تسریع ترمیم شکستگی استخوان

ترمیم و یا اصطلاحا جوش خوردن استخوان شکسته، نیازمند گذر زمان است و معمولا بیماران راجع به این موضوع کم‌طاقت هستند. عواملی همچون سن بیمار، نوع شکستگی استخوان، مواد معدنی موجود در بدن و خون، در تسریع ترمیم شکستگی موثرند.

---

در این مطلب قصد داریم شما را با 8 نکته آشنا کنیم که منجر به افزایش سرعت بهبودی استخوان های شکسته می شوند.

1- دخانیات را کنار بگذارید.

برخی از این موارد ممکن است مستقیما بر روی سرعت بهبودی استخوان های شکسته شما اثر نگذارند، اما این مورد به صورت مشهودی سرعت بهبودی استخوان های شما را کاهش خواهد داد. مصرف دخانیات گردش خون در محل شکستگی را کم می کند و از رسیدن مواد معدنی و سلول های ترمیم کننده جلوگیری می کند.

2- مصرف الکل را قطع کنید.

سلول های استخوانی، قبل از شکل گیری به صورت ماتریس در می آیند و پس از آن روند استخوانی شدن را طی می کنند. مصرف الکل سبب می شود تا شکل گیری ماتریس اولیه به سختی انجام پذیرد و ارسال پیام های عصبی پس از شکستن استخوان با مشکل مواجه شود.

3- کافئین را کنار بگذارید.

قهوه، نوشابه سیاه و دیگر نوشیدنی های حاوی کافئین باعث می شوند شما میزان بیشتری از کلسیم را از طریق ادرارتان از دست بدهید.

4- رژیم غذایی سالمی حاوی کلسیم داشته باشید.

سعی کنید تا مواد معدنی را به صورت متعادل از طریق مصرف انواع مواد غذایی به بدنتان برسانید. همچنین با توجه به نیاز کلسیم، خوردن لبنیات را فراموش نکنید و به این نکته توجه داشته باشید که مصرف بیش از حد کلسیم  تاثیری بر سرعت بهبودی استخوان نخواهد داشت. به جز مصرف لبنیات، مصرف گوجه، کلم بروکلی، کاهو، پیاز و بادام نیز به سرعت بهبود شما کمک می کنند.

اگر پزشکتان تاکید دارد که با چوب زیر بغل راه بروید و یا استراحت مطلق داشته باشید، حتما این کار را انجام بدهید

5- به توصیه های پزشکتان با دقت گوش دهید.

اگر پزشکتان تاکید دارد که با چوب زیر بغل راه بروید و یا استراحت مطلق داشته باشید، حتما این کار را انجام بدهید.

اگر پزشکتان تاکید دارد تا مفاصلتان را حرکت دهید، حتما به این موضوع توجه داشته باشد.

در صورتی که توصیه های پزشک را جدی نگیرید، ممکن است عواقب ناگواری در انتظار شما باشد.

6- شاد باشید و روحیه تان را از دست ندهید.

تحقیقات نشان داده که شاد بودن در حین دوران نقاهت، به بهبود شما سرعت می بخشد. کتاب بخوانید، از لحظات استراحتتان لذت ببرید. تنها به این فکر کنید که به زودی خوب خواهید شد و به روند عادی زندگی برخواهید گشت.

8- بیش از حد فعالیت نکنید.

به خاطر داشته باشید که بدن شما در حال ترمیم استخوان است و این موضوع سبب می شود میزانی از انرژی شما صرف این موضوع شود. پس سعی کنید زمان استراحت خود را بیشتر کنید و از فعالیت روزانه خود بکاهید.

