وبلاگ شخصی دکتر امیرهوشنگ واحدی

دکتر امیر هوشنگ واحدی متخصص طب فیزیکی و توابخشی، درمان بیماریهای ستون فقرات، عصبی، عضلانی و مفصلی و ... مطب کرج، جهانشهر-روبروی بیمارستان مدنی

وبلاگ شخصی دکتر امیرهوشنگ واحدی

دکتر امیر هوشنگ واحدی متخصص طب فیزیکی و توابخشی، درمان بیماریهای ستون فقرات، عصبی، عضلانی و مفصلی و ... مطب کرج، جهانشهر-روبروی بیمارستان مدنی

تقسیم بندی شکستگی


شکستگی ها را میتوان بر اساس شکلشان یعنی آنطوری که در تصویر رادیولوژی دیده میشوند به چند دسته تقسیم کرد. دانستن شکل شکستگی فقط برای تقسیم بندی کردن نبوده و اهمیت بیشتری دارد. شکل شکستگی میتواند به ما کمک کند تا بفهمیم نوع و چگونگی ضربه ای که موجب شکستگی شده به چه صورتی بوده است. بطور مثال شکستگی های عرضی بر اثر نیروهایی ایجاد میشوند که یک استخوان را خم میکنند در حالیکه شکستگی های مارپیچی بر اثر وارد شدن نیروهای چرخشی ایجاد میشوند.

گاهی اوقات شکل شکستگی به پزشک معالج کمک میکند تا بتواند بهترین روش برای جااندازی را انتخاب کند. شکل شکستگی به پزشک میگوید که آیا این شکستگی بعد از جاافتادن پایدار میماند یا تمایل دارد تا دوباره جابجا شود. بطور مثال شکستگی های عرضی بعد از جااندازی پایدار هستند ولی در شکستگی های مارپیچی یا مایل، دو سر شکسته شده استخوان بعد از جاافتادن به هم گیر نمیکنند و ممکن است دوباره جابجا شوند مگر اینکه در محل شکستگی نامنظمی و دندانه هایی وجود داشته باشد که مانع جابجایی مجدد آن شود.

 

شکستگی های مویی Hairline fracture


در این دسته از شکستگیها خط شکستگی در رادیوگرافی، فقط بصورت یک ترک خوردگی دیده میشود و قطعات شکسته شده جابجا نشده اند و نیرویی که موجب این شکستگی شده است قوی نیست. گاهی اوقات خط شکستگی به زحمت در فیلم رادیوگرافی دیده میشود و یا ممکن است اصلا دیده نشود. در این حال پزشک معالج ممکن است برای تشخیص بهتر و دقیقتر از عکس های تکمیلی و یا سی تی اسکن استفاده کند و یا اقدام به تکرار رادیوگرافی بعد از 7 تا 10 روز کند. اگر شکستگی کاملا بدون جابجایی باشد، در رادیوگرافی اولیه دیده نمیشود ولی بعد از 7 تا 10 روز با تکرار رادیوگرافی، خط شکستگی قابل مشاهده است.

شکستگی های گرین استیک ( ترکه تری ) Green stick fracture

 این شکستگی ها عموما در بچه ها دیده میشوند و مشخصه آن کامل نبودن شکستگی است. به بیان دیگر دو قطعه شکسته شده کاملا از یکدیگر جدا نمیشوند. علت این نامگذاری شبیه بودن رفتار استخوان به یک ترکه یا چوب تر است. شما میتوانید با خم کردن یک شاخه خشک درخت آن را بشکنید ولی اگر سعی کنید با خم کردن یک شاخه زنده و تازه روییده یک درخت آنرا بشکنید موفق نمیشوید. گاهی شاخه خم میشود ولی شکسته نمیشود. اگر نیروی بیشتری به آن وارد کنید شاخه در یک طرف بصورت نامنظم شکسته میشود و در طرف دیگر فقط خم میشود.


