تستوسترون به ویژه در سطوحی که توسط ورزشکاران برای پرورش اندام، استفاده
میشود، میتواند با کوچک و تنبل ساختن بیضه ها، یک مرد را عقیم سازد.
بین
2 تا 4 میلیون مرد در ایالات متحده از سطح تستوسترون پائین تر از نرمال
رنج میبرند، که این وضعیت ، کم کاری بیضه ها نامیده میشود.
این
مشکلی است که در مردان بتدریج با افزایش سن رایج تر میشود، ولی می تواند
در هر سنی هم بدلایل متنوعی بروز کند. متاسفانه بخاطر شرم و حیا، تعداد کمی
از مردان برای حل این مشکل اقدامات لازم را انجام می دهند. تقریبا فقط 5
درصد از میلیون ها مرد بیمار!اما اخیرا استفاده از محصولات تجاری حاوی
تستوسترون ، خیلی افزایش یافته است.
این افراط در استفاده از
محصولات حاوی تستوسترون شاید کاملا هم چیز خوبی نباشد. مصرف تستوسترون برای
مردانی مناسب و بی خطر است که سطوح زیر نرمال دارند و بیماری خاصی مانند
بزرگی پروستات یا نشانه سرطان پروستات ندارند که تستوسترون را در آنها کاهش
دهد.
همانطور که خواهیم دید استفاده از تستوسترون توسط مردانی که
سطح نرمال دارند، بسیار خطرناک است و باعث نادیده گرفتن نشانه های کم کاری
بیضه ها می گردد. این عارضه تا اندازه ای با عوارض طبیعی بالارفتن سن
اشتباه گرفته میشود.
مردان با تستوسترون کم، موارد زیر را تجربه میکنند :
- کاهش میل جنسی
- خستگی
- ضعف عضله
- بیضه های کوچک یا نرم
- نعوظ ناقص
- بالا رفتن وزن، بویژه دور کمر
- کاهش تراکم استخوان
- افسردگی
- کم خونی
صاحبان
صنایع بزرگی که بر تولید محصولات حاوی تستوسترون سرمایه گذاری نموده اند،
در رشد خطرناک مصرف مکمل های تستوسترون نقش دارند.امروزه بسیاری از مردان،
مقادیر غیر مجاز تستوسترون دریافت میکنند و از این هورمون برای اینکه آنها
را موقتا جوانتر و قویتر سازد، سو ءِاستفاده میکنند.
در اذهان بسیاری باورهای غلطی در مورد تستوسترون وجود دارند. در این جا به چند نمونه اشاره میشود.
1. تستوسترون باروری را افزایش میدهد.
غلط.
تستوسترون به ویژه در سطوحی که توسط ورزشکاران برای پرورش اندام، استفاده
میشود، میتواند با کوچک و تنبل ساختن بیضه ها، یک مرد را عقیم سازد.
2. بالا بودن وزن به سطح تستوسترون ربطی ندارد.
غلط.
چربی بالا در بدن مانند اسفنج عمل کرده و ، تستوسترون را کاهش داده و
تمایل جنسی ، انرژی و دیگر ویژگیهای مردانه را کاهش میدهد، . این به ویژه
وقتی درست است که چربی، دور شکم یا عضله های شکم را فرا می گیرد. چربی ران
و باسن اثر کمتری بر تستوسترون دارد.
3. مردان میتوانند سطوح تستوسترون خود را با تمرینات شدید بالا ببرند
رابطه
بین تستوسترون و ورزش پیچیده است. بله، ورزش معتدل می تواند سطوح
تستوسترون را مقداری افزایش دهد، اما اگر تمرینات شدید باشد، میتواند سطوح
تستوسترون را کاهش دهد. همچنین این مساله درست است که تستوسترون پائین
ورزش کردن را دشوار تر میکند، و این امر میتواند به چرخه نادرست بی
تحرکی و کاهش سطح هورمون ها منجر شود.
4. بحران میانسالی مردان به تستوسترون ربطی ندارد.
غلط.
در بسیاری مواقع ، وقتی مردان می گویند که شغلشان، همسرانشان، یا کلیت
زندگیشان کسل کننده شده اند،در واقع از کمبود تستوسترون رنج میبرند. به
این پدیده " مونو پورش" میگوییم ،چون بسیاری را دیده ایم که فکر میکنند
خریدن یک ماشن خیلی جدید و خوب به آنها جذابیت جنسی و دلربایی میدهد، در
واقع ، بهتر است این افراد سطح تستوسترون خود را چک کنند.