مراقبت از استخوان گچ گرفته

در طول چند هفته تا چند ماهی که بسته به تشخیص پزشک، اندام باید بی حرکت شود، یک سری نکات باید مورد توجه قرار گیرد:

1- بالا نگه داشتن عضو: بهتر است که بیماران در هر حالتی اندام گچ گرفته را بالاتر از سطح قلب خود نگه دارند. این مساله به کاهش درد، ورم و نبض زدن اندام کمک می کند. دست گچ گرفته بهتر است از طریق بندهای مخصوص به گردن آویخته شود و پای گچ گرفته در هنگام نشستن و خوابیدن روی بالشی قرار گیرد.

2- استراحت: درد نشانه ای از وارد شدن آسیب به اعضای بدن است. پس باید آن را جدی گرفت و از کارهای غیرضروری به خصوص با اندام آسیب دیده خودداری نمود تا ترمیم و بهبودی سریع تر رخ دهد.

3- استفاده از یخ: قرار دادن کیسه نایلونی حاوی یخ بر روی ناحیه شکسته، به کاهش درد و ورم عضو کمک می کند. اگر بسته یخ  مرطوب است بهتر است ابتدا یک پارچه نازک خشک روی محل موردنظر قرار داده شود. بهترین زمان موثر بودن این کار، در دو روز اول شکستگی استخوان و بی حرکت نمودن آن می باشد.

4- ورزش کردن: برای به جریان انداختن خون در عضو، بهتر است که بیماران مفاصل دو طرف محل شکستگی که آزاد هستند را ورزش دهند. این مفصل ها شامل مفصل مچ پا، انگشتان دست و پا، آرنج و زانو هستند. ورزش باید با احتیاط و با نظر پزشک معالج انجام شود تا به عضو آسیب دیده صدمه وارد نکند.

هنگامی که اندام در حال ترمیم است، ممکن است ورم کند. این مساله مخصوصا در آسیب های ساق و ران پا رخ می دهد

باز کردن گچ  گرفتگی استخوان

پس از باز کردن گچ استخوان شکسته، موارد زیر در عضو گچ گرفته مشاهده می شود:

1- عضلات ضعیف: عضلات اطراف استخوان شکسته، به دلیل بی حرکتی، کوچک و ضعیف می شوند. اما با شروع استفاده مجدد، آنها توان خود را بازمی یابند و اندازه آنها نیز طبیعی می شود.

2- خشکی پوست: پوست ناحیه ای که در زیر گچ یا بریس بوده است، خشک و شکننده خواهد شد، زیرا امکان تعریق و تبادل هوا برای آن فراهم نبوده است. استفاده از کرم های نرم کننده مناسب، می تواند به بازگشت شرایط مناسب به پوست کمک نماید. همچنین برخی بیماران،پوست خود را دردناک و حساس می یابند که خاراندن آن با ناخن ها باعث زخم شدن آن می شود. باید تا مدتی مدارا نمود تا این مشکلات برطرف شوند.

3- ورم کردن اندام: هنگامی که اندام در حال ترمیم است، ممکن است ورم کند، حتی پس از باز شدن گچ اندام. این مساله مخصوصا در آسیب های ساق و ران پا رخ می دهد. بهتر است تا مدتی اندام را بالاتر از سطح قلب نگه داشت و در صورت تداوم مشکل، به پزشک مراجعه نمود.

منبع : تبیان 

برچسب‌ها: شکستگی استخوان, ترمیم شکستگی استخوان, کلسیم, مراقبت از استخوان گچ گرفته,متخصص طب فیزیکی و توانبخشی

آرنج گلف‌باز چه بیماریی است؟

آرنج گلف‌باز چه بیماریی است؟

---

در بیماری آرنج گلف باز (Golfer's elbow)، تاندون هایی که ساعد دست را به آرنج متصل می کنند، دچار درد و التهاب می شود. درد این بیماری در قسمت داخلی استخوان آرنج بروز می کند. این درد معمولا با استراحت خوب می شود.

---

معمولا بیماری آرنج گلف‌باز در اثر استفاده زیاد از عضلاتساعد رخ می دهد و چون در بازی گلف زیاد دیده می شود، به این نام خوانده می شود.