به علت اینکه محتوای مواد تشکیل دهنده استخوان بچه ها با بالغین متفاوت است در مقابل نیرو، رفتار مشابهی با چوب تر درخت نشان میدهد و دچار شکستگی ناقص و ناکامل میشود. این شکستگیها معمولا در ناحیه ساعد یا مچ دست بچه ها دیده میشوند. البته همه شکستگی های بچه ها ترکه تری نیستند. اگر نیرویی که به استخوان بچه وارد میشود شدید باشد میتواند شکستگی کامل ایجاد کند ولی اغلب شکستگی های بچه ها گرین استیک یا ترکه تری هستند.

 

شکستگیهای عرضی Transverse fracture

در این نوع شکستگی، خط شکستگی عمود بر محور طولی استخوان است و به علت نیروهایی ایجاد میشود که موجب خم شدن استخوان و زاویه دار شدن آن در محور طولی میشود.
 

شکستگیهای مایل Oblique fracture

 در این نوع شکستگی، خط شکستگی نسبت به محور طولی استخوان مایل است. این شکستگی ها بر اثر نیروهایی ایجاد میشوند که در امتداد طولی استخوان وارد شده و همزمان موجب خم شدن و پیچش استخوان میگردند. شکستگی های مایل معمولا ناپایدار هستند.

شکستگی های مارپیچی Spiral fracture

در این نوع شکستگی خط شکستگی بصورت یک قوس مارپیچ شکل است. این شکستگی ها معمولا بر اثر چرخش شدید اندام ایجاد میشوند و جوش خوردن آنها معمولا از انواع عرضی و مایل سریعتر است.
 

شکستگی های چند قطعه ای Multiple fragment fracture

 در این دسته، حاصل شکستگی بیش از دو قطعه است. این شکستگی ها بر اثر اعمال نیروهای بسیار قویتر از نیروهایی که شکستگی های قبلی را بوجود میاورند ایجاد میشوند. احتمال آسیب به پوست و عضلات و عروق و اعصاب و احتمال باز بودن در این شکستگیها بیشتر است. این شکستگی ها معمولا بسیار ناپایدار بوده و دیر جوش میخورند.

 

شکستگی های درهم فرورفته Impacted fracture

 این شکستگی وقتی ایجاد میشود که یک قطعه شکستگی به داخل قطعه دیگر فرو میرود مثل بعضی از انواع شکستگی گردن ران.

 

شکستگی های خرد و له شده Compression fracture

 این نوع شکستگی بیشتر در استخوانهای اسفنجی دیده میشود و وقتی است که یک استخوان بر اثر فشار خارجی در خود شکسته شده و بنظر میرسد که حجمش کم شده است. مانند شکستگیهای مهره ها و یا استخوان پاشنه. در این نوع شکستگی ممکن است خط شکستگی واضحی وجود نداشته باشد و فقط شکل استخوان عوض شده باشد. جااندازی این نوع شکستگی ها بسیار مشکل است و گاهی به هیچ وجه نمیتوان شکل استخوان را به وضع قبل از شکستگی برگرداند.

 


شکستگیهای کنده شده Avulsion fracture

 این نوع شکستگی در محل هایی دیده میشود که تاندون یک عضله به استخوان میچسبد. در این نواحی اگر عضله بشدت منقبض شود میتواند تکه ای از استخوانی را که به آن چسبیده است از استخوان اصلی جدا کند. مانند شکستگی کشکک یا شکستگی بعضی از نواحی کف پا.
 

شکستگی سطح مفصلی Intraarticular fracture

 شکستگی مفصلی به مواردی اطلاق میشود که خط شکستگی به داخل یک مفصل امتداد یافته است. این دسته از شکستگیها از خطرناکترین انواع شکستگیها هستند. جااندازی آنها باید بسیار دقیق باشد و کمترین بدجوش خوردگی و ناهماهنگی باقیمانده در سطح مفصلی میتواند موجب سائیدگی مفصل شود.
 

