مصرف ویتامین D در سالمندان ، در جلوگیری از بروز آرتروز زانو موثر

تاثیر ویتامین D در جلوگیری از آرتروز زانو
  محققان اعلام کردند: میزان اندک ویتامین D باعث کاهش غضروف زانو، به ویژه در افراد سالمند می شود.

کاهش غضروف، یکی از علت های اصلی بروز آرتروز زانو است.
بیمار زمانی که حدود ۶۰ درصد از غضروف خود را از دست بدهد، نیازمند جایگزینی زانو می‌شود.

محققان اعلام کردند: دریافت ویتامین D به میزان کافی می‌تواند از نیاز به جایگزینی زانو جلوگیری کند.
بیماران دچار آرتروز که ویتامین D به میزان  کافی دریافت می کنند حدود ۵/۱ درصد کمتر از دیگر  بیمارانی که ویتامین D به میزان  کافی دریافت نمی کنند  مجبور به جایگزینی زانو می شوند.

محققان، میزان ویتامین D در نمونه های خون و حجم عضروف در زانو را با اشعه ایکس در ۸۸۰ مرد و  زن ۵۱ تا ۷۹ ساله اندازه گیری کردند.
محققان دریافتند، زنان و مردانی که کمبود ویتامین D داشتند، دارای حجم کمتری از غضروف زانو  بودند و بیشتر آنها، دردی را در  زانو احساس می کردند.

 منبع : پزشکان بدون مرز

افرادی که پوست تیره دارند به ویتامین D بیشتری به ویژه در زمستان

محققان آمریکایی می‌گویند کسانی که پوست تیره دارند به ویتامین D بیشتری به ویژه در زمستان نیاز دارند.
  ویتامین D به طور طبیعی توسط بدن تحت تاثیر نور آفتاب تولید می‌شود. اما ویتامین D در برخی موادغذایی به ویژه ماهی‌های چرب وجود دارد.

یک فرد بالغ که دچار کمبود ویتامین D است بیشتر در معرض بیماری‌هایی نظیر پوکی استخوان، سرطان پستان، پروستات، بیماری‌های مربوط به دستگاه ایمنی، آنفلوآنزا، سرماخوردگی و ناراحتی‌های قلبی‌عروقی قرار دارد.

متخصصان تغذیه می‌گویند برای سالم بودن لازم است در خون حداقل ۷۵ nmol/L ویتامین D وجود داشته باشد اما بهترین میزان ۱۲۵ nmoL/L است.

به گفته محققان دانشگاه کالیفرنیا پس از بررسی میزان ویتامین D موجود در خون ۷۲ فرد با پوست‌های مات و روشن متوجه شدند افراد سبزه یا کسانی که پوست تیره دارند به ویژه در زمستان ویتامین D خون‌شان پایین‌تر بوده برای کسانی که کمتر در معرض آفتاب‌اند حدود ۲۴ nmoL/L و برای کسانی که بیشتر در معرض آفتاب‌اند ۴۲ nmoL/L است در حالی که میزان طبیعی آن باید ۷۵ nmol/L باشد.

این میزان در افراد با پوست روشن که کمتر در معرض نور آفتاب‌اند ۳۵ nmol/L و برای کسانی که بیشتر در معرض نور آفتاب‌اند ۶۰ nmol/L است.

متخصصان توصیه می‌کنند برای بالا بردن میزان این ویتامین در خون از موادغذایی حاوی آن کمک بگیرند.

 منبع : پزشکان بدون مرز

درمان پوکی استخوان (2)

چه بیمارانی علی رغم اینکه پوکی استخوان قابل توجه در تست دانسیتومتری ندارند باید درمان شوند؟

سن بالا

سابقه شکستگی

سابقه فامیلی شکستگی لگن

وزن پایین

کشیدن سیگار

مصرف بالای الکل

مصرف کورتون

روماتیسم مفصلی

در صورت مصرف کلسیم، در هر وعده مقدار آن باید کمتر از 600 میلی گرم باشد زیرا مقادیر بیشتر در هر وعده جذب نمی شود.

مقدار کلسیم در هر قرص بر اساس مقدار عنصر کلسیم باید تعیین شود. قرص کلسیم کربنات  500 میلی گرمی حدود 500 میلی گرم کلسیم دارد اما کلسیم سیترات در هر 900 میلی گرم حدود 180 میلیگرم کلسیم دارد.

اگر کلسیم کربنات مصرف می شود بهتر است قرص کلسیم کربنات با غذا خورده شود زبرا جذب آن نیازمند وجود اسید است. کلسیم سیترات را می توان هر موقع خورد. برای ارزیابی کیفیت قرص اگر قرص را داخل سرکه خالص قرار دهیم باید در عرض 30 دقیقه حل شود.