البته باید گفت این بیماری، فقط در گلف بازان دیده نمی شود. هر گونه حرکات تکراری مچ و یا ساعد دست می تواند این بیماری را بوجود آورد.

حرکات و یا خم کردن تکراری ساعد و یا مچ دست  می تواند باعث کشیدگی و یا پاره شدن تاندون ها شود.

علت بیماری آرنج گلف‌باز

اگر عضلات و تاندون هایی که مچ و انگشتان دست را کنترل می کنند، دچار آسیب شوند، بیماری آرنج گلف باز بوجود می آید.

این آسیب در اثر فشار مکرر و بیش از اندازه به مچ و انگشتان بوجود می آید.

علائم بیماری آرنج گلف‌باز

- حساسیت و درد زیاد موقع لمس داخل آرنج. برخی مواقع، درد به ساعد نیز کشیده می شود.

- سفتی آرنج

- ضعف دست ها و مچ

- بی حسی و سوزن سوزن شدن انگشتان  (معمولا انگشت کوچک و انگشت کناری آن را در بر می گیرد)

- درد ممکن است ناگهان ظاهر شود.

در بیماری آرنج تنیس باز، تاندون خارجی آرنج، آسیب می بیند. در حالی که در آرنج گلف باز،تاندون داخلی آرنج، تخریب می شود

درد آرنج گلف باز با چه کارهایی بدتر می شود؟

- حرکت دادن راکت و یا چوبدستی گلف

- فشار دادن و یا پرتاب کردن توپ

- تکان دادن دست

- بستن و یا باز کردن دستگیره درب

- برداشتن چیزی از روی زمین

- خم کردن مچ دست به طرف ساعد

فعالیت هایی که موجب ایجاد آرنج گلف باز می شوند

- بازی گلف: گرفتن و یا حرکت دادن نادرست چوب دستی گلف باعث تخریب ماهیچه ها و تاندون ها می شود.

- ورزش های با راکت : راکت های بسیار کوچک و سنگین باعث ابتلا به این بیماری می شوند.

- ورزش های پرتابی مانند بیسبال

- وزنه برداری

- نقاشی کردن

- استفاده از چنگک و چکش

- تکه تکه کردن چوب ها

- تایپ کردن و حرکات تکراری مچ، دست و یا بازو

افراد در معرض خطر بیماری آرنج گلف‌باز

- افرادی که از ابزارهایی از قبیل: پیچ گوشتی، چکش و چنگک استفاده می کنند.

- نقاشان

- ورزش های پر خطر عبارتند از تنیس، بولینگ و بیسبال

- این بیماری بیشتر در مردان می باشد.

- افراد در سنین 20 تا 49 سالگی تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند.

بر اساس شدت بیماری، درد ممکن است چندین ماه طول بکشد تا بهبودی حاصل شود

راه های تشخیص بیماری آرنج گلف‌باز

- بر اساس وضعیت سلامتی بیمار و معاینه جسمی، تشخیص داده می شود.

- برای ارزیابی درد و سفتی، پزشک ممکن است به منطقه آسیب دیده فشار وارد کند و یا از شما بخواهد آرنج، مچ و انگشتانتان را به شیوه های مختلف حرکت دهید.

- با استفاده از اشعه X ، پزشک سایر علل درد آرنج مانند: شکستگی و یا آرتریت را بررسی می کند.

- برای ارزیابی بهتر، پزشک از شما MRI را نیز می خواهد.

عوارض بیماری آرنج گلف‌باز

- درد مزمن آرنج

- محدودیت حرکت دست

- گرفتگی دائمی در آرنج

درمان بیماری آرنج گلف‌باز

- استراحت کردن : اگر درد وجود دارد، باید تا توقف درد به موضع آسیب دیده استراحت دهید.

- قرار دادن یخ بر موضع آسیب دیده : مدت 15 تا 20 دقیقه یخ را در محل آسیب دیده قرار دهید و اینکار را چهار بار در روز انجام دهید. برای مدت 5 دقیقه، با یخ سمت داخلی آرنج را ماساژ دهید و این کار را 2 تا 3 بار در روز انجام دهید.