شکستگی دررفتگی Fracture dislocation

 وقتی که شکستگی در نزدیکی یک انتهای استخوان ایجاد میشود حاصل شکستگی یک قطعه کوچک و یک قطعه بزرگ است. در این حال اگر قطعه کوچکتر، از سطح مفصلی خارج شده و به اصطلاح دربرود به وضعیت بوجود آمده، شکستگی دررفتگی میگویند. 


جابجا شدن شکستگی ها میتواند در جهات مختلف صورت پذیرد. انواع این جابجایی ها در شکل زیر نشان داده شده است.

13 1


منبع : ایران ارتوپدی

اصول گچ گیری و آتل گذاری

اصطلاح Casting به معنی قالب گیری یا قالب بندی است که با گچ یا مواد سنتتیک انجام می شود. یکی از اصول اساسی در درمان شکستگی ها و بسیاری از صدمات مفصلی بی حرکت نگه داشتن عضو مبتلا است که بر حسب مورد ممکن است با یکی از پنج طرق زیر انجام شود:

- آتل گذاری (Splint)

- گچ گیری (Casting)

- کشش مداوم (Continous traction)

- فیکاسیون خارجی (External flxation)

- فیکاسیون داخلی (Internal fixation)

باند گچ گیری معمولی پارچه کرباس است که با نشاسته یا دکستروز چسبنده شده و در سولفات کلسیم آغشته می شود که با اضافه شدن آب حرارت ایجاد می کند و سفت می شود. باند گچ گیری معمولی به نام های Gypso band و Cast band و Plaster of paris (pop) و باندهای گچ گیری سنتتیک به نام های Scatch cast، Fiberglass cast و نوار پنبه ای به نام های Webril band، Well bans و Soft cotton band شناخته می شوند که با عرض های 5، 10، 15 و 20 سانتی متر در بازار موجود هستند.

پهنای 5، 5/7، 10 سانتی متر برای اندام فوقانی و 10، 15، 20، برای اندام تحتانی بر حسب ضخامت عضو مصرف می شوند. می توان به جای نوار پنبه ای از روکش کرباس همانند جوراب Stockinette برای جلوگیری از تماس و چسبیدن گچ با پوست استفاده کرد.

مراقبت و پیگیری بعد از گچ گیری

بعد از شکستگی خصوصاً در انواع ناپایدار رادیوگرافی کنترل انجام می شود.

برای مدت 24 تا 48 ساعت عضو گچ گیری شده کمی بالاتر از سطح قلب قرار گرفته و اعضاء خارج از گچ حرکت مناسب داشته باشند.

به بیمار توضیح داده می شود که در صورت بروز هر یک از علایم زیر بلافاصله مراجعه نماید.

- بروز یا تشدید درد (اولین علامت ایسکمی در بسیاری از موارد)

- تغییر رنگ دیستال عضو

- احساس کرختی یا گزگز یا احساس سردی بیش از حد عضو

بر حسب مورد، بیمار 1 تا 2 هفته بعد مجدداً ویزیت و در صورت لزوم رادیوگرافی مجدد به عمل می آید.

به طور کلی، طول مدت گچ گیری در مورد اندام فوقانی 4 تا 6 هفته و در اندام تحتانی 6 تا 8 هفته می باشد (بر حسب نوع و محل شکستگی این زمان فرق می کند).

عوارض گچ گیری Compartment syndrome

جدی ترین عارضه گچ گیری سندرم کمپارتمان است که به علت اختلاف جریان خون عضلات و اعصاب در اثر ادم یا خون ریزی داخل بافتی و در نتیجه افزایش فشار داخل کمپارتمان های ساعد یا ساق ایجاد شود. علایم و نشانه های زیر مواردی هستند که شک به سندرم کمپارتمان را در ذهن معاینه کننده ایجاد می کنند (شکل 19- 7)

1) تورم انگشتان 2) درد شدید یا پیشرونده 3) کاهش حس 4) از دست دادن قدرت اکستانسیون انگشتان یا بروز درد در اثر کشش پاسیو عضلات موجود در آن کمپارتمان (اکستانسیون انگشتان)

5) سفت شدن کمپارتمان و 6) سرد یا تیره شدن پوست.