عوارض کلسیم کم بوده وشامل  یبوست بخصوص با فرم کلسیم کربنات است. در افرادی که سابقه سنگ ادراری دارند اندازه گیری کلسیم ادرار 24 ساعته قبل از شروع درمان انجام می شود.

ویتامین د

در حال حاضر برای افراد بالغ زیر 50 سال 200 میلی گرم ویتامین د روزانه و برای افراد50-70 سال 400 میلی گرم و برای افراد بیش از 70 سال 600 میلی گرم ویتامین د توصیه می شود.

در مواردی که کمبود طولانی مدت ویتامین ک وجود دارد مثل افرادی که وارفارین مصرف می کنند کاهش تراکم استخوانی دیده می شود. مصرف نوشابه کوکا کولا همراه با کاهش تراکم استخوانی است.

آلندرونیت باعث افزایش میزان استخوان تا 8 درصد در ستون فقرات و تا 6 درصد در لگن می شود. در یک مطالعه مصرف 5 میلی گرم آلندرونیت برای 2 سال به میزان 5 میلی گرم و سپس 10 میلی گرم برای 9 ماه باعث کاهش 50 درصدی احتمال شکستگی استخوان ستون فقرات و لگن و 90 درصدی احتمال شکستگی چند نقطه شد. مصرف هفتگی قرصهای 70 میلیگرمی (فوزاماکس) همین اثر را داشته است. عوارض گوارشی در مصرف هفتگی کمتر است و برای بیمار استفاده از آن راحت تر می باشد.

دارو باید با یک لیوان پر آب قبل از صبحانه مصرف شود زیراجذب این دارو کم است. در افرادی که تنگی مری دارند یا تخلیه مری ناقص دارند مصرف این  دارو ممنوع است. بیمار تا یک ساعت پس از خوردن قرص نباید بخوابد یا دراز بکشد.

منبع : وبلاگ دکتر غلامرضا رئیسی

درمان پوکی استخوان (1)

پوکی استخوان بیماری خاموش نام دارد زیرا اولین علامت آن می تواند شکستگی استخوانی باشد.

برای درمان ابتدا باید این بیماران را تشخیص دارد سپس بیماریهایی که ممکن است باعث پوکی استخوان می شود  را مشخص کرد. در صورت وجود چنین بیماریهایی که بیماری زمینه ای نامیده می شوند، این بیماریها باید درمان شوند.

درمان پوکی استخوان تا 50 درصد خطر شکستگی  استخوانی را کم می کند اما آنرا کاملا برطرف نمی کند. باید مشخص کنیم که چه بیمارانی علی رغم درمان هنوز در معرض خطر شکستگی استخوانی می باشند. باید توجه کرد که درمان پوکی استخوان درمانی برای تمام عمر است و تحقیقات نشان می دهد که حتی با درمانهای هفتگی 40 درصد بیماران از ادامه درمان پس از یک سال خود داری می کنند.

از طرف دیگر تمام بیمارانی که دچار شکستگی می شوند مبتلا به پوکی استخوان نیستند و کاهش دانسیته استخوانی آنها در این حد نباشد.

پوکی استخوان یا تحت درمان یا پیشگیری برای افراد در معرض خطر قرار می گیرد. درمان برای افرادی انجام می شود که دچار پوکی استخوان ثابت شده اند یا دچار شکستگی شده اند و برای پیشگیری از شکستگی مجدد تحت درمان قرار می گیرند.

 کلسیم:

اکثر تحقیقات پیشنهاد می کنند که کلسیم همراه ویتامین د از ایجاد شکستگی ستون فقرات و لگن پیشگیری می کند. برای افراد بالای 70 سال روزانه 1200 میلی گرم کلسیم با 800 میلی گرم ویتامین د توصیه می شود. مقادیر بالای 2000 میلی گرم همراه با افزایش سنگ کلیه می باشند.

ویتامین د

دو سوم بیمارانی که دچار شکستگی لگن بوده اند کمبود کلسیم داشته اند. در یک مطالعه استفاده از کلسیم و ویتامین د باعث کاهش 33 درصدی احتمال شکستگی لگن بوده است. استفاده روزانه 800 میلیگرم ویتامین د در سالمندان توصیه می شود. بعلاوه ویتامین د باعث افزایش قدرت عضلانی سالمندان و پیشگیری از زمین خوردن می شود. در بیمارانی که کمبود ویتامین د دارند(سطح زیر 20 نانوگرم در میلی لیتر) استفاده از کپسول ویتامین د توصیه می شود.