- انجام حرکات کششی و تقویتی

- کاهش حرکات آرنج: آرنج را بانداژ کنید یا آتل ببندید. در موقع بلند کردن اجسام، مچ دست را محکم کنید.

- مصرف مسکن های ضد درد 

- اگر این مسکن ها درد را کم نکند، پزشک تزریق کورتیزون را برای کاهش درد و ورم تجویز می کند.

- عمل جراحی به ندرت لازم است. اما اگر علائم به گزینه های قبل جواب ندهد، جراحی انجام می شود.

بر اساس شدت بیماری، درد ممکن است چندین ماه طول بکشد تا بهبودی حاصل شود.

مقایسه دو بیماری آرنج گلف باز و آرنج تنیس باز

هر دوی این بیماری ها در اثر التهاب تاندون های آرنج دست رخ می دهند.

تفاوت این دو بیماری عبارت است از:

در آرنج تنیس باز، تاندون خارجی آرنج، آسیب می بیند. در حالی که در آرنج گلف باز، تاندون داخلی آرنج، تخریب می شود.

بیماری آرنج تنیس باز شایع تر است.

منبع : تبیان

برچسب‌ها: آرنج, بیماری آرنج گلف باز, عوارض بیماری آرنج گلف باز, علائم بیماری آرنج گلف باز, متخصص طب فیزیکی و توانبخشی

چگونه برای کودکان کفش و لباس بخریم؟

خرید کفش و لباس برای کودکان:

خرید پوشاک برای کودکان، کلا یک پدیده است؛ هم می تواند لذت بخش باشد و هم دردسرآفرین ! لذت بخش چون یک سری کالاهای جدید و نو وارد چرخه پوشاک فرزندتان می شوند که می توانند کلی انرژی بخش باشند. از جایی دردسرآفرین می شوند که با بی اطلاعی خرید کنیم و مجبور شویم گاهی تا چندین بار برای تعویض لباس به مراکز خرید مراجعه کنیم و یا حتی اینکه وقتی لباس را مورد استفاده قرار می دهیم با سایز، رنگ و یا دیگر المان های آن مشکل داشته باشیم.

1. قبل از هر چیز، بهتر است هنگام خرید لباس و کفش برای کودکان، سایز مناسب را برای آن ها انتخاب کنیدمطمئن شوید این سایزها، بر اساس واقعیت است، نه حدس و گمان؛ این مساله باعث می شود، لباس اندازه را انتخاب کنید و مجبور نشوید دوباره، به مغازه برگردید.

2. تاحدامکان فرزند زیر سه سال خود را برای خرید لباس و کفش، همراه خود نبرید. این کار موجب می شود که هنگام خرید، نتوانید لباس های مناسب و هماهنگ با هم را انتخاب کنید. زمانی که کودک را برای خرید، همراه خود می برید، معمولا چیزی را می خرید که او می خواهد.

3. می توانید زمان خرید برای فرزندتان را با زمان حراج های فصلی تنظیم کنید تا بتوانید با پول کم تر، لباس و کفش بیش تر و بهتری برای او تهیه کنید. حتی می توانید با کمی هوشیاری، لباس سال آینده فرزندتان را هم تهیه کنید و با این کار، به اقتصاد خانواده، کمک بیش تری بکنید.

4.  روزهای اولیه حراج را از دست ندهید و به محض شروع حراج، اقدام به خرید کنید چون در غیر این صورت، انتخاب های شما، بسیار محدود خواهند شد

5. یادتان باشد که چند هفته قبل از نوروز، برای خرید اقدام کنید تا هم پول کم تری صرف کرده باشید و هم انرژی کم تری! اگر همه با هم برای خرید بروند، سودجویان به فکر می افتند کالاهایی با قیمت بالا و کیفیت پایین وارد بازار کنند و این طوری سر شما را کلاه بگذارند.