5. مکمل های تستوسترون ایمن اند ، چون FDA آنها را تائید کرده است.
غلط. در واقع تستوسترون یا مواد حاوی تستوسترون را فقط می توان تحت نظارت پزشک استفاده کرد .
6. تستوسترون کم باعث افسردگی میشود.
درست.
اما فقط نیمی از داستان درست است. بیشتر مردان نمیدانند که خود افسردگی
یا حالت افسرده ، میتواند سطوح تستوسترون را افزایش دهد. از آنجا که
بسیاری از مردان نشانه های افسردگی خود را نمیشناسند، یا برای یافتن راه
درمان افسردگی تمایلی ندارند ، این مشکل مهمی برای میلیون ها مرد است. برخی
اوقات اصلاح سطوح تستوسترون ، می تواند نشانه های افسردگی را کاهش دهد و
گاهی درمان افسردگی با روانکاوی و/ یا داروی ضد افسردگی، می تواند سطوح
تستونسترون را افزایش دهد.
7. داروهای افزایش دهنده نعوظ ( مانند ویاگرا) ، برای مردان با تستوسترون نرمال مناسب است.
درست.
مطالعات نشان میدهند که دارو های افزایش دهنده نعوظ برای مردانی با سطوح
تستوسترون نرمال بهتر جواب میدهد. زیرا تستوسترون میزان انگیزش لازم برای
رابطه جنسی را فراهم میکند، ولی دارو های افزایش دهنده نعوظ نمیتوانند.
8. درمان با مصرف تستوسترون در واقع شبیه عمل های زیبایی است – فقط موجب می گردد مردان میانسال ، با آن خود را جوانتر نشان دهند.
غلط.
تجویز تستوسترون برای مردانی که تستوسترون پایین دارند، یک درمان پزشکی
معتبر است . کم کاری بیضه ها و کمبود تستوسترون، مردان را در معرض عوارضی
مانند سستی، پوکی استخوان، بیماری قلبی و احتمالا بیماری آلزایمر قرار
میدهد.
9. تستوسترون فقط مشکل افراد سالمند است.
غلط.
مشخصا هر چه سن بالاتر برود، سطح تستوسترون پایین تر میآید، اما این
وضعیت میتواند در هر مردی پیش آید، حتی در نوجوانان. وضعیت هایی مانند
بیماری واریکوسل ، بیضه های آویزان شده و مشکلات ژنتیکی مشخصی، میتوانند
باعث شوند تستوسترون زیر حد نرمال برود که باید این بیماران تا حد ممکن
سریعترمعاینه و درمان شوند.
10. تنها راه بالابردن سطح تستوسترون تزریق است.
غلط.گزینه
های متعددی برای درمان تستوسترون وجود دارد، برخی از آنها بدن را وادار
میکنند تا تستوسترون را به حد نرمال برساند؛ به جای اینکه تستوسترون را
مستقیما تزریق کنند.تشخیص این امر با پزشک است که چه روشی برای بیمار مناسب
تر است.
لزوم افزایش آگاهی از نقش تستوسترون
تستوسترون
قطعا نقش عمدهای در سلامت و باروری مردان ایفا میکند—اما رسیدن به سطوح
سالم آن باید به طریق درست انجام شود. مانند هر چیز دیگر، آگاهی قدرت است،
و برای رسیدن به مزایای درمان تستوسترون باید کمی در مورد اینکه تستوسترون
چیست بدانید، و اینکه چه چیزی باعث می شود تا سطوح آن به زیر حد نرمال
برسد.
تستوسترون پائین ( کم کاری بیضه ها) می تواند بدلیل عوامل
بسیاری باشد، تمام آنها مغایر کاهش نرمال تستوسترون بر اثر پیر ی هستند.
وجود تومور ها در غده هیپوفیز ( که کنترل تولید تستوسترون را در بیضه ها بر
عهده دارد.) مشکل در بیضه ها، صدمه، عفونت، و بالا بودن وزن می تواند باعث
افت سطح تستوسترون شوند. افزایش چربی بدن یکی دیگر از دلایل است. چون
تستوسترون معمولا در سلولهای چربی بدن جذب می شود. بنابراین اگر چربی خیلی
بالا باشد، بدن تستوسترون را بسیار سریعتر جذب می کند، که منجر به کمبود
خواهد شد. و همانطور که در بالا گفته شد، چربی شکمی یا شکمبه، خطر بالاتری
برای تبدیل تستوسترون به استروژن دارد.
