کفش راحتی با کف تخت و بدون پاشنه چه مشکلاتی را بوجود میاورد

کفش های بدون پاشنه و با کف تخت به نظر کفش های سبک و راحتی میایند با این حال در استفاده از آنها باید نکاتی را در نظر داشت چه استفاده طولانی از آنها میتواند موجب بروز مشکلاتی برای پا شود. مهمترین خصوصیت این کفش ها نداشتن پاشنه، نداشتن قوس طولی کف پا و کف نرم و قابل انعطاف است.

ایستادن و راه رفتن با کفشی که پاشنه ندارد میتواند موجب اعمال کشش زیاد بر روی تاندون آشیل و عضلات پشت ساق شود. این کشش میتواند موجب بروز خستگی و در مواردی درد در ساق شود.

کشش زیاد بر روی تاندون آشیل که به علت نداشتن پاشنه ایجاد میشود، همراه با نداشتن قوس کف پایی که در این نوع کفش ها معمول است موجب میشود فاشیای کف پا دچار کشش شود. فاشیای کف پا یا فاشیای پلانتار یک نوار بافتی محکم است که در کف پا قرار گرفته و بین پنجه و پاشنه کشیده شده است. کشش زیاد بر روی این بافت موجب بروز درد در کف پا و بخصوص در پاشنه میشود. پس استفاده طولانی مدت از کفش های تخت میتواند موجب درد پاشنه شود.

نداشتن یک کفی سفت و محکم موجب میشود نتوانیم با آنها بر روی زمین های ناهموار به راحتی راه برویم.

در صورتی که از کفش های بدون پاشنه و تخت استفاده میکنیم بهتر است مدت استفاده از آنها کوتاه باشد. همچنین بعد از اتمام راه رفتن و درآوردن کفش ها باید چند دقیقه عضلات پشت ساق و تاندون آشیل را در هر دو پا کشش بدهیم.

هم کفش پاشنه بلند و هم کفش بدون پاشنه مشکلاتی را برای پا ایجاد میکنند. داشتن یک پاشنه در حد 3-2 سانتیمتر و کفی نسبتا محکم و داشتن قوس در سطح داخلی کف کفش از خصوصیات یک کفش خوب است که در موقع خرید باید به آنها توجه کنیم.

منبع :ایران ارتوپدی

سندروم پیریفورمیس چگونه درمان میشود

درمان سندروم پیریفورمیس

درمان سندروم پیریفورمیس با کاهش فعالیت های شدید ورزشی شروع میشود. به محض شروع علائم بیماری باید حرکاتی را که موجب افزایش درد میشوند کنار گذاشت.
گرمای موضعی در ناحیه درد و استفاده از داروهای ضد درد و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هم میتواند در کاهش درد بیمار مفید باشند.
مهمترین قسمت درمان این بیماران انجام نرمش های کششی بر روی عضله پیریفورمیس است. مهمترین نرمش های کششی عضله پیریفورمیس به صورت زیر انجام میشوند.

 

به پشت بر روی زمین بخوابید. زانوی راست خود را خم کرده بطوریکه کف پای راست شما بر روی زمین قرار گیرد. ساق و مچ پای چپ خود را بر روی ران راست قرار دهید. با هر دو دست ران راست را گرفته و به طرف شانه راست بکشید. در این حال باید در پشت باسن چپ خود احساس کشش خفیفی داشته باشید. این نرمش را میتوانید با کشیدن زانوی چپ به طرف سینه خود هم انجام دهید. این حالت را 30-15 ثانیه حفظ کنید. پا ها را به وضعیت اولیه برگردانده و همین کارها را برای پای مقابل انجام دهید.

این حرکت را در اولین روز تمرین دو بار در روز و هر بار یک مرتبه انجام دهید. روز دوم هم دو بار در روز و هر بار دو مرتبه. روز سوم هم دو بار در روز و هر بار سه مرتبه. روز سی ام هم دو بار در روز و هر بار سی مرتبه انجام دهید. پس یک ماه طول میکشد تا بتوانید روزی دو مرتبه و هر بار سی مرتبه نرمش را انجام دهید. اگر در طول این سی روز احساس میکنید نرمش کمی شما را اذیت میکنید لزومی ندارد حتما روزی یکی به نرمش اضافه کنید. میتواند هر دو و یا هر سه روز یکی به تعداد نرمش ها اضافه کنید ولی به یاد داشته باشید هرگز روزی بیش از یکی به تعداد نرمش اضافه نکنید.

ماه دوم تعداد را افزایش ندهید بصورتیکه هر روز دو بار و هر بار سی مرتبه نرمش را انجام دهید.

تاثیر نرمش بتدریج در ماه دوم ظاهر میشود. عجله نکنید و قدری صبر داشته باشید. بتدریج علائم بهبودی ظاهر خواهد شد.