6. اگر فرزندتان دوره خردسالی را پشت سر گذاشته، سعی کنید بدون حضور خودش، برایش لباس یا کفش نخرید؛ چون ممکن است در انتخاب رنگ مناسب با چهره فرزندتان یا قد و سایز لباس و حتی هماهنگ کردن لباس هایشان با هم، دچار اشتباه شوید.

پاپوش کودکانه

چه طور سایز جوراب فرزندمان را پیدا کنیم؟

جوراب ها می توانند زیبایی لباس کودکان را دوچندان کنند. معمولا سایز جوراب بچه ها، متناسب با سایز کفش و سن آن ها اندازه گیری می شود. جوراب ها، هم برای دختر و هم برای پسر، رنگ ها، مدل ها و طرح های گوناگونی دارند. در واقع، اندازه گیری سایز جوراب، بسیار متفاوت و سخت تر از سایز کفش کودکان است. سایز جوراب ها، بر اساس طول پا مشخص می شود، اما سایز کفش ها، بر اساس طول کفش مشخص می شود. بنابراین به این دو نکته، قبل از خرید جوراب برای کودک تان، حتما توجه کنید.

راه کار:

1. سایز کفش و سن کودک را مشخص کنید.

2. سایز جوراب کودکان، بر اساس سن و سایز کفش آن ها تعیین می شود. کودکان بین صفر تا ۹ ماه که سایز کفش شان تا سایز ۲۰ است، از سایزهای کودکانه استفاده می کنند. کودکان بین ۹ ماه تا دو سال که سایز کفش شان بیش تر از ۲۰ است، از جوراب هایی استفاده می کنند که برای کودکانی که تازه، راه افتاده اند، تهیه می شود. کودکان بین دو تا چهار سال، از جوراب های کودکانه سایز کوچک استفاده می کنند و زمانی که، بین چهار تا هشت سال هستند، باید از جوراب های سایز متوسط استفاده کنند.

3.  سایز جوراب کودکان بزرگ تر نیز بر اساس سایز کفش شان و روی آن ها درج می شود.

منبع: برترینها

برچسب‌ها: کفش و وسایل کودکان, کفش طبی, کمردرد درکودکان, وسایل توانبخشی, متخصص طب فیزیکی و توانبخشی

فیبرومیالژی

فیبرومیالژی Fibromyalgia بیماری است که مشخصه آن درد در بسیاری از نقاط بدن همراه با احساس خستگی است. فیبرومیالژی یک بیماری مزمن است که مفصل را گرفتار نمیکند.

فیبرومیالژی از اختلاط سه کلمه فیبرو Fibro ( به معنی بافت همبندی است که تاندون ها و رباط ها را میسازد) و می My ( به معنی عضله است) و الژیا Algia (به معنی درد است) ساخته شده و از لحاظ لغوی به معنی دردی است که در عضلات و تاندون ها وجود دارد. با توضیحاتی که در بالا داده شد به نظر میرسد منشا مشکل در عضله و تاندون نبوده و رد واقع در مغز و سیستم عصبی است ولی درد در نهایت در روی عضلات و تاندون ها حس میشود.

 علت فیبرومیالژی چیست

علت فیبرومیالژی به درستی شناخته شده نیست. تحقیقات نشان داده که بیماران مبتلا به فیبرومیالژی دچار تغییراتی در سطح نوروترانسمیترها Neurotransmitters در مغز و اعصاب میشوند. نوروترانسمیترها موارد شیمیایی خاصی هستند که نوسط اعصاب تولید شده و نقش مهمی در انتقال پیام های عصبی دارند.