نکته: در سندرم کمپارتمان معمولاً فشار سنجی آن قدر بالا نمی رود که موجب از بین رفتن نبض و رنگ پریدگی عضو شود (مگر در مراحل بسیار پیشرفته).

اگر فقط تورم اندام مشکل اصلی بیمار است می توان سراسر گچ (و ترجیحاً ویبریل) را از ابتدا تا انتها در یک طرف شکاف داده و دهانه آن را کمی باز کرد و اگر با این اقدام تورم برطرف نگردید و یا یافته های دیگری دال بر اختلال خون رسانی وجود داشت باند و گچ به طور کامل باز و برداشته می شود.

زخم فشاری Pressure sore

در موارد فشار موضعی بر روی گچ، نکروز پوستی ناحیه تحت فشار ایجاد می شود. پوست نواحی برجسته استخوانی و لبه های انتهایی گچ به خصوص مستعد زخم فشاری هستند. در این موارد دریچه ای در محل بروز درد باز کرده و با برگرداندن باند پنبه ای در دو انتها در موقع گچ گیری از زخم فشاری لبه های زخم پیشگیری می نماییم.

ترومبوز وریدهای عمقی DVT

در افراد مسن و در موارد پرخطر خصوصاً در گچ گیری ها اندام تحتانی همیشه باید به فکر بروز DVT و عوارض آن بود.

سفتی مفاصل Joint stiffness

عدم حرکت مفاصل برای هفته ها و گاهی ماه ها در اندام گچ گیری شده ممکن است موجب محدودیت حرکت مفاصل شود به طوری که با فیزیوتراپی نیز نتوان آن را اصلاح نمود. پس در اولین فرصت ممکن باید گچ با آتل جایگزین شود تا حرکت مفاصل آغاز گردد.

کبودی Ecchymosis

در بسیاری از موارد در اثر هموراژی زیرپوستی در محل شکستگی یا در نواحی دیستال و پروگزیمال به آن اکیموز مشاهده می شود که در ظرف چند روز برطرف خواهد شد.

خارش Itching

خارش یکی از عوارض نسبتاً شایع گچ گیری است. به بیمار یادآوری کنیم که از وارد کردن اجسام به زیر گچ برای تسکین خارش خودداری نماید.

منبع:
وبلاگ تخصصی هوشبری و اتاق عمل((هوشبری))


برچسب‌ها: متخصص ارتوپدیمتخصص طب فیزیکی وتوابخشی استخوان وعضلاتمتخصص فیزیوتراپی,متخصص مغز واعصاب وستون فقراتمتخصص روماتیسم ومفاصل

علایم شکستگی استخوان چیست؟

استخوان‌ها سخت و محکم هستند، اما با این حال آن‌ها هم گاهی می‌شکنند. مانند یک مداد، استخوان‌ها تحت فشار، خم می‌شوند، اگر فشار را بالاتر ببریم یا ناگهانی وارد کنیم، می‌شکنند؛ به طور مثال اگر در حین بازی زمین بخورید، یا از میله‌های بارفیکس پایین بیفتید، ممکن است استخوان‌هایتان بشکند.


انواع شکستگی استخوان پا
شکستگی یا ترک‌خوردگی، در اثر از بین رفتن تداوم و پیوستگی استخوان‌های بدن ایجاد می‌شود. شکستگی به دو نوع باز و بسته تقسیم می‌شود. در شکستگی باز، پوست روی قسمت شکسته بر اثر بیرون زدن استخوان یا بر اثر ضربه مستقیم هنگام شکستگی، بریده یا پاره می‌شود، اما در شکستگی بسته پوست پاره نشده و هیچ زخمی در محل شکستگی دیده نمی‌شود.

معمولا در شکستگی‌های باز، به دلیل وجود زخم خونریزی دهنده، احتمال عفونت بسیار زیاد است و در مقایسه با شکستگی‌های بسته خطرناک‌ترند.