عامل خطرناک دیگر برای کم
کاری بیضه ها ، دیابت است.یک رابطه بسیار قوی بین میزان قند خون و سطوح کم
تستوسترون وجود دارد. بنظر میرسد که قند خون بالا و یا انسولین پایین ،
به سلولهایی در بیضه آسیب میزند که مسئول تولید تستوسترون اند : بیشتر
مردانی که دیابت دارند، سطح تستوسترون پائینی هم دارند.
برعکس آن هم
ممکن است اتفاق بیافتد : سطح تستوسترون پائین میتواند حساسیت به انسولین
را کاهش دهد و منجر به کوچک شدن عضله گردد، و نتیجتا بیماری دیابت پیشرفت
می کند. به دلیل اینکه دیابت به ویژه دیابت بزرگ سالان ، به تدریج در
کشورهای توسعه یافته در حال رشد است .شیوع کم کاری بیضه مربوط به دیابت نیز
احتمالا در سالهای آینده افزایش مییابد. هم اکنون رشد وضعیتی که آنرا
سندروم متابولیک مینامند و یک وضعیت قبل از دیابتی است ، در میان مردان با
سطوح تستوسترون پائین ،مشهود است. در حقیقت، یکی از نشانه های آشکار هردو
بیماری ، کاهش سطح تستوسترون و افزایش چربی دورشکمی است.
منبع:مجله پزشکی مادر
هر فرد در زندگی بارها به داروخانه مراجعه میکند و از پزشک داروساز برای مصرف یک دارو کمک میخواهد.جالب است بدانید لوازم آرایشی و بهداشتی را هم بهتر از داروخانه ها بخرید.در این مطلب سعی بر ان است تا شما را بیشتر با نکات مفید در ارتباط با این موارد آشنا کنیم.
کورتیکواسنروئید
ها داروهائی هستندکه مانند کورتیزول عمل میکنند. کورتیزول برای اعمال
طبیعی بدن لازم است و مقداری بیشتر از آن لازم است تا اثرات ضد التهابی
داشته باشد. داروهای استروئیدی به دلیل داشتن
اثرات ضد التهابی معمولا به همراه سایر داروهای مؤثر بر سیر بیماری از
ابتدای بیماری تجویز میگردند. این داروها به مقدار کم تجویز شده و به جز
در موارد شدید بیماری و یا عوارض خارج مفصلی از مقادیر بالای این داروها
استفاده نمیشود.
این داروها عبارت اند از:
پردنیزلون
بتامتازون
هیدروکورتیزون
دگزامتازون
متیل پردنیزلون
بتامتازون
دگزامتازون
تریامسینولون
استروئید
ها خواص ضد التهاب دارند. همین خاصیت موجب میشود تا در صورتی که بیمار
دچار عفونتی در بدن شود آن عفونت بسرعت پیشرفت کرده و در عین حال علائم
زیادی هم از خود نشان ندهد. بیمارانی که از داروهای استروئیدی استفاده
میکنند باید مراقبت بیشتری در بهداشت دهان و دندان خود داشته باشند و از
تماس نزدیک با افرادی که بیماری واگیر ماند سرما خوردگی یا آنفلوانزا دارند
پرهیز کنند. این افراد باید از تماس نزدیک با کسانی که در سه ماهه اخیر
واکسینه شده اند (بخصوص واکسن خوراکی فلج اطفال) اجتناب کنند.
مصرف
کورتیکوستروئید ها میتواند موجب اختلالات گوارشی مانند تغییر در ذائقه،
سوزش سر دل، در معده و زخم معده شود. بیمارانی که قبلا سابقه مشکلات گوارشی
داشته اند با مصرف استروئید ها ممکن است دچار زخم معده و حتی سوراخ شدن
معده شوند. پزشک با آزمایش مداوم مدفوع بیمار از لحاظ وجود خون در آن
میتواند تا حدودی وضعیت دستگاه گوارش بیمار را تحت نظر داشته باشد. در بعضی
بیمارانی که نیاز به مصرف کورتیکوستروئید ها یا دوز بالا و به مدت طولانی
دارند پزشک معالج داروهایی مانند رانیتیدین یا امپرازول را تجویز میکند تا
سطح اسید معده را کاهش داده و بدینوسیله احتمال بروز زخم معده را کم کند.