فعالیت فیزیکی:

یکی از مهمترین محققین و دانشمندان در این زمینه خانم دکتر مهرشید سینکی می باشند که در کلینیک مایو آمریکا فعالیت می کنند و باعث افتخار ایرانیان می باشند. بی حرکتی به سرعت باعث پوکی استخوان می شود.

 نشان داده شده که تمرینان قدرت عضلانی، تعادلی، ارزیابی خطرات موجود در منزل، و استفاده نکردن از داروهای خواب آور باعث کاهش خطر زمین خوردن می شوند. روش دیگر استفاده از بریس است این بریس باعث کاهش فشار به لگن در هنگام زمین خوردن می شود. این بریس در بخش طب فیزیکی و توانبخشی فیروزگر در قسمت ارتوپدی فنی ساخته و به بیمارانی که لازم داشته باشند داده می شود.

قطع سیگار و مصرف نکردن الکل نیز در کاهش خطر پوکی استخوان موثر می باشند

منبع : وبلاگ دکتر غلامرضا رئیسی

بیمارى خاموش یا پوکی استخوان

بیمارى خاموش یا پوکی استخوان

پوکى استخوان بیمارى است که با ابتلا به آن استخوان هاى بدن به ویژه در نواحى بالاى ران، ستون فقرات و مچ ها به تدریج نازک و ضعیف می شوند و به نقطه اى مى رسند که به راحتى مى شکنند. پوکى استخوان در جوامع پزشکى به « بیمارى خاموش » معروف شده است، زیرا تا زمان شکستگى استخوان ها فرد مبتلا از بیمارى خود مطلع نیست. استخوان ها با مرور ایام با توجه به بیمارى، توان خود را از دست داده اند، لذا با کمترین فشار در بازه شکست قرار مى گیرند.

چه کسى پوکى استخوان مى گیرد

با پیر شدن بدن ،خطر ابتلا به پوکى استخوان در افراد بیشتر مى شود. در بعضى از افراد زمانى که پا به دهه سى و چهل مى گذارند ترمیم بافت هاى استخوانى بسیار کندتر خواهد شد. د رمورد زنان، پس از یائسگی، براى سال هاى متمادى نازک شدن استخوان ها سریعاً ادامه مى یابد. بعد از آن یعنى چند سال پس از نرخ سریع کاهش حجم استخوانى این روند متعادل تر خواهد شد. در مورد مردان همان گونه که قبلاً گفته شد، تغییرات هورمونى گسترده اى مانند زنان وجود ندارد، مثلاً مردان حالت یائسگى مانند زنان ندارند. پدیده پوکى استخوان در مردان  بسیار آهسته رخ مى دهد، ولى در سنین 65 و 75 زنان و مردان به یک نسبت تراکم استخوانى خویش را از دست مى دهند و نرخ کاهش حجم استخوان در آنها برابر است.

سایر زنانی که در بازه خطر ابتلا به پوکى استخوان هستند شامل شرایط زیر هستند:

- حتماً در خانواده آنها نشانى از ابتلا به پوکى استخوان وجود دارد؛ به اندازه کافى در طول عمر خود از کلسیم  استفاده نکرده اند؛ یائسگى زودرس داشته اند؛ تخمدان هاى خود را در اثر جراحى از دست داده اند؛ به علت بیمارى مجبور به استراحت هاى طولانى در رختخواب هستند؛ ناچار به استفاده از دارو در درازمدت بوده اند؛ از لحاظ شکل ظاهر داراى بدن و اندام کوچک هستند.

پوکى استخوان قابل پیشگیرى است. یک ژریم غذایى کامل از لحاظ کلسیم و ویتامین D به همراه وزن مطلوب و برنامه ورزشى مناسب بهترین راه در مقابله با پوکى استخوان است. با استفاده از این روش در سنین سالخوردگى از امنیت بیشترى در مقابل این بیمارى برخوردار خواهیم بود.

-چگونه بفهمیم که به پوکى استخوان مبتلا شده ایم؟

کاهش قد یا شکستگى استخوان اولین مرحله در شناخت ابتلا به پوکى استخوان است

ولى براى آگاهى از ابتلا حتماً نباید این اتفاق بیفتد. بهترین روش در نشان دادن پوکى استخوان

تست یا اسکن دکسا

است. این تست به شما نشان مى دهد که در چه بازه اى از خطر شکستگى استخوان قرار دارید. همچنین اگر داراى استخوان هاى طبیعى باشید با استفاده از تست DEXA نشان داده مى شود.

راه هاى جلوگیرى از ابتلا به پوکى استخوان

پوکى استخوان قابل پیشگیرى است. یک ژریم غذایى کامل از لحاظ کلسیم و ویتامین D  به همراه وزن مطلوب و برنامه ورزشى مناسب، بهترین راه در مقابله با این بیماری است. با استفاده از این روش در سنین سالخوردگى از امنیت بیشترى در مقابل این بیمارى برخوردار خواهیم بود.