این نرمش را میتوان در حالت نشسته بر روی زمین یا نشسته بر روی یک صندلی هم انجام داد.

نرمش های کششی عضلات ایلیوپسواس، تنسور فاسیا لاتا، همسترینک و عضلات گلوتئال هم برای این بیماران مفید است.
انجام اقدامات زیر توسط بیمار در منزل مفید است

• صبح ها بعد از برخاستن از خواب و قبل از برخاستن از تختخواب به شانه خوابیده و زانو را به مدت پنج دقیقه خم و راست میکنیم

• در طول روز هر چند ساعت یکبار به مدت یک دقیقه سر پا ایستاده و به طرفین میچرخیم

• در صورت امکان بصورت روزانه از وان آب گرم استفاده میکنیم

• به پشت خوابیده و هر دو پای خود را بالا آورده و حرکت رکاب زدن دوچرخه را انجام میدهیم

• هر چند ساعت یکبار 6 مرتبه زانوی خود را خم و راست میکنیم

بیمار نباید بمدت زیاد یک جا بنشیند و باید هر 20 دقیقه بلند شده و چند قدم راه برود. بیمار به مدت طولانی نباید رانندگی کند و هر 20 دقیقه باید بایستد و چند دقیقه راه رفته و نرمش های کششی را انجام دهد.
در مواردی که درد بیمار با اقدامات فوق درمان نشود تزریق داروی بیحس در محل درد در ناحیه باسن ممکن است کمک کننده باشد.
بندرت و در صورت عدم بهبودی بیمار بعد از انجام درمان های بالا ممکن است عمل جراحی بصورت بریدن محل اتصال عضله پیریفورمیس به استخوان بتواند درد بیمار را از بین ببرد.

درد دنبالچه یا Coccydynia و درمان آن

دردی نسبتاً شایع در انتهای ستون فقرات به شمار می آید که به استخوان خاجی و بین پاها انتشار می یابد. شیوع آن در زنان بیش از مردان  می  باشد. از علل شایع آن می توان به ضربه مستقیم ناشی از لگد  یا زمین خوردن با نشیمن گاه اشاره کرد. از سایر علل آن می توان به کشیدگی لیگامانهای ساکروکوکسیژیال ، زایمان طبیعی و شکستگی استخوان دنبالچه  و التهاب مفصل استخوان دنبالچه  با خاجی اشاره نمود.

در لمس و حرکت استخوان دنبالچه ( آخرین بند از ستون فقرات در بالای مقعد ) درد زیادی احساس می گردد و درد معمولا با نشستن تشدید می شود به طوریکه فرد مجبور است با یک سمت باسن بنشیند. با توجه به اینکه درد این منطقه می تواند به علت بیماری ها و بدخیمی های مقعد یا انتهای ستون فقرات بروز نماید افراد دچار علائم فوق می بایست جهت بررسی و تشخیص علل آن به پزشک مراجعه نمایند.

تا زمان تشخیص بیماری فوق و درمان آن افراد می توانند از بالشتک حلقوی ( Donut Foam ) جهت تخفیف درد حین نشستن استفاده نمایند.
استخوان دنبالچه در انتهای ستون فقرات قرار دارد و نقش تحمل وزن را در نشستن بعهده داشته و لیگامانها و عضلات به آن می چسبند در حیوانات نقش انتهای دم را دارد.بین ۳ تا ۵ مهره از بقایایای مهره ها دنبالچه را تشکیل می دهند.این مهره ها از بالا به پایین کوچکتر می شوند.عضلات کف لگن با دنبالچه ارتباط مهمی دارند و در مکانیزم دفع مدفوع و ادرار سلامت آن مهم است.اشکال در دنبالچه عملکرد عضلات کف لگن را مختل کرده و مکانیزم دفع را دچار اختلال می نماید
شکستگی دنبالچه بدلیل شکل آن و تعداد بندهای تشکیل دهنده آن نادر است.

درمان:
ماساژ توسط خود بیمار از درون مقعد پس از آموزش.
استفاده از تیوب برای نشستن.
ورزشهای دنبالچه.

جا انداختن دنبالچه توسط پزشک از درون مقعد.
تزریق .
جراحی در صورت عدم پاسخ به درمان.

ورزشهای دنبالچه:

منبع:تاپناز

کوکسیدینی یا درد دنبالچه چیست - آناتومی و علائم

درد دنبالچه از مشکلات شایع و آزار دهنده ستون مهره است. درد دنبالچه در پایین ترین قسمت ستون مهره و زیر باسن احساس میشود و موجب اشکال در نشستن بیمار میشود.

 
آناتومی
دنبالچه یا Coccyx در انتهای پایینی ستون مهره قرار دارد و معادل دم در حیوانات است به همین خاطر به آن دنبالچه میگویند. این قسمت از ستون مهره از 5-3 مهره تشکیل شده که پشت سر هم قرار گرفته اند. بین آنها دیسک بین مهره ای قرار دارد و روی هم یک شکل مثلتی را ایجاد میکنند.