تغییرات پوستی از عوارض شایع مصرف استروئید ها است. مهمترین این عوارض عبارتند از
استروئید ها موجب استئوپروز و پوکی استخوان میشوند. بیمارانی که از استروئید استفاده میکنند باید مقادیر بالایی از ویتامین دی و کلسیم بصورت روزانه مصرف کنند تا این اثر دارو را کم کنند. بهترین منبع کلسیم لبنیات است.
مصرف
استروئید ها ممکن است موجب اضطراب، اختلال حافظه، تهییج و یا افسردگی شود.
در بیمارانی که دوز های بالایی از استروئید را مصرف میکنند ممکن است
تغییراتی در شخصیت بصورت زیاد حرف زدن، احساس انرژی زیاد، تصمیمات ناگهانی
پیدا شود. این افراد معمولا نیاز به خواب کمتر پیدا میکنند.
در
بیمارانی که استروئید مصرف میکنند بدن در مواقع نیاز بیشتر به استروئید،
نمیتواند آنرا خود تولید کند. این مواقع همان زمان هایی هستند که استرس به
بدن وارد میشود. بطور مثال موقع عمل جراحی، خونریزی، شکستگی، تب و موارد
دیگر. در این موارد بیمار باید وضعیت خود در مورد مصرف استروئید را به پزشک
اطلاع دهد تا دوز مصرفی استروئید بیشتر شود. در صورتی که مصرف استروئید در
زمان استرس بیشتر نشود بیمار ممکن است دچار عوارض شدیدی مانند کاهش فشار
خون و حتی مرگ شود.
گلوکوم یا آب سیاه به علت بالا رفتن فشار داخل چشم بوجود آمده و از عوارض مصرف طولانی مدت استروئید است. بیمارانی که به مدت طولانی از استروئید ها استفاده میکنند باید بطور مرتب فشار چشم را با مراجعه به چشم پزشک اندازه گیری کنند. از دیگر عوارض چشمی مصرف طولانی مدت استروئید ها کاتاراکت یا آب مروارید است.
مصرف داروهای استروئیدی در حاملگی :
منبع :rheumoc.com
کلسی تونین با نام تجاری میاکلسیک به شکل تزریقی و محلول وجود دارد.
داروی
کلسیتونین ، در درمان بیماری پاژه استخوان استفاده می شود. همچنین برای
جلوگیری از دست رفتن استخوان در زنان مبتلا به پوکی استخوان پس از یائسگی و
در درمان هیپرکلسیمی (کلسیم زیاد در خون) مورد استفاده قرار می گیرد.
این دارو تنها با تجویز پزرشک در اختیار بیمار قرار می گیرد.
این
دارو بصورت تزریق زیر جلدی یا عضلانی استفاده می شود. تزریق این دارو می
تواند در خانه صورت گیرد، در این صورت پزشک نحوه صحیح تزریق دارو را به
بیمار آموزش خواهد داد.
پزشک مناطقی از بدن را که این تزریق می تواند صورت گیرد به بیمار نشان می
دهد. سعی کنید بصورت چرخشی هر بار جای تزریق را عوض کنید تا از بروز مشکلات
پوستی در نتیجه تزریق جلوگیری شود.
در هر بار تزریق سرنگ و سوزن جدید استفاده کنید. همیشه شیشه محتوی دارو را
بدقت نگاه کنید و از داروی تغییر رنگ یافته یا محتوی ذرات غیرطبیعی
خودداری کنید.
سوزن استفاده شده را در ظروف در بسته ای که امکان باز شدن آن وجود نداشته
باشد دور بیندازید و آن را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگهدارید.
دوزاژ
مقدار مصرف این دارو در بیماران مختلف، متفاوت است. حتما به تجویز پزشک
معالج عمل کنید. مقدار دارویی که بیمار دریافت می کند به قدرت دارو بستگی
دارد. همچنین، تعداد دوز در هر روز، فاصله زمانی بین دو دوز و طول دوره
درمان بستگی به نوع بیماری دارد که فرد بخاطر آن دارو را مصرف می کند.
دوز فراموش شده
اگر دوزی از دارو را فراموش کردید به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اما
اگر زمان مصرف دوز بعدی نزدیک است آن را کنار گذاشته و مقدار مصرف دارو را
نیز دو برابر نکنید.