کلسیم:

استفاده از یک رژیم غذایى مناسب با کلیسم کافى در طول زندگى استخوان هاى شما را قوى و محکم نگاه مى دارد. انجمن بین المللى علومNATIONAL ACADEMY OF SCIENCE) پیشنهاد کرده است که افراد داراى سنین 50 سال روزانه 1200 میلى گرم کلسیم مصرف نمایند. براى انجام دادن این مهم از رژیم غذایى استفاده کنید که از کلسیم مناسب برخوردار باشد. این برنامه غذایى باید شامل  لبنیات  کم چرب به اندازه کافى، ماهى هاى کنسرو شده با استخوان هاى نرم مانند ماهى آزاد و قزل آلا، سبزى هاى برگ دار مانند کاهو، غذاهاى سرشار از کلسیم مانند نان، حبوبات و آب مرکبات باشد.

ورزش هاى مناسب به همراه کاهش وزن اگر در هفته سه الى چهار بار انجام شود بهترین عامل در جلوگیرى از پوکى استخوان خواهد بود. قدم زدم آهسته، پیاده روى سریع، تنیس و سایر ورزش هاى اینگونه که در کاهش وزن نیز مؤثر هستند و تمرین هاى مناسبى به شمار مى آیند. در صورت توانایى، تمرینات آکروباتى و قدرتى نیز در جلوگیرى از افتادن ناگهانى و شکستن استخوان ها شما را یارى مى نماید.

ویتامین D

بدن شما از ویتامین D  در جذب کلسیم استفاده مى نماید. اگر روزى 20 دقیقه در زیر نور خورشید باشید میزان مورد نیاز ویتامین D در بدن شما تولید خواهد شد. البته شما با خوردن تخم مرغ، ماهى هاى چرب، حبوبات و شیرهاى غنى شده با ویتامین D به میزان ویتامین مورد نیاز خواهید رسید.

اگر فکر مى کنید به ویتامین D بیشترى نیاز دارید با پزشک راهنماى خود صحبت کنید. انجمن بین المللى علوم، میزان مورد نیاز ویتامین D را براى سنین 51 تا 70 سال روزانه 400 واحد بین المللى IU(INTERNATIONAL UNIT) تجویز کرده است. افراد بالاتر از سن 70 سال باید 600 واحد ویتامین D در روز مصرف نمایند. مصرف بیش از 2000 واحد روزانه از ویتامین D نه تنها باعث مشکلات کبدى می شود، بلکه توده استخوانى را نیز نازک مى کند.

تمرینات ورزشى منظم

ورزش هاى مناسب بدنى، ماهیچه ها و استخوان ها را قوى و محکم نگه می دارد و مانع تحلیل رفتن استخوان ها مى شود. این روش همچنین ما را فعال و پرجنب و جوش نگاه مى دارد. ورزش هاى مناسب به همراه کاهش وزن اگر در هفته سه الى چهار بار انجام شود بهترین عامل در جلوگیرى از پوکى استخوان خواهد بود. قدم زدم آهسته، پیاده روى  سریع، تنیس و سایر ورزش هاى اینگونه که در کاهش وزن نیز مؤثر هستند و تمرین هاى مناسبى به شمار مى آیند. در صورت توانایى، تمرینات آکروباتى و قدرتى نیز شما را در جلوگیرى از افتادن ناگهانى و شکستن استخوان ها یارى مى نماید.

سلامت زندگى

استفاده اجبارى از بعضى داروها، خطر ابتلا به پوکى استخوان را افزایش مى دهد. بعضى از این داروها شامل گلوکوکور تیکودز که نوعى استروئید محسوب شده و در کنترل بیمارى هاى ورم مفاصل و  آسم  مورد استفاده دارد، انواع قرص هاى خواب آور، داروهاى ضد سرطان و... مى شوند.

تیروئیدهاى بسیار فعال و یا استفاده از داروهاى فعال کننده تیروئید هاى نیمه فعال نیز خطر را افزایش مى دهند. اگر شما از این داروها استفاده مى کنید با پزشک معالج یا مشاور خود در مورد پوکى استخوان مشورت کنید.

تغییرات مثبت در روش زندگى

اگر آدم مؤمنی هستید و کاری به کار مشروبات الکلی ندارید، خوش به حالتان! و اگر نه: همین امروز سیگار را ترک کنید. از مشروبات الکلى استفاده نکنید. اگر علاقه به ادامه زندگى سالم دارید، شکل زندگى تان را سالم کنید.