مشکل واقعی خود شکستگی نیست، بلکه خطری است که استخوان شکسته برای اعضای حیاتی کنار خود به وجود می‌آورد

علایم شکستگی استخوان

1 ـ تورم: این علامت بلافاصله بعد از شکستگی اتفاق می‌افتد. معمولا در شکستگی‌ها، لبه‌های تیز استخوان شکسته باعث پاره یا بریده شدن قسمتی از بافت و برخی عروق کنار محل آسیب دیده شده و منجر به خونریزی و التهاب ناحیه می‌شود.

2 ـ تغییر شکل: معمولا بر اثر بروز شکستگی ممکن است تغییر شکل، کوتاه‌شدگی یا زاویه‌دار شدن استخوان در محل آسیب دیده رویت شود. البته در ترک‌خوردگی یا مو برداشتن، بد شکلی قابل رویت نیست. برای بررسی تغییر شکل، عضو آسیب‌دیده را با عضو سالم طرف دیگر مقایسه کنید.

3 ـ لمس دردناک: یکی از علائم قابل اعتماد شکستگی، لمس دردناک است. معمولا حساسیت به درد تنها در محل آسیب‌دیده وجود دارد و غالبا مصدوم می‌تواند نقطه درد را با انگشت نشان دهد. برای پیدا کردن محل شکستگی، پوشش عضو را کنار بزنید و به آرامی طول استخوان را لمس کنید. نقطه‌ای که به لمس حساس بود و درد گرفت می‌تواند محل شکستگی باشد.

4 ـ ناکار شدن عضو آسیب‌دیده: اگر عضو شکسته باشد، با حرکت دادن دردناک می‌شود. در این زمان مصدوم به دلیل درد زیاد از به کارگیری عضو، امتناع ورزیده و عضو در حرکت ناتوان می‌شود. البته توجه داشته باشید، احتمال دارد مصدوم با تحمل درد، عضو را تکان دهد.

5 ـ احساس ساییده شدن دو سر شکسته‌ی استخوان: گاهی مصدوم هنگام بروز شکستگی، صدای شکسته شدن استخوان یا در زمان حرکت عضو، صدای ساییده شدن دو سر استخوان را احساس می‌کند. این علامت، نشانه حتمی شکستگی است.

6 ـ لمس فاصله بین دو سر استخوان شکسته: در صورت لمس این فاصله، شکستگی حتمی است.

7- تغییر رنگ ناحیه آسیب‌دیده: معمولا آخرین و دیررس‌ترین علامتی که نشان‌دهنده شکستگی است، رنگ پریدگی یا کبودی در محل شکستگی است که معمولا یک ساعت بعد از شکستگی اتفاق می‌افتد.

انواع شکستگی استخوان

انواع شکستگی استخوان از یک ترک برداشتن تا تکه تکه شدن است:

- شکستگی کامل : به شکستگی می‌گویند که استخوان دو تکه شود.

- شکستگی ساده : به شکستگی می‌گویند که استخوان از یک سمت ترک بردارد.

- شکستگی تک : به شکستگی می‌گویند که استخوان در یک جا بشکند.

- شکستگی مرکب : به شکستگی می‌گویند که استخوان قطعه قطعه شده یا خرد شود.

- خمیدگی استخوان : اغلب در بچه‌ها پیش می‌آید و استخوان دچار خمیدگی می‌شود، ولی نمی‌شکند.

- شکستگی باز : در این حالت استخوان شکسته از پوست بیرون می‌زند.

- شکستگی بسته : در این حالت استخوان شکسته از پوست بیرون نمی‌زند.

وقتی استخوان می‌شکند چه باید کنیم؟کی باید به پزشک مراجعه کنیم

اگر کسی دیگر دچار شکستگی شود، مهم‌ترین کارهایی که باید برای او انجام دهید، از این قرار است :

- آرامش خود را حفظ کنید.

- مطمئن شوید که فرد آسیب دیده در وضعیت راحتی قرار بگیرد.

- بزرگ‌تر ها را با خبر کنید.

- اگر کسی نبود با شماره 115 ، اورژانس را باخبر کنید.