در این بیماری مقدار یک نوروترانسمیتر بنام سروتونین Serotonin در مغز کم میشود. همچنن این بیماران در مایع مغزی نخاعی Cerebrospinal fluid خود (مایع مغزی نخاعی مایعی است که اطراف مغز و نخاع را فرا گرفته است و در واقع مغز و نخاع در آن غوطه ور هستند) مقادیر بالاتری از یک ماده شیمیایی به نام ماده پی Substance P دارند. این ماده هم در انتقال پیام های درد تاثیرگذار است.

به نظر میرسد افراد مبتلا به فیبرومیالژی به پیام های دردی که به مغزشان میرسد حساسیت بیش از معمول دارند. در واقع فشارهایی که در افراد معمولی موجب درد نمیشود در این افراد ایجاد درد میکند.

بیماری فیبرومیالژی در دو درصد مردم دیده میشود. در زنان هفت برایر شایع تر از مردان بوده به طوری که بیش از 80 درصد بیماران از خانمها هستند و بیشتر در سنین 55-25 دیده میشود.

علائم فیبرومیالژی چیست

محل های شدت درد در فیبرومیالژی

مهمترین علامت بیماری فیبرومیالژی احساس درد و خستگی در بسیاری از مناطق بدن است.
درد میتواند در هر نقطه ای از بدن احساس شود و بعضی بیماران در همه بدنشان احساس درد میکنند. بیشترین احساس درد در گردن و پشت است.

درد بصورت عمقی و یک احساس سوزشی شدید است. شدت درد بعضی روزها کمتر و بعضی روزها بیشتر است و در روزهایی که فرد دچار استرس های عصبی است بیشتر میشود. شدت درد همچنین بر اثر سرما یا فعالیت بدنی بیشتر میشود. بیمار ممکن است صبح بعد از برخاستن از خواب در بدنش احساس خشکی کند. 
یکی دیگر از علائم فیبرومیالژی وجود نقاط متعدی در بدن است که به فشار حساس بوده و فشار دادن آن نقاط موجب افزایش درد میشود. به این نقاط Tender point یا Trigger point میگویند. این نقاط بیشتر در پشت گردن و ستون مهره، شانه ها، قفسه سینه، لگن، آرنج و زانو هستند.

علامت دیگر بیماری که ممکن است از درد هم برای بیمار آزار دهنده تر باشد احساس خستگیشدید است که در 90 درصد بیماران دیده میشود. از علل مهم این احساس خستگی اختلالاتی است که در خواب این بیماران ایجاد میشود. برای اینکه خواب موجب آرامش فرد شود باید عمق خواب زیاد باشد.

در این بیماران عمق خواب کم بوده و به اصطلاح خواب سبکی دارند. بیمار وقتی از خواب برمیخیزد بجای شادابی احساس خستگی میکند، مثل اینکه کل طول شب را کار کرده اند.

حال بسیاری بیماران صبح ها بد و عصر ها بهتر است. این احساس خستگی موجب میشود بیمار قدرت تمرکز و تا حدودی حافظه خود را هم از دست بدهد. بیمار ممکن است دچار افسردگی یا اضطراب باشد.

علائم دیگری که ممکن است همراه با فیبرومیالژی دیده شوند عبارتند از

• سردرد

• تعداد دفعات ادرار کردن بیشتر میشود

• برور علائم بیمار به نام "سندروم روده تحریک پذیر" با علائمی شامل درد شکم، اسهال، گاهی یبوست و نفخ شکم

• 20 درصد بیماران مبتلا به فیبرومیالژی دچار بیماری "پای بیقرار" Restless leg syndrome هستند.

• عادات ماهانه دردناک در خانمها

• احساس گزگز در انگشتان دست و پا

منبع :ایران ارتوپد

برچسب‌ها: فیبرومیالژی, درد عضلات, علائم فیبرومیالژی

آناتومی زانو - منیسک

بین کندیل های  استخوان ران و پلاتوی تیبیا دو ساختار نیمه حلقوی قرار گرفته اند که به آنها منیسک Meniscius میگویند. جنس منیسک ها فیبروکارتیلاژ است یعنی هم شبیه غضروف و هم شبیه رباط است.