 در اغلب اوقات تعدادی از این مهره ها به هم چسبیده و یک مهره را تشکیل میدهند. شکل و اندازه دنبالچه در افراد مختلف با یکدیگر متفاوت است بطوریکه ممکن است دنبالچه یک نفر از نظر اندازه 3-2 برابر دنبالچه دیگری باشد. در کسانی که دنبالچه بزرگتری دارند احتمال دردناک شدن آن بیشتر است. امتداد طولی دنبالچه دقیقا در امتداد ستون مهره نیست و معمولا به سمت جلو متمایل است. در موقع راه رفتن و خم شدن به جلو دنبالچه نسبت به بقیه ستون مهره حرکت نمیکند ولی در موقع نشستن بر اثر فشار محل نشستن، دنبالچه حدود 20 درجه به جلو خم میشود.

علائم درد دنبالچه

علامت مشخصه کوکسیدینی Coccydynia، درد دنبالچه موقع فشار مستقیم روی آن است مثلا موقعی که بیمار روی محل سفتی مینشیند دچار درد روی دنبالچه میشود. این درد معمولا با ایستادن و راه رفتن کاهش میابد. علائم دیگر عبارتند از:

     درد شدید و ناگهانی وقتی بیمار از حالت نشسته بلند میشود. منشا این درد به علت عملکرد عضلاتی است که به دنبالچه چسبیده اند و موقع برخاستن منقبض شده و دنبالچه را حرکت میدهند.

    گاهی اوقات بیمار بر اثر نشستن روی محل سفت درد ندارد و درد در موقع نشستن روی محل نرم بوجود میاید. در این بیماران دنبالچه قابلیت تحرک زیادی دارد. در حالت معمول در هنگام نشستن روی زمین، تماس زمین با دو استخوان در دو طرف و زیر لگن به نام ایسکیوم است. در موقع نشستن روی محل نرم، به عوض اینکه نیروی از محل نشستن مستقیما به لگن خاصره وارد شود به دنبالچه وارد میشود و اگر دنبالچه فرد قابلیت حرکت زیاد داشته باشد بر اثر فشار محل نشستن حرکت کرده و این حرکت موجب درد میشود.

    درد در موقع اجابت مزاج

    وقتی بیمار در حالت نشسته به پشت لم میدهد درد بیشتر میشود و بیمار ترجیح میدهد در موقع نشستن بیشتر به جلو خم شود. علت اینست که موقع لم دادن به عقب فشار بیشتری به استخوان دنبالچه وارد میشود.

 

    درد عمقی که ممکن است همیشه در ناحیه دنبالچه احساس شود.

    فشار با انگشت به ناحیه دنبالچه دردناک است.

    درد ممکن است به ران ها تیر بکشد

    درد ممکن است در حین عادت ماهانه افزایش یابد

    ممکن است فرد احساس کند محل نشستن وی ناپایدار است.

    اگر بیماری مدت طولانی ادامه یابد بیمار ممکن است به علت ترس از نشستن و به علت ایستادن طولانی دچار درد در کف پاها شود. بیمار ممکن است به علت بد نشستن روی صندلی ( برای کاهش دادن درد دنبالچه) دچار کمر درد شود. کم خوابی و اضطراب و افسردگی هم میتواند از عوارض ابتلا دراز مدت به این بیماری باشد.

منبع:ایران ارتوپد

 

راه هایی برای بهبود درد کمر

اگر شما هم از درد کمر رنج می‌کشید، بدانید که تنها نیستید. از هر پنج نفر، چهار نفر درد کمر را در برهه‌ای از زندگی تجربه می‌کنند و یکی از دلایل اصلی مراجعه افراد به پزشک را می‌توان همین درد کمر برشمرد.

درد کمر می‌تواند در حالت‌های مختلف ظاهر شود و از یک درد مرده مداوم تا یک درد شدید ناگهانی شما را زمین گیر کند. این درد دلایل متفاوتی دارد و می‌تواند در اثر شکستگی در ناحیه ستون فقرات ، بیماری، آرتروز, دیسک کمر بروز کند. خیلی از افراد به دلیل داشتن اضافه وزن دچار درد در ناحیه کمر می‌شوند.

خبر خوش آنجاست که بسیاری از افراد با گذشتن چند روز و یا هفته دردشان بهبود میابد و نیازی به عمل جراحی ندارند. چیزی که بیشتر از هر درمانی مورد نیاز این دسته از افراد است، استراتژی های کمکی خود شخص است که می‌تواند در بهبود شرایط اثر خوبی بگذارد و از بازگشت درد جلوگیری کند.

