:
کارشناسان میگویند، اگر برنامهی شما متغیر است و امکان داشتن برنامهی ثابتی را ندارید، صبحها، بهترین زمانی است که میتوانید ورزش کنید. بر اساس تحقیقات انجام شده، عادت به ورزش مداوم در صبح بهتر شکل میگیرد. ممکن است علت، این باشد که ورزش صبح، قبل از بقیهی کارها انجام میشود و وقتی که ورزش به زمان دیگری موکول شود، کارهای دیگر که به نظر مهمتر هستند، زمان ورزش را اشغال میکنند. همچنین صبحها دمای بدن پایینتر است و زمان بیشتری برای گرم کردن بدن صرف میشود.
وقتی بیخوابی روی میدهد:
اگر از بیخوابی رنج میبرید، شبها قبل از خواب میتوانید ورزش ملایمی انجام دهید. عادت به ورزش قبل از خواب میتواند به شما برای غلبه بر بیخوابی کمک کند. البته ورزش قبل از خواب باید با احتیاطهای لازم انجام شود. زیرا بدن برای به خواب رفتن به دما و ضربان قلب مناسب برای استراحت، نیاز دارد. چون ورزش و غذا خوردن، دمای بدن و ضربان قلب را بالا میبرد ورزش دیر وقت و نامناسب و غذا خوردن دیرهنگام، نظم خواب را به هم میزند.
گاهی "دیرتر " بهتر است:
بیدار شدن زود از خواب و ورزش صبحگاهی برای برخی افراد مشکل است و به آن عادت نمیکنند. برای برخی از افراد هم ورزش پس از کار روزانه راحتتر است. افرادی نیز هستند که ورزش قبل از ناهار را ترجیح میدهند. بسته به تفاوتهای فردی و شغلی میتوان زمان مناسب ورزش را پیدا کرد. مثلا کارمندان یا کارگران میتوانند پیش از ناهار، با همراهی یکدیگر ورزش کنند. البته این افراد باید مراقب باشند که پس از ورزش غذا بخورند و نه پیش از آن.
پس از غذا خوردن ورزش نکنید:
به یاد داشتهباشید بلافاصله پس از غذا ورزش نکنید. زیرا به جای اینکه خون برای هضم غذا به دستگاه گوارش هدایت شود، به سمت عضلات میرود تا ورزش انجام شود. به همین دلیل در هضم و گوارش غذا اختلال ایجاد میشود. بین یک وعدهی غذایی سنگین و ورزش باید 90 دقیقه فاصله در نظر بگیرید.
برای ورزش، زمان شخصی خود را پیدا کنید:
برای اینکه بر اساس ساعت درونی بدن، بهترین زمان ورزش کردن را برای خود پیدا کنید ،نیاز به کارشناس ندارید. سادهترین و بهترین کار این است که زمانهای مختلف در طول روز را امتحان کنید. به مدت چند هفته صبحها ورزش کنید، قبل از ظهر را امتحان کنید و مدتی نیز عصرها ورزش کنید. ببینید که از کدامیک از این زمانها بیشتر لذت میبرید و ادامه دادن کدامیک احساس خوبی به شما میدهد. همچنین برای پیدا کردن زمان مناسب، نوع ورزش و میزان تمایل خود به تکرار ورزش و عادت کردن به آن را در نظر بگیرید.
بیش از همه، باید زمانی را پیدا کنید که بتوانید ورزش را مرتب و مداوم انجام دهید تا به صورت جزیی از زندگی شما در آید. این نکته مهمترین عامل برای پیدا کردن زمان مناسب برای ورزش است.
پایهریزی ورزش مداوم:
ممکن است روزی برسد که ورزش مانند نفس کشیدن برای شما عادی شدهباشد. در این هنگام است که به تنوع نیاز دارید. و برای اینکه فعال باقی بمانید میتوانید نوع ورزش و یا زمان انجام آن را تغییر دهید. این کار باعث میشود که ورزش تازگی خود را برای شما حفظ کند و همچنان لذتبخش باشد. در این صورت احتمال اینکه ورزش شما ادامه پیدا کند بیشتر است.
اما اگر هنوز به ورزش عادت نکردهاید و انجام ورزش برای شما مشکل است، بهتر است زمان مشخص و مشابهی از هر روز را به ورزش اختصاص دهید تا زمانی که ورزش جزیی از برنامهی روزمره شما شود و به آن عادت کنید.
احتمال کنار گذاشتن ورزش، در افرادی که تازه ورزش را شروع کردهاند و یا به صورت ناگهانی تصمیم به ورزش میگیرند، بیشتر است. تصمیم گرفتن برای شروع یک برنامهی مناسب و مداوم ورزشی کار سادهایست اما نکتهی مهمتر این است که اشتیاق خود را حفظ کنید و با برنامهریزی مناسب، در همین حالت باقی بمانید.
آرتروز زانو یا گنارتروزآرتروز زانو بیماری رایجی است که نزدیک 40% افراد بالای 65 سال به آن دچار می شوند. گنارتروز درد و ناراحتی های بسیار شدیدی ایجاد می کند. و ممکن است باعث شود که فرد مبتلا در انجام کارهای روزمره اش نیز ناتوان شود.
عموماً مصرف داروهای ضد التهابی برای بهبود شرایط زندگی به مبتلایان به آرتروز توصیه می شود:
اگر کاهش وزن هم لازم باشد، به مبتلایان توصیه می شود که فعالیت های فیزیکی منظم، در حد توانشان و متناسب با زندگی روزمره شان انجام دهند.
جلسات فیزیوتراپی هم می توانند در مقابل آرتروز زانو مؤثر باشند. از سوی دیگر، اخیراً اثرات عضله سازی بر روی این عارضه تأیید شده است. تمرینات عضله سازی، چه با دستگاه و چه بدون دستگاه، خصوصاً تمرینات انقباضی باعث تقویت عضلات چهار سر ران می شود. این تمرین ها تحرک، تعادل و عملکرد جسمی را بهبود می بخشد."تایی چی" نیز یکی از روش های است که به اندازۀ روش های عضله سازی سابق مؤثر و مفید است؛ برای اثر بخشی این روش شواهدی نیز وجود دارد.
"تایی چی" در برابر آرتروز زانونزدیک به چهل نفر از افرادی که حدود 10 سال یا کمتر، از آرتروز زانو رنج می برده اند، پذیرفتند که در یک دوره یک ماهه، دو بار در هفته و هر بار به مدت یک ساعت، "تایی چی" انجام دهند.
برای بسیاری از کسانی که زانو درد دارند ورزش توصیه میشود اما چه ورزشهایی برای زانوهای خراب مفید است.
ورزش هایی که برای شما مفید هستند:
شنا کردن اولین گزینه پزشکان است.شنا به جز شنای کرال پشت،برای زانوها بسیار مفید است. علاوه بر شنا میتوان در قسمت کم عمق استخر قرار گرفته و به مدت 15 دقیقه در مسیر عرض استخر راه رفت.این کار موجب میشود بدون وارد آمدن فشار بر مفصل زانوی مبتلا به آرتروز، عضلات اطراف زانو تقویت شود تا وزن اندامهای فوقانی به زانو وارد نیاید.البته امکان این ورزش همیشه مهیا نیست.دومین گزینه پیادهروی است.پیادهروی فشار زیادی بر زانوها وارد نمیکند. پیادهروی سریع،اگر قبلا آسیبی در زانوهایتان نداشتهاید،مشکلی ندارد.اما به زانوهای معیوب آسیب میرساند.دوچرخهسواری نیز بر روی زانوها فشار زیادی وارد نمیکند.بهطور کلی هرگونه فعالیتی که فشار کمی بر زانوها وارد کند و یا فعالیتهایی که در آنها شما مجبور نیستید بهسرعت تغییر جهت بدهید،برای زانوها مشکلساز نیستند.
ورزش هایی که برای شما مضر هستند:هر ورزشی که مستلزم خمکردن شدید زانوها باشد میتواند به زانو صدمه بزند.اگر خم کردن بههمراه بلندکردن وزنه باشند،فشار مضاعفی به زانوها وارد میکند و میتواند به زانو آسیب برساند.با این تعریف فعالیتهای ورزشی که در آنها خم میشوید یا میپرید،مثل بسکتبال و فوتبال برای زانوها مضرند.ورزشهایی که در آن حرکتهای خمشدن زانوها و فرودآمدن روی پاها به دفعات زیاد انجام میشود نیز برای زانوها مضر هستند،تنیس،بدمینتون و فوتبال از این دسته ورزشها محسوب میشوند.طنابزدن جزء موارد استثنایی است که به رغم پریدن آسیبی به زانو وارد نمیکند.ورزشهایی که در آنها فرد میپرد،فرود میآید یا در حال دویدن بهطور ناگهانی تغییر مسیر میدهد،فشار خیلی زیادی روی زانوها وارد میکند که ممکن است منجر به آسیب به رباطهای زانو و بهخصوص رباط صلیبی قدامی شوند.حتی مقادیر کم این فعالیتهای ورزشی نیز میتوانند باعث آسیب به غضروف یا منیسکهای زانو که از غضروف آن محافظت میکنند، بشود.توجه داشته باشید ورزشکاران حرفهای با گذراندن دوران بدن سازی و تقویت عضلات پا احتمال آسیب دیدگی را کاهش میدهند ضمن اینکه قبل از شروع ورزش نیز بدن خود را بطور اصولی و مناسب گرم میکنند، برای همین است که میزان آسیب در آنها کمتر است، ورزشکاران آماتوریست که مثلا فوتبال بازی میکنند.
ورزش اختصاصی
با چند ورزش میتوان عضلات زانو را به طور اختصاصی تقویت کرد.یکی از این ورزشها،این است که روی زمین بنشینند و پای خود را دراز کنند و به حالتی قرار گیرند که به مفصلشان فشاری وارد نیاید سپس به حالت در جا عضله جلوی ران خود را منقبض کنند و تا 10 شماره به همین حالت نگه دارند.میتوان برای مثال،صبح سه بار،ظهر سه بار و شب هم سه بار این کار را انجام دهید. البته در روزهای ابتدایی بهتر است زیاد به اندامهایشان فشار وارد نیاورید و به تدریج و به صورت هفتهای یک بار،شدت یا مدت تمرین را به مقدار 10 تا 20 درصد افزایش دهید.این نوع ورزش برای عضله چهار سر ران یا جلوی ران است.برای پشت ران هم میتوان عضله پشت ران را منقبض کرد و به طور مشابه با تعداد و مدت گفته شده عمل کرد.
منبع : جام جم
موضوعات مرتبط: ورزش مفید برای زانو