یک منیسک بر روی نیمه خارجی پلاتوی تسا  قرار گرفته و به آن منیسک خارجی یا لترال Lateral meniscus میگویند. منیسک خارجی به شکل یک قرص است. سطح پایینی آن که روی پلاتوی تیبیا مینشیند صاف بوده و سطح بالایی آن که در زیر کندیل خارجی ران قرار میگیرد مقعر است.

منیسک داخلی Medial menisci بر روی نیمه داخلی پلاتوی تیبیا قرا دارد و به شکل یک نعل اسب است که طرف باز نعل آن در طرف رباط های صلیبی  قرار دارد. سطح پایین منیسک داخلی هم که بر روی پلاتوی تیبیا قرار گرفته است صاف بوده و سطح بالایی آن که با کندیا داخلی ران در تماس است مقعر است.

دور تا دور منیسک ها در زیر به توسط رباط های محکمی به لبه پلاتوی تیبیا چسبیده و محکم شده است.

مهمترین وظایف منیسک عبارتند از

1- سطح کندیل های ران گرد و مدور است ولی سطح بالایی پلاتوی تیبا مقعر نیست. در واقع مانند این است که یک توپ بر روی یک سطح صاف قرار گرفته است. مفصل زانو مانند مفصل ران پایداری استخوانی ندارد چون دو سطح استخوانی که مقابل یکدیگر هستند مقعر و محدب نیستند. در نتیجه این دو سطح کاملا بر روی یکدیگر قرار نگرفته و نیروهای وارده به مفصل نمیتواند در تمام سطح کندیل و پلاتو پخش شود. 

منیسک ها با پر کردن فضای خالی بین کندیل و پلاتو موجب میشوند تا در عمل سطح بالایی پلاتو مقعر شده و تماس کامل و یکنواختی با کندیل ران داشته باشد و در نتیجه نیروهای وزن بطور متعادل و یکنواخت بین کندیل و پلاتو توزیع شوند.

2- با درست کردن یک سطح مقعر در بالای پلاتوی تیبیا که کندیل های را در داخل آن قرار میگیرند در واقع به نوعی جلوی حرکات و لغزش جانبی کندیل ها بر روی پلاتو گرفته شده و پایداری زانو افزایش میابد.

3- جنس منیسک قابلیت ارتجاعی زیادی داشته و مانند یک بالشتک یا یک فنر بین دو استخوان قرار گرفته و نیروهای ضربه ای که به مفصل زانو وارد میشود ( مانند وقتی که میجهیم یا میدویم و به زمین برخورد میکنیم) را جذب میکند در واقع منیسک یک جذب کننده شوک و ضربه است.

حاشیه بیرونی منیسک ها حاوی رگ های خونی است و در صورتیکه بدنبال ضربه پاره شوند قابلیت ترمیم دارند. این قسمت را ناحیه قرمز مینامند. قسمت های داخلی تر منیسک رگ خونی ندارد و تغذیه آن فقط از طریق انتشار موارد از مایه سینوویال است. این قسمت از منیسک اگر پاره شود قابلیت ترمیم ندارد. به این ناحیه قسمت سفید منیسک میگویند. 

در تصویر بالا نواحی قرمز و سفید منیسک دیده میشود

 تصاویر بالا در حین آرتروسکوپی زانو تهیه شده است. گردی سفید در بالا غضروف کندیل ران و سفیدی پایین غضروف پلاتوی تیبیا است و در بین آن دو منیسک دیده میشود

تصاویر بالا در حین آرتروسکوپی زانو تهیه شده اند. در تصویر سمت راست منیسک سالم دیده میشود که در زیر آن وسیله فلزی جراح قرار گرفته است و در تصویر سمت چپ منیسک آسیب دیده دیده میشود.

منبع :ایران ارتوپد

برچسب‌ها: منیسک, آناتومی زانو, وظایف منیسک, منیسک داخلی, متخصص طب فیزیکی و توانبخشی