بسیار
مهم است که پزشک در طول دوره درمان، بیمار را به صورت منظم ویزیت نماید تا
مطمئن شود که داروی کلسیتونین عملکرد خوبی داشته است یا خیر؟ جهت بررسی
اثرات ناخواسته ممکن است نیاز به آزمایش خون و ادرار باشد.
ممکن است قبل از شروع درمان و مصرف دارو، تست پوستی برای تشخیص حساسیت به دارو صورت گیرد.
این دارو ممکن است باعث نوعی جدی از واکنش های آلرژیک به نام آنافیلاکسیس
شود. آنافیلاکسیس می تواند تهدید کننده حیات باشد و نیاز به توجه خاص
درمانی دارد. چنانچه به حالت هایی چون خارش، راش پوستی، گرفتگی صدا، اشکال
در تنفس، اشکال در بلع و یا هرگونه تورم در دست ها، صورت و دهان در نتیجه
استفاده از این دارو شدید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
چنانچه این دارو برای درمان هیپرکلسیمی تجویز شده است، ممکن است پزشک رژیم غذایی حاوی کلسیم کمتر را برای شما تجویز کند.
اگر این دارو برای درمان پوکی استخوان پس از یائسگی تجویز شده ممکن است به
همراه این دارو مصرف کلسیم و ویتامین D نیز دستور داده شود.
اگرچه
داروهای خاص نباید با هم مصرف شوند اما در برخی موارد دو نوع داروی مختلف
ممکن است با هم تجویز شود حتی اگر احتمال تداخل وجود داشته باشد. در
اینگونه موارد ممکن است پزشک دوز دارو را تغییر دهد و یا دیگر اقدامات
حیاتی را لحاظ کند. چنانچه در طول دوره درمان با کلسیتونین هریک از داروهای
لیست زیر را مصرف می کنید، پزشک را از آن آگاه کنید. اثرات متقابلی که در
ادامه آمده فراگیر نیست و فقط بر اساس اهمیت بالقوه اشان انتخاب شده اند.
مصرف کلسیتونین با داروی لیتیم ممکن است باعث افزایش خطر اثرات جانبی دارو
شود، اما شایدمصرف هر دو دارو بهترین نوع درمان برای شما باشد. که در این
صورت ممکن است پزشک مقدار و نحوه مصرف آن را تغییر دهد.
تداخلات دیگر
داروهای خاص نباید همزمان یا نزدیک به صرف غذاهای خاص استفاده شوند چرا که
ممکن است با هم تداخل داشته باشند. مصرف الکل و یا سیگار همزمان با بعضی
داروهای خاص ممکن است با هم بر همکنش نماید. در این مورد با پزشک معالج خود
مشورت کنید.
ر تصمیم گیری برای استفاده از یک دارو خطرات ناشی از مصرف آن در مقابل اثرات مثبت آن بر بیماری باید برآورد شود. این تصمیمی است که شما به همراه پزشک معالجتان می گیرید. در مصرف این دارو موارد زیر باید مورد توجه قرار گیرد:
آلرژی
چنانچه به این دارو یا هر داروی دیگری واکنش حساسیت زا دارید به پزشک خود
بگویید. همچنین اگر به انواع دیگری از آلرژی ها مثل غذاها، رنگ ها، مواد
نگهدارنده و یا حیوانات حساسیت دارید پزشک را از آن آگاه کنید. برای
محصولات بدون نسخه، حتما برچسب مواد تشکیل دهنده آن را با دقت بخوانید.
مصرف در کودکان
مطالعات مناسب در مورد رابطه بین سن و تزیریق کلسیتونین در گروه سنی کودکان انجام نشده است. ایمنی و اثر بخشی هنوز اثبات نشده است.
مصرف در سالمندان
مطالعه ای در مورد رابطه بین سن و تاثیر تزریق کلسیتونین بر گروه سنی سالمندان وجود ندارد.
مصرف در حاملگی و شیردهی: در حاملگی در گروه C و در شیر دهی بهتر است مصرف دارو قطع گردد.
وجود دیگر مشکلات پزشکی ممکن است استفاده از این دارو را تحت تاثیر قرار
دهد. در صورت داشتن هرگونه مشکل پزشکی به خصوص موارد زیر حتما با پزشک خود
مشورت کنید:
در هیپوکلسیمیا (کمبود کلسیم خون) با احتیاط مصرف شود. ممکن است شرایط بیمار را بدتر کند.
منبع :rheumoc.com