1 - بیشتر تمرین کنید

در صورتی که کمر شما درد می‌کند، ممکن است به این فکر کنید که فعالیت خود را کمتر کنید و بیشتر استراحت کنید. یک یا دو روز استراحت ممکن است درد شما را کاهش دهد، اما مدت زمان بیشتر نمی‌تواند وضعیت را بهبود بخشد. متخصصان بر این باورند که تمرینهای سبک می‌تواند از میزان التهاب بکاهد و تنش عضلانی را کاهش دهد.

2 - مراقب وزنتان باشید

چندین کیلوگرم اضافه تر در ناحیه میانی بدن می‌تواند فشار مضاعفی را به کمر شما وارد کند، سعی کنید تا از وزن ایده آلتان چهار کیلوگرم کمتر باشید، تا فشار بر روی کمر شما کمتر باشد.

3 - سیگار کشیدن را متوقف کنید

سیگار کشیدن، جریان مواد معدنی مورد نیاز بدنتان را به دیسکهای بین مهره ای کمرکاهش می‌دهد و همین موضوع منجر به افزایش درد در ناحیه کمر می‌شود.

4 - حالت خوابیدن

در صورتی که بیش از حد دچار درد کمر می‌شوید با پزشک خود راجع به بهترین حالت خوابیدن صحبت کنید. خوابیدن به بغل، در حالتی که زانوهایتان را به سمت سینه جمع کرده اید، گاهی از اوقات برای افراد مبتلا به کمردرد توصیه می‌شود. در صورتی که علاقه دارید به پشت بخوابید، بهتر است تا یک بالشت را به زیر زانوهای خود قرار دهید و بالش کوچکی را نیز در پایین‌ترین قسمت کمر ( گودی کمر ) خود بگذارید. به خاطر داشته باشید که خوابیدن بر روی شکم می‌تواند فشار مضاعفی را بر روی کمر شما وارد کند.

5 - به حالت نشستن توجه کنید

بهترین صندلی‌ها برای نشستن، صندلی‌هایی با پشتی صاف و بیرون زدگی برای گودی کمر هستند. سعی کنید زانوهایتان را از باسن‌تان بالاتر نگاه دارید. در صورتی که برای مدت زیادی ایستاده هستید، سعی کنید تا سرتان را بالا نگه دارید و شکمتان را به داخل بگیرید. در مواقع نشستن سعی کنید از چهار پایه برای زیر پا استفاده کنید.

6 - مراقب بلند کردن اشیا باشید

برای بلند کردن اشیا سنگین خم نشوید. سعی کنید تا زانوهای خود را خم کرده و نیم‌خیز شوید، شی مورد نظر را نزدیک به شکمتان نگه دارید و به آرامی برخیزید. به بدن خود فشار نیاورید و تا جای که می‌توانید به جای کشیدن اشیاء سنگین، آنها را هُل دهید.

7 - از پوشیدن کفش پاشنه بلند خودداری کنید

کفش های پاشنه بلند، نقطه ثقل بدن شما را جابجا می‌کنند و عامل ایجاد فشار بیشتری به کمر هستند. سعی کنید از کفشهایی با پاشنه سه سانتی‌متر استفاده کنید.

8 - شلوار تنگ نپوشید

شلوارهای تنگ حرکات شما را محدود می‌کنند و شما به راحتی نمی‌توانید خم و راست شوید و همین موضوع سبب می‌شود تا فشاری بیش از حد به کمر شما وارد آید.

9 - کیف پولتان را سبک کنید

نشستن بر روی یک کیف پر پول منجر به بروز درد کمر می‌شود. سعی کنید تا کیفتان را خالی نگاه دارید و یا در زمانی که بیش از حد می‌نشینید، آن را از جیب‌تان بیرون بیاورید.

10 - کیف دستی مناسب را انتخاب کنید

کیفی را خریداری کنید که بند بلندی داشته باشد و بتواند تا بالای سرتان برسد. بهتر است تا از مدل کیف های پستچی بخرید و بند آن را بر روی شانه مخالف بگذارید، تا وزن آن در بدنتان پخش شود و تنها به یک نقطه از بدن فشار وارد نشود. زمانیکه کیف سنگینی را با دست و بدون بند حمل می‌کنید، سعی کنید تا هر چند وقت یکبار، دستتان را عوض کنید و از قرار دادن بار بیش از حد در یک سمت از بدنتان خودداری کنید. هر چند وقت یکبار، کیفتان را خالی کنید و وسیله های غیر ضروری را از آن بیرون بیاورید.

11 - کمربندها را فراموش کنید

برای کمر، تعداد زیادی کمردردهای طبی در بازار موجود است، اما اکثر آنها برای دوران نقاهت برخی از عمل های مفید است و هنوز ثابت نشده است که آنها برای دردهای شدید کمر مفید هستند.

منبع: وبلاگ دکتر فروغ