- بدترین کار برای شکستگی، حرکت دادن فرد آسیب دیده است. این کار ممکن است شدت جراحت را بیشتر کند. هنگامی که شکستگی در ناحیه بازو یا پا باشد، در این صورت باید قبل از حرکت، با بالش یا حوله، عضو آسیب دیده را طوری بست که در هنگام حرکت زیاد تکان نخورد.

اگر مطمئن نیستید که کدام استخوان شکسته است یا حدس می‌زنید که فرد از ناحیه گردن یا کمر آسیب دیده است، هرگز او را حرکت ندهید. منتظر کمک از طرف شخصی ماهر و اورژانس بمانید

پزشک برای بهبود شکستگی استخوان چه می‌کند؟

پزشک اول باید بفهمد که شکستگی از چه نوع است. به همین منظور اول از استخوان عکس می‌گیرد. وقتی وضعیت روشن شد، پزشک استخوان‌های شکسته را در جاهای خود، درست مرتب می‌کند. اگر شکستگی از نوع مرکب باشد و یا استخوان چند تکه شده باشد، پزشک برای کنار هم قرار دادن تکه‌ها از پین استفاده می‌کند. البته در این لحظه بیمار را بیهوش می‌کند. وقتی شکستگی بهبود یافت، پزشک پین‌ها را بر می‌دارد.

مرحله بعد از شکسته بندی ، بستن صحیح عضو است، یعنی عضو مصدوم را گچ می‌گیرند.

بسته به سن فرد و نوع شکستگی، گچ گرفتن می‌تواند یک تا دو ماه طول بکشد. وقتی استخوان شکسته، ترمیم شد، گچ را به کمک اره می‌برند و عضو را خارج می‌کنند.

بعد از باز کردن گچ، محل گچ گرفتگی ممکن است رنگ پریده یا خشک یا پوسته پوسته به نظر آید. موها سیاه‌تر و عضو به نظر کوچکتر آید، زیرا در این مدت به خاطر استراحت عضو، ماهیچه‌ها کمی ضعیف و لاغر می‌شوند. ولی نباید نگران شد، همه این‌ها موقتی است.

بچه‌ها خیلی سریع‌تر سلامتی خود را به دست می‌آورند. پزشک گاهی بعضی ورزش‌ها را توصیه می‌کند که باعث تقویت بیشتر عضو آسیب دیده می‌شود. نکات ایمنی را پزشک حتما به بیمار گوشزد می‌کند.

سخن پایانی

در انتها باید گفت که به کمک ورزش و تغذیه‌ی کامل می‌توانیم استخوان‌های سالم و قوی داشته باشیم، طوری که در برابر ضربه‌ها و تصادفات مقاومت بیشتری داشته باشند و به راحتی نشکنند.

ورزش‌هایی مانند پریدن، دویدن و استفاده از مواد غذایی کلسیم دار (مثل لبنیات و شیر . . . ) بیشترین تاثیر را در استحکام استخوان‌ها می‌توانند داشته باشند.

منابع:

مجله پزشکی مادر

جام جم آنلای 
برچسب‌ها: متخصص ارتوپدیمتخصص طب فیزیکی وتوابخشی استخوان وعضلاتمتخصص فیزیوتراپی,متخصص مغز واعصاب وستون فقراتمتخصص روماتیسم ومفاصل



دکتر امیر هوشنگ واحدی

دکتر امیر هوشنگ واحدی

 آدرس مطب :تهران- اتوبان چمران- ابتدای باقرخان غربی - کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی تبسم

تلفن:   66572220- 66576422-66576423

   وب سایت علمی دکتر امیرهوشنگ واحدی  http://www.drvahedi.ir

نوبت دهی اینترنتی دکتر واحدی در مرکز جامع طب فیزیکی و توانبخشی  تبسم

مشاوره  تلفنی با دکتر واحدی در روزههای زوج ساعت 12-14 با شماره

09305401821

لطفا در ساعات قید شده تماس گرفته شود  در غیر این صورت ازپاسخ به درخواست شما